หลี่เซียวเหยา ชายหนุ่มที่ไม่ธรรมดาคนหนึ่งแห่งเมืองหังโจว เขาและซ้อหลี่เปิดโรงเตี๊ยมหาเลี้ยงชีพ หลี่เซียวเหยามักจะจินตนาการว่าตนเองเป็นจอมยุทธผดุงคุณธรรมอยู่เสมอ ในที่สุด หลี่เซียวเหยาก็ได้พบกับเซียนกระบี่ และได้รับการถ่ายทอดเพลงกระบี่จากเซียนกระบี่อยู่หลายกระบวนวันหนึ่ง ได้มีคนลึกลับจากพรรคหนึ่ง เข้ามาในโรงเตี๊ยม (พรรคบูชาจันทร์) เนื่องจากซ้อหลี่ป่วยหนัก คนของพรรคบูชาจันทร์แนะนำหลี่เซียวเหยาเดินทางไปยังเกาะเซียนเพื่อ นำยาวิเศษมารักษาอาการป่วยให้ซ้อหลี่ ที่แท้คนของพรรคบูชาจันทร์มีวัตถุประสงค์เป็นอย่างอื่น วัตถุประสงค์ที่แท้จริงของพรรคบูชาจันทร์นั้นต้องการหลอกใช้หลี่เซียวเหยาไปทำลายค่ายกลบนเกาะเซียน หลี่เซียวเหยาไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง ดังนั้นจึงเดินทางไปยังเกาะเซียนตามคำแนะนำของคนพรรคบูชาจันทร์ หลังจากที่หลี่เซียวเหยาทำลายค่ายกลบนเกาะเซียนแล้ว หลี่เซียวเหยาก็ได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งมีชื่อว่าจ้าวหลิงเอ๋อ ทั้งสองเกิดชอบพอกันทันทีเมื่อแรกพบ หนุ่มสาวต่างอ่อนต่อโลกด้วยกันทั้งคู่ ทั้งสองไม่สามารถยับยั้งชั่งใจได้จนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันขึ้นมา เหล่าเล้าต้องการชีวิตหลี่เซียวเหยา จ้าวหลิงเอ๋อร้องขอความเมตตาจากเหล่าเล้าให้หลี่เซียวเหยา
เหล่าเล้าบังคับให้หลี่เซียวเหยาดื่มน้ำลืมรักเพื่อทำลายความทรงจำที่มีอยู่บนเกาะเซียนให้หมดสิ้น ไม่นานนัก คนของพรรคบูชาจันทร์ก็พากันเดินทางไปยังเกาะเซียน และได้ทำร้ายเหล่าเล้าจนได้รับบาดเจ็บสาหัส แล้วจับตัวจ้าวหลิงเอ๋อไป จ้าวหลิงเอ๋อถูกพาตัวไปยังโรงเตี๊ยมของหลี่เซียวเหยา แม้ว่าหลี่เซียวเหยาจะลืมเรื่องราวระหว่างเขากับจ้าวหลิงเอ๋อไปจนหมดสิ้นแล้วก็ตาม แต่หลี่เซียวเหยาก็เสี่ยงตายช่วยชีวิตหลิงเอ๋อไว้ หลี่เซียวเหยาส่งหลิงเอ๋อกลับเกาะเซียน เมื่อเดินทางกลับไปถึงเกาะเซียน หลิงเอ๋อพบว่าเหล่าเล้าได้รับบาดเจ็บสาหัสอาการปางตาย ก่อนที่เหล่าเล้าจะสิ้นใจลงนั้นได้กำชับให้หลิงเอ๋อตามหาแม่ของนางให้พบ จากนั้นเหล่าเล้าก็ให้หลี่เซียวเหยารับปากว่าจะร่วมเดินทางไปกับหลิงเอ๋อ เพื่อปกป้องคุ้มครองหลิงเอ๋อจนกว่าจะตามหาแม่พบ หลิงเอ๋อวางตัวลำบากเนื่องจากหลี่เซียวเหยาได้ลืมเรื่องราวที่ทั้งสองมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งมาก่อน อย่างไรก็ตามนางก็ยังคงรักมั่นต่อหลี่เซียวเหยาไม่เลื่อมคลาย
