คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER-2
Chapter2
“ คนไข้พักผ่อนน้อยและเมื่อคืนหมอคิดว่าคนไข้น่าจะนอนตากแอร์เป็นเวลานาน พักผ่อนเยอะๆถ้าฟื้นแล้วก็น่าจะออกจากโรงพยาบาลได้แล้วล่ะครับ”
“ขอบคุณนะครับคุณหมอ” เซฮุนโค้งขอบคุณ คุณหมอที่รักษาอาการป่วยของแบคฮยอน ทำไมกันน้า ทำไมพี่สะใภ้ของเขาถึงได้ไปนอนตากแอร์แทนที่จะไปนอนบนเตียงดีๆ พี่ชายของเขาก็ไม่สนใจภรรยาของตัวเองซะเลย ถ้าเขาไม่รู้มาก่อนว่าคนที่แต่งงานกับพี่คริสคือพี่แบคฮยอน เขาคงจะคิดว่าเป็นพี่ชานยอล ...
“ ขอ....น้ำ หน่อย ......” เสียงเล็กเอ่ยอย่างแหบพร่า เซฮุนรีบลุกขึ้นแล้วคว้าแก้วน้ำให้พี่สะใภ้ตัวเองดื่มทันที
“พี่แบคเป็นยังไงบ้างครับ?.....โอเครึเปล่า?.....ให้ผมตามหมอให้มั๊ย?” เซฮุนถามแบคฮยอนที่กำลังดื่มน้ำอยู่ แบคฮยอนส่ายหัวแทนคำตอบ
“หิวมั๊ยครับ ผมมีข้าวต้มหมูนะ แม่บ้านเพิ่งเอามาให้^^” เซฮุนยิ้มแล้วชูถ้วยความต้มหมูขึ้น แบคฮยอนส่ายหัวแทนคำตอบอีกเช่นเคย
“ไม่เป็นไร... เซฮุน เป็นคนพาพี่มาโรงพยาบาลเหรอ?” เซฮุนเลื่อนเก้าอี้มานั่งใกล้ๆเตียงผู้ป่วยที่แบคฮยอนนอนอยู่ ก่อนจะพยักหน้าแล้วยิ้มบางๆให้พี่สะใภ้ตัวเอง
“ แล้ว...... พะ......พี่คริสล่ะ??” แบคฮยอนอึกอักอยู่นานก่อนจะพูดออกไป ถึงรู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์แต่อย่างน้อย คนที่ได้ชื่อว่าสามี ก็ควรจะมาดูแลเขาไม่ใช่เหรอ.......
“ ผมโทรบอกแล้วฮะ พี่คริสติดประชุมอยู่ เดี๋ยวก็คงออกมา^^” แบคฮยอนพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะพลิกตัวหนีเซฮุนแล้วหลับตาพริ้มลง ตอนนี้เขาก็ยังปวดหัวหนึบๆอยู่เลย นอนสักตื่นดีกว่า
.....................
“พี่คริสจะรีบไปไหนฮะ??” ชานยอลเอ่ยถามคริส ที่จู่ๆก็รีบออกมาจากห้องประชุม
“ เซฮุนโทรมาบอกพี่ว่า แบคฮยอนเข้าโรงพยาบาล มันเป็นอะไรก็ไม่รู้” คริสพูดและหยิบสูมสีดำขึ้นมาสวม
“แต่บริษัทนั้นกำลังจะทำสัญญากับเรานะฮะ?? พี่คริสจะทิ้งงานไปหาแบคฮยอนเหรอ??” ชานยอลเอ่ยถามคนรักของตัวเอง ทั้งๆที่คริสอยากได้บริษัทนั้นมาร่วมงานด้วยใจจะขาด แต่ทำไมถึงยอมทิ้งมันไปหาแบคฮยอน
“ มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิชานยอล บริษัทนั้นเขาต้องการแบคฮยอนมาร่วมงานด้วย แล้วภ้าแบคฮยอนเป็นอะไรไป พี่ก็อดสิคะ” คริสเดินมากุมมือชานยอลไว้แล้วยกมันขึ้นจุมพิตเบาๆที่แหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย
“งั้นชานยอลไปด้วย!!” ชานยอลพูดแล้วหยิบสูทมาสวมเดินตามคริสออกไปจากห้องทำงานทันที
