<<เจ้าหมีจอมบ้า>>กะ<<นางฟ้าไร้ปีก >>

ลำดับตอนที่ #1 : เจ้าหมีจอมกวน

ขอเกริ่นนำ อรัมภบทนิดหน่อย

เราก้อชอบ เอสเจ นะ (^_^) แต่ไม่ถึงกะเป็นแฟนตัวยง (๐_๐) หากแต่งเรื่องจนบิดเบือนข้อเท็จจริง ก้ออย่าว่ากันนะ @_@ >> เพราะมันคือเรื่องแต่งน่ะ จิตนาการเอา +_+;; และหากแต่งไม่ถูกใจแฟนๆเอสเจ ก้ออภัยด้วยละกัน -_- /// บอกตามตรงไม่ค่อยรู้เรื่องเอสเจมากเท่าไหร่หรอก =_+…..*******

สายฝนเริ่มซาเม็ดลง แสงไฟในกรุงโซลเจิดจรัสอยู่ทุกที่ ถึงแม้จะดึกแล้ว แต่ผู้คนก็ยังเดินกันขวักไขว่

แอ๊ด!!++ "ฝนซาแล้วเหรอเนี่ย" ประตูของผับแห่งหนึ่งในใจกลางกรุงโซลได้ถูกเปิดออก โดยมีผู้ชายร่างสูง กะทัดรัด เดินออกมาพร้อมกับบ่นพึมพำ พลางยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา...*_*;;;

"5ทุ่มครึ่งแล้วเหรอเนี่ย" เขาพูดเหมือนแค่เปล่งเสียงออกมาให้ได้ยิน โดยไร้ความรู้สึกและสีหน้านิ่งเฉย พร้อมกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ***=_=***

เขามาที่ผับแห่งนี้ตั้งแต่ทุ่มกว่าๆ วันนี้เขามาที่ผับราว 4 ชั่วโมงได้

แต่มันก็เป็นปกติของเขา ซึ่งทุกๆวันเขาก็มาที่นี่ ไม่ใช่เพื่อมาเที่ยวหาความสนุกเพียงอย่างเดียว

แต่เขาเป็นนักร้องในผับแห่งนี้ เขาก้าวท้าวเดินออกไปเรื่อยๆ จนมาถึงตึกสูงชะรูดแห่งหนึ่ง ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากผับสักเท่าไหร่นัก เขาเดินเข้าไปข้างใน ตรงไปที่ลิฟต์ เอื้อมมือกดไปที่ชั้น 27 **........

ติ๊ง ‡‡‡‡ ……. ลิฟต์ได้ขึ้นมาหยุดที่ชั้น 27 ชายร่างสูงคนนี้เดินงัวเงียตรงไปที่ห้องหมายเลข 279

แกร็ก !!! ....... ประตูถูกเปิดเข้าไป ในห้องดูเรียบง่ายเหมือนปกติทั่วไป แต่ทว่าทุกสิ่งอย่างเป็นสีฟ้าทั้งหมด

"เหนื่อยจังเลย" อีทึก ล้มตัวลงบนเตียงนุ่มสีฟ้าสด ตาของเขาหรี่ลงเรื่อยๆ จนเปลือกตาของเขาได้ปิดสนิทลง -_-;;;; ++++++

เช้า......๐_๐++

ครืด!!! ... เสียงโทรศัพท์ สั่นอยู่บนหัวเตียง ทำให้อีทึกต้องจำใจลุกขึ้นมารับโทรศัพท์ ทั้งที่ตาของเขายังปิดดีอยู่ @_@>>>น่ารำคาญจริงเชียว<<<@_@ ……

(>_<) >> (๐_๐) .... "โอเค ....... รอแป๊บนึง" วางโทรศัพท์ปุ๊บเขาก็ค่อยเยื้องย่างไปอาบน้ำ แต่งตัว ++++++

เอ๋ .... @_@>>>จดหมายถึงเราเหรอ***** อีทึกก้มหยิบจดหมายที่ถูกสอดอยู่ที่หน้าประตูห้องขึ้นมา เขาเอียงคอเล็กน้อย ซองจดหมายสีขาวจ่าหน้าซองถึง พัก จองซู แต่เขาต้องรีบไป จึงไม่ทันได้ดูชื่อของผู้ส่ง และเขาก้อเดินจ้ำอ้าวออกไป โดยยัดจดหมายใส่ไว้ในเป้ใบเล็กของเขา

อ๋า ....+++.... นั่นไง "รอนานมั๊ย รีบสุดๆแล้วนะ"

"ไม่นานหรอก 57 นาทีเอง"

"เฮ้ย *_*?? นี่ไง ตรงเวลาเป๊ะ" อีทึก ยื่นนาฬิกาให้เพื่อนดู

"แต่ของนายช้ากว่าของฉัน 57 นาที นาฬิกาเรือนนี้ มันทำให้นายมาช้าหลายครั้งแล้วนะ ชั้นว่า....

ประชุมเพลิงนาฬิกาเรือนนี้ซะ.....จะดีกว่ามั๊ย"

"อ๊ะ +++ อีกแล้วเหรอเนี่ย แหะๆ โทษทีนะ" อีทึกหัวเราะกลบเกลื่อน เวลาผ่านไปจนถึงบ่าย …..++++++

ครืด!!! ..... อีทึกควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อโค๊ดขึ้นมา พร้อมกับมีเบอร์แปลกโชว์อยู่ที่หน้าจอ

"สวัสดีครับ" ^๐^

"คุณพัก จองซู ใช่มั๊ยครับ"

"ใช่ครับ คุณคือใครครับ" =_=???

"คุณได้รับจดหมายหรือยัง"

"เอ่อ .... อ๋อ*** คงได้แล้วมั้งครับ"

"ผมชื่อลี ซูมาน เป็นคนของบริษัทSM Entertenment จากที่คุณพัก จองซูได้ส่งเดโมเทปเสียงของคุณเข้ามาที่บริษัท ทางเราได้ฟังและพิจารณาเสียงของคุณแล้ว จึงได้คัดเลือกคุณให้มาเป็นสมาชิกวง super junior นะครับ อ่า...+_+ ** เอาเป็นว่า ... อยากให้คุณพัก จองซู มาพบผมที่บริษัท มันจะสะดวกกว่านะครับ "

"ทราบแล้วครับ เอ่อ.... ตอนนี้ บ่าย 2 โมง ไม่สิ++ จะบ่าย 3 โมงแล้ว คือ....ผมว่างน่ะครับ ไปตอนนี้เลยได้มั๊ย"

"ได้ครับ"

"อีก 15 นาที เจอกันนะครับ สวัสดีครับ"

(^_^) ++ ^๐^++ ……

อีทึก ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข โดยไม่ใส่ใจกับสายตาของคนรอบข้าง

******* หน้าบริษัท ******** อีทึกแหงนหน้ามองขึ้นไปจนสุดยอดตึก >>>>>มันช่างสูงอะไรอย่างนี้<<<<<

**เหมือนบ้านนอกเข้ากรุงเลยแฮะ**

หัวใจของเขาเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ (เต้นยังไงฟะ).... +++ เขาสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ แต่ทว่าเขาต้องพ่นมันออกมาโดยเร็ว เพราะเขานึกขึ้นได้ว่า ในเมืองอย่างนี้ อากาศเป็นพิษ หากสูดเข้าไปมากๆ จะเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ***// ที่แกอยู่ทุกวันนี้ แกไม่สูดอากาศเป็นพิษเลยมั้ง ***//

จากนั้นเขาก็ก้าวเท้าเข้าไปในบริษัท ตรงไปสอบถามข้อมูลที่ประชาสัมพันธ์ แน่นอน เขาก็ต้องไปถามหาชื่อ

ลี ซูมาน +++++

"เชิญนั่งก่อนสิ"

"......+_+....."

"เอ่อ... ทางเราได้จัดหาคนที่จะมาเป็น super junior จนครบแล้วนะครับ นี่คือลิสต์รายชื่อและรูปถ่ายทั้งหมด

เรื่องเสียงไม่ต้องเป็นห่วง ทางเราพิจารณาถี่ถ้วนแล้ว "

อีทึกนั่งฟังผู้จัดการคนนี้พูด พลางก็หยิบกระดาษรายชื่อที่แนบด้วยรูปถ่ายขึ้นมาดู

"ขอตัวสักครู่นะ"

ผู้จัดการเดินออกไปพบอีกคนที่รออยู่ข้างนอกห้อง +++++

และเขาก็เดินกลับเข้ามา

"ผมจะให้คุณเป็นหัวหน้าวงนะ คิดว่าคุณคงจะทำหน้าที่นี้ได้ดี เอ่อ...ผมมีประชุมนะ"

"อ้อ /// เรื่องรายระเอียด ทุกอย่างอยู่ในจดหมายนะ อ่านซะ" เขาหันกลับมาอีกรอบ และเขาก็เดินออกไป +++++

รายละเอียด.......