หลี่เซียวเหยาและหลิงเอ๋อพากันออกเดินทาง ระหว่างทางทั้งสองเห็นหลินเยี่ยหยูจัดงานประลองยุทธหาคู่ หลี่เซียวเหยาขึ้นไปบนเวทีโดยไม่ได้ตั้งใจ และสามารถเอาชนะหลินเยี่ยหยูได้ หลินเยี่ยหยูถือว่าหลี่เซียวเหยาเป็นสามีของนาง หลินเทียนหนันพ่อหลินเยี่ยหยูเป็นผู้นำชาวยุทธภาคใต้ หลินเทียนหนันต้องการให้หลี่เซียวเหยาเป็นทายาทสืบต่อตำแหน่งผู้นำชาวยุทธภาคใต้ของตน โดยได้รั้งหลี่เซียวเหยาให้พักที่สกุลหลินสักระยะหนึ่ง หลี่เซียวเหยาวางแผนหลบหนี ทันใดนั้นเอง หลิงเอ๋อถูกปิศาจงูจับตัวไป (แท้ที่จริงนั้น หลิงเอ๋อไม่ได้ถูกปิศาจงูจับตัวไปแต่อย่างใด ตัวตนที่แท้จริงของหลิงเอ๋อนั้นเป็นปิศาจงู แต่เนื่องจากคืนวันนั้นนางปรากฏร่างที่แท้จริงออกมา นางไม่อยากให้หลี่เซียวเหยารู้ว่านางเป็นปิศาจงู ดังนั้นนางจึงได้สร้างเรื่องขึ้นเพื่อหลบหน้า หลี่เซียวเหยา) หลี่เซียวเหยาออกตามหาหลิงเอ๋อ หลินเยี่ยหยูไม่อยากให้หลี่เซียวเหยาจากนางไป ดังนั้นจึงขอร่วมเดินทางไปด้วย ผู้ที่ติดตามหลี่เซียวเหยาไปนั้นไม่ได้มีหลินเยี่ยหยูเพียงคนเดียว บัณฑิตหลิวจิ้นหยวนก็ขอร่วมเดินทางไปด้วย การติดตามหลี่เซียวเหยาไปนั้นเพียงเพื่อหลินเยี่ยหยูเท่านั้น หลิวจิ้นหยวนหลงรักหลินเยี่ยหยูมาโดยตลอด แต่เนื่องจากหลิวจิ้นหยวนไม่เป็นวรยุทธ ดังนั้นจึงไม่เป็นที่ยอมรับของหลินเทียนหนัน และไม่ได้รับความสนใจจากหลินเยี่ยหยู ทำให้หลิวจิ้นหยวนเจ็บปวดใจเป็นอันมาก
ระหว่างทาง แม้ว่าหลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูจะมีปากเสียงกันก็ตาม แต่ทั้งสองกลับเข้ากันได้ดี ทำให้หลิวจิ้นหยวนยิ่งขมขื่น หลี่เซียวเหยา,หลินเยี่ยหยูและบัณฑิตหลิวจิ้นหยวนพากันเดินทางมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ทั้งสามได้พบกับหมอหลวงหาน ที่แท้หมอหลวงหานช่วยชีวิตหลิงเอ๋อเอาไว้และช่วยได้รักษาอาการป่วยให้นาง หลี่เซียวเหยาล่วงรู้จากปากหมอหลวงหานว่าหลิงเอ๋อตั้งครรภ์ ต่อมา เนื่องจากหลี่เซียวเหยาประสบอุบัติเหตุ ทำให้ความทรงจำของหลี่เซียวเหยากลับฟื้นคืนขึ้นมาเป็นปกติ หลี่เซียวเหยาจำได้ว่าเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับ หลิงเอ๋อมาก่อน ทั้งยังได้รับการยืนยันจากหลิงเอ๋อว่าเด็กในครรภ์เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของหลี่เซียวเหยาจริง หลินเยี่ยหยูเศร้าใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น หลิวจิ้นหยวนปลอบใจหลินเยี่ยหยู นึกไม่ถึงว่ากลับถูกนางขับไล่ ในเวลาเดียวกัน