คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องย่อ
ผู้กำกับชอยซึงฮีโด่งดังมีชื่อเสียงแต่การงานและอนาคตต้องดับมืดเมื่อเขาสูญเสียคนรักจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ นอกจากวัน ๆ เอาแต่ดื่มกินเมามายไร้สติปล่อยชีวิตที่บอบช้ำให้จมปลักอยู่กับความเสียใจและบาดแผลคราวนั้นแล้วชอยซึงฮีก็ไม่ทำอะไรอีก กระทั่งฮันจุงฮุนช่วยดึงเขากลับมาทำงานอีกครั้ง
ช่วงเวลาที่ซอยซึงฮีพยายามตัดใจจากคนรักคือลีเฮซูเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ เขากลับได้พบคิมบกชิลหญิงสาวชาวบ้านที่เขาเรียกเธอแบบดูแคลนว่าเด็กหลังเขา เด็กสาวคนนี้มีหน้าตาถอดแบบลีเฮซูราวพิมพ์เดียวกัน หน้าตาท่วงท่าของหญิงสาวทำให้เขาหวนรำลึกถึงความรักความหลังของเขาเป็นฉาก ๆ เขาตามคิมบกชิลไปจนไม่มีรถกลับเข้าเมือง เธอจึงให้เขาพักที่บ้าน ซึ่งซอยซึงฮีต้องแปลกใจกับสภาพบ้านบนภูเขาดูซอมซ่ออยู่กันอย่างยากไร้ กับแม่ที่เหมือนสติไม่สมบูรณ์ เขาออกจะรังเกียจนิดหน่อยประสาคนเมืองที่ต้องนอนในห้องที่เต็มไปด้วยข้าวของรกรุงรัง มีทั้งแมลงและหนูวิ่งราวสวนสัตว์ แต่ที่บ้านนั้นซอยซึงฮีได้ค้นพบความรักชวนซาบซึ้งระหว่างสองแม่ลูกและความเอื้ออาทรของคนในหมู่บ้าน เขาให้คิมบกชิลพาสำรวจสถานที่สำหรับใช้เป็นข้อมูลในการทำงานของเขาแต่คิมบกชิลกับครูใหญ่ที่โรงเรียนก็เข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นพวกหลอกผู้หญิง
ต่อมามีทีมงานถ่ายทำมิวสิควีดีโอมาที่หมู่บ้านทุกคนตื่นเต้นมากรวมทั้งคิมบกชิล ที่นั่นเธอได้พบซอยซึงฮีอีกครั้งในฐานะผู้กำกับทำให้รู้ว่าทั้งหมดเธอเข้าใจเขาผิด มีฮยอนและฮันจุงฮุนได้พบคิมบกชิลต่างประหลาดใจที่เธอเหมือนลีเฮซูมาก เพราะต้องการเงินใช้รักษาแม่คิมบกชิลจึงต้องการหางานและเงินให้มาก เมื่อได้พบฮันจุงฮุนจึงของานเขาทำที่โซล แต่พอเดินทางไปหาฮันจุงฮุนตามนามบัตรกลับไม่พบเขาได้พบมีฮยอนแทนเธอจึงพาคิมบกชิลไปทิ้งไว้ในแผนกของซอยซึงฮี ในสายตาของซอยซึงฮีความไร้เดียงสา เปิ่นเป๋อ เหมือนเด็กบ้านนอกของคิมบกชิลทำให้ซอยซึงฮีหงุดหงิดรำคาญใจเสมอ ขณะเดียวกันความไร้เดียงสาและความจริงใจใสซื่อของเธอนั้นทำให้ซอยซึงฮียิ้มได้แม้ชีวิตเขาจะเต็มไปด้วยความโศกเศร้า เธอมีวิธีการแปลก ๆ ปลอบใจ ให้กำลังใจให้เขาเข้มแข็ง เวลานั้นเหมือนคิมบกชิลช่วยพรากซอยซึงฮีมาจากบาดแผลในอดีต พวกเขาสองคนเริ่มมองกันและกันในแง่ดีมากขึ้น ขณะที่ชอยซึงฮีเริ่มมองเห็นความน่ารัก ความอ่อนโยนจากหัวใจคิมบกชิลนั้น ความเจ็บปวดเงียบเหงาในหัวใจซอยซึงฮีก็ทำให้คิมบกชิลแอบซาบซึมความเศร้านั้นไว้จนกลายรูปเป็นความรักเช่นกัน
คิมบกชิลได้พบฮันจุงฮุนอีกครั้งเขาแกล้งซักประวัติเธอจนได้รู้ว่าเธอเกิดที่โซลและมีแผลเป็นที่มือซึ่งเกิดจากอุบัติเหตุที่ร้านอาหารทำให้เขาสงสัยว่าเธออาจเป็นน้องสาวที่ตายไปแล้วของลีเฮซู เขาพยายามสืบหาความจริงแต่ทั้งปู่และแม่ของลีเฮซูยังไม่อยากปักใจเชื่อนักเพราะไม่ต้องการผิดหวังอีก
แม่ของคิมบกชิลป่วยเข้าโรงพยาบาลเวลานั้นแม้คิมบกชิลเพิ่งทะเลาะกับซอยซึงฮีจนถูกเขาไล่ออกจากงานแต่เขาก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้เขาจึงขับรถไปส่งเธอที่หมู่บ้าน ทั้งที่ก่อนหน้าเขาไม่อาจขับรถได้อีกเพราะลีเฮซูต้องตายเพราะเขาขับรถโดยประมาทแต่คราวนี้เหมือนคิมบกชิลได้เยียวยาบาดแผลนั้นให้หายจนซอยซึงฮีพร้อมเปิดใจรักใครสักคนได้อีก นับแต่พบคิมบกชิลเหมือนในหัวเขาได้ยินแต่เสียงของเธอ...คอยเป็นห่วงเธอ เขาอยู่เป็นเพื่อนเธอที่บ้านกับแม่แต่คราวนี้เขาไม่ได้รู้สึกแปลกแยกและรังเกียจบ้านเก่า ๆ ของเธอแต่อย่างใด ทั้งก่อนกลับโซลเขายังทิ้งรองเท้าไว้ที่นั่นเพราะเห็นว่าพวกเธอกับแม่อยู่กันลำพังสองคนเกรงจะมีอันตราย
แม่ของคิมบกชิลตัดสินใจอยู่นานกว่าจะยอมโทรศัพท์ไปหาแม่แท้ ๆ ของคิมบกชิลเพื่อคืนลูกสาวให้ ขณะที่ครูใหญ่ที่รู้เบื้องหลังของฐานะแท้จริงของคิมบกชิลมาตลอดก็พยายามช่วยบอกความจริงว่าแม่ปัจจุบันไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของเธอ คิมบกชิลได้พบกับแม่แท้จริงที่บ้านแต่เธอเสียใจเกินกว่าจะยอมรับได้ เธอให้แม่แท้จริงกลับไปก่อนส่วนตัวเธอขอเวลาอยู่กับแม่ที่เลี้ยงเธอมาแต่เล็ก
ความรู้สึกพิเศษที่เพิ่งแทงรากลงสู่เนื้อหัวใจของซอยซึงฮีทำให้เขานัดคิมบกชิลไปดูแข่งฟุตบอลโดยที่เธอไม่ยอมไปตามนัดเขาเป็นห่วงเธอมากแล้วได้รู้ความจริงในหัวใจเวลานั้นว่าเขาโหยหาหญิงสาวหลังเขาอย่างคิมบกชิลเสียแล้วแม้จะยังไม่ยอมรับว่า ความรู้สึกนั้น คือ ความรักก็ตาม
