"รักน่ะ"แค่บอกช้าแล้วเทอจะรักไหม (18+++++น่ะจร้าา)

เมื่อ2ปีที่แล้ว 

ณ บริษัท 

"คุณแม่ทำแบบนี้ได้ยังไงผมยังไม่พร้อมบริษัทของผมที่ทำร่วมกับเพื่อนพึ่งเปิดตัวได้แค่หนึ่งเดือนจะมาประกาสให้หมั้นกับใครก้อไม่รู้ไม่เคยเห็นหน้าได้ยังไง"ซึ่งตอนที่รู้ข่าวจากเลขาว่าจะมีการประกาสออกสื่อเรื่องงานหมั้นของผมกับผู้หญิงโนเนมผมก็ต่อสายหาคุณแม่ด่วน

"(แก่ใจเย็นๆๆก่อนได้ไหมฉันยังไม่ได้ประกาส)"

"แต่คุณนายก็คิดที่จะทำนี้ครับผมยังอายุน้อยยุเลยน่ะแค่25เองน่ะพึ่งจบโทและพึ่งจะลงมือบริหารงานเอง"

"(แม่ก้อให้เวลาแก่และน้องเขาไงตอนนี้น้องเขาใกล้จบแล้วและเรียนด้านบริหารด้วนน่ะทางนั้นขอเวลา2ปีให้น้องจบแล้วก็ค่อยแต่งงานแต่ตอนนี้หมั้นไว้ก่อน)"

ดูท่านพูดสิ

"ผมต้องทำงานบริษัททางบ้านและของเพื่อนอีกน่ะครับคุณนาย"

"(เรื่องนั้นแม่รู้แต่ถ้าแก่ไม่หมั้นแก่กับแม่ขาดกันบริษัทแก่ก้อจะไม่ได้มรดกทุกอย่างแก่อย่างหวังเลือกเอาน่ะแค่นี้น่ะถ้าได้คำตอบก้อกลับบ้านมาคุยกัน)"

นั้นไงบอกแล้วต้องมาไม้นี้

"ครับ"

จากนั้นสายก้อตัดไปโดยทิ่งให้ผมนั่นคิดอยู่คนเดียวสุดท้ายก็คงหนีไม่พ้นจริงๆๆสิน่ะ

"เลขาคิมจัดการเรื่องประชุมและเอกสารต่อจากผมทีน่ะ"

"ครับท่านประท่าน"

"และอีกอย่างเตรียมรถไว้ให้ผมด้วยผมจะกลับบ้านอีก15นาทีจะลงไป"

"ครับ"

ผมต้องไปคุยเรื่องนี้กลับแม่จริงๆสิน่ะ

เมื่อออกจากบริษัทผมก้อตรงไปหาแม่ที่บ้านอย่างเร่งด่วนเพราะนัดเพื่อนไว้ที่ร้านเดิมประจำของพวกผม

20นาทีผ่านไป

เมื่อผมมาถึงบ้านก้อต้องตกใจเพราะมีญาติผู้ใหญ่มากันเยอะแต่ที่ตกใจสุดคือพ่อของผมผู้ที่ไม่เคยว่างงานกลับบ้านสักครั้งแต่วันนี้มาอยู่ต่อหน้าผม

"นี้มันอะไรกันครับผมงงไปหมดแล้วท่านทั้งสองคนนี้เป็นใครครับแม่"???????

"แม่แนะนำให้จ๊ะนี้คุณไพรัช และคุณมาริณีแม่ของหนูมิตตราที่แม่ทาบทามขอลูกสาวท่านมาเป็นสะใภ้แม่เองจ๊ะและนี้ตาศิวาลูกชายดิฉันเองค่ะ"

แม่มองหน้าผมแบบให้บังคับให้ไหว้ตามมารยาทสะงั้นผมก้อเลยต้องทำตาม

"ผมยังไม่ได้บอกว่าจะหมั้นรึจะแต่งงานสักหน่อยแค่มาคุยกับแม่"ก้อมันจริงไหมล่ะที่ผมพูดไป  แต่ดูจากหน้าตาและสีหน้าพ่อแล้วผมคงต้องใช้เหตุและผล

"ศิวาพ่อขอคุยด้วยหน่อยน่ะ"

พ่อพูดเสร็จก้อเดินออกมาจากตรงนั้นโดยมีผมเดินตามมาแบบเงียบ

"พ่อมีอะไรรึป่าวครับ"

ผมตัดสินใจถามออกไป

"พ่ออยากจะบอกแค่ว่าทำตามใจแม่ไปก่อนได้ไหมนั้นมันก้อเพื่อนพ่อเราเคยสัญญากันไว้ว่าจะให้ลูกแต่งงานกันแต่ระหว่างมันลูกเป็นอิสสระตามแบบของลูก"

นี้พ่อก้ออีกคนเห้ยๆๆๆไปกันใหญ่แล้วน่ะคงต้องทำตามนั้นก่อนสิน่ะและเดินออกมาตามพ่อที่เดินออกมาตอนไหนก้อไม่รู้

"งั้นผมตกลงครับแล้วคู่หมั้นผมล่ะครับ"

"น้องเรียนอยู่ที่ออังกฤษจ๊ะ"

เป็นคุณหญิงมาริณีที่พูดขึ้น

"แล้วจะหมั้นยังไงครับในเมื่อว่าที่คู่หมั้นไม่อยู่"

"เรื่องลูกไม่ต้องห่วงแม่ขอแค่แก่ตกลงและเซ็นใบสัญญานี้และสวมแหวนน้้องเรียนจบแล้วกลับมาก้อพอ"

"ครับแต่ผมขอไม่ออกสื่อน่ะครับ"สุดท้ายผมก้อตกหลุมพรางของแม่ตนเองจนได้

"จ๊ะน้าขอบใจน่ะที่ศิวาตกลงแล้วอีก2ปีเจอกันน่ะจ๊ะน้าไปก่อนน่ะ"

"ครับ"

จากนั้นน่าคุณนายก้อยิ้มบานมีแต่ความสุขที่เห็นลูกชายอย่างผมจะมีเมียแต่หารู้ไมว่าผมแค่ไหนหมดกันอิสระ

..........................................................

ณ  คลัับZ

พอผมเล่าทุกอย่างให้ไอร่เพื่อนๆๆทั้งหลายมันฟังต่างก้อหัวเราะชอบใจกันยกใหญ่

"ใครจะไปคิดว่าชีวิตนี้กุจะเห็นมึงแต่งานวันๆเอาแต่ทำงานและก้อเที่ยวเป็นคาสิโนว่าตัวพ่อ" :จีเอ

ปากรึนั้นไอ้จีเอ

"กุเห็นด้วยกับมันมึงไม่เคยยอมใครแม้กะทั้งแม่ของมึงก้อยังไม่ฟังแต่นี้หมั้นแล้วกับคู่หมั้นโนเนมด้วย

"  : ตีทัพ 

"กุด้วยทำงานร่วมกันมากุก้อยังต้องเคารพการตัดสินใจของมึงแต่นี้กุไม่เข้าใจ": คริส

นี้พวกมันเก็บกดมาจากไหนพอให้พูดนี้พูดเยอะจัง

"พวกมึงพูดมากจังว่ะพอให้พูดก้อชิ"

"ก้อให้พวกกุพูดหน่อยสิว่ะ555555"

.

.

.

.

55555อย่าอ่านจนลืมให้กำลังใจนักเขียนหน้าใหม่น่ะจร้าและคอมเมนกันน่ะจร้าาาาาาาาาจะพยายาอัฟให้ไว้ทันใจคนอ่านน่ะจร้าาา