ที่หมู่บ้านเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น เนื่องจากผีดิบจำนวนมากได้ออกอาละวาดกัดและทำร้ายผู้คน เพื่อช่วยเหลือชาวบ้าน หลินเยี่ยหยู,หลิงเอ๋อและหลี่เซียวเหยาได้พากันเดินทางไปวัดเส้าหลินเพื่อพบกับอี้ฝอจู ที่แท้เจ้าอาวาสวัดเส้าหลินก็คืออี้ฝอจูนั่นเอง ทั้งสามพาอี้ฝอจูเดินทางกลับไปยังหมู่บ้านเพื่อช่วยเหลือชาวบ้าน ด้วยอิทธิฤทธิ์ของอี้ฝอจูนั้น ทำให้ราชาปิศาจถูกกำจัดลง และสามารถกำจัดผีดิบจนสิ้นซาก
เรื่องเลวร้ายอีกเรื่องที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านก็คือได้มีโจรภูเขาออกเที่ยวปล้นสะดมชาวบ้าน หลี่เซียวเหยา,หลินเยี่ยหยูและหลิงเอ๋อคิดกวาดล้างโจรภูเขาเพื่อความสงบสุขของชาวบ้าน ระหว่างทางที่เดินทางไปปราบโจรภูเขานั่นเอง หลี่เซียวเหยา,หลินเยี่ยหยูและหลิงเอ๋อต่างต้องผจญกับรักสามเส้า เมื่อทั้งสามเดินทางมาถึงเขาปิศาจ ทั้งสามได้ร่วมมือกันกำจัดหัวหน้าโจรภูเขา นึกไม่ถึงว่าหัวหน้าโจรภูเขานี้คือผู้เฒ่าของชาวเผ่าแม้ว วรยุทธของหัวหน้าโจรลึกล้ำมาก เมื่อหัวหน้าโจรรู้ฐานะที่แท้จริงของหลิงเอ๋อแล้วก็ดึงดันที่จะพานางไปให้ได้ หลี่เซียวเหยา,หลินเยี่ยหยูและหลิงเอ๋อ แม้ว่าจะร่วมมือกันแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้หัวหน้าโจร ทั้งสามได้รับบาดเจ็บสาหัส หลิงเอ๋อต้องการช่วยชีวิตหลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูไว้ ดังนั้นจึงรับปากว่าจะไปกับหัวหน้าโจร หลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูพากันออกตามหาหลิงเอ๋อ ทั้งสองต่างเป็นห่วงความปลอดภัยของหลิงเอ๋อเป็นอันมาก ขณะเดียวกัน แม้ว่าหลินเยี่ยหยูจะรักหลี่เซียวเหยามากสักเพียงใดก็ตาม หลี่เซียวเหยาเองก็ชอบพออุปนิสัยของหลินเยี่ยหยู แต่เสียดายที่ติดอยู่ที่หลิงเอ๋อเพียงคนเดียวเท่านั้น
หลังจากที่หลี่เซียวเหยาฟื้นฟูความทรงจำกลับคืนมาได้แล้วก็รู้สึกว่าตนไม่อยากทำร้ายหลิงเอ๋ออีกต่อไป หลี่เซียวเหยาเกิดความสับสนขึ้นในใจเป็นอันมาก แม้ว่าหลินเยี่ยหยูจะรู้สึกเจ็บปวดมากสักเพียงใดก็ตาม แต่ก็เข้าใจหลี่เซียวเหยาเป็นอย่างดี ทั้งสองออกเดินทางไปด้วยกัน โดยวางตัวกันอย่างพี่น้องเท่านั้น ระหว่างทาง หลี่เซียวเหยาถูกหลิ่วเม่ยเหนียงปิศาจจักจั่นทองแห่งพรรคเบญจพิษจับตัวไป หลิ่วเม่ยเหนียงเกลียดชังผู้ชายทุกคนในโลก ทำให้หลี่เซียวเหยาถูกทรมาณปางตาย โชคดีที่หลี่เซียวเหยาใช้สติปัญญาและไหวพริบเอาตัวรอดไปได้ ทำให้รักษาชีวิตเอาไว้ได้ ใบหน้าของหลิ่วเม่ยเหนียงอัปลักษณ์ หลังจากที่นางจับตัวหลินเยี่ยหยูได้แล้ว นางก็จะลอกใบหน้าของหลินเยี่ยหยูออกเปลี่ยนกับใบหน้าของนาง หลี่เซียวเหยาเห็นเช่นนั้นก็เสี่ยงตายช่วยชีวิตหลินเยี่ยหยูเอาไว้ หลิ่วเม่ยเหนียงเกิดความซาบซึ้งในความจริงใจที่หลี่เซียวเหยามีต่อหลินเยี่ยหยู ดังนั้นจึงปล่อยหลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูไป ที่แท้หลิ่วเม่ยเหนียงและเซียนกระบี่รักกันมาก่อน เนื่องจากหลิ่วม่อเหนียงเป็นพวกมาร จึงทำให้ธรรมและอธรรมไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ หลิ่วเม่ยเหนียงเพื่อชายคนรักของนางแล้ว ทำให้นางขัดคำสั่งอาจารย์ และในที่สุดก็ต้องออกจากพรรคเบญจพิษไป แต่เซียนกระบี่เชื่อฟังคำสั่งสอนของอาจารย์ ดังนั้นจึงตัดใจจากหลิ่วเม่ยเหนียง หลิ่วเม่ยเหนียงกลับพรรคเบญจพิษไปด้วยความเจ็บปวด อาจารย์เจ้าสำนักเห็นหลิ่วเม่ยเหนียงสำนึกได้ แต่ก็ต้องลงโทษเพื่อให้เข็ดหลาบ ดังนั้นจึงทำลายโฉมหน้านางเพื่อคอยเตือนใจนางตลอดไป หลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูสบโอกาสช่วยทำให้ใบหน้าที่เสียโฉมของหลิ่วเม่ยเหนียงกลับมีความงดงามดังเดิม หลิ่วเม่ยเหนียงซาบซึ้งใจที่ทั้งสองมีน้ำใจกับนางเป็นอันมาก หลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูพากันเดินทางต่อไป ทั้งสองเดินทางมาถึงเมืองฉางอัน (บ้านเกิดของหลิวจิ้นหยวน) ดังนั้นทั้งสองจึงพากันเข้าไปเยี่ยมเยียนหลิวจิ้นหยวน เมื่อไปถึงทั้งสองถึงรู้ว่าหลิวจิ้นหยวนป่วยหนัก โอกาสรอดชีวิตมีเพียงน้อยนิด ที่แท้หลังจากที่หลิวจิ้นหยวนถูกหลินเยี่ยหยูขับไล่ไสส่งไปแล้วก็เดินทางกลับบ้านมาด้วยอาการที่หมดอาลัยตายอยาก ระหว่างทางกลับบ้านนั่นเอง หลิวจิ้นหยวนเห็นแมงมุมยักษ์กำลังจะกินผีเสื้อเป็นอาหาร ดังนั้นจึงช่วยผีเสื้อเอาไว้ ที่แท้ผีเสื้อนี้เป็นปิศาจผีเสื้อที่บำเพ็ญเพียรเพียงพันปีเท่านั้น เพื่อตอบแทนพระคุณของหลิวจิ้นหยวน ดังนั้นจึงแอบติดตามหลิวจิ้นหยวนกลับมาที่บ้าน
เมื่อกลับถึงบ้าน พ่อแม่หลิวจิ้นหยวนทนเห็นลูกชายเพียงคนเดียวตัดใจจากหลินเยี่ยหยูไม่ได้เสียที ดังนั้นจึงหาหญิงสาวที่เพียบพร้อม ทุกอย่างให้แต่งงานกับหลิวจิ้นหยวน หลิวจิ้นหยวนรู้ดีว่าตนไม่มัวันได้สมรักกับหลินเยี่ยหยูอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงสุดแล้วแต่ผู้ใหญ่ จัดการ หลังจากแต่งงานได้ไม่นานนัก หลิวจิ้นหยวนก็ป่วยหนักมีคนร่ำลือกันว่าภรรยาของหลิวจิ้นหยวนเป็นปิศาจที่คอยทำร้าย