คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [SF] I don't know...I love you part 2/4
Author: korazy_minnie
Couple: Changmin x Minho (ChangMinHo)
Genre: Romantic, Sensual, Drama
Rating (for this part): PG-17
Note: แล้วคุณจะรู้...ว่าชิมชางมิน ไม่ธรรมดา!
เพียงร่างสูงก้าวเข้าสู่บริเวณผับไฮโซแห่งใหม่ที่เขายังไม่เคยมาเที่ยว ทั้งนักเที่ยวหญิงชายต่างก็จ้องมายังผู้มาเยือนคนใหม่ที่หล่อเหลาราวกับนายแบบหนุ่ม ดวงตาคมหรี่ลงเล็กน้อยเพื่อปรับสายตาและกวาดตามองไปรอบหาเพื่อนๆ ของเขาที่น่าจะมาถึงก่อน ด้วยความไม่คุ้นเคยกับสถานที่เขาจึงเดินสุ่มไปเรื่อยๆ กำลังจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาคยูฮยอน แต่คิมคิบอมก็เดินมาสะกิดด้านหลังเสียก่อน
“มาเร็วนี่หว่า” คิบอมตบไหล่เพื่อนสองสามทีพร้อมยื่นเครื่องดื่มสีอำพันในมือให้เป็นการต้อนรับ
“เพิ่งห้าทุ่มเอง นี่ซัด on the rock แล้วเหรอวะ เดี๋ยวก็เมาหรอกเมิง” ทันทีที่ชางมินปฏิเสธ คิบอมก็กระดกเหล้าเพียวๆ เข้าปากโดยไม่สะทกสะท้านกับคำเตือน “เมาแล้วกูไม่เช็ดอ้วกให้เมิงนะครับ เพื่อนคิบอม”
“นี่กูนึกว่าเมิงจะโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงหลังจากไปดูตัวกับผู้ชายมาถึงได้เตรียมเหล้าไว้ย้อมใจ แต่อะไรวะ เมิงดูอารมณ์ดีเหอะ ชางมิน” คิบอมอดแปลกใจไม่ได้กับปฎิกิริยาที่เขาคาดเอาไว้
“คุยกันรู้เรื่องดีน่ะ เลยจบง่าย” ชางมินเอ่ยเรียบๆ “นี่ทำไมพวกเมิงเปลี่ยนผับวะ กูไม่ค่อยชอบที่นี่เลยว่ะ” ชางมินมองไปรอบๆ ก็เห็นสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขากับคิบอม ก็คนนึงเป็นถึงนายแบบชื่อดังของเกาหลีกับอีกคนที่หล่อขั้นเทพไม่แพ้กัน ถึงเขาจะเคยชินกับสายตาแบบนี้แล้วแต่ก็ยังอยากได้ความเป็นส่วนตัวในเวลาพักผ่อน
“คยูแมร่งบอกว่าผู้หญิงที่นี่สวยกว่า เลยมาลองสักวันอะไรของมันนี่แหละ” คิบอมพาชางมินเดินไปยังโซน VIP ของร้านที่มีคยูฮยอนนั่งจิบเหล้าเคล้าเสียงเพลงพร้อมกับหญิงสาวหน้าตาดี หุ่นเซ็กซี่แบบที่เจ้าตัวชอบคอยคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง
“อ๋อ แบบนี้สินะที่เมิงต้องการอ่ะ คยูฮยอน” ชางมินทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาอีกฝั่ง ไม่วายเห็นสายตายั่วยวนของหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างเพื่อนของเขามองมาทางเขาไม่วางตา “คุณไม่ใช่สเปกผมหรอกครับ ไม่ต้องยั่วผม” หญิงสาวจึงต้องรีบหลบตาแล้วแสร้งหัวร่อต่อกระซิกกับคยูฮยอนต่อ คยูฮยอนเองก็ไม่ถือสาเพราะไม่คิดจะจริงจังกับผู้หญิงพวกนี้อยู่แล้ว
คิบอมเกือบจะหลุดขำกับอาการขวานผ่าซากของเพื่อนรัก ดีที่คยูฮยอนยัดแครกเกอร์เข้าปากไว้พอดี เพื่อนในกลุ่มรู้ดีว่าถ้าทำให้ชางมินโกรธ ไม่ใครก็ใครต้องเละไปข้างนึง ยิ่งวันนี้เพื่อนรักของเขาคงอารมณ์ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
“เป็นไงวะเมิง โอเคดีป่ะ จะได้เมียเป็นผู้ชายจริงป่ะ”
“น้องเค้าเป็นคนดีมากเกินไปว่ะ แล้วก็นิสัยต่างกับกูสุดขั้ว” ชางมินเอนตัวลงอย่างสบายๆ บนโซฟากำมะหยี่พร้อมดื่มวอดก้าไปพลางๆ
“แล้วเป็นไง หล่อ เอ้ย สวยแค่ไหนวะ พ่อแกถึงอยากได้ผู้ชายมาเป็นลูกสะใภ้เนี่ย” คิบอมถาม
“เรียบๆ ว่ะ ไม่มีอะไรเลย” ชางมินว่าพลางนึกถึงท่าทางเรียบร้อยอ่อนต่อโลกของชเวมินโฮ ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีคนแบบนี้เหลืออยู่บนโลกแล้ว “แล้วเมิงเปลี่ยนที่ทำไมวะ ที่เก่าก็ดีแล้ว”
“เบื่อบ้างดิวะ แล้วนี่...เค้าบอกว่าดีเจที่จะมาเปิดเพลงที่นี่ สุดยอดมาก” คยูฮยอนกระเถิบตัวเข้ามากระซิบ “แต่เป็นผู้ชายนะเว่ย เพื่อนกูบอกว่าแมร่งน่ารักแล้วก็ยั่วโคตรอ่ะ แต่ไม่มีใครจีบติดสักราย”
“ผู้ชายอีกแล้วเมิง กูชอบผู้หญิง โอเคป่ะ” วันนี้ชางมินรู้สึกเอียนไปหมดทั้งผู้ชายและผู้หญิง จึงได้แต่ซดวอดก้าแบบแก้วต่อแก้วแก้เซ็ง
“เชี่ย กูก็รู้ว่าเมิงชอบผู้หญิงอ่ะ แต่กูก็อยากเห็นไง เห็นเพื่อนกูมาเที่ยวแล้วถึงกับเคลิ้มกันไปหลายรายแล้ว” คยูฮยอนบ่น
“ขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูต้องลองหน่อยแล้วสิ” คิบอมดีดนิ้วดังเปาะ เรื่องอะไรท้าทายต้องยกให้นายแบบหนุ่มสุดหล่อคนนี้นี่แหละ “ชักอยากจะเห็นแล้วดิ”
“ใจเย็นเว้ย น้องเค้ามาห้าทุ่มครึ่ง” คยูฮยอนที่ไปสอบถามเพื่อนๆ ที่เคยมาเที่ยวแล้วจึงพอรู้ข้อมูลคร่าวๆ “นี่ถ้าเมิงจีบน้องเค้าให้บอกชื่อได้ เมิงจะดังแน่นอนว่ะบอม”
“นี่เล่นตัวขนาดชื่อยังไม่บอกเลยเหรอวะ อยากเห็นว่าสวยขนาดไหนเชียว” ชางมินเหลือบดูนาฬิกาข้อมือที่บอกเวลาเกือบห้าทุ่มแล้ว “เออ ว่าแต่ยุนโฮมันไม่มาจริงเหรอ”
