คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฮ า จิ ม า - บ ท น ำ
하 지 마
บทนำ
“ผมรักแบคฮยอน ชานยอลรักแบคฮยอนที่สุดเลย”
“บะ..แบค..แบคก็รักชานยอลเหมือนกัน”
“งั้นถ้าเราใจตรงกัน...เรามาลองคบกันดูมั้ย?”
“อ่ะ..เอ่ออ...”
“ว่าไงครับ? เป็นแฟนกันนะ...”
“อือ..-/////-.”
โครมม!!!
“ไอ้แบค ตื่นได้แล้วโว้ยยย! ลุกมาช่วยกูตากผ้าสักทีเฮอะ” แบคฮยอนสะดุ้งจากความฝันอันแสนหวานหลังจากถูกเท้าหยาบๆของเพื่อนรักถีบเข้าเสียเต็มแรงจนกลิ้งหลุนๆไปอยู่ที่ประตูริมระเบียง
ใช่ครับ ประโยคหวานเลี่ยนเมื่อกี๊นี้ เป็นแค่ความฝันของแบคฮยอน.....
คิดแล้วก็หงุดหงิดชะมัด ถึงมันจะเป็นแค่ความฝันแต่เขาก็ไม่น่าจะโดนขัดกลางครันแบบนั้นเลย ไอ้เซฮุนเพื่อนชั่ว ไอ้หนอนน้อยในตะเกียงแก้ว....ไอ้...!!
“ทำไมไอ้เตี้ย? มองหน้ากูทำไมหา?!” สองขายาวของเซฮุน ก้าวข้ามร่างเล็กๆของแบคฮยอนไป
มึงเคยเรียนสำนวนสุภาษิตคำพังเพยมั้ยฮะเซฮุน คนล้มอย่าข้ามน่ะเคยเรียนมั้ย?!!!! แบคฮยอนคลานออกไปที่ระเบียงกว้างเหมือนกับผีช่องแอร์ ผมที่ไม่เป็นทรงเพราะเพิ่งตื่นนอน เสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีดำค่อยๆถูกับพื้นกระเบื้องไป.....ทำให้แบคฮยอนโคตรเหมือนผีเลยครับตอนนี้...
“มึงอย่ามาหลอกกูนะ กลางวันแสกๆ ฮ่าๆๆๆ” ไม่ช่วยกูแล้วยังหัวเราะซ้ำเติมกันอีกนะ นี่เหรอเพื่อนรัก..... ปากแดงๆเบะประชด แล้วก็เลื่อนมือไปบีบหมับเข้าที่ก้นแฟ่บๆของเซฮุนทีสองที
“ไอ้สัส..ก้นกู” ปัดมือเรียวๆของแบคฮยอนออกแล้วหยิบตะกร้ากางเกงในแถวนั้นมาเทลงใส่ร่างของอีกคนซะ
“ตากเอง..กูไปดูอีซึลบีต่อละ”
“ฮ่าๆ....กากว่ะ” แบคฮยอนหัวเราะลั่น เซฮุนมีจุดอ่อนไหวอยู่ที่ก้น เซฮุนมันพยายามจะหลอกตัวเองว่าเป็นชายแท้ แต่แบคฮยอนมองตาเดียวก็รู้แล้วว่ามันไม่ใช่ชายแท้แน่นอน เพราะงี้ไงถึงพยายามบีบก้นแฟ่บๆของมัน ให้มันรู้ตัวสักที....
ตากกางเกงในไปก็ถอนหายใจไป ทำไมเขาใส่กางเกงในสีแต๋วจัง?! ลายคิตตี้งี้ ลายมายเมโลดี้ยังมี .....ตอนซื้อนี่เขาคิดอะไรอยู่นะ ส่ายหัวให้กับความบ้าบอของตัวเอง แบคฮยอนเป็นบุคคลที่คลั่งไคล้อะไรสีชมมาตั้งแต่เด็กๆ แต่พอเข้ามหาลัยมาเขาก็เลิกชอบแล้วล่ะอะไรๆที่สีชมพูน่ะ เพราะเขาหันมาชอบปาร์คชานยอลมากกว่า.....