ร่างสูงก้าวขาอย่างรวดเร็วเข้าไปภายในโรงพยาบาล ชานยอลที่ตอนนี้อยู่ในสถานะเลขา ต้องรีบเดินตามเจ้านายไปอย่างสุภาพ
“พี่คริสฮะ แบคฮยอนอยู่ห้อง345” คริสพยักหน้าเชิงรับรู้ ก่อนที่จะหยิบแว่นกันแดดสีชาที่แนบไว้ในสูทขึ้นมาสวม แล้วเดินขึ้นลิฟท์ไป
ก๊อกๆ!!! ร่างสูงเคาะประตูแรงๆ แล้วก็บิดกอนเข้าไป เซฮุนหันไปดูผู้ที่เข้ามาคนใหม่ ก่อนจะทำสัญญาณบอกพี่ชายของตัวเองให้เบาๆ เพราะคนป่วยกำลังนอนอยู่
“แบคฮยอนเป็นอะไร??” คริสเอ่ยถามเซฮุน
“ เป็นไข้น่ะครับ หมอบอกว่าพักผ่อนน้อยแล้วเมื่อวานก็นอนตากแอร์” คริสพยักหน้า ก่อนจะเดินไปหาผู้เป็นภรรยา ร่างสูงโปร่งยืนมอง แบคฮยอนที่นอนหลับตาพริ้ม อ่อนแอจริงๆเงลยนะแบคฮยอน อย่างนี้ไงเขาถึงอยากรังแกคนตัวเล็กตรงหน้านัก คริสคิดในใจ
“ พี่คริส งั้นเราก็รีบกลับบริษัทเถอะครับ เวลาเป็นเงินเป็นทอง แบคฮยอนก็ไม่ได้เป็นไรมาก แค่เป็นไข้เอง” ชานยอลเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคริสมองแบคฮยอนนานเกินไป
“อืมใช่ ..... แค่เป็นไข้เอง ทำเอาคนอื่นตกอกตกใจ” คริสพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา เซฮุนมองพี่ชายตัวเองด้วยแววตาไม่อยากจะเชื่อ อย่างน้อยถ้าคนที่นอนอยู่บนนั้นเป็นคนรักของเซฮุน เขาคงจะกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเป็นห่วงคนที่นอนป่วยอยู่ แต่นี่พี่คริสกลับไม่รู้สึกอะไรเลย น่าสงสารพี่แบคฮยอนจริงๆ
“ พี่ไปล่ะ...ค่ารักษาพยาบาลเดี๋ยวพี่ให้คนมาจัดการให้ ดูสินี่เสียเวลาหมดละ!!” คริสพูดจบก็เปิดประตูออกจากห้องไป ชานยอลหันมามองแบคฮยอนนิดๆ ก่อนจะแอบยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่ในใจ แล้วก็เดินตาม คริสไป
“พี่ก็นึกว่าจะเป็นอะไรมาก ที่แท้ก็แค่เป็นไข้ เสียเวลาชะมัดเลย ที่รักของพี่เลยต้องมาเหนื่อยเลยใช่ไหมเนี่ย หื๊มม” คริสพูดแล้วเอาจมูกโด่งไปคลอเคลียอยู่กับซอกคอขาวของชานยอล
“ไม่เป็นไรฮะ ...... แบคฮยอนป่วยนี่นา ภรรยาของพี่คริสป่วยเชียวนะ” ชานยอลถอยตัวออกห่างจากคริส พลางพูดแล้วหันไปมองวิวผ่านกระจกรถ
“ โถๆ อย่างอนนะคนดี^^ ภรรยาพี่คือคนนี้ต่างหาก คือชานยอลต่างหาก” คริสพูดแล้วเอานิ้วไปจิ้มเอวชานยอลเบาๆ
“ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว กลับบ้านไปสนุกกันเลยดีกว่าเนอะ^^” คริสพูดแล้วรีบเหยียบคันเร่งทันที ตอนนี้กามอารมณ์ของเขามันได้ถูกจุดขึ้นอีกแล้ว
.........................
แบคฮยอนเงี่ยหูฟังทุกประโยคที่คริสและชานยอลพูดออกมา เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิทของเขาจะพูดออกมาแบบนั้น แล้วคนที่เป็นสามีของเขาอีกคน ...........