“เหมือนมันบอกว่าต้องไปกินข้าวกับผู้บริหารต่อน่ะ คืนนี้คงไม่ไหวแล้ว” คิบอมว่า “เออ งั้นกูไปเต้นกะสาวๆ หน่อยดีกว่า ฆ่าเวลารอน้องคนสวย”
“นี่เมิงเอาจริงเหรอวะ ผู้ชายนะเว่ย” ถึงชางมินจะเป็นเพลย์บอยขนาดไหน แต่กับผู้ชาย...ถึงจะสวยมากแค่ไหนก็ไม่เคยคิดอยากลอง
“มันก็น่าลองรึเปล่าวะ สวยๆ เล่นตัวเยอะๆ แบบนี้แหละ กูชอบมาก”
“ตามใจเมิงแล้วกัน”
ชางมินส่ายหัวเมื่อห้ามเพื่อนรักแล้วไม่ฟัง เขาก็ไม่มีสิทธิไปก้าวก่ายอะไรมากกว่านี้ ชายหนุ่มนั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆ ก็มีหญิงสาวแวะเวียนมาแจกเบอร์โทรศัพท์พร้อมคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง แต่ชางมินก็ได้แต่ปฎิเสธกลับไป เพราะวันนี้เขาแค่อยากนั่งเฉยๆ ฟังเพลงไปเรื่อยๆ แล้วไม่นานนักคนที่นักเที่ยวกว่าครึ่งหนึ่งรอคอยอยู่ก็ปรากฏตัวขึ้นที่มุมหนึ่งของผับ เสียงกรี๊ดกร๊าดและแซวคนสวยผู้เป็นที่ร่ำลือกันก็ดังขึ้น ชางมินกับคยูฮยอนจึงเริ่มหันไปมองตามสปอตไลท์สีขาวสว่างที่ส่องไล่แผ่นหลังบอบบางของร่างสูงโปร่งที่เพิ่งเดินเข้ามาพร้อมกับหูฟังอันใหญ่และเป้ใบโตที่สะพายพาดบ่าเข้ามา
เมื่อดีเจคนดังเก็บของเข้าที่และเซตอุปกรณ์บริเวณหน้าเวทีใหญ่ของผับเรียบร้อย ใบหน้าหวานสวยก็ปรากฏสู่สายตาชัดเจนขึ้นเมื่อเขายอมถอดแว่นกันแดดสีชาอันโตออก ดวงตากลมสุกใสส่องประกายสะท้อนแสงไฟระยิบระยับ อายไลเนอร์เส้นเล็กถูกลากตวัดปลายขึ้นยิ่งทำให้ดวงตากลมโตคมมากขึ้นจนคนมองแทบลืมหายใจ ริมฝีปากอวบอิ่มสีกุหลาบที่เผยอขึ้นเล็กน้อยอย่างจงใจ เส้นผมสีดำขลับคลอเคลียใบหน้าหวานและระต้นคอจนถึงไหล่บอบบางผ่านการเซตมาอย่างดียิ่งทำให้เจ้าตัวดูสวยหวานขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว เสื้อเชิ้ตสีดำสนิทพอดีตัวที่ตัดด้วยผ้าซีทรูจนมองเห็นผิวขาวเนียนข้างใต้แต่ก็คลุมทับไว้ด้วยแจ็กเก็ตยีนส์สีซีด ขาเรียวยาวอยู่ในกางเกงยีนส์สกินนี่สีเดียวกับแจ็กเก็ต เพียงเท่านี้ก็สะกดสายตาคนทั้งผับให้มองมาที่เจ้าตัวได้แล้ว
คนสวยพรายยิ้มเล็กน้อยจนชายหนุ่มหลายคนถึงกับครางฮือในความยั่วยวนของดีเจคนดัง รวมทั้งชางมินและคยูฮยอนที่จ้องกันตาแทบไม่กะพริบกับทุกอิริยาบถของคนช่างยั่วที่โยกตัวเบาๆ เข้ากับจังหวะเพลง dance ที่เปิดไว้ด้วยท่าทางเซ็กซี่