ดีที่ระเบียงห้องพักของหอพักมันกว้าง แบคฮยอนเลยมีที่ว่างสำหรับตากกางเกงในนับสามสิบตัวได้ชิวๆไม่ไปรบกวนถึงพื้นที่ของห้องข้างๆ
“ฮ่ะ..อะ..อ๊ะ..อ๊า..” เฮ้ยยย เสียงหวิวๆจุ๊กกรู้วแบบนี้มันคือเสียงคนกำลังปาดีดั้บปั๊ปป๊ากันนี่หว่า ใครวะ กลางวันแสกๆแบบนี้ใครวะ?! แบคฮยอนนึกย้อนถึงคำที่ป้ามหาภัยของหอพักเล่าให้ฟังว่าห้องข้างๆเขาจะมีคนย้ายเข้ามาใหม่ เห็นบอกว่าหล่อมากด้วย
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น สองขาเรียวที่ไม่รู้ว่าไปทำอิท่าไหนถึงได้ปีนป่ายมาอยู่ที่ริมระเบียงห้องของเจ้าของเสียงสยิวนั่นแล้ว แบคฮยอนแอบมองข้างในห้องผ่านช่องเล็กๆของม่านที่ติดปิดกั้นประตูกระจกไว้ มองเข้าไปก็เห็นแต่หน้าอกหน้าใจของผู้หญิงที่ไม่ได้มีผ้าผ่อนปกปิดเลยกำลังสั่นด้วมๆเป็นจังหวะ ไอ้หยา! ผู้หญิงมีตั้งสามคน แล้วไอ้ขาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนั่นขาผู้ชายแน่นอน ป๊าดติโถ้!! 3รุม1 เบิกตาโพลงหัวเราะคิกคักกับตัวเองเบาๆ ด้วยความคิดที่ไม่ปกติตามประสาวัยรุ่นคึกคะนองทำให้แบคฮยอนปีนกลับไปยังระเบียงห้องของเขาแล้ววิ่งเข้าไปหยิบมือถือที่อยู่ในห้องนอนออกมาเพื่อจะถ่ายคลิป
“อ่ะ หื้มมมม ชะ...ชาน...” เสียงครางฮือของหญิงสาวหนึ่งในสามคนนั้นทำให้แบคฮยอนเอะใจเล็กน้อย อะไรนะ ชาน..งั้นเหรอ ว่าแต่ชานซอง ชานฮัน หรือชานอะไรอีกดีล่ะ...
“ชานยอลคะ....พะ..พอก่อน” อะไรนะ เมื่อกี๊แบคฮยอนหูฝาดไปใช่มั้ย?? แต่คนชื่อชานยอลในเกาหลีมีเป็นพันคน
“เหนื่อยแล้วเหรอครับ ไม่เอาน่า พี่ยังไม่พอใจเลยน้า” เสียงทุ้มแบบนั้น เสียงที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นแบบนั้น บยอนแบคฮยอนแอบมองเขามาเป็นปีทำไมไม่จะจำไม่ได้
นั่นมันเสียงของปาร์คชานยอล เพื่อนร่วมคณะที่แบคฮยอนแอบรักมาแรมปีนี่นา...
ขาเรียวอ่อนปวกเปียก...เมื่อเห็นว่าไอ้หนุ่มร้อนรักแสนซาดิสต์นั่นคือเพื่อนร่วมคณะบริหารที่หมายปองมาตลอด อยู่มหาลัยแทบไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ ชานยอลคือหนุ่มฮอตประจำคณะเรียนก็เก่ง เขามันก็แค่หนุ่มน้อยตัวเตี้ยไร้ความหล่อบนใบหน้า...
ตุบ!
ด้วยความโมโหทำให้แขนเรียวเผลอปัดหมวกกันน็อกสีดำใบใหญ่ที่วางอยู่บนโต๊ะริมระเบียงลงพื้นจนเกิดเสียงดัง
ซวยแล้วไง!!
“นั่นใครวะ!?” เพราะการกระทำที่ทำให้เกิดเสียงนั่นขัดจังหวะกิจกรรมร้อนแรงของชานยอล เจ้าของห้องจึงหันไปดูริมระเบียงก็พบกับเงาของคนที่น่าจะเป็นผู้ชาย แต่คงจะเป็นผู้ชายตัวเตี้ยซึ่งตอนนี้คงจะหลบอยู่ที่ไหนสักที่ตรงระเบียงห้องของเขานั่นแหละ ร่างสูงรีบลุกจากเตียงนอนหยิบบ๊อกเซ่อร์ขึ้นมาสวมแล้วเดินโทงๆออกไปที่ริมระเบียงโดยไม่ลืมหยิบไม้เบสบอลติดมือไปด้วย
“เด็กๆกลับไปก่อนนะ แล้ววันหลังพี่จะโทรหา” หันไปบอกสาวๆที่นั่งมองเขาอยู่บนเตียง
“เงินอยู่ในลิ้นชักใกล้ๆทีวีน่ะ เอาไปหมดนั่นเลย ไปแบ่งกันเอานะครับ” เมื่อพูดถึงเงิน สาวๆก็รีบหยิบเสื้อผ้าแล้วออกไปจากห้องนอนของชานยอลทันที ทิ้งไว้แค่ชานยอลที่กำลังจะเดินออกไปจับขโมยที่ยืนหลบเขาอยู่ริมระเบียง
ร่างสูงกวาดสายตามองรอบบริเวณก็พบแต่ความว่างเปล่า...แต่บนความว่างเปล่านั่นก็มีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เขาต้องยกยิ้ม
มือถือสีขาวของไอ้โจรนั่น....
มือหนาหยิบมันขึ้นมาดูแล้วสไลด์ปลดล็อก...ดีที่ไอ้โจรนั่นมันไม่ได้ล็อกรหัสไว้...เปิดเข้ามาก็เจอรูปของตัวเองกำลังยืนยิ้มอยู่หน้าชั้นเรียนวิชาการตลาด เขาจำได้ เขาจำอาจารย์ที่สอนได้ เปิดเข้าไปในคลังรูปภาพเพื่อหวังจะดูว่าเจ้าของมือถือคือใครแต่ก็ต้องตกใจแทน เพราะในแกลลอรี่นอกจากคลิปสวีวี่วีกับสาวๆของเขาเมื่อกี๊ก็มีแต่รูปของเขาเต็มไปหมด เห้ยย หรือนี่มันจะเป็นมือถือของเขาอีกเครื่องกันแน่...เพราะไม่มีรูปของคนอื่นเลยนอกจากรูปของปาร์ค ชานยอล
ครืดดด....ครืด.....
ยกยิ้มเมื่อมือถือสีขาวในมือสั่นเพราะมีสายเรียกเข้า สไลด์รับสายแต่เงียบรอให้ปลายสายเอ่ยก่อน
‘แบคฮยอน! คืนนี้ออกไปเฮ้เฮกันมั้ยวะ ชวนไอ้เซฮุนออกมาด้วย เลี้ยงกูเลยโทษฐานที่มึงทำน้องชายกูเจ็บ กัดเข้าไปได้ไงวะ’ ฟังแล้วสยิวเลยครับ ปาร์คชานยอลขนลุกไปหมดเลยครับ กัดน้องชายเหรอ น้องชายที่เป็นบรอเธอร์หรือน้องชายของพวกผู้ชายที่เราๆก็รู้จักกันดีวะครับ
‘บยอนแบคฮยอน คณะบริหารธุรกิจ สาขาการจัดการ มึงได้ยินกูพูดมั้ยครับ เงียบหาพระแสงด้ามหอกอะไรวะ’
ปิ๊ปป..... กดตัดสายซะเมื่อได้คำตอบ
ชัดแล้วไง ไอ้เตี้ยเพื่อนร่วมคณะของเขานี่เอง ก็สงสัยอยู่ทำไมมันต้องจ้องเขาขนาดนั้น ตอนแรกก็คิดว่าเป็นเพราะความหล่อของตัวเองที่ไหนได้...ไอ้โรคจิต..ตามถ่ายรูปคนอื่นเขาแบบนี้ได้ยังไงกัน ถ้าแอบชอบเขาก็มาบอกดิวะ ตอนแรกก็กะจะหยวนๆให้นะถ้าแค่มาชอบ แต่นี่เล่นมาแอบถ่ายคลิป ไม่โอเคเลยครับ ชานยอลขนลุกไปจนถึงเท้าแล้ว
แต่รู้จักปาร์คชานยอลน้อยไปซะแล้ว กดล็อกมือถือแล้ววางไว้ที่เดิม ยังไงซะ เขาก็มั่นใจว่าแบคฮยอนต้องกลับมาตามหามันแน่ๆ ตอนนี้อาจจะหลบอยู่ระเบียงห้องคนอื่นใกล้ๆเขานี่แหละ ปีนไปปีนมาเดี๋ยวก็พลัดตกลงไปตายหรอก หึหึ
สนุกแล้วสิครับงานนี้...จะเอาให้ไอ้เตี้ยไม่กล้าเข้าใกล้เขาอีกเลย...!!
ปาร์คชานยอลยิ้มกริ่มอยู่คนเดียว เขาไม่ลบคลิปหรืออะไรทั้งนั้นแหละ ทำเป็นว่ายังไม่รู้เรื่องดีกว่า ร่างสูงฮัมเพลงเบาๆแล้วเดินเข้าไปในห้องโดยไม่ลืมปิดประตูให้เกิดเสียงดัง....หวังว่าจะได้ยินแล้วย้อนกลับมาเอานะบยอนแบคฮยอน.....
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ทอล์ค - เอาชานแบคมาเสิร์ฟมั่ง แฮ่ๆ ฝากด้วยนะคะ ภาษาชิ๊กกะดี๊อะไรของเราก็ไม่รู้เต็มไปหมดเลยยย 55555+ ฝากเม้นหน่อยน้าาาา ติดแม็กในทวิตก็ได้เบยย
Twitter/@buabuafunfun #ฟิคฮาจิมา
ความคิดเห็น