คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : CHAPTER-8
Chapter8
แบคฮยอนที่เมื่อกี๊คิดจะฆ่าตัวตาย ตอนนี้กลับตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำ วินาทีนี้ขอแค่เขาได้มีชีวิตต่อไป ขอแค่เขาได้ใช้ชีวิตต่อไป เขาไม่อยากจะตายแบบนี้ ไม่เอาแล้ว ร่างเล็กเมื่อต้านแรงคลื่นทะเลไม่ไหว ก็สำลักน้ำและหลับตาพริ้ม ........ เขาคงจะตายแล้วสินะ......
“แบคฮยอน! แบคฮยอน! นายอย่าเป็นอะไรไปเลยนะ แบคฮยอน!” ชานยอลทั้งปั๊มหน้าอกแบคฮยอน ทั้งผายปอดแบคฮยอน แต่ร่างเล็กกลับไม่มีท่าทีว่าจะฟื้นขึ้นมาเลย
“แบคฮยอน......ฮึก.......ชานยอลขอโทษ หมาน้อยของเค้าฟื้นขึ้นมาเถอะนะ......นายว่ายน้ำเก่งกว่าฉันนะ ฟื้นขึ้นมา ขอแค่นายฟื้นขึ้นมา” ชานยอลร้องไห้ออกมาเสียงดัง เสียงคลื่นทะเลและเสียงชานยอลร้องไห้มันดังแข่งกัน
“อึ้ก...แค่ก...แค่ก” แบคฮยอนสำลักน้ำ แบคฮยอนฟื้นแล้ว เมื่อชานยอลเห็นอย่างนั้นก็คลี่ยิ้มออกมา ก่อนจะกอดแบคฮยอนเต็มอ้อมกอด
“นายไม่เป็นไรแล้ว….แบคฮยอนนายไม่เป็นไรแล้ว” แบคฮยอนค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ
“ชาน.....ยอล” แบคฮยอนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ชานยอลยังไม่หยุดยิ้ม
“นายยังเก็บมันไว้อยู่เหรอ?” แบคฮยอนเอ่ยถามชานยอลเมื่อร่างเล็กมองเห็นแหวนที่ห้อยอยู่กับสร้อยคอของชานยอล
“อืม.....เก็บไว้สิ....เพราะ.....”
“พี่แบคฮยอน / ชานยอล / คุณแบคฮยอน” ชานยอลกำลังจะพูดออกมาก็ต้องถูกขัดเพราะเซฮุน คริส และลู่หานมาเจอพวกเขาแล้ว
“ พี่แบคฮยอนเป็นอะไรครับ??” เซฮุนรีบกระโจนเข้าหาแบคฮยอนเพื่อถามอาการ
“พี่ออกมาเล่นน้ำแล้วจะจมน้ำน่ะ ชานยอลเลยมาช่วยไว้^^” แบคฮยอนคลี่ยิ้มให้ชานยอล
“ฮะ!! อะไรนะ! ออกมาเล่นน้ำ? เธอรู้ไหม ชานยอลน่ะป่วยอยู่!! ถ้าไข้ขึ้นจะเป็นยังไง!! เธอจะรับผิดชอบไหม!!!” คริสตะคอกใส่แบคฮยอน แบคฮยอนตัวสั่นเพราะความหนาวและกลัวว่าคริสจะทำอะไรเขาอีก
“คุณชานยอล!!” ลู่หานร้องขึ้นเสียงดังเมื่อเห็นว่าชานยอลล้มลงไปกองอยู่กับพื้นทราย คริสรีบวิ่งไปอุ้มชานยอลขึ้นก่อนจะพาชานยอลเข้าไปภายในบ้าน แบคฮยอนที่มองภาพนั้นอยู่ก็ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง เขาไม่เคยมีความสำคัญต่อผู้ชายที่ชื่อคริสเลยใช่ไหม
“พี่แบคฮยอน.....อย่าร้องไห้เลยครับ เราไปนอนกันเถอะ^^ ลุกไหวไหมครับ?” แบคฮยอนพยักหน้าแทนคำตอบ แล้วพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้น เซฮุนจึงพยุงแบคฮยอนให้เดินไปได้สะดวกขึ้น ลู่หานยืนมองเซฮุนและแบคฮยอนเดินไปจนลับตา เกิดคำถามมากมายในหัวของลู่หาน ดวงตาสวยหยุดชะงักเมื่อมองเห็นสิ่งที่ตกอยู่บนหาดทรายที่แบคฮยอนนอนทับเมื่อกี๊ ลู่หานรีบเดินเข้าไปหยิบมันขึ้นมาดู มันคือแหวนสีเงินที่สลักตัวอักษรว่า CB ซีบีงั้นเหรอ? ของแบคฮยอนรึเปล่านะ เมื่อนึกได้อย่างนั้นลู่หานก็จัดการเก็บแหวนวงนั้นไว้กับเขา
คริสรีบหาผ้าขนหนูไปชุบน้ำแล้วนำมาเช็ดตัวของชานยอลอย่างเป็นห่วง อย่าเป็นอะไรไปเลยนะชานยอล ถ้าชานยอลเป็นอะไรไป คริสคงจะอยู่ไม่ได้ ................