“กูว่าอย่างนี้น่าลองจริงๆ ว่ะ” ชางมินถึงกับจ้องคนสวยที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากโซน VIP แทบไม่วางตา “ถ้าไอ้บอมได้มา กูต้องขอลองบ้างแล้ว”
“ฮ่าๆ ผู้ชายนะเว้ย คุณชายชางมิน” คยูฮยอนเอ่ยล้อเลียนกับท่าทีที่เปลี่ยนไปแบบหน้ามือเป็นหลังมือ
“กูขอไปดูใกล้ๆ หน่อยนะ แมร่งสวยจริงอะไรจริงว่ะคนนี้”
ชางมินเดินออกมาจากโซน VIP ของผับมายังโซนกลางที่เป็นลานให้นักเที่ยวเต้นและดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน ปกติชายหนุ่มไม่ค่อยชอบบรรยากาศแออัดยัดเยียดสักเท่าไหร่ แต่วันนี้ชางมินอยากจะเห็นดีเจคนสวยช่างยั่วแบบใกล้ๆ เสียที เพราะคนๆ นี้ท่าทางจะไม่ได้ง่ายๆ แบบหญิงสาวทั่วไปที่แทบจะพลีกายให้เพียงแค่ได้ยินชื่อของเขา...ทายาทของธุรกิจโทรคมนาคมอันดับหนึ่งของเกาหลีใต้ที่ไฮโซและคนทั่วไปต่างก็รู้จัก
ชายหนุ่มปักหลักอยู่ที่โต๊ะหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ห่างจากดีเจคนสวยมากนัก เห็นคิบอมกำลังสนุกสนานกับสาวๆ และส่งสัญญาณมาให้เขาลุยเต็มที่ไปก่อน ชางมินได้แต่ส่ายหน้าอย่างเซ็งๆ ในความเหลาะแหละของเพื่อน แต่ก็เริ่มรู้สึกสนุกขึ้นมาแล้วเมื่อได้สบตากับดีเจคนสวยเมื่อครู่นี้ ดวงตากลมโตคู่นั้นสร้างความรู้สึกดึงดูดอย่างประหลาดเพียงแค่พบกันครั้งแรก ถ้าหากเขาไม่ได้เข้าข้างตัวเองหรือว่าเริ่มจะเมา เขาเห็นเจ้าตัวชะงักไปเล็กน้อยเมื่อสบตากับเขา แต่ก็ไม่วายส่งยิ้มหวานแต่แฝงไว้ด้วยความร้ายกาจกลับมาอย่างท้าทาย...
ไม่นานนักร่างบอบบางได้แตะมือกับเพื่อนดีเจแนวฮิปฮอปอีกคนแล้วเดินออกไปทางด้านหลัง ชางมินจึงตัดสินใจเดินตามออกไปจากฟลอร์เต้นทั้งๆ ที่ไม่รู้จุดหมาย แต่ตาคมก็บังเอิญเห็นแผ่นหลังบอบบางในเสื้อซีทรูสีดำยืนอยู่ในมุมหนึ่งไม่ไกลนัก รอบตัวคนสวยมีชายหนุ่มหลายคนพยายามเชิญชวนให้ดื่มแอลกอฮอล์หลากสี แต่ดูเจ้าตัวจะปฏิเสธกลับด้วยท่าทางน่ารักเสียขนาดนั้น ขายาวก้าวออกไปโดยที่ร่างสูงไม่ได้ออกคำสั่งเลยสักนิด แต่ก็ไม่ทันที่ร่างบางเดินเข้าไปทางด้านหลังของผับเสียแล้ว
“เชี่ยยยยยย สวยอะไรขนาดนี้วะ ขนาดโดนปฏิเสธ กูยังไม่กล้าทำอะไรต่อเลย” ชายหนุ่มที่เดินสวนชางมินออกมาจากบริเวณที่ดีเจคนสวยยืนอยู่เมื่อครู่ครางด้วยเสียงเพ้อๆ กับกลุ่มเพื่อนอีกสองสามคนผู้ผิดหวัง
ชางมินยกยิ้มร้ายๆ อยู่คนเดียว...ให้มันรู้ไปสิว่าแค่นี้ชิมชางมินจะเอามาเป็น ‘ของเล่น’ ในคืนนี้ไม่ได้!