อีก 2 วัน ให้คุณ พัก จองซู ย้ายเข้าไปอยู่ในคอนโดที่บริษัทจัดเตรียมให้ โดยมีเพื่อนสมาชิกในวงอีก 12 คน เพื่อการเก็บตัว ...ซ้อม... และทำงาน ที่จะได้สะดวกขึ้น และในวันนั้น ให้คุณไปที่คอนโดได้เลย โดยไปติดต่อกับพนักงาน และช่วงบ่าย คงได้พบกัน ............+++++

"สวัสดีครับ อ่า +_+...... ผมเป็นสมาชิกวง super junior ครับ "

อีทึกเดินเข้าไปติดต่อกับพนักงาน และได้รับกุญแจห้องมา +++++

โห 0_0;;; ใหญ่จังแฮะ มี 6 ตั้งห้องนอน >>> เหมือนบ้านเลย ^_^;;;

อ๊ะ @_@>>> ห้องนี้ดีกว่า ริมสุด ไกลผู้คนหน่อย

พรึบ!!!

อีทึกโยนกระเป๋าลงบนเตียง และล้มตัวนอน //***นิ่มจัง***// ………….

ปัง!!!!+++ อีทึกสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาหลังจากที่เผลอหลับไป เมื่อได้ยินเสียงดังมาจากประตู

เขาขยี้ตาและเดินออกมาจากเตียง เห็นชายร่างกะทัดรัดยืนอยู่หน้าประตู มองดูก็เดาได้ว่าเขาได้ถีบประตูเข้ามาจนประตูกระทบกับผนังปูน จนเสียงดัง ...***... จนทำให้เขาตื่น >_<!!!

"มีคนอยู่ด้วยเหรอ" ชายร่างกะทัดรัดเอ่ยขึ้น

"มีสิ นายเป็นใคร" -_-;;;

"ฉันคือ +_+ คิม ยองอุนหรือเรียกง่ายๆว่า คังอิน" เขาพูดพร้อมนำกระเป๋ามาวางบนเตียงและนั่งลง

มองอีทึกที่ยืนอยู่ปลายเตียง @_@อย่างไม่สบอารมณ์ >๐<

"ทำไมเข้ามาห้องนี้ล่ะ"

อีทึกตั้งคำถาม เสียงดังเอะอะโวยวายข้างนอกห้องนอนเริ่มดังขึ้น

อีทึกเปิดประตูห้องนอนออกไปดู โดยพบสมาชิก SJ ทั้งหมดอยู่ภายในห้องนั่งเล่น

เขาเดินกลับเข้ามามองไปยังคังอิน

"ก็+++พวกนั้นเขาจองห้องกันหมดแล้วนี่ ห้องละสองคน ก็เหลือแต่ห้องนี้แหละ"

คังอินรีบนำกระเป๋าไปเก็บในตู้เสื้อผ้า ซึ่งไว้คนละซีกกับอีทึก ******

หมับ!!

คังอินจับข้อมือของอีทึกเดินออกไปข้างนอกห้อง เพื่อไปรวมตัวกับเพื่อนคนอื่นๆ

เหลือแต่รอเวลาที่ผู้จัดการจะมาพบ *****

"สวัสดีทุกคน"

"สวัสดีครับ"

ทุกคนพร้อมกันประสานเสียงขึ้น

"เอาล่ะ วันนี้เป็นวันดีของทุกคน"

ดีตรงไหนฟะ มาถึงก็เจอเรื่องเลย =_=/// อีทึก (-_-)+++

"ทุกคนที่นี่เป็นสมาชิกของ SJ ผมจะให้ทุกคนได้แนะนำตัวเพื่อจะได้ทำความรู้จักกันง่ายขึ้น"

ผู้จัดการ ลี ซูมาน ผายมือไปที่ชายร่างท้วม

เขาทำหน้าเหรอหราและเขาก็ลุกขึ้น

"สวัสดีครับ ผมชื่อ ชินดง ฮี หรือสั้นๆว่า ชินดง"

เขานั่งลงและคนต่อไปก็ลุกขึ้นตามลำดับ

"ทงแฮครับ"

"เยซองครับ"

"ชีวอนครับ"

"ชองมินครับ"

"ฮีซอลครับ"

"คิบอมครับ"

"รยออุคครับ"