“ชานยอล....อย่าเป็นอะไรไปเลยนะคะที่รัก” คริสพูดและลูบใบหน้าชานยอลเบาๆ ก่อนที่จะนึกอะไรบางอย่างได้ร่างสูงรีบลุกแล้วมุ่งตรงไปที่ห้องของแบคฮยอนทันที
“เซฮุนแกออกไปเดี๋ยวนี้” ทันทีที่คริสเปิดประตูเข้าไป เขาก็สั่งให้เซฮุนออกไปจากห้องทันที
“แต่พี่แบคฮยอนนอนหลับแล้วนะครับ” เซฮุนพยายามเถียง
“ออกไปเดี๋ยวนี้!!!!” คริสตะคอกใส่เซฮุนสุดเสียง เซฮุนสะดุ้งเฮือก แล้วก็เดินออกจากห้องไป
“เซฮุน.....เสียงอะไรอ่า” แบคฮยอนพูดด้วยเสียงงัวเงีย เพราะตื่นเนื่องจากเสียงตะคอกของคริสเมื่อกี๊
“ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ!!!” คริสกระชากร่างของแบคฮยอนขึ้นมาจากเตียง แบคฮยอนที่เมื่อกี๊งัวเงียอยู่ตาสว่างทันที
“อย่าทำอะไรแบคเลยนะครับ ....... อย่าทำอะไรแบคเลยนะครับพี่คริส” แบคฮยอนตัวสั่นไปด้วยความกลัว คริสจะทำอะไรเขาอีกนะ
“แกกล้าหนีฉันไปได้ยังไง? แกกล้าดียังไง??” คริสบีบแก้มแบคฮยอนสุดแรง แบคฮยอนพยายามสะบัดหนีแต่ก็หนีไม่พ้น
“ผมไม่ได้หนี ..... ฮึกก........ ผมแค่ไปเล่นน้ำ” คริสเลิกบีบแก้มของแบคฮยอน แต่มือหนากลับบีบไหล่เล็กอย่างแรงแทน
“ใครสั่งใครสอนให้แกไปเล่นน้ำตอนนั้น....เพราะแก แกมันเป็นต้นเหตุที่ทำให้ชานยอลไข้ขึ้น!!” คริสเพิ่มแรงที่บีบไหล่ของแบคฮยอนอยู่ขึ้นมากกว่าเดิม
“โอ๊ยยยย!!! ฮึก.......แบคเจ็บ...........ฮึก......พอเถอะครับ อย่าทำแบคเลย” แบคฮยอนพยายามร้องขอความเห็นใจจากคริส
“หยุดบีบน้ำตา เลิกบีบน้ำตา!!!!” คริสตะคอกใส่แบคฮยอนเสียงดัง
“คุณคริส มันเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของคุณ ....... คุณควรจะกลับไปดูแลชานยอลมากกว่านะครับ คุณรู้อะไรบ้างไหม ชานยอลน่ะถ้าเป็นไข้แล้วไข้จะขึ้นสูงตลอดทั้งคืน คุณต้องเช็ดตัวให้เขาทั้งคืน ไม่ใช่มายืนด่าผมปาวๆแบบนี้!!” อะไรไม่รู้ที่ทำให้แบคฮยอนกล้าถึงขนาดนี้ เพราะเป็นห่วงชานยอลหรือเพราะกำลังโกรธ แบคฮยอนตะโกนออกมาทั้งๆที่น้ำตายังไหล คริสเงื้อมือขึ้น ก่อนจะฟาดมันลงไปที่แก้มใสของแบคฮยอนเต็มแรงง
“เพียะ!!!!”
“อย่ามาสั่งสอนฉัน เพราะแก.....แกมันเป็นต้นเหตุ........จำไว้ด้วยนะ ว่าแกมันก็แค่ตัวทำเงินของฉันเท่านั้นแหละ อย่าหวังว่าจะได้ความรักจากฉันเลย” คริสพูดและขยุมกลุ่มผมสวยของแบคฮยอนขึ้นมา แบคฮยอนหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด คริสแสยะยิ้มก่อนจะเดินออกจากห้องไป เซฮุนรีบวิ่งเข้ามาทันทีที่ คริสออกจากห้องไป เซฮุนกำมือแน่นเมื่อเห็นสภาพของแบคฮยอนตอนนี้ คนตัวเล็กที่เคยผิวใสสะอาดกลับบอบช้ำไปหมด มีเลือดกลบที่มุมปากเนื่องจากโดนตบอย่างแรง ใบหน้าสวยเปรอะไปด้วยน้ำตา รอยมือหนาที่บีบแก้มใสยังติดอยู่ไม่จางหายไป เซฮุนรีบวิ่งเข้าไปกอดแบคฮยอนเบาๆ
“พี่แบคต้องสู้นะครับ.......ไม่ก็หย่ากับพี่ชายของผมไปเลย!”
โปรดติดตามตอนต่อไป.........
Talk
วู้ๆ> < ชานยอลก็ยังเห็นแบคเป็นเพื่อนอยู่นี่นา
ชอบๆเซฮุนมาก อิพี่คริสสส!!
ฝากแสดงความคิดเห็นด้วยน้า (มีผลต่อการอัพตอนต่อไป)
ความคิดเห็น