เมื่อเธอหายไปขาดการติดต่อเขาจึงเฝ้าติดตามหาโดยไม่รู้ว่าคิมบกชิลกลายเป็นลีเฮริมน้องสาวของลีเฮซูเสียแล้ว เมื่อคิมบกชิลกลับมาทำงานซอยซึงฮีก็เริ่มสอนเธอเขียนบทเพราะเห็นเธอสนใจงานนั้น คิมบกชิลรู้สึกอึดอัดเมื่อต้องอยู่กับครอบครัวใหม่ที่เหมือนจะบังคับเธอไปเสียทุกเรื่องรวมทั้งการคบกับซอยซึงฮีก็บอกทางบ้านไม่ได้เพราะมีฮยอนเล่าให้ฟังถึงความสัมพันธ์ระหว่างลีเฮซูกับซอยซึงฮีผู้หญิงที่ตายจากแล้วทิ้งความเศร้าไว้ในหัวใจซอยซึงฮีคือพี่สาวเธอเอง คิมบกชิลพยายามบอกความจริงเรื่องฐานะลีเฮริมกับซอยซึงฮีแต่ไม่สำเร็จ ทั้งเธอยังต้องแอบทางบ้านไปพบเขาอยู่บ่อย ๆ
งานเลี้ยงครบรอบบริษัทฮันจุงฮุนเชิญซอยซึงฮีไปงานเพื่อให้ได้พบเจ้าของเงินทุนที่จะสนับสนุนเขาด้านการสร้างภาพยนตร์ ที่งานเขาได้พบคิมบกชิลในฐานะลีเฮริมทำให้เขาผิดหวังอย่างแรง อีกทั้งในงานแม่เฮริมพูดจาดูแคลนซอยซึงฮีว่าเขาไม่คู่ควรกับลูกสาวของเธอ จากนั้นซอยซึงฮีก็เปลี่ยนไป เขาเย็นชา เฉยเมยต่อคิมบกชิลแม้เธอจะพยายามเข้าหางอนง้อเขาสารพัด มีฮยอนชวนซอยซึงฮีไปงานเลี้ยงรุ่นมีคิมบกชิลตามไปด้วย ที่นั่นเธอได้พบชางวุคเพื่อนของซอยซึงฮี ที่คุ้นเคยกับลีเฮซูดี โดยซอยซึงฮีแนะนำคิมบกชิลกับเพื่อนว่าเธอชื่อ ลีเฮริม ทำให้คิมบกชิลแน่ใจว่า ซอยซึงฮีโกรธเธอมากจนไม่ยอมเรียกเธอว่า คิมบกชิลอีก
เมื่อซอยซึงฮีไม่สนใจเธอแล้วลาออกจากงาน เมื่อบ้านของแม่เฮริมไม่อบอุ่นพอสำหรับคิมบกชิลเธอจึงกลับไปช่วยแม่ทำไร่ที่บ้านนอกแม้ปู่และแม่จะไปรับก็ไม่ยอมกลับ ปู่จึงต้องขอร้องให้ซอยซึงฮีช่วยพาคิมบกชิลกลับบ้านโดยให้ช่วยสอนเธอเขียนบทที่เธอชอบ ซอยซึงฮีจำเป็นต้องรับงานนี้เพราะเห็นแก่ลีเฮซู
คิมบกชิลรู้สึกเหมือนเธอถูกหลอกให้กลับมาเพราะซอยซึงฮีผลักไสเธอไปให้ชางวุคสอนเธอเขียนบทแทน มีฮยอนบอกคิมบกชิลเรื่องซอยซึงฮีจะไปออสเตรเลียเธอเข้าใจว่าเขาคงไม่กลับมาอีก ทำให้คิมบกชิลรีบตามเขาไปสนามบินเพื่อห้ามเขาไว้ เมื่อคิดว่าเธอมาช้าเกินไปก็ร้องไห้เสียใจมากมาย ซอยซึงฮีมาเห็นเข้าเขาจึงไม่อาจตัดใจจากเธอได้