ชางมินยืนรอแถวหน้าห้องน้ำสักพักก็เห็นนางฟ้าคนสวยเดินออกมาจากด้านหลังด้วยท่าทางงัวเงียแบบน่ารักผิดกับอิมเมจเซ็กซี่อันแสนร้อนแรงเมื่อครู่ คนสวยหาวปากกว้างจนชางมินเกือบหลุดหัวเราะออกมา ชายหนุ่มทิ้งเวลาเกือบสามสิบวินาทีก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำที่ปลอดผู้คนในยามที่เสียงดนตรีแดนซ์ฮิปฮอปภายนอกกำลังมันส์ถึงขีดสุด มือแกร่งปิดประตูเบาๆ และจัดการล็อคประตูอย่างเงียบเชียบ ชายหนุ่มยืนมองเข็มวินาทีบนนาฬิกาเรือนหรูที่ค่อยๆ เดินไปเรื่อยๆ อย่างอารมณ์ดี เสียงฮัมเพลงเบาๆ ของดีเจคนสวยดังออกมาจากห้องน้ำ...ร้องเพลงเพราะซะด้วยนะเนี่ย
เพียงแค่ร่างบอบบางเปิดประตูห้องน้ำออกมาก็ถึงกับผงะเมื่อเจอชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ส่งสายตาเชิญชวนให้เขาเมื่อครู่นี้ยืนพิงกำแพงสีดำขลับอย่างเงียบๆ
“ดูใกล้ๆ แล้วก็สวยอย่างที่คนอื่นเค้าบอกกันจริงๆ นะครับ” ชางมินเอ่ยขึ้นพลางมองคนสวยตรงหน้าที่ยืนล้างมืออยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่เหมือนไม่รู้สึกอะไรกับคำชมของเขาเลยสักนิด
“ขอบคุณฮะ แต่คำว่าสวยไม่เหมาะกับผมหรอก”
คนสวยยิ้มบางๆ ให้ แต่ทำให้คนที่ยืนมองอยู่ถึงกับใจเต้นโครมครามได้ทีเดียว ดีเจคนสวยยืนนิ่งอยู่หน้ากระจกพร้อมเซตผมให้เข้าที่เข้าทางตามปกติเสมือนไม่ได้สนใจผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ แต่ดวงตากลมโตก็เหลือบมองผ่านกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนให้เห็นดวงตาคมของชายหนุ่มที่มองมาทางตนเองอย่างไม่วางตา...ไม่ได้แปลกอะไรสำหรับเขาที่เจอเหตุการณ์เช่นนี้แทบจะทุกคืนที่มาทำงาน หากใบหน้าหล่อเหลาที่เขารู้จักดีกลับมีแรงดึงดูดบางอย่างที่ทำให้หัวใจเต้นแรงขึ้นมากกว่าปกติ
“คืนนี้ว่างมั้ยครับคนสวย” ชางมินเดินเข้ามาประกบร่างบอบบางทางด้านหลัง คางมนเกยลงบนลาดไหล่ของคนสวยพร้อมทั้งมือหยาบก็รั้งเอวบอบบางไว้ในอ้อมกอดแข็งแกร่งเสียแล้ว
“ไปต่อกันมั้ย” คำพูดเชื้อเชิญที่ใครๆ ก็รู้ความหมายดี แถมแววตาร้อนแรงแทบจะกลืนกินซะขนาดนี้...คนสวยไม่ใช่เด็กอนุบาลที่แสนใสซื่อบริสุทธิ์จนไม่รู้ว่าความหมายจริงๆ คืออะไร
“คุณไม่ควรทำแบบนี้กับผม...” คนสวยไม่ได้ขัดขืนอะไรในอ้อมกอดแข็งแกร่ง เพราะรู้ว่าทำไปก็คงไม่มีประโยชน์อยู่ดี ได้แต่จ้องตาชายหนุ่มผ่านกระจกบานใหญ่ว่าตนเองกำลังโกรธ “ผมเป็นผู้ชายจริงๆ...”