"ฮันคยองครับ"
""อึนฮยอกแจครับผม"

"กระผม คังอินครับ"

"ส่วนผม อีทึกครับ"

"ครบทุกคนแล้วนะ อ่า!! อีทึก เธอยังแนะนำตัวไม่จบนะ"

ผู้จัดการมองอีทึกแล้วพยักหน้าเป็นเลศนัย ร่างเล็กยิ้มตอบแล้วลุกขึ้น

"เอ่อ..-_-;; ผมชื่อ อีทึก เป็นหัวหน้าวงครับ"

ทุกคนต่างปรบมือยินดี เพราะเขาคือคนเดียวที่ยอมรับตำแหน่งนี้ ??

+_+ ให้ตายสิ อีทึกเนี่ยเหรอหัวหน้าวง หน้าก็หวาน ร่างก็บอบบาง ไม่เหมาะซะเลย ต้องหน้าหื่น อ๊ะ!! หน้าหล่อ

ร่างท้วม ฮึ่ย!! หุ่นดีอย่างเรา >>>เจ้าหมี<<< ********

ทุกคนแนะนำตัวกันครบเรียบร้อย ผู้จัดการพูดรายละเอียดต่างๆอีกนิดหน่อย และก็ออกไป

ตอนนี้ก็มืดแล้ว ต่างก็แยกย้ายไปทำธุระของตน เฉกเช่น ชีวอนก็กินข้าวกับฮีซอลกันสองคน

คยูฮยอนก็นั่งเล่นเกมส์กับซองมิน อย่างหนุกหนาน ส่วนเจ้าพวกที่เหลือนั่งโม้ส์กันที่โซฟาห้องนั่งเล่น +++***

+++ "นี่ เขยิบไปหน่อยสิ" =_+

อีทึกยืนท้าวเอวอยู่ข้างเตียง มองเจ้าหมี(แกล้ง)นอนหลับตาพริ้ม

อีทึกพลักเจ้าหมีให้ไปอยู่ขอบๆเตียง เขานั่งลงปลายเตียงก่อนจะเอนตัวนอนบนเตียงนิ่มๆ เจ้าหมีหันมานอนกอดก่ายบนตัวของอีทึก เขาจึงดึงผ้าห่มจากเจ้าหมีมาห่มตัวเองซะ @_@ - - -

"เฮ้!!!++นายทำอย่างนี้ได้ไง"

"ได้สิ ทีนายยังนอนอย่างนี้ได้เลย" >๐<///

อีทึกชี้ให้เจ้าหมีคังอินดู >>> ขาของคังอินก่ายพาดขึ้นมาอยู่ที่ต้นขาของอีทึก และแขนก็โอบรอบตัวอีทึกเอาไว้

"ก็ไม่เห็นต้องเอาผ้าไปเลย"

"ถ้าปลุกแล้วนายจะตื่นเหรอ"

แล้วก็ล้มตัวลงนอนอย่างสบายใจ เจ้าหมีทำหน้าบึ้งใส่ ทว่า...ในใจเขากำลังยิ้ม{{{^_^}}}

ฟิ้วววว++++

เสียงลมยามดึก ที่เงียบสงัด พัดเข้ามาในห้อง เจ้าหมีคังอินกำลังกระวนกระวาย นอนตัวงอ เพราะอากาศเย็น

เขาไม่ได้ห่มผ้า -_+ +_-

พรึบ!! อีทึกรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เห็นเจ้าหมีนอนหนาว หยิบผ้าที่ห่มอยู่แบ่งให้เจ้าหมีได้คลุมตัว อีทึกขยับผ้าขึ้นมาถึงไหล่ของเจ้าหมี

(๐_๐) >>> (^_^) >>> เจ้าหมีแอบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

หมับ!!!

คังอินแกล้งดิ้นมากอดอีทึก

"อุ่น...จัง...เลย...ขอบใจนะ....นางฟ้า" เขาแกล้งละเมอขึ้นมาให้อีทึกได้ยิน และกอดแน่นจนเริ่มอึดอัด

อีทึกพยายามเอาแขนของเจ้าหมีออก แต่กลับถูกรัดแน่นขึ้น

@_@ อึดอัดจัง ..... แต่..... ก็อุ่นดีแฮะ +++++++…….คร่อก!!..ฟี้!!... *_* >>> *************

@_@++โปรดติดตามตอนต่อไป >>> ช้าสักหน่อยคงไม่ว่ากัน=_+;;;