“ เซฮุนอ่า..... พี่ไม่มีค่าเท่ากับงานของพวกเขาสองคนเหรอ?” แบคฮยอนเอ่ยขึ้นทั้งๆที่ยังหันหลังให้เซฮุน
“ พี่แบคอ่า..... ทำไมถามอย่างงั้นล่ะ?” แบคฮยอนหันมานอนมองหน้าเซฮุน ก่อนจะคลี่ยิ้มกว้าง
“ใช่แล้ว.....พี่จะถามทำไม พี่มีค่ากับหลายคนทั้ง พ่อแม่แล้วก็.............เซฮุนใช่ไหมล่ะ??” เซฮุนยิ้มกว้างให้แบคฮยอนก่อนจะพยักหน้าลงแทนคำตอบ
“ พี่ขอออกจากโรงพยาบาลวันนี้เลยได้มั๊ย?? มีงานต้องไปสะสางอ่า” แบคฮยอนลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วมองหน้าเซฮุน เซฮุนพยักหน้าก่อนจะเดินออกไปหาคุณหมอ แบคฮยอนจึงลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้ารอเซฮุนกลับมา
“นั่งรถกลับกับผมเลยไหมครับ?? หรือจะให้รถที่บ้านมารับ” เซฮุนเอ่ยถามแบคฮยอน
“กลับกับเซฮุนเลยดีกว่า.....พี่อยากถึงบ้านเร็วๆ ”
แบคฮยอนเดินเข้าไปภายในคฤหาสน์อู๋ บรรดาคนใช้ก็รีบกุลีกุจอมารับนายหญิงของบ้านทันที
“คุณแบคฮยอนหายดีแล้วเหรอคะ??” คนใช้คนนึงเอ่ยถามแบคฮยอนที่เดินเข้ามา แบคฮยอนพยักหน้าเป็นคำตอบ
“อืม.... พี่คริสยังไม่เข้ามาใช่ไหมครับ??” แบคฮยอนเอ่ยถามคนใช้คนเมื่อกี๊
“คุณผู้ชายเข้ามาแล้วค่ะ มาถึงเมื่อครึ่งชม.ที่แล้ว มากับคุณชานยอล” แบคฮยอนเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย ไหนสองคนนั้นบอกว่าเสียเวลางานไง ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ ช่างเถอะคงมาทำงานกันล่ะมั้ง
“เซฮุนอ่า..... มีตรงไหนให้พี่ทำงานได้บ้างมั๊ย??” เซฮุนคิดสักพัก ก่อนจะยิ้มออกมา
“พี่แบคฮยอนไปทำงานที่ห้องอ่านหนังสือของผมก่อนก็ได้ฮะ เดี๋ยวผมจะบอกให้คนไปจัดห้องทำงานไว้ให้พี่เองครับ”
“ขอบใจมากๆเลยนะเซฮุน^^” ทั้งสองคนยิ้มให้กัน
“เดี๋ยวพี่ไปเอาโน้ตบุ๊คในห้องนอนก่อน เซฮุนรอพี่แป๊บนึงนะ” แบคฮยอนพูดแล้วก็รีบวิ่งไปเปิดประตูห้องนอน
“ อือ.....พี่คริสอ้ะ เบาๆหน่อย”
“อือ....ที่รักของพี่น่ารักจังเลยย” แบคฮยอนชะงักอยู่กับที่เมื่อได้ยินเสียงดังกล่าวเล็ดลอดออกมาจากห้องนอน ร่างเล็กเดินย่องเบาเหมือนโจรย่องเข้าบ้าน แอบมองต้นเหตุของเสียงผ่านช่องประตู ภาพสามีของตัวเองกำลังร่วมรักอยู่กับเพื่อนสนิทของตัวเอง ทำเอาแบคฮยอนทำอะไรไม่ถูก มันเป็นแบบนี้นี่เอง ถึงว่าเจ้านายกับลูกน้อง ทำไมถึงมาอยู่บ้านหลังเดียวกันและสนิทกันขนาดนั้น มือเล็กกำแน่นจนห้อเลือด ในเมื่อคนที่หักหลังเขาคือเพื่อนรัก แบคฮยอนก็ต้องยอมแพ้ให้อยู่แล้ว น้ำตาอุ่นๆไหลเปรอะแก้มใส มือสวยรีบเช็ดออกทันที ไม่ได้ เขาจะอ่อนแอไม่ได้
“ เซฮุนอ่า........ โน้ตบุ๊คพี่พังง่า ยืมของเซฮุนได้มั๊ย??” แบคฮยอนพูดขึ้นเมื่อเดินมาหาเซฮุนในห้องอ่านหนังสือแล้ว
“ได้สิฮะ รอแป๊บนะครับ^^” เซฮุนรีบวิ่งไปหยิบโน้ตบุ๊คในห้องนอนของเขา ขากลับเขาไม่ได้วิ่ง ร่างสูงเดินผิวปากอย่างมีความสุข เซฮุนเหลือบไปเห็นประตูห้องนอนของพี่ชายไม่ได้ปิดประตู ด้วยความหวังดีจึงเดินไปปิดให้ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อ. . .......
“อือ......อีกรอบนะคะคนดี” เซฮุนแอบดูพี่ชายของตัวเองร่วมรักกับคนอื่นที่ไม่ใช่ภรรยา ตอนนี้เซฮุนรู้สึกสงสารพี่สะใภ้ของเขาจับหัวใจ ทำไมกันนะ พี่ชายของเขา ทำไมถึงทำขนาดนี้ ............ .