“ผมก็เป็นผู้ชายจริงๆ” ชางมินกระซิบแผ่วเบาข้างใบหูของคนสวย ลมร้อนที่สัมผัสบริเวณที่ถูกกระตุ้นได้ง่ายของคนในอ้อมกอดทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีเล็กน้อย “แต่พอเห็นคุณแล้ว…ผมกลับไม่ค่อยแน่ใจตัวเองแล้วเหมือนกัน”
“นี่ผมควรดีใจรึเปล่าฮะ” เสียงหวานแค่นหัวเราะ “ปล่อยเถอะครับ ผมต้องออกไปทำงานต่อ...”
“คนสวยมีเบอร์มาแลกกันมั้ยล่ะ แล้วผมจะปล่อยคุณไป” ปากพูดแบบนั้นแต่มือหนากำลังลูบไล้แผ่นอกบอบบางที่มีเพียงเนื้อผ้าบางเบาปกคลุมไว้ ใบหน้าหล่อเหลาก็เริ่มซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนที่หอมไปด้วยน้ำหอมบางเบาแต่แสนยั่วยวน
“อา...” คนสวยหลุดครางเบาๆ เมื่อชายหนุ่มเจ้าเล่ห์บดขยี้ติ่งไตขนาดเล็กที่หน้าอกจนแข็งสู้มือพร้อมความรู้สึกเสียวซ่านจนแทบยืนไม่อยู่เมื่อคนด้านหลังหมุนเอวเขากลับมาให้ประชันหน้าแบบใกล้ชิดจนจมูกโด่งคมของอีกฝ่ายแทบฝังลงบนพวงแก้มขึ้นสีชมพูระเรื่อ
“คุณชอบจะตาย...ผมรู้หรอก” คนตัวโตกว่ายิ้มร้าย เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายพยายามสะกดกลั้นเสียงครางแสนหวานอันน่าอายที่คนขี้แกล้งชักจะมีความต้องการมากขึ้นกว่าการได้ลองหยอกล้ออีกฝ่ายเล่นขำๆ แต่ร่างกายอันแสนเย้ายวนตรงหน้าเริ่มทำให้เขาอดใจไม่ไหว
“ปะ...ปล่อยนะ” คนสวยในอ้อมกอดรวบรวมเรี่ยวแรงที่เหลือตวัดเสียงสูงอย่างไม่พอใจ เขาเองก็เริ่มควบคุมร่างกายที่แสนทรยศนี้ได้ยาก...ทำไมถึงได้ตอบสนองสัมผัสร้อนแรงของคนตรงหน้าได้รุนแรงถึงเพียงนี้
มือหนาอีกข้างที่ไม่ได้โอบเอวบอบบางไว้ในอ้อมกอดประคองใบหน้าหวานตรงหน้าอย่างอ่อนโยน ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าแสนเย้ายวนตรงหน้าจนอีกฝ่ายต้องเบือนหน้าหนีความร้อนแรงที่ส่งผ่านดวงตาคมอันแสนร้ายกาจ...
“เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นนะ...”
คนสวยเอ่ยเบาๆ หวังว่าจะยับยั้งพฤติกรรมของคนตรงหน้าได้บ้าง แต่ริมฝีปากอบอุ่นก็ประกบลงมาโดยไม่บอกกล่าว คนตัวโตบดขยี้ริมฝีปากนุ่มจนแดงช้ำและไม่อาจปฏิเสธอะไรได้อีก ลิ้นร้อนไล่ลิ้มลองรสหวานบนริมฝีปากของคนