ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ เด็กชายนามซามูเอล
สมัยก่อนคริสตกาล 1000 ปี
บนสรวงสวรรค์สวนเอเดนซึ่งเป็นขุมพลังอำนาจ ที่ว่ากันว่าผู้ครอบครองจะมีพลังทำลายล้างมหาศาลที่แม้แต่พระเจ้าไม่อาจทัดเทียมได้
เกิดความขัดแย้งกันจนเป็นสงครามขนาดใหญ่เพื่อที่หวังจะครอบครองพลังอำนาจไร้ขีดจำกัดโดยบุตรแห่งพระเจ้าได้แย่งชิงกันจนสวรรค์ย้อมไปด้วยสีเลือดซึ่งหนึ่งในนั้นบุตรได้กล่าวขานว่าเป็นผู้ที่อยู่ใกล้จุดสูงสุดของขุมพลังอำนาจแห่งเอเดน นาม มิคาเอลได้รวบรวมพี่น้องทั้งหมดทั้ง 7 คนเพื่อหวังที่จะทำลายเหล่าเทวทูตทั้งหมดและครอบครองบัลลังก์แห่งพระเจ้าไว้เป็นของตัวเอง แต่มีพี่น้องของตนผู้ที่ไม่หวังจะครอบครองอำนาจและขึ้นรวมเหล่าเทวทูตเพื่อที่จะต่อต้าน มิคาเอล แต่สุดท้าย มิคาเอล ได้ทำการใส่ร้ายและทำผนึกพลังเพื่อจะเนรเทศสู่นรก
โลกได้เข้าสู่กลียุคเหล่าเทวทูตและลูกครึ่งเทพที่ค่อยปกป้องสัตว์ร้ายถูกกำจัดและจองจำทำให้สัตว์ร้ายทั้งหมดหลุดออกสู่โลก มิคาเอลเข้าครอบครองโลกอย่างสมบูรณ์เหล่าเทวทูตหันมาสวามิภักดิ์ต่อมิคาเอล มนุษย์มิอาจต่อกรพลังแห่งเทพ พื้นดินทุกย่อมหญ้าลุกเป็นไฟ โลกเปรียบเสมือนนรก พระเจ้าทำได้แค่ผนึกพลัง 7 ส่วนของบุตรตัวเองทั้งหมด รูปปั้นพระเจ้าถูกโค่นลงทุกแห่งหน พระเจ้าถูกจองจำส่วนลึกสุดของนรก พระเจ้าผู้เคยมีพลังอำนาจสูงสุดกลับทำอะไรไม่ได้นอกจากเฝ้าดูและได้แต่หวังว่าบุตรของเค้าผู้ไม่หลงผิดจะกลับมา ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป
........................................................................................................................................
ณ ดินแดนไททัน ฝั่งใต้
ใจกลางเสาแห่งอาคารัน
ควับ!! เพี้ย.... เสียงแส้หนังสีดำขนาดใหญ่ ฟาดลงบนพื้นที่เต็มไปด้วยก้อนกรวด
" เจ้าพวกสันหลังยาว อย่ามัวแต่อู้ ไม่งั้นเจ้าจะหวังจะได้รับความเมตตาจากท่านมิคาเอล " เสียงพูด จากชายตัวใหญ่ร่างกำยำ สวมชุดสีดำเงาสนิทและหน้ากากสีดำ ในมือมีแส้หนังขนาดใหญ่ที่ยังคงฟาดลงพื้นนับครั้งไม่ถ้วน ดูแล้วก็ไม่ต่างจากเพชฌฆาตดีๆ นั่นเอง
" ขอร้องได้โปรดอภัยให้ลูกชายข้าด้วย พวกเราทำงานติดกันเจ็ดวันเจ็ดคืนถ้ายังให้เค้าทำงานต่อ เค้าคงจะตายแน่ " ชายแก่อายุราวสี่สิบกล่าวขอร้อง คุกเข่าขวางลูกชายตัวเองที่ล้มอยู่ด้านหลัง ในสภาพอิดโรย
" หุบปาก ถ้าในเมื่อพวกเจ้าไร้ประโยชน์ก็สมควรตายๆ ไปให้หมด "
ชายชุดดำกล่าวพร้อมง้าแส้ และฟาดอย่างสุดแรงชายแก่หลับตาอย่างสิ้นหวังและเอ่ยอย่างแผ่วเบา
" พระเจ้าจะไม่มีวันทอดทิ้งพวกเรา "
ควับ!!!!!!!!!...........
