ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic-Infinite] Inside my heart

    ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 8 พ.ย. 54


                ท่ามกลางแสงสีในยามค่ำคืนของกรุงโซล ลี ซองยอล นายแบบหน้าใหม่ไฟแรงกำลังเดินอยู่บนแคทวอล์กอย่างเจิดจรัสโดยมีรุ่นพี่อย่าง นัม อูฮยอน ที่เป็นคิวต่อไปส่งเสียงเชียร์อยู่ด้านหลัง

    ซองยอลก้าวไปบนแคทวอล์กอย่างมั่นใจ แสงแฟลชสว่างวาบและเสียงชัตเตอร์ดังระงมเมื่อซองยอลโพสท์ท่าก่อนที่เขาจะหมุนตัวกลับและเข้าหลังเวที

    อูฮยอนยิ้มและชูนิ้วโป้งให้ก่อนที่ตัวเองจะเก๊กหน้าขรึมและเดินออกไป

    “เยี่ยมมากเลยยอลลี่” คิม ซองกยู ช่างแต่งหน้าพูดพร้อมเติมแป้งให้ซองยอล เขายังจะต้องขึ้นไปเดินตอนสุดท้ายอีกรอบ

    “ฮยองพอๆ เดี๊ยวมันจะขาวเกินไป” ซองยอลพูดเมื่อเห็นซองกยูไม่มีท่าทีจะหยุดเติมแป้ง

    “ก็มันอีกนานกว่านายจะขึ้นเดิน ฉันจะได้ไม่ต้องเติมหลายรอบไง โอ๊ะ เหมือนจะต้องกรีดอายไลน์เนอร์เพิ่มด้วยนะเนี่ย”

    “งั้น...ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนละกันนะครับฮยอง” ซองยอลยิ้มและรีบเดินหนีซองกยูที่กำลังค้นกระเป๋าหาอายไลน์เนอร์

    “อย่าให้หน้าโดนน้ำนะยอลลี่พี่ไม่ได้ใช้แบบกันน้ำ!” ซองกยูลุกขึ้นตะโกนไล่หลังซองยอลไป

    ...

                ลี ซองยอลอยู่ในระหว่างเดินกลับจากห้องน้ำ ใครใช้ให้สร้างห้องน้ำไกลจากห้องพักขนาดนี้ละเนี่ย ถ้าเขากลับไปไม่ทันละก็ เขาไม่ตายหรอเนี่ย

    “เวรๆ ฉันยังจะต้องไปเติมหน้าอีกนะเนี่ย ทำไมซองกยูฮยองไม่ใช้แบบกันน้ำว่ะ” ซองยอลบ่นก่อนจะรีบเร่งฝีเท้าจนชนเข้ากับใครบางคน

    “โอ๊ะ” ซองยอลเซถอยหลังมาเล็กน้อยและมองหน้าคนที่บังอาจขวางทางเขา

    “เอ่อ ขอโทษทีนะฉันไม่ได้ตั้งใจว่าแต่นายรู้รึเปล่าว่าห้องแต่งตัวคุณซึงจวงเนี่ยอยู่ไหน” ผู้ชายคนนั้นมีผมสีทองหน้าตาเหมือนชาวต่างชาติถามซองยอล ชนเขาแล้วยังจะมีหน้ามาถามหาซึงจวงอะไรนั่นอีก

    “ที่นี่ไม่มีคนชื่อซึงจวง ผมรีบขอโทษนะครับ” ซองยอลโค้งเล็กน้อยก่อนจะรีบเดินต่อ

    “เอ...ไม่ใช่ซึงจวงหรอ งั้นคนที่จ้างฉันชื่ออะไรว่ะ” ชายผมทองยืนทำหน้างงก่อนจะเกาหัวและเดินต่อไป

    ...

    “อืม...แล้วคุณจะให้ผมฆ่าทิ้งรึเปล่าล่ะ” ชายหนุ่มผมปรกหน้าเกือบปิดตาคมสวยของเขาพูดขึ้นเมื่อมองรูปที่อยู่ในมือ

    “ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก แค่เขี่ยมันไปไกลๆก็พอแล้ว” ชายหนุ่มหน้าสวยอีกคนพูด

    “...ลี ซองยอลงั้นหรือ” ชายหนุ่มคนแรกพึมพำและมองรูปอีกครั้ง

    “ฉันมั่นใจได้ใช่มั้ยว่าจ้างนายแล้วจะไม่ผิดหวังน่ะ” ชายหนุ่มหน้าสวยพูดเรียกสายตาคมๆจากชายหนุ่มคนแรก เขายิ้มที่มุมปากพร้อมทั้งเก็บรูปนั้นใส่กระเป๋ากางเกง

    “ขอให้คุณมั่นใจได้เลย ผมรับงานนี้แล้วกัน” สิ้นเสียงของชายหนุ่มคนแรกประตูก็ถูกเปิดพร้อมกับการปรากฏตัวของชายหนุ่มผมทอง

    “เอ้าเห้ย แอล นายทิ้งฉันแล้วมารับงานคนเดียวได้ไง” ชายหนุ่มที่มาใหม่พูด

    “ผมเป็นคนทำงานนะไม่ใช่ฮยองผมก็ต้องมาดูงานด้วยตัวเองสิ” ชายหนุ่มผมปรกหน้าที่ชื่อว่าแอลตอบ

    “ไหนนายบอกว่าฉันเป็นเจ้านายไง มีอย่างที่ไหนรับงานไม่ผ่านเจ้านาย”

    “แล้วเจ้านายอย่าง จาง ดงวูเคยทำอะไรบางล่ะ”

    “เห้ยๆแอลมากไปละๆ”

    “งั้นครั้งนี้ฮยองก็มาช่วยงานผมสะซิ”

    “เห้ย ฉันเป็นเจ้านายนะ”

    “ฉันว่าพวกนายหุบปากแล้วก็รีบไปทำงานได้แล้ว!” หนุ่มหน้าหวานที่นั่งฟังทั้งคู่อยู่นานเริ่มหมดความอดทนและวีนขึ้น

    “อ่อครับๆ ขอโทษครับพวกผมจะไปเดี๊ยวนี้แหละครับคุณซึงจวง”

    “ฉันไม่ได้ชื่อซึงจวง...แต่ช่างมันเหอะไปๆฉันจะได้เรียกโคดี้มาแต่งหน้าเพิ่ม” ชายหนุ่มหน้าสวยพูดและเดินกลับไปนั่งหน้ากระจก

    ...

    “ตายแล้ว อกอีซองกยูจะแตก ทำไมไม่ฟังกันบ้างนะซองยอล” ซองกยูจับหน้าซองยอลหันไปมาและพบว่าเขาต้องเติมเมกอัพอีกเยอะทีเดียว แต่นี่มันก็ใกล้จะถึงเวลาเดินแล้วนะ

    “แทนที่ฮยองจะบ่นรีบๆเติมอาจจะยังทันนะครับ” ซองยอลพูด ซองกยูถอนหายใจและลากซองยอลไปหน้ากระจกและแต่งเติมหน้าของเขาอย่างชำนาญ

    “ยอลลี่น่ะหน้าตาดีอยู่แล้วไม่ต้องเติมอะไรมากหรอก” อูฮยอนที่นั่งพลิกนิตยสารอยู่ข้างๆพูดขึ้น

    “ยังไงก็ต้องเติมเมกอัพล่ะนะ เวลาถ่ายรูปจะได้ออกมาดูดี” ซองกยูที่กำลังกรีดอายไลน์เนอร์ให้ซองยอลพูด

    “ซองกยู เติมมากไปมันจะขาวเพราะแฟลชนะสิ” อูฮยอนวางนิตยสารบนโต๊ะและเงยหน้ามาพูด

    “อ่ะ นายนี่ยังไงอูฮยอน ฉันเป็นช่างแต่งหน้าก็ต้องรู้ดีกว่านายที่ให้ฉันแต่งหน้าแล้วกัน” ซองกยูพูดและเผลอตบแป้งแรงไปจนหน้าซองยอลขาวเป็นวง

    “โอ้ย ฮยองเลิกทะเลาะกันเหอะ ผมจะไม่หล่อเพราะฮยองทั้งคู่น่ะแหละ” ซองยอลโวยวายขณะมองหน้าตัวเองในกระจก

    “ตายๆ โทษทียอลลี่พี่เผลอไปโมโหใครแถวนี้แหละ” ซองกยูพูดรีบแก้ผลงานบนหน้าซองยอลของตัวเอง

    “เอ่อ ซองกยูโอปป้าค่ะ คุณซองจงอยากให้คุณไปแต่งหน้าให้ค่ะ” โคดี้คนหนึ่งเดินมาสะกิดซองกยู

    “อ่ะ แต่ฉันต้องแก้แป้งตรงนี้ก่อนนะ”

    “ฮยองไปเหอะ เดี๊ยวรายนั้นเขาก็ได้วีนอีกอ่ะ” ซองยอลพูดและปัดมือเหมือนจะไล่

    “โอเค งั้นพี่ฝากเธอแก้ต่อด้วยแล้วกันนะ” ซองกยูพยักหน้าและหันไปพูดกับโคดี้คนนั้นก่อนจะเดินออกไป

    ++++ To Be Continue

    THX Theme

    Free theme!

    Miny Ann
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×