[BL/จีนโบราณ] ถึงจะเป็นองครักษ์ฝีมือฉกาจ แต่อยากได้ความปลอดภัยในชีวิตมากกว่าขอรับ!
สิ่งที่ต้องทำเมื่อทะลุมิติเข้ามาในนิยายนอกจากการเอาชีวิตรอดคืออะไร? ติ๊กต่อกๆๆ นั่นก็คือการหลีกเลี่ยงและเอาตัวออกให้ห่างจากเหล่าตัวละครเอกที่ชอบนำพาเรื่องวุ่นวายมาให้เหล่าตัวละครสมทบยังไงล่ะ!!
ผู้เข้าชมรวม
53,332
ผู้เข้าชมเดือนนี้
123
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
!!คำเตือน!!
สำหรับคนที่หลงเข้ามา นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวชายxชายนะคะ (เตือนแล้วนะ~)
-------------------------------------------------
‘นิยายแนวห่ำหั่นเฉือนคมกันด้วยสติปัญญาในราชสำนักน่ะไว้อ่านอย่างเดียวก็พอ จะให้มานั่งทำความเข้าใจด้วยเนี่ยไม่ไหวหรอก...’
เป็นคำกล่าวอย่างเกียจคร้านของนักอ่านคนหนึ่ง
และเหมือนสวรรค์หมั่นไส้หรือโชคหล่นทับพอดี
ทำให้นักอ่านคนนั้นได้หลุดเข้ามาอยู่ในนิยายแนวที่ว่า
เอาล่ะ! ถ้านั่งอ่านนอนอ่านแล้วไม่เข้าหัวก็ไปเผชิญโชคเหล่านั้นด้วยตัวเองซะ!!
แล้วคิดว่านักอ่าน1eaคนนั้นจะทำมั้ยครับ?
…
ครับ… เขาไม่ทำ!?
นอกจากจะไม่ทำแล้ว ยังเอาความขยันอันน้อยนิดไปใช้กับการดิ้นรนเอาตัวเองออกให้ห่างจากตัวเอกของเรื่องอีก!?
ทั้งที่อุตส่าห์ได้บทดีๆมีฝีมือโดยไม่ต้องตกระกำลำบากเผชิญชีวิตรันทดดราม่าบัดซบแล้วนะ!!
…
“ถึงจะเป็นองครักษ์ฝีมือฉกาจ แต่อยากได้ความปลอดภัยในชีวิตมากกว่า… ไอ้การเป็นแค่ตัวละครสมทบที่บังเอิญมีฝีมือนิดหน่อย แต่ต้องไปยุ่งเกี่ยวกับพวกตัวละครเอกน่ะไม่มีอะไรดีหรอก ผมรู้ผมอ่านมา!!”
'องค์ชายน้อยคนนี้ก็อีก จะรับมือยากเกินไปแล้วนะ!?'
…
“เจ้าไปทำอะไรในน้ำ?”
อวี่ฟาน : พิสูจน์ว่านี่เป็นแค่ความฝัน
“แล้วที่ชอบขึ้นไปบนหลังคาเล่า?”
อวี่ฟาน : เพราะว่าไม่ใช่ความฝัน เลยขึ้นไปนอนทำใจ //นอนปลงมองเมฆเงียบๆต่อไป…
“...”
---------------------------------------------------------
~Talkๆ~
ยินดีต้อนรับนักอ่านที่หลงเข้ามาทุกคนค่ะ 31 ํCLค่ะ >w<)/
ก่อนอื่นต้องขอบอกไว้ล่วงหน้าเลยว่า...
1. นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่ได้ลองแต่งค่ะ อยากจะให้เป็นเรื่องที่มีเนื้อหาไม่หนัก สบายๆ ไปในทางบันเทิงๆ (เพราะตั้งใจจะไว้แต่งแก้เครียด) อาจมีผิดพลาดอะไรทุกคนช่วยแนะนำด้วยนะคะ
2. ถึงนิยายเรื่องนี้จะเป็นธีมพีเรียดจีนมีกลิ่นแฟนตาซีนิดๆ แต่ไม่มีเนื้อหาอ้างประวัติศาสตร์หรือบุคคลที่มีอยู่จริงแต่อย่างใด เป็นจินตนาการจากผู้แต่งค่ะ (แหะๆ)
4. อัพตามความสะดวกและหัวแล่นๆของเราค่ะ เพราะฉะนั้นเวลาในการอัพจะไม่แน่นอนเท่าไหร่ UwU
5. ฯลฯ คิดไม่ออกแล้วค่ะ อาจจะมีอีก แต่ก็อาจจะไม่มี
-------------------------------------------------
ตัวละครหลัก(คร่าวๆ)
หยางอวี่ฟาน : ศิษย์เอกฝีมือฉกาจของสำนักฮุ่ยเฉิง ที่ก่อนหน้านี้เป็นคนทะเยอทะทานใฝ่หาความก้าวหน้าไม่ลืมหูลืมตา... แต่หลังฝืนฝึกหนักจนตัวตายแล้วโดนแทนที่ด้วยวิญญาณของนักอ่านผู้เกียจคร้านปราศจากแพชชั่น1ea ก็กลายเป็นพวกสบายๆเหมือนคนหลักลอยและออกจะประหลาดๆทำอะไรนอกกรอบความเข้าใจของคนอื่นไปโดยปริยาย (ใช่ว่าทำอะไรไม่เป็นหรือทำไม่ได้ แค่ไม่มีแพชชั่นจะทำ //นอนอืด---) และ "ตัวเอก" หรือ "ตัวเด่น" เป็นสิ่งมีชีวิตอันตราย
จ้าวเยว่หลิน : องค์ชายสี่ น้องชายคนเล็กขององค์ชายรัชทายาท(พระเอกในนิยาย) ที่มีชีวิตค่อนข้างรัดทนเพราะคำทำนายของโหรหลวง ถูกพ่อเมิน ไม่มีใครรัก นอกจากจ้าวจิวเฟยแล้วก็ไม่มีใครสนใจใยดี... เป็นเด็กดีที่มักห่วงใยคนอื่นแต่เรื่องของตัวเองกลับไม่สนใจ กลัวการถูกมองว่าเป็นตัวปัญหาหรือไร้ประโยชน์ จึงพยายามขวนขวายเรียนรู้เรื่องต่างๆด้วยตัวเองและหมั่นฝึกฝนอยู่เสมอ
จ้าวจิวเฟย : องค์ชายรัชทายาทแห่งแคว้นหาน(พระเอกในนิยาย) มีความสามารถทั้งด้านบุ๋นและบู๊ เป็นคนใจกว้าง จิตใจดี แต่ขึ้นชื่อว่าโตมาในวังทั้งยังมีตำแหน่งใหญ่พ่วงติดมา ไม่มีทางที่จะใสซื่ออยู่แล้ว ออกจะเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวด้วยซ้ำ ทำเพื่อส่วนรวมแต่ก็เห็นครอบครัวสำคัญเป็นอันดับแรกๆ (ไทป์คุณที่ชายที่ห่วงน้องๆมาก)
หลานเหลียงฮวา : บุตรสาวของเสนาบดีฝ่ายซ้าย(นางเองในนิยาย) ที่มีหัวก้าวหน้า แม้จะเชี่ยวชาญงานบ้านงานเรือนหรือศิลปะการดนตรีที่สตรีพึงมี แต่ส่วนตัวนางกลับอยากสมัครเข้ากองทัพหรือสอบเป็นขุนนางช่วยเหลือบ้านเมือง มากกว่านั่งๆนอนๆเฝ้าเรือนหลังหรือรอปรนิบัติสามีตามธรรมเนียม
ชิงเหลียน : ศิษย์ลำดับสี่ในสำนักฮุ่ยเฉิงที่ถูกเลือกมาเป็นหน่วงองครักษ์วังหลวง เป็นศิษย์พี่ที่เกลียดขี้หน้าอวี่ฟานมาตั้งแต่อีกฝ่ายเพิ่งเข้าสำนัก กระทั่งอีกฝ่ายเปลี่ยนไป... ก็ยังไม่คิดจะญาติดีด้วยเหมือนเดิม(...) เป็นคนเข้มงวด กล้าทำกล้ารับ ตรงไปตรงมา ซื่อตรงและพึ่งพาได้ แยกเรื่องส่วนตัวกับหน้าที่ออกจากกันอย่างชัดเจน(แต่แยกออกจากความหมั่นไส้ส่วนตัวไม่ได้...)
ชิงหลัน : ศิษย์ลำดับสามในสำนักฮุ่ยเฉิงที่ถูกเลือกมาเป็นหน่วยองครักษ์วังหลวง พี่ชายฝาแฝดของชิงเหลียนที่นิสัยต่างกันราวฟ้ากับเหว... เป็นคนประนีประนอม ช่างดูแล มีฝีมือร้ายกาจแต่หากไม่จำเป็นก็ไม่ชอบใช้กำลัง มักเป็นคนกลางที่คอยพยายามห้ามทัพเวลาชิงเหลียนจะตีกับอวี่หาน(ฝ่ายเดียว) พูดไม่เก่งและเถียงใครไม่ค่อยเป็น แต่ถ้าโมโหขึ้นมาจะน่ากลัวมากๆ
จิ่นเกอ : ศิษย์ลำดับสองในสำนักฮุ่ยเฉิงที่ถูกเลือกมาเป็นหน่วยองครักษ์วังหลวง ชายร่างใหญ่วัยย่างเข้าเลขสามที่มีจิตใจละเอียดอ่อนราวกับหญิงสาว ในสำนักต่างเรียกเขาว่า "แม่"... นอกจากฝีมือการต่อสู้และวางแผนการรบราวกับเทพสงครามแล้ว ยังมีฝีมือด้านงานบ้านงานเรือนอีกด้วย♥ แต่ก็คอยรักษาภาพลักษณ์องอาจดุดันอยู่ตลอด มีแต่เวลาอยู่กับคนที่สนิทด้วยเท่านั้นจึงจะเผยด้านอ่อนไหว
ซิ่นลู่เจ๋อ : ศิษย์ลำดับห้าในสำนักฮุ่ยเฉิงที่ถูกเลือกมาเป็นหน่วยองครักษ์วังหลวง ชายร่างโปร่งที่หน้าตาท่าทางเหมือนบัณฑิตมากกว่า... เป็นคนฉลาด ไหวพริบดี ยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา แต่รู้กาลเทศะ เป็นสายบุ๋นมากกว่าแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะบู๊ไม่ได้ ออกจะเก่งกาจแต่ไม่ชอบใช้กำลังหากไม่จำเป็น
เฟิงซ่งเถา : องครักษ์คนสนิทของจ้าวจิวเฟย ที่มีความสามารถคล้ายองครักษ์เงามากกว่า ทั้งยังโตมาด้วยกันเหมือนสหาย... เป็นคนเปิดเผย ตรงไปตรงมา กล้าได้กล้าเสี่ยง แต่ความปลอดภัยของเจ้านายต้องมาก่อน ตามติดจิวเฟยเป็นเงาตามตัว เพราะรู้ว่าถ้าละสายตาเมื่อไหร่อาจไปก่อเรื่องอะไรเข้า(...)
ชิวจิง : สาวใช้คนสนิทของหลานเหลียงฮวา เป็นคนบ้านเดียวกับอวี่ฟาน ที่เหมือนว่าจะมีข้อมูลมากกว่า... เป็นสาวแก่นที่ทำตัวเป็นสาวใช้ผู้เรียบร้อย เพรียบพร้อม เพอร์เฟ็ค แต่ทุกครั้งที่มีโอกาสก็จะหาทางชงให้พระ-นางเขาได้กันเร็วขึ้น(...)
ฯลฯ
ผลงานอื่นๆ ของ 31 ํCL ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ 31 ํCL
ความคิดเห็น