" ลุง อย่าเอาแต่พึ่งคงอื่นสิ " ชายแก่ลืมตา พบว่าข้างหน้าเค้ามีเด็กหนุ่มในชุดผ้าคลุมขารุยสี
ดำเทา ตรงผ้าคลุมมีเลข 666 ติดอยู่ดูจากขนาดตัวอายุน่าจะราวๆ สิบห้าสิบหก ปี
" เจ้าเป็นใคร บังอาจมาคิดต่อกรท่านมิคาเอล!! "
เด็กหนุ่มดีดแส้กลับไปพร้อมเอ่ยคำพูด " ทุกคนเรียกข้าว่า ลูซิเฟอร์ "
เขียนขึ้นเล่นๆนะครับอาจจะอ้างอิงจากตำนานต่างๆ ชอบไม่ชอบยังไงก็บอกล่ะกันนะครับขอทิ้งบทนำไว้ก่อน ^^
บนสรวงสวรรค์สวนเอเดนซึ่งเป็นขุมพลังอำนาจ ที่ว่ากันว่าผู้ครอบครองจะมีพลังทำลายล้างมหาศาลที่แม้แต่พระเจ้าไม่อาจทัดเทียมได้
เกิดความขัดแย้งกันจนเป็นสงครามขนาดใหญ่เพื่อที่หวังจะครอบครองพลังอำนาจไร้ขีดจำกัดโดยบุตรแห่งพระเจ้าได้แย่งชิงกันจนสวรรค์ย้อมไปด้วยสีเลือดซึ่งหนึ่งในนั้นบุตรได้กล่าวขานว่าเป็นผู้ที่อยู่ใกล้จุดสูงสุดของขุมพลังอำนาจแห่งเอเดน นาม มิคาเอลได้รวบรวมพี่น้องทั้งหมดทั้ง 7 คนเพื่อหวังที่จะทำลายเหล่าเทวทูตทั้งหมดและครอบครองบัลลังก์แห่งพระเจ้าไว้เป็นของตัวเอง แต่มีพี่น้องของตนผู้ที่ไม่หวังจะครอบครองอำนาจและขึ้นรวมเหล่าเทวทูตเพื่อที่จะต่อต้าน มิคาเอล แต่สุดท้าย มิคาเอล ได้ทำการใส่ร้ายและทำผนึกพลังเพื่อจะเนรเทศสู่นรก
โลกได้เข้าสู่กลียุคเหล่าเทวทูตและลูกครึ่งเทพที่ค่อยปกป้องสัตว์ร้ายถูกกำจัดและจองจำทำให้สัตว์ร้ายทั้งหมดหลุดออกสู่โลก มิคาเอลเข้าครอบครองโลกอย่างสมบูรณ์เหล่าเทวทูตหันมาสวามิภักดิ์ต่อมิคาเอล มนุษย์มิอาจต่อกรพลังแห่งเทพ พื้นดินทุกย่อมหญ้าลุกเป็นไฟ โลกเปรียบเสมือนนรก พระเจ้าทำได้แค่ผนึกพลัง 7 ส่วนของบุตรตัวเองทั้งหมด รูปปั้นพระเจ้าถูกโค่นลงทุกแห่งหน พระเจ้าถูกจองจำส่วนลึกสุดของนรก พระเจ้าผู้เคยมีพลังอำนาจสูงสุดกลับทำอะไรไม่ได้นอกจากเฝ้าดูและได้แต่หวังว่าบุตรของเค้าผู้ไม่หลงผิดจะกลับมา ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป
........................................................................................................................................
ณ ดินแดนไททัน ฝั่งใต้
ใจกลางเสาแห่งอาคารัน
ควับ!! เพี้ย.... เสียงแส้หนังสีดำขนาดใหญ่ ฟาดลงบนพื้นที่เต็มไปด้วยก้อนกรวด
" เจ้าพวกสันหลังยาว อย่ามัวแต่อู้ ไม่งั้นเจ้าจะหวังจะได้รับความเมตตาจากท่านมิคาเอล " เสียงพูด จากชายตัวใหญ่ร่างกำยำ สวมชุดสีดำเงาสนิทและหน้ากากสีดำ ในมือมีแส้หนังขนาดใหญ่ที่ยังคงฟาดลงพื้นนับครั้งไม่ถ้วน ดูแล้วก็ไม่ต่างจากเพชฌฆาตดีๆ นั่นเอง
" ขอร้องได้โปรดอภัยให้ลูกชายข้าด้วย พวกเราทำงานติดกันเจ็ดวันเจ็ดคืนถ้ายังให้เค้าทำงานต่อ เค้าคงจะตายแน่ " ชายแก่อายุราวสี่สิบกล่าวขอร้อง คุกเข่าขวางลูกชายตัวเองที่ล้มอยู่ด้านหลัง ในสภาพอิดโรย
" หุบปาก ถ้าในเมื่อพวกเจ้าไร้ประโยชน์ก็สมควรตายๆ ไปให้หมด "
ชายชุดดำกล่าวพร้อมง้าแส้ และฟาดอย่างสุดแรงชายแก่หลับตาอย่างสิ้นหวังและเอ่ยอย่างแผ่วเบา
" พระเจ้าจะไม่มีวันทอดทิ้งพวกเรา "
ควับ!!!!!!!!!...........
" ลุง อย่าเอาแต่พึ่งคงอื่นสิ " ชายแก่ลืมตา พบว่าข้างหน้าเค้ามีเด็กหนุ่มในชุดผ้าคลุมขารุยสี
ดำเทา ตรงผ้าคลุมมีเลข 666 ติดอยู่ดูจากขนาดตัวอายุน่าจะราวๆ สิบห้าสิบหก ปี
" เจ้าเป็นใคร บังอาจมาคิดต่อกรท่านมิคาเอล!! "
เด็กหนุ่มดีดแส้กลับไปพร้อมเอ่ยคำพูด " ทุกคนเรียกข้าว่า ลูซิเฟอร์ "
เขียนขึ้นเล่นๆนะครับอาจจะอ้างอิงจากตำนานต่างๆ ชอบไม่ชอบยังไงก็บอกล่ะกันนะครับขอทิ้งบทนำไว้ก่อน ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น