เพื่อกีดกันลูกสาวจากซอยซึงฮี แม่เฮริมจึงวางแผนส่งคิมบกชิลไปอเมริกา เธอจึงสารภาพความในใจให้ซอยซึงฮีรู้ว่าเธอชอบเขา แต่เมื่อเขาไม่สนใจความรักของเธอจึงตัดสินใจไปอเมริกา ครั้นเธอจะเดินทางไปจริงซอยซึงฮีกลับปล่อยเธอไปไม่ได้ เขาจำต้องสารภาพว่าเขาก็รักเธอ คิมบกชิลบอกฮันจุงฮุนว่าเธอชอบซอยซึงฮีเพื่อให้เขาช่วยพูดกับผู้ใหญ่ให้ล้มเลิกการไปอเมริกาของเธอ ฮันจุงฮุนนอกจากไม่ช่วยแล้วเขายังไปบอกซอยซึงฮีว่าจะขอคิมบกชิลแต่งงานทำให้ซอยซึงฮีต้องสารภาพว่า คิมบกชิลกับตนรักกัน แม่เฮริมรู้จากมีฮยอนว่าลูกสาวตนรักกับซอยซึงฮีเธอจึงเร่งวันไปอเมริกาเร็วขึ้นแล้วห้ามลูกสาวออกจากบ้าน แต่เธอก็หนีไปหาซอยซึงฮีอยู่เสมอ กระทั่งวันเดินทางไปอเมริกาเธอถูกยึดมือถือ ติดต่อซอยซึงฮีไม่ได้ แต่ซอยซึงฮีก็ตามไปสนามบินเมื่อรู้จากแม่บ้านของบ้านแม่เฮริมว่าเธอกำลังเดินทางไปสนามบิน ระหว่างรถติดไฟแดง คิมบกชิลหนีออกมาจากรถ แล้วได้พบกับซอยซึงฮีที่ตามเธอมาพอดี พวกเขาสองคนหนีไปเที่ยวด้วยกันโดยไม่คิดจะกลับโซลอีก เวลานั้นด้วยความผิดหวังอย่างแรงแม่เฮริมจึงล้มป่วย ขณะที่ต้องการสั่งสอนซอยซึงฮี และเพราะเชื่อว่าเขาทำทีชอบหลานสาวตนเพราะต้องการแก้แค้นครอบครัวเธอที่กีดกันเขากับเฮซูทำให้เธอตายแล้วเขาต้องเจ็บปวด ปู่ของเฮริมจึงทำให้ซอยซึงฮีไม่มีใครต้องการร่วมงานด้วย ระหว่างใช้เวลาเที่ยวเตร่อยู่กับคิมบกชิลซอยซึงฮีเหมือนคาดเดาได้ว่าต้องมีปัญหาเกิดกับงานและอนาคตของเขาแต่เขาก็เลือกจะหันหลังให้งานที่เขารักเพื่อรักษาความสัมพันธ์กับคิมบกชิลไว้ คิมบกชิลรู้ว่าซอยซึงฮีเก็บข่มความเสียใจนั้นไว้เธอจึงชวนเขากลับโซลเพื่อไปเผชิญปัญหาด้วยกันและสัญญาว่าพวกเขาสองคนจะไม่ทำให้อีกฝ่ายต้องเสียใจ...
เมื่อกลับไปที่ทำงานฮันจุงฮุนก็ไม่มีงานให้ซอยซึงฮีทำอีก ขณะที่คิมบกชิลถูกแม่เฮริมไล่ออกจากบ้านให้ไปเป็นคิมบกชิลที่จะรักใครชอบใครก็ได้ตามใจเธอ...ก่อนที่แม่เฮริมจะเข้าโรงพยาบาล แม่จากบ้านนอกของคิมบกชิลไปพบชอยซึงฮีเพื่อขอร้องให้เขาเลิกคบกับคิมบกชิลเพราะเธอไม่ต้องการให้คิมบกชิลสูญเสียครอบครัวแท้จริงของเธอไป แต่เพราะแม่จากบ้านนอกของคิมบกชิลเห็นความรักมั่นคงของชอยซึงฮี ที่เขายืนยันหนักแน่นจะแก้ปัญหาเองเพียงขอให้แม่เชื่อมั่นในตัวเขา เธอจึงเห็นใจและอยู่ข้างคิมบกชิลกับชอยซึงฮี คิมบกชิลพยายามทำดีกับแม่เฮริมที่ป่วยพร้อมขอให้เธออภัยให้แต่ก็ไม่สำเร็จซึ่งเมื่อแม่เริ่มเพ้อหาแต่ลีเฮซูเธอยิ่งรู้สึกผิดเพราะความรักของเธอทำร้ายคนอื่นเธอจึงยอมเลิกกับชอยซึงฮี