ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของ ของคนธรรมดา

    ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2

    • อัปเดตล่าสุด 13 พ.ย. 56


    APPLICATION

    รูปภาพ ::

    บท :: Rapunzel

                รูปร่างลักษณะ-บุคลิกภาพ : ราพันเซล......สตรีผู้เลอโฉมและแฝงไปด้วยความลึกลับ หญิงสาวผู้มีดวงตาสีม่วงอันแปลกประหลาดและน่าหลงใหล ผมของเธอมีสีน้ำตาลอ่อนราวกับน้ำชาชั้นดี ผมที่เคยยาวถึงปลายหอคอยบัดนี้ได้ถูกตัดให้สั้นลงถึงเพียงไหล่
    ผิวพรรณของเธอนั้นเรียบเนียนละเอียดและขาวผ่องราวกับน้ำนม รูปร่างของเธอนั้นงดงามน่ามองแม้จะไม่ถึงกับอวบอั๋นแต่ดูสมส่วนและคล่องแคล่ว ด้วยบุคลิกภาพที่สง่างามและสูงศักดิ์ดั่งเจ้าหญิงกับการพูดที่ให้เกียรติผู้อื่นเธอจึงมักจะได้รับความกรุณาเป็นพิเศษจากคนรอบข้างอยู่บ่อยครั้ง 

     

                ชื่อ – นามสกุล :: ราพันเซล รูเพอร์ต้าร์  (Rapanzel Ruperta)

                ชื่อเล่น :: เรเชล,นักขายข่าว,แม่มด,เจ้าหญิง!?!?

                อายุ :: 23ปี???

               เพศ :: หญิง

               เผ่าพันธุ์ :: ลูกผสมระหว่างแม่มดกับมนุษย์

    ลักษณะนิสัย :: เธอป็นคนที่ค่อนข้างจะตลก,เป็นมิตรและยิ้มง่าย,อ่อนหวานและน่ารัก
    การที่เธอต้องเสแสร้งทำหน้าตายิ้มตลอดเวลาก็เพื่อเป็นการสร้างเกราะคุ้มกันตัว(เกราะคุ้มกันตัวในที่นี้มิได้หมายถึงการป้องกันการโจมตี แต่หมายถึงการป้องกันไม่ให้คนอื่นรู้ว่านางดูอ่อนแอ) การเป็นนักขายข่าวไม่ได้หมายความว่าต้องการเงินเสมอไป........สิ่งของแลกเปลี่ยนสำหรับข่าวของเธอก็คือสิ่งของที่เป็นชิ้นเป็นอันและมีค่ามากและหายากหรือดูแปลกก็ได้ ซึ่งมันจะคุ้มค่ากับข่าวที่นางให้อย่างแน่นอน แม้เธอจะดูลึกลับและน่าหวาดกลัวในบางครั้ง แต่เธอก็เป็นคนดีคนหนึ่ง

     

                ลักษณะคำพูด :: เรียกผู้อื่นว่า :: "คุณ"หรือ"ชื่อ" // เรียกตนเองว่า :: "ฉัน"

                ประวัติ :: ณ.อาณาจักรซีเครลหรือที่รู้จักกันว่าขึ้นชื่อว่าเป็นอาณาจักรงามลึกลับใต้บุปผา
    เจ้าชายแห่งซีเคลได้สมรสกับหญิงสาวผู้ซึ่งเป็นแม่มดตนหนึ่ง ทั้งสองได้ให้กำเนิดพระธิดาที่มีนามว่า "ราพันเซล" ผู้ซึ่งมีผมสีน้ำตาลราวกับน้ำชาที่ได้มาจากบิดาและดวงตาสีม่วงดูลึกลับมาจากมารดา
    เมื่อนางอายุครบ17ปี ทั้งบิดาและเหล่าคนใช้ทั้งหมดได้หายตัวไปจนหมดหลงเหลือแต่เพียงมารดาและตัวของนางเอง ซึ่งนั่นเป็นฝีมือของจอมมารอีกเช่นกันที่จับพวกเขาไปเป็นข้ารับใช้เพราะเห็นว่ามีความเก่งกาจและเหลือ
    แต่เพียงแม่มดซึ่งเป็นมาดาของราพันเซลกับราพันเซลเพราะเห็นว่ามีสายเลือดแม่มดที่เป็นพวกที่มาจากความมืดเช่นเดียวกันกับจอมมาร

    มารดาของนางสอนเวทมนต์ให้แก่ราพันเซลจนเก่งกาจและเดินทางออกไปเพียงคนเดียวเพื่อตามหาสามีของตนกลับมา 
    ราพันเซลนั้นเป็นผู้ที่ชอบสะสมของต่างๆและชอบติดตามข่าว นางจึงผันตัวมาเป็นนักขายข่าวที่ชอบแลกข่าวกับของแปลกๆ ปัจจุบันเธอได้อาศัยอยู่กับเด็กสาวที่ชื่อว่า
    แคลร์ หรือที่ทุกคนรู้จักกันในนาม "หนูน้อยหมวกแดง"

                อาชีพ:: นักขายข่าว,แม่มด(อาชีพ?)

                อาวุธ:: ตำราเวทมนต์ฉบับประจำตัว(เธอสร้างขึ้นมาใหม่เองโดยการคัดลอกแต่เวทมนต์บทดีๆจากหนังสือเวทมนต์เล่มอื่นๆมีหลายคาถาที่เธอคิดขึ้นมาเองอยู่ด้วย) 

                ความสามารถ :: สนิทกับผู้คนได้อย่างง่ายดายด้วยคำพูดและท่าทางที่ดูให้เกียรติต่อผู้อื่นทุกคน

                ความสามารถพิเศษ :: มีพลังเวทมนต์สายความมืดซึ่งสืบทอดสายเลือดมาจากมารดาที่เป็นแม่มด,ถนัดเวทย์สายลมผสมความมืด(ยกตัวอย่างมาคาถานึงชื่อว่าวินดี้ชาร์โดวน์ ทำให้กลายเป็นเงาและสามารถเคลื่อนที่ไปมาได้อย่างรวดเร็ว)

             

                ชอบ / แพ้ / เกลียด:: ชอบ :: สิ่งของล้ำค่าที่เหมาะสมสำหรับการแลกเปลี่ยนข่าวของนาง,น้ำชา,งานสังสรรค์ทั่วไป (นางจะอารมณ์ดีขึ้นมากกว่าเดิม)
    แพ้ :: น้ำตา,เด็กทารก,เสียงร้องไห้ (นางมักจะทำตัวไม่ถูกเมื่อต้องเจอกับเด็กทารกที่ทั้งร้องไห้และขี้โวยวาย เนื่องจากไม่รู้จะหาวิธีให้เงียบและนิ่งได้อย่างไร) 
    เกลียด :: พวกโกหกปริ้นปร้อนและกลับคำ (เนื่องจากชอบหลอกเอาข่าวกับนางและไม่ทำตามสัญญาในการแลกเปลี่ยนของ ฉะนั้นจึงต้องถูกนางสาป!?!?!?)

                เพิ่มเติม :: ไม่มีค่ะ 

     

    สัมภาษณ์ตัวละครหน่อยนะ

    เดี๋ยวนี้ไม่ว่าใครก็ไม่รู้จักนิทานเลย  คุณพอจะรู้จักนิทานบ้างมั้ย

    - นิทาน.......เรื่องเล่าปรัมปราที่ในตอนสุดท้ายจะมีคำว่า"และจบลงอย่างมีความสุข"........ซึ่งแตกต่างจากในชีวิตจริงโดยสิ้นเชิงเลย.......อ่าห์!?ความจริงอันแสนโหดร้าย.......