หลิวจิ้นหยวนหลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูพากันสืบหาความจริง ในที่สุดก็พบว่าภรรยาหลิวจิ้นหยวนเป็นปิศาจผีเสื้อ ดังนั้นทั้งสองจึงพา กันวางแผนกำจัดปิศาจผีเสื้อเพื่อช่วยหลิวจิ้นหยวนต่อมา หลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูพบว่าปิศาจผีเสื้อเป็นปิศาจที่มีจิตใจงดงาม สืบเนื่องมาจากที่หลิวจิ้นหยวนทำร้ายปิศาจแมงมุมเพื่อช่วยชีวิตปิศาจผีเสื้อไว้นั่นเอง ทำให้ปิศาจแมงมุมผูกใจเจ็บคิดล้างแค้น ปิศาจแมงมุมดูดซับเอาพลังชีวิตของหลิวจิ้นหยวนไป ปิศาจผีเสื้อขับไล่ปิศาจแมงมุมไป เพื่อตอบแทนผู้มีพระคุณ ปิศาจผีเสื้อจึง จำแลงร่างเป็นหญิงงามแต่งงานกับหลิวจิ้นหยวน
คอยปกป้องคุ้มครองหลิวจิ้นหยวนไม่ให้ปิศาจแมงมุมมาทำร้ายหลิวจิ้นหยวน แต่น่าเสียดายที่ปิศาจผีเสื้อไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปิศาจแมงมุม ทำให้ปิศาจผีเสื้อต้องสูญเสียบุญบารมีที่สั่งสมมานานนับพันปีไป เนื่องจากปิศาจผีเสื้อได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นจึงคืนร่างเดิมออกมา หลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูต่างก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปิศาจแมงมุม โชคดีที่ทั้งสองได้พบกับเซียนกระบี่อีกครั้ง เซียนกระบี่กำจัดปิศาจแมงมุม หลี่เซียวเหยารู้สึกว่าตนด้อยวิชา ดังนั้นจึงขอร้องให้เซียนกระบี่ถ่ายทอดวิชาให้ตน เซียนกระบี่กล่าวกับหลี่เซียวเหยาว่าถ้าหลี่เซียวเหยายอมเข้าสำนักเป็นศิษย์ของตน ตนก็ยินดีจะถ่ายทอดวิชาให้ แต่ต้องได้รับการยินยอมจากเทพกระบี่เจ้าสำนักสู่ซันศิษย์พี่ร่วมสำนักเสียก่อน หลี่เซียวเหยาตัดสินใจเดินทางไปที่สำนักสู่ซันเพื่อพบกับเทพกระบี่ ในเวลาเดียวกัน เพราะความเสียสละของปิศาจผีเสื้อ ทำให้หลิวจิ้นหยวนรู้สึกผิด ดังนั้นจึงตัดสินใจออกไปพเนจร หลี่เซียวเหยาเดินทางมาถึงเขาสู่ซันเพื่อพบกับเทพกระบี่ เดิมทีหลี่เซียวเหยาต้องการขอร้องให้เทพกระบี่รับตนเข้าเป็นศิษย์สำนักสู่ซัน นึกไม่ถึงว่าหลี่เซียวเหยาเหลือบไปเห็นที่มือของเทพกระบี่มีกำไลอี้ฝอจูห้อยอยู่ หลี่เซียวเหยาจำได้ว่ากำไลอี้ฝอจูนี้อยู่ติดตัวหลิงเอ๋อมาโดยตลอด หลี่เซียวเหยาซักไซ้เอาความจริงจากเทพกระบี่ เทพกระบี่เปิดเผยว่าตนขังหลิงเอ๋อไว้ในเจดีย์วิเศษที่ไว้ขังปิศาจ เวลานี้เองหลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูถึงรู้ว่าหลิงเอ๋อเป็นปิศาจไม่ใช่มนุษย์ ไม่ว่าอย่างไรก็ตามหลี่เซียวเหยาก็ยืนกรานว่าจะช่วยหลิงเอ๋อออกมาให้ได้ หลินเยี่ยหยูตามหลี่เซียวเหยาเข้าไปในเจดีย์วิเศษ หลี่เซียวเหยารับปากหลินเยี่ยหยูว่าถ้าช่วยหลิงเอ๋อสำเร็จแล้วจะแต่งงานอยู่กินกับหลินเยี่ยหยูจนแก่เฒ่า จากความช่วยเหลือของเซียนกระบี่ ทำให้หลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูสามารถเข้าไปในเจดีย์วิเศษได้สำเร็จ ทั้งสองได้พบกับหลิงเอ๋อ หลินเยี่ยหยูกล่าวกับหลิงเอ๋อว่าหลังจากที่ออกจากเจดีย์วิเศษได้แล้วจะสาบานเป็นพี่น้องกัน หลินเยี่ยหยูยินดีที่จะมีสามีคนเดียวกันกับหลิงเอ๋อ หลิงเอ๋อรู้ดีว่านางเป็นปิศาจ ไม่สามารถใช้ชีวิตร่วมกับมนุษย์ได้ ดังนั้นจึงยินดีให้หลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูได้สมรักกัน หลินเยี่ยหยูกลับให้กำลังใจ หลิงเอ๋อว่าไม่ว่าคนหรือปิศาจ ขอเพียงมีความจริงใจต่อกัน ก็มีความสุขด้วยกันได้ ขณะที่ทั้งสามกำลังจะออกจากเจดีย์วิเศษนั้นเอง ทั้งสามถึงรู้ว่าถ้าจะออกจากเจดีย์วิเศษต้องทำลายเจดีย์วิเศษให้พังพินาศเสียก่อน
หลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยูพากันลงไปในน้ำที่อยู่ใต้เจดีย์วิเศษเพื่อฆ่ามังกรทองเจ็ดตัวที่ซ่อนตัวอยู่ใต้เจดีย์ เจดีย์วิเศษพังทลายลง ขณะที่เหตุการณ์กำลังวิกฤตอยู่นั้น เพื่อช่วยชีวิตหลี่เซียวเหยาเอาไว้ ทำให้หลินเยี่ยหยูตกลงไปในบ่อสลายกระดูก เทพกระบี่เคยพูดกับหลี่เซียวเหยาและหลินเยี่ยหยู ก่อนที่คนทั้งสองจะเข้าไปในเจดีย์วิเศษว่า ถ้าเป็นปิศาจ เมื่อตกไปในบ่อสลายกระดูก จะต้องตายอย่างแน่นอน แต่ถ้าเป็นมนุษย์ จะปลอดภัยไม่เป็นอะไร เมื่อหลินเยี่ยหยูตกลงไปในบ่อสลายกระดูกแล้ว กลับเห็นโครงกระดูกลอยขึ้นมาเท่านั้น หลี่เซียวเหยาจะกระโดดลงไปช่วย แต่กลับสายไปเสียแล้ว ในเวลาเดียวกันเจดีย์ก็ถล่มลงมาอีก หลี่เซียวเหยาได้รับความสะเทือนใจเป็นอันมาก ได้แต่พาหลิงเอ๋อออกจากเจดีย์วิเศษไป หลี่เซียวเหยาเศร้าโศกเสียใจกับการตายของหลินเยี่ยหยูเป็นอันมาก หลิงเอ๋อตำหนิตนเองที่เป็นสาเหตุให้หลินเยี่ยหยูต้องตาย หลี่เซียวเหยาตำหนิเทพกระบี่ที่ทำให้หลินเยี่ยหยูต้องตาย คำพูดที่ว่าบ่อสลายกระดูกจะสลายกระดูกปิศาจเท่านั้น จะไม่สลายกระดูกมนุษย์ แต่เพราะเหตุใดหลินเยี่ยหยูต้องตาย เทพกระบี่รู้สึกผิดต่อคำพูดที่พูดออกไป ต่อมาเซียนกระบี่มาถึง จากนั้นกล่าวกับทุกคนว่าหลิงเอ๋อเป็นจิตจำแลง เทพกระบี่รู้สึกผิดเป็นอันมากจึงพาหลี่เซียวเหยาและหลิงเอ๋อไปพบกับธิดาเทพ จากนั้นเทพกระบี่ก็ได้ถ่ายทอดพลังวัตรที่สั่งสมมาชั่วชีวิตให้แก่หลี่เซียวเหยา เป็นการชดใช้ความผิด