ขณะที่ชอยซึงฮีก็พยายามขออนุญาตปู่ของเฮริมให้ยอมอนุญาตให้เขาคบคิมบกชิลแต่กลายเป็นว่าเขาถูกปู่เฮริมขอร้องให้เลิกกับเธอเพราะแม่เธอเริ่มมีอาการผิดปกติทางจิต ดังนั้นวันเกิดของชอยซึงฮีคิมบกชิลจัดงานวันเกิดให้เขาโดยวันนั้นพวกเขาสองคนก็ร่ำลาเพื่อแยกจากกัน ชอยซึงฮียอมปล่อยคิมบกชิลไปเพราะต้องการรักษาครอบครัวที่เธอพรากจากไปแต่เด็กไว้ให้เธอ จากนั้นคิมบกชิลก็ไปอยู่บ้านนอกบ้านตามที่ปู่บอกโดยไม่โต้แย้งราวยอมรับการลงทัณฑ์ต่อความผิดของเธอ
ปู่เฮริมขอให้แม่เฮริมที่อาการดีขึ้นไปรับคิมบกชิลกลับ แต่เธอลังเลกระทั่งชอยซึงฮีได้รู้ภายหลังว่าคิมบกชิลถูกไล่ออกไปอยู่บ้านนอกเขาจึงไปขอร้องแม่เธอให้ยกโทษให้เธอแล้วรับเธอกลับโดยเขาสัญญาจะไม่พบเธออีก
ท่ามกลางความเจ็บปวดจากความรักครั้งนี้ ชอยซึงฮียังทำงานอย่างหนักจนเพื่อน ๆ แปลกใจเขาไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคต่าง ๆ เพื่อสร้างหนังที่ดีให้ได้ตามที่คิมบกชิลอยากเห็นเขาเป็น เช่นเดียวกันเมื่อกลับมาอยู่กับแม่เฮริมแล้วคิมบกชิลก็ขอปู่ไปฝึกงานที่บริษัท เธอจึงมีโอกาสได้พบชอยซึงฮีโดยบังเอิญแม้สองคนจะแสร้งทำเหมือนคนไม่เคยร้างลาจากกัน แสร้งเก็บข่มความเจ็บปวดจากการต้องจากและต้องพบกันไว้แต่เพื่อน ๆ รอบข้างก็มองออกว่าพวกเขายังคงรักกันมากเหลือเกิน ฮันจุงฮุนจึงขอร้องให้แม่เฮริมยอมให้ชอยซึงฮีและคิมบกชิลรักกันเพราะเห็นว่าพวกเขารักกันจริง ๆ เรื่องราวความรักของพวกเขาเหมือนถูกลิขิตไว้แล้ว ทั้งปัจจุบันชอบซึงฮีเปลี่ยนแปลงไปมากเขาไม่ได้เป็นคนที่คิดถึงแต่ตัวเองเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว แม่เฮริมเห็นคิมบกชิลเสียใจร้องไห้นักหนาหลังจากได้พบชอยซึงฮีอีกแต่ปากก็ยังสัญญาว่าจะไม่พบเขาอีกจึงใจอ่อน ยอมให้พวกเขาคบกัน เส้นทางหัวใจของผู้กำกับชอยซึงฮีผู้ชายคนที่เหมือนไม่แยแสต่อผู้ใด ดูกระด้างและเย็นชา หากซ่อนหัวใจอ่อนโยนไว้ กับคุณหนูบ้านนอกคนที่ใช้ความใสซื่อและความรักของเธอโอบหัวใจเดียวดายของผู้กำกับไว้นั้น เรื่องราวของพวกเขาจึงดูแสนรัก แสนหวาน บางนาทีทะเลาะแง่งอน ประสาคู่รัก คู่กัด ...แต่จะ หวาน เผ็ด ร้อน สักเพียงไร ถนนสายนั้นของพวกเขาสองคนก็ลงเอยด้วยรัก....
ความคิดเห็น