SURPRISE #เซอร์ไพรซ์อูอวี WOOJIN × DAEHWI

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

1 NOVEMBER 2017

TIME : 12.52

เวลาเกือบบ่ายของวันหนึ่งในช่วงฤดูหนาว ร่างเล็กๆของแดฮวีนอนขดตัวใต้ผ้าห่มผืนหนาบนเตียงกว้างใหญ่ ในคอนโดสุดหรูใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง ร่างเล็กพลิกตัวไปมาใต้ผ้าห่มหลายครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงพร้อมกับยกมือข้างหนึ่งขึ้นมานวดขมับตัวเอง

เซอร์ไพรซ์วันเกิดอูจินอย่างไรดี?

แดฮวีคิดเรื่องนี้มาเป็นชั่วโมงแล้ว ที่จริงเขาแอบสั่งเค้กไว้เมื่อเช้า ตอนอูจินออกไปเรียน และโชคดีที่วันนี้เขาไม่มีเรียน อะไรๆมันก็ดูเปิดทางไปเสียหมด ยกเว้นความคิดของตนเองที่ไม่เปิดเอาเสียเลย

เขาทั้งสองคนเป็นแฟนกันมาตั้งแต่มัธยมปลาย จนตอนนี้เป็นการเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้าย ทำให้อูจินยุ่งไปทุกอย่าง ไม่มีเวลาพักผ่อน และแถมอีกอย่างคือ

ลืมวันเกิดตัวเอง...

เมื่อเช้าแดฮวีหลอกถามอูจินไปส่งๆ

"พรุ่งนี้วันอะไรน้าาา"

"วันตายมึงหรอ?"

ปากเสีย โหดร้าย เย็นชา

แต่ก็น่ารักดี...

แดฮวีลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินไปรอบๆห้องนอน พลางนึกเรื่องของตัวเองและอูจิน

อูจินน่ะหรอ...เรียนก็ใกล้จบแล้ว ทำให้ทุกอย่างยุ่งยากไปหมด เวลาพักผ่อนก็ไม่มี แถมความสุขก็ไม่ค่อยจะมีอีก

เวลาที่กลับมาจากมหาลัยฯอูจินก็มักจะทำแต่งาน งาน งาน

พอจะคุยด้วยนิดหน่อยก็บ่นว่า

"รำคาญว่ะ ไปไกลๆ"

แดฮวีไม่เคยคิดจะโกรธอะไร เพราะอูจินคงจะเหนื่อยมามากและคงไม่อยากพบใคร

หลายครั้งที่แดฮวีมักจะนอนข้างนอกห้องนอน

หลายครั้งที่แดฮวีมักจะนอนตรงโซฟา

เพื่อที่จะให้อูจินไม่รำคาญ และนอนสบายขึ้น

แต่พอตื่นเช้ามาทีไร แดฮวีก็มักจะอยู่บนเตียงนุ่มพร้อมกับผ้าห่มผืนหนาที่คลุมตัวไว้

และมักจะเจออูจินนั่งทำงานอยู่ข้างๆเตียง

"มึงละเมอเดินมานอนเอง กูไม่ได้อุ้มหรอกนะ"

ถ้อยคำร้อนตัวที่ถูกส่งมาจากคนปากแข็ง ทำให้แดฮวีอดยิ้มขึ้นมาไม่ได้

ระหว่างความรักของแดฮวีและอูจินแล้ว ก็ไม่มีอะไรพิเศษไปมากกว่านี้แล้ว...

เซอร์ไพรซ์ครั้งนี้ขอให้ออกมาดีก็แล้วกัน

1 NOVEMBER 2017

TIME : 23.40

อูจินล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มอย่างเหนื่อยอ่อนหลังจากทำงานที่ค้างคาไว้จนเสร็จ หลับตาลงพลางนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาในวันนี้ 

เหนื่อยมากเลย แต่ทำไมนอนไม่หลับ

อูจินลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงพลางมองไปที่ทีวีด้านหน้าที่ปิดสนิทอยู่

และก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าแฟนตัวดีของตัวเองไปไหน..

คงจะหนีไปนอนโซฟาอีกล่ะสิ

"หึ"

อูจินลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะมองไปยังประตูห้องที่กั้นระหว่างห้องนอนและห้องนั่งเล่น

ขาเรียวยาวก้าวออกห่างจากเตียงอย่างเชื่องช้า มือก็ขยี้ตาด้วยความเหนื่อยล้าเต็มที

พรึ่บ!

"อา...ดับห่าอะไรตอนนี้เนี่ย"

อูจินตาสว่างขึ้นทันทีที่ไฟทั้งห้องดับลง ก่อนจะค่อยๆปรับสายตาให้เข้ากับความมืด และก้าวเดินช้าๆไปยังประตูที่อยู่ไม่ไกลนัก

แกรก!

2 NOVEMBER 2017

TIME : 00.00

"~แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์....แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู~"

ทันทีที่ประตูเปิดที่กั้นระหว่างอูจินและแดฮวีออก ก็ปรากฎร่างเล็กของแดฮวียืนถือเค้กที่มีเทียนปักอยู่ แสงสว่างจากดวงเทียนส่องให้เห็นหน้าของคนตัวเล็กได้อย่างชัดเจน ที่คาดผมหูแมวที่อยู่บนหัวของแดฮวีเพิ่มความน่ารักให้คนใส่เข้าไปอีก เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวตัวโคร่ง ปลดกระดุมสองเม็ดบน และกางเกงชั้นในสีดำทำให้เห็นซอกขาขาวที่โผล่พ้นออกมา

อูจินมองหน้าแดฮวีสักพักก่อนจะเป่าเทียน และรับเค้กไปวางที่ไหนสักที่ใกล้ๆ

ทั้งห้องตกอยู่ในความมืดอีกครั้ง แดฮวีมองไม่เห็นอะไรเลย

จนรู้สึกว่า...มีความอุ่นร้อนทาบทับลงที่ปากเล็ก ดูดดึงเบาๆ และผละออกไปอย่างอ้อยอิ่ง

ก่อนที่มือหนาของอูจินจะสอดประสานเข้ากับมือเล็กของแดฮวีท่ามกลางความมืด

อูจินออกแรงดึงแดฮวีให้เดินตามตัวเองไป

ก่อนจะเดินมา...ถึงเตียง

อูจินปล่อยมือจากมือของแดฮวีและค่อยๆเลื่อนมือไปที่เอวบางๆแล้วรั้งเข้ามาแนบชิดตัวเอง ส่วนอีกมือก็ไล้ลงไปลูบซอกขาขาว

"อ๊ะ...อู อูจิน"

แดฮวีปัดมืออูจินออกด้วยความตกใจ และผละออกจากอูจิน

"หึ"

อูจินหัวเราะในลำคอและเบนหน้าไปทางอื่นอย่างเสียอารมณ์

"อะ อูจิน..."

แดฮวีเรียกอูจินด้วยน้ำเสียงสั่นๆและมือสั่นเทาของตัวเองก็ค่อยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตช้าๆ ก่อนจะถอดมันให้หลุดออกจากร่างกาย

อูจินค่อยๆดันแดฮวีลงเตียงอย่างช้าๆ ก่อนจะขึ้นคร่อม

"มึงคือของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับกูนะ"

"อ๊ะ...ไม่ อูจิน"

"อ๊าาาาาา"

"อย่าแรงสิ!"

"อ๊ะ หื้อ..."

THE END ><