fic deathnote คดีลับป่วนหัวใจนายนักสืบ

ลำดับตอนที่ #1 : Note 1: จุดเริ่มต้น...[รีไรท์]

"  คดีที่ลอนดอนไปถึงไหนแล้วครับ คุณมัตสึดะ "
" อ้อ เรื่องนั้นผมส่งเอกสารที่ริวซากิสรุปไว้ไปแล้วล่ะ ทางฝ่ายนั้นเองก็ได้รับแล้วด้วย "
"  งั้นเหรอครับ "
...เท่านี้ก็จบไปอีกคดีสินะ...
   ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีดำสนิท ผู้นั่งกอดเข่านั่งอยู่บนเก้าอี้ตอบรับ ก่อนจะช้อนนัยน์ตากลมโตที่ข้างใต้นั้นมีรอยคล้ำราวกับคนอดหลับอดนอนจ้องเขม็งไปยังถ้วยกาแฟที่บัดนี้พูนไปด้วยน้ำตาลก้อน พร้อมเอ่ยต่อ  " แล้ววันนี้มีคดีอื่นอีกรึเปล่าครับ? "
" เอ...ขอผมดูก่อนนา รู้สึกว่าจะ..."

ปึง!!!

" ริวซากิ!! "
" อ้าว หัวหน้ายางามิ สวัสดีครับ " มัตสึดะเอ่ยทักทายผู้บังคับบัญชาของตน หรือที่เรารู้จักดีกันในนาม ยางามิ โซอิจิโร่ ซึ่งดูจากท่าทางขึงขังของเขาในตอนนี้ พอจะเป็นตัวบอกเหตุลางๆได้ว่า มันคงจะเกิดเรื่องขึ้นแน่ๆ แถมดูท่าจะเป็นเรื่องใหญ่เสียด้วย!
" มีเรื่องอะไรงั้นเหรอครับ ? "  อาจกล่าวได้ว่านี่เป็นครั้งที่สองที่ริวซากิได้เจอบรรยากาศตึงเครียดจากผู้กองคนนี้ ท่าทางแบบนั้นชวนให้ริวซากิรู้สึกว่าเอกสารในซองที่เขาถือมา ต้องเป็นสิ่งที่บำบัดความเบื่อหน่ายในตอนนี้ของเขาได้แน่ๆ