ร่างสูงค่อยๆแง้มประตูดูแบคฮยอนในห้องอ่านหนังสือ ตอนนี้พี่สะใภ้ของเขากำลังนั่งชันเข่าบนโซฟา ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าร้องไห้อยู่แน่นอน โถ่เอ้ยย!! พี่แบคเป็นคนดีขนาดนี้พี่คริสทำอย่างนี้ได้ยังไงนะ!!
“พี่แบคฮยอนอ่า.......ไม่เป็นไรนะครับ อย่าร้องไห้สี้” เซฮุนนั่งลงข้างๆแบคฮยอน แบคฮยอนเงยหน้าขึ้นสบตาเซฮุน น้ำตาไหลออกจากดวงตาสวยไม่ขาดสาย เซฮุนไม่รู้จะทำยังไง เลยเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่เปรอะแก้มใส แบคฮยอนเอนตัวลงนอนหนุนตักของเซฮุน
“พี่แบคอ่า......ไม่เอานะครับ หยุดร้องไห้เถอะ” เซฮุนเลื่อนมือมาลูบผมพี่สะใภ้ของเขา เฮ้อ! สงสารพี่แบคฮยอนจับหัวใจ แต่ทำอะไรไม่ได้จริงๆ
“พี่แบคฮยอนอ่า...... ตื่นเถอะครับ ไปทานข้าวเย็นกัน^^” เซฮุนส่งเสียงเรียกแบคฮยอนที่ร้องไห้จนผลอยหลับไป
“อ่า..... พี่ขอโทษนะ แหะๆ มานอนหนุนตักเซฮุนได้ไงก็ไม่รู้” แบคฮยอนรีบดันตัวเองขึ้นจากตักเซฮุน
“อืม...แล้วก็เรื่องที่พี่รู้เรื่องของเขาสองคน เซฮุนเงียบไว้ก่อนนะ” เซฮุนพยักหน้า พอเห็นดังนั้นแบคฮยอนก็เดินออกมาจากห้องอ่านหนังสือเพื่อจะลงไปทานข้าวเย็น
“คิกๆ...... พี่คริสไปทานข้าวกันเถอะฮะ” เสียงชานยอลกับคริสคุยกัน แบคฮยอนได้แต่สะกดกลั้นอารมณ์ไว้ แล้วเดินผ่านสองคนนั้นไปด้วยอาการนิ่งเฉย
“ อ้าว? ออกจากโรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมพี่ไม่รู้?! แล้วนี่หายดีแล้วเหรอ??” คริสเอ่ยถามอย่างตกใจเมื่อเห็นแบคฮยอนเดินผ่าน
“ออกเมื่อกี๊แหละครับ ^^ ดีขึ้นเยอะแล้วล่ะ ตาสว่างขึ้นเยอะเลย” แบคฮยอนคลี่ยิ้มบางๆให้คริส คริสหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะเสหน้าไปมองทางอื่น
“ไปทานข้าวกันเถอะแบคฮยอน เซฮุนกับพี่คริสด้วยนะ^^” ชานยอลเดินมาควงแขนแบคฮยอนให้ลงไปทานข้าวด้วยกัน ซึ่งแบคฮยอนก็ไม่ได้ขัดอะไร แต่กลับเดินลงไปด้วยอย่างว่าง่าย
“ป้าฮะ ตักข้าวให้แบคฮยอนเยอะๆเลยนะฮะ เพิ่งหายป่วยต้องได้รับสารอาหารเยอะๆ^^” ชานยอลยิ้มร่าพลางบอกคนใช้ให้ตักข้าวให้แบคฮยอน
“ขอบใจนะ ^^ เพื่อน .... รัก” แบคฮยอนเน้นเสียงคำว่ารักเป็นพิเศษ ก่อนที่จะก้มลงกินข้าวต่อ
“ อ่ะ....นี่ แบคฮยอน ผัดถั่วงอก กินเยอะๆนะ เขาบอกว่ากินถั่วงอก แล้ว เขาจะได้ไม่งอก คิคิ” ชานยอล บอกแบคฮยอนพลางตักผัดถั่วงอกให้แบคฮยอน
“เคร้งงง!!” เมื่อชานยอลพูดจบจู่ๆก็มีเสียงดังเกิดขึ้น ทุกคนที่อยู่ในห้องอาหารหันไปมองทางต้นตอของเสียงอย่างตกใจ..........
โปรดติดตามตอนต่อไป......
Talk
แฮ่ๆ อัพถี่เกินไปสินะ เค้ากลัวพรุ่งนี้เค้าไม่ได้อยู่บ้านฮ่าๆเลยมาอัพไว้ก่อน
เสียงเคร้งคือเสียงอะไรกันน้า
ฝากเม้นด้วยน้า^^ รัก<3
:) Shalunla
ความคิดเห็น