หลังจากนั้นเทพกระบี่ก็จากไปอย่างเงียบๆ ธิดาเทพช่วยรักษาอาการบาดเจ็บให้หลี่เซียวเหยาและหลิงเอ๋อ ธิดาเทพกล่าวว่าหลิงเอ๋อเป็นปิศาจ ไม่ใช่มนุษย์ เนื่องจากนางถูกขังอยู่ในเจดีย์วิเศษเป็นเวลานาน ทำให้ลมปราณนางอ่อนลงทุกที หากจะช่วยชีวิตหลิงเอ๋อมีเพียงทางเดียวเท่านั้นคือต้องไปหาไข่หงส์และเล็บกิเลนไฟมาให้ได้ หลี่เซียวเหยาได้ยินเช่นนั้นก็รีบรุดออกหาของวิเศษที่ธิดาเทพบอกทันที หลี่เซียวเหยาหาไข่หงส์พบ แต่น่าเสียดายที่อาหนูหญิงสาวที่ดูแลรักษาไข่หงส์ไม่อนุญาตให้ หลี่เซียวเหยานำไข่หงส์ไป ที่แท้อาหนูเป็นคนของพรรคบูชาจันทร์ หลังจากที่ได้ประมือกับหลี่เซียวเหยาแล้ว นางก็รู้สึกชื่นชอบหลี่เซียวเหยาขึ้นมา ไม่เพียงมอบไข่หงส์ให้แก่หลี่เซียวเหยา นางยังยินดีช่วยหลี่เซียวเหยาเดินทางไปเมืองต้าหลี่เพื่อหาเล็บกิเลนไฟอีกด้วย อาหนูพาหลี่เซียวเหยาไปเมืองต้าหลี่ แสนลำบากกว่าจะหาเล็บกิเลนไฟพบ
หลี่เซียวเหยานำเล็บกิเลนไฟและไข่หงส์เดินทางกลับไปยังที่พักของธิดาเทพเพื่อช่วยชีวิตหลิงเอ๋อ ไม่นานนัก หลิงเอ๋อก็ให้กำเนิด ทารกเพศหญิง หลิงเอ๋อตั้งชื่อให้ลูกว่าอี้หยู เพื่อระลึกถึงหลินเยี่ยหยูในเวลาเดียวกัน อาหนูพบว่าหลิงเอ๋อเป็นทายาท ที่คนพรรคบูชาจันทร์กำลังออกตามหาอยู่ นางกล่าวกับหลิงเอ๋อว่าเวลานี้เมืองบูชาจันทร์แตกแยกเป็นคนกลุ่มดำและกลุ่มขาว ทั้งสองฝ่ายต่างฆ่าฟันกันเอง มีเพียงหลิงเอ๋อเท่านั้นที่จะขัดขวางและช่วยยุติความบาดหมางครั้งนี้ได้อาหนูพาหลี่เซียว หยาและหลิง เอ๋อเดินทางไปที่เมืองบูชาจันทร์ เมืองบูชาจันทร์กำลังโกลาหล ฝ่ายธรรมและอธรรมกำลังรบพุ่งกัน ซึ่งต่างก็มีคนบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก
หลังจากที่หลี่เซียวเหยาเข้าเมืองมาแล้วก็เข้าไปบูชา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หลี่เซียวเหยามองเห็นเทวรูปของเทพหนี่วา อูโฮ่วเก็บรักษาเทวรูป หนี่วาไว้ ทันใดนั้นเอง เทวรูปหนี่วาก็สำแดงอิทธิฤทธิ์ อูโฮ่วใช้อิทธิฤทธิ์พาหลี่เซียวเหยาย้อนอดีตกลับไปเมื่อสิบปีก่อน เพื่อให้หลี่ เซียวเหยา ล่วงรู้ความจริงทั้งหมด ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้หลี่เซียวเหยาล่วงรู้ถึงชาติกำเนิดที่แท้จริงของหลิงเอ๋อ รวมทั้งเรื่องราวที่เกิด ขึ้นทั้งหมดโดยละเอียด หลี่เซียวเหยาซึ่งย้อนเวลากลับไปเมื่อสิบปีก่อนได้ช่วยชีวิตหลิงเอ๋อและเหล่าเล้าโดยบังเอิญ ทั้งยังช่วยชีวิต อูโฮ่วไว้อีกด้วย อู่โฮ่วและหลี่เซียวเหยาสืบพบว่าหัวหน้าพรรคบูชาจันทร์ใช้น้ำทิพย์ ทำให้เกิดอุทกภัยขึ้น จากนั้นก็ป้ายความผิดให้อูโฮ่ว อูโฮ่วตัดสินใจทำลายล้างตัวเองเพื่อกำจัดน้ำทิพย์ แต่น้ำทิพย์มีอิทธิฤทธิ์แก่กล้า ทำอย่างไรก็ไม่ตาย อูโฮ่วเห็นเช่นนั้น จึงตัดสินใจ พาหลี่เซียวเหยากลับสู่ปัจจุบัน