" ฉันได้รับเอกสารนี่เมื่อเช้า" หัวหน้ายางามิพูดพลางวางเอกสารไว้ตรงหน้าของริวซากิ บนกระดาษปรากฏข้อมูลของใครบางคนเต็มไปหมดแผ่หราอยู่เต็มโต๊ะ รูปถ่ายของเด็กสาวท่าทางน่ารักคนหนึ่งในชุดนักศึกษานั้นสะดุดตาชวนให้มอง ทว่าคงไม่ใช่กับนักสืบมือฉมังอย่างริวซากิ เขาหันไปสนใจกับรูปสถานที่เกิดเหตุทั้งหมด ก่อนท้ายที่สุด จะไล่ขึ้นไปมองรูปของเด็กสาวคนนั้น มือเรียวจับ ไม่สิ ควรจะเรียกว่าหนีบมันขึ้นมาอ่านด้วยท่าทางที่ตื่นเต้นราวกับได้ของเล่นชิ้นใหม่
" ยูเมะคาว่า ริกะ "
"  เธอคนนี้ เป็นลูกสาวของประธานบริษัท เอซี คอเปอเรชั่น ที่ชื่อ ยูเมะคาว่า ฮิริโตะ  ตอนนี้เธอกำลังศึกษาอยู่ในชั้นปี1 ที่มหาวิทยาลัยในประเทศไทย ทางฮิริโตะต้องการให้นายคุ้มครองลูกสาวของเขา เพราะเขาเชื่อว่าคดีฆ่าหั่นศพที่เกิดไปเมื่อไม่นานที่คฤหาสน์ของเขาในกรุงเทพฯ ตัวคนร้ายต้องจ้องที่จะฆ่าลูกสาวของเขาเป็นรายต่อไปแน่ๆ "
" แล้วอะไรที่ทำให้เขาคิดแบบนั้นเหรอครับ ? "
" เพราะลูกสาวของเขาได้เห็นใบหน้าของคนร้ายที่ลงมือน่ะสิ  แม้จะเป็นเพียงชั่วครู่แต่มันก็คงจะมากพอที่ทำให้ ยูเมะคาว่า ริกะ หมดสติลงที่นั่นได้ โชคดีที่พ่อบ้านได้ไปพบเธอในสภาพที่ยังปลอดภัย เมื่อเธอฟื้น ทางฝ่ายตำรวจสอบถามเรื่องราวจากเธอ แต่เธอกลับจำใบหน้าของคนร้ายไม่ได้แม้แต่นิดเดียว ดูเหมือนว่าความทรงจำในช่วงที่พบเห็นคนร้ายจะหายไปเนื่องจากอาการช็อคกับสิ่งที่เห็นโดยฉับพลัน "
" ร่างกายเลยตอบสนองอาการนั้นโดยการลืมสินะครับ...แต่ถึงขนาดทำให้ลืมได้เนี่ย แสดงว่าต้องกระทบกระเทือนความรู้สึกของเจ้าตัวมากพอดู " ริวซากิพูดพลางเอาก้อนน้ำตาลมาตั้งเรียงเป็นแถวสูงได้สักพัก ก่อนมันจะเอนและเสียหลักล้มลง
" ผมว่าแบบนี้ดูแอบน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้นะครับ คนร้ายน่ะคงไม่มีทางปล่อยริกะจังไว้แน่ๆ " มัตสึดะเอ่ยขึ้นท่ามกลางบทสนทนาที่ตึงเครียด หน้าของเจ้าตัวแสดงความกังวลใจน้อยๆออกมาอย่างเห็นได้ชัด
" ว่าไงล่ะ ริวซากิ สรุปจะรับคดีนี้ไหม  "
" คุณไม่น่าถามผมแบบนี้เลยนะครับ คำตอบก็เห็นๆกันอยู่ "
" อ้อ อีกเรื่องนะ มัตสึดะ ริวซากิ ...ยูเมะคาว่า ริกะ น่ะจะเดินทางจากประเทศไทยมาถึงที่สำนักงานนี้ตอนสิบโมง มัตสึดะนายก็เตรียมสถานที่ต้อนรับเธอด้วยล่ะ "
" ได้เลยครับ หัวหน้า "
 น่าสนใจดีนี่ ยูเมะคาว่า ริกะ  ชักอยากจะให้วันพรุ่งนี้มาถึงเร็วๆชะมัด...

 ริวซากิคิดนึกสนุก รอยยิ้มบางๆที่หาได้ยากของเจ้าตัวถูกระบายขึ้นบนใบหน้าเนียนใสนั่น ในใจเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเหมือนกับทุกครั้งที่พบเจอคดียากๆ โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่า …

ความวุ่นวายนั้นจะตามมาป่วนชีวิตเขานับแต่นี้เป็นต้นไป!!!

ปล.!!! หากใครสงสัยว่าทำไมพวกผู้กองยางามิถึงมาช่วยริวซากิทำคดีได้ โปรดอ่านตรงนี้ด้วยนะคะ Y ^ Y

### ตั้งแต่ปิดคดีคิระไปเมื่อไม่นาน (ขอดัดแปลงเนื้อหานะคะ T^T --- ไรท์ ) พวกโซอิจิโร่ก็เข้ามามีบทบาทในการช่วยริวซากิจัดการสะสางส่งข้อมูลคดีต่างๆที่ประเดประดังเข้ามาในช่วงที่ง่วนอยู่กับคดีคิระ แม้แรกๆริวซากิจะปฏิเสธ แต่ในท้ายที่สุดก็ทนเจตนาอันแรงกล้าของผู้กองยางามิและพวกมัตสึดะไม่ไหว  (อยากตอบแทนเรื่องที่ช่วยสะสางคดีคิระให้ ) ###