    เหรอ..  อืมมม แล้วคุณคิดยังไงกับนิทานล่ะ

    - ฉันชอบนิทานมากเลย!? เมื่อสมัยก่อนตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก พ่อของฉันมักจะเล่านิทานให้ฟังก่อนนอนเสมอ ถึงตอนนี้ตัวฉันจะโตเกินกว่าจะฟังนิทานแล้ว.......แต่ฉันก็ยังชอบมันอยู่ดี!? จะว่าไปคุณนี่ก็ดูหน้าตาคุ้นๆอยู่นา.........


    ฮะๆ ก็นะ ... ฉันจะสร้างตำนานขึ้นล่ะ มหาตำนานนิทานกริมม์ และแน่นอนว่ากริมม์ก็คือนามสกุลของฉันเอง

    - คุณพระช่วย!? นี่คุณคือคนจากตระกูลกริมม์อย่างนั้นหรือ!?!? ถึงว่าล่ะ.......ดวงตาของคุณถึงดูกระหายใคร่รู้อยู่ตลอดเวลา........ซึ่งมันก็เป็นลักษณะเฉพาะของพวกตระกูลกริมส์ด้วยสิ


    หวังว่าจะเป็นแบบนั้นน่ะนะ   แต่ก่อนที่จะทำได้ฉันต้องเปลี่ยนเมืองนี้ให้ได้ก่อน  ฉันจะออกเดินทางไปกับน้องสาวหาผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกันสร้างนครแห่งปรัมปราขึ้นมาคุณคิดว่าไง

    - น้องสาวงั้นเหรอ!?ฉันหวังว่าเธอคงจะมีสุขภาพแข็งแรงพอที่จะออกเดินทางร่วมกับคุณนะ
    ถ้าพวกคุณคิดที่จะสร้างอาณาจักรล่ะก็ระวังตัวกันด้วยนะ ยิ่งยุคนี้เป็นยุคแห่งการล่าอาณานิคมด้วยสิ..........ฉันหวังว่าหนูน้อยหมวกแดงจะกระชับความสัมพันธ์ให้กับทุกอาณาจักรได้นะ


    ฮ่าๆๆงั้นหรอ อื้มม ตอนนี้ได้เวลาไปหาคนที่จะเดินทางด้วยแล้ว ถ้าคุณสนใจจะเดินทางไปกับเราล่ะก็ ลองแวะไป “ร้าน(เรื่อง)เหล้า” นะ อ้อ!! เรื่องนี้อย่าให้ไปถึงหูพวกทางการล่ะ บายย!!
    -
    น่าสนใจดีนี่ ไว้ว่างๆจะลองไปดูก็แล้วกันนะ..........ถึงหูพวกทางการรึเปล่า.......ขอไม่รับปากก็แล้วกันนะ ^^ ขอให้เดินทางโดยปลอดภัยนะคะ!?

     

    สัมภาษณ์เจ้าของออริหน่อย

                คุณชื่ออะไรคะ แล้วคุณคิดยังไงกับการมาสมัครนิยายเรื่องนี้

    - สวัสดีค่า!?คุณเรียกฉันว่าธรรมดาจังได้เลยนะคะ แล้วฉันก็คิดว่าน่าสนใจดีเลยสมัครมาอะค่ะ ตอนนี้ฉันก็กำลังแต่งนิยายแนวนี้อยู่เหมือนกัน แต่เป็นแนวYaoiและอยู่ในช่วงดองด้วยอะค่ะ T^T

                เวลาประกาศให้บอกเหตุผลด้วยไหมคะ

    - บอกด้วยเลยก็ดีค่ะ ^^

                ต้องการมีคู่ไหมค่ะ ถ้าต้องการเดี๋ยวไรท์จะจับคู่ให้

    - ราพันเซล........ขอคู่กับคนดีๆนะคะ ^^

                ถ้าไม่ติดจะรับกลับเลย หรือว่าให้ไรท์ยัดบทอื่นให้คะ

    - ยัดๆๆๆๆเลยค่ะ!?ใช้เส้นเข้าช่วยด้วยก็ยิ่งดีค่ะ (หา!?)

                ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ

                - สวัสดีค่ะ ไว้เจอกันตอนประกาศผลนะคะ :D

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×