อาหนูวิงวอนต่อหน้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอให้คุ้มครองหลี่เซียวเหยา ในที่สุดหลี่เซียวเหยาก็กลับมาสู่ปัจจุบันอย่างปลอดภัย อาหนูดีใจมากจนเก็บ ความรู้สึกที่มีต่อหลี่เซียวเหยาไว้ไม่อยู่ ทำให้หลี่เซียวเหยารู้ว่าอาหนูมีใจให้ตนหลี่เซียวเหยาเล่าเรื่องทั้งหมดให้หลิง เอ๋อฟัง จากนั้นได้มอบอาวุธวิเศษที่ได้จากอูโฮ่วให้แก่ หลิงเอ๋อ หลิงเอ๋อรู้ว่าบ้านเมืองตนมีภัย ดังนั้นจึงตัดสินใจเสียสละเพื่อความ สงบสุขของบ้านเมืองหลี่เซียวเหยา,หลิงเอ๋อและอาหนูพากันกลับเข้าเมืองอีกครั้ง ในเวลาเดียวกันนั้นเอง กลุ่มดำกำลังโจมตีกลุ่มขาวอยู่ อูหวังซึ่งเป็นผู้นำกลุ่มขาว(พ่อหลิงเอ๋อ)ได้รับบาดเจ็บสาหัส พ่อลูกได้พบหน้ากัน ทั้งสองต่างรำพึงรำพันต่อกัน นึกไม่ถึงว่าทันใดนั้นเอง อู่หวังกลับลงมือทำร้ายหลิงเอ๋อ หลิงเอ๋อไม่ทันระวังตัวจึงได้รับบาดเจ็บ ที่แท้อูหวังที่อยู่ตรงหน้าเป็นตัวปลอม ซึ่งเป็นปิศาจต้นไม้จำแลง ร่างมา อูหวังที่แท้จริงนั้นได้ตายไปแล้ว หลิงเอ๋อ,หลี่เซียวเหยาและอาหนูร่วมมือกันเล่นงานหัวหน้าพรรคบูชาจันทร์
หัวหน้าพรรคบูชาจันทร์กระโดดลงไปในน้ำและได้ประสานเป็นหนึ่งเดียวกับน้ำทิพย์ ทำให้อิทธิฤทธิ์ของหัวหน้าพรรคบูชาจันทร์ยิ่งแก่ กล้าขึ้น ทำให้หลิงเอ๋อ,หลี่เซียวเหยาและอาหนูไม่ใช่คู่ต่อสู้ ต่อมา หลิงเอ๋อตัดสินใจใช้ร่างของนางแลกกับน้ำทิพย์หลังจากผ่าน พ้นเหตุการณ์เลวร้ายไปแล้ว เมืองบูชาจันทร์ก็เกิดหิมะตกหนัก หลี่เซียวเหยาเชื่อว่าหลิงเอ๋อยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าจะสุดหล้าฟ้าเขียว หลี่เซียวเหยามั่นใจว่าจะตามหาหลิงเอ๋อพบ เดิมทีอาหนูคิดจะตามหลี่เซียวเหยาไป แต่หลี่เซียวเหยากลับไม่ต้องการ ให้อาหนูเดิน ทางไปด้วย เนื่องจากไม่อยากทำร้ายจิตใจอาหนู หลี่เซียวเหยาออกเดินทางไปท่ามกลางหิมะที่ปกคลุม อาหนูเป่าขลุ่ยเป็น การร่ำลา ทั้งยังเป็นการเปิดเผยความในใจให้หลี่เซียวเหยาได้รับรู้ด้วยหลินเยี่ยหยูรีบร้อนกลับมา ที่แท้ในวันนั้นธิดาเทพต้องการ ให้หลี่เซียวเหยาและหลิงเอ๋อไปหาหนอนวิเศษมาเพื่อช่วยชีวิตหลิงเอ๋อ หลังจากที่หลิงเอ๋อฟื้นได้สติขึ้นมาแล้ว นางก็อุ้มอี้หยูยืนอยู่ที่หน้า ผาเพื่อคอย หลี่เซียวเหยากลับมา
.
|
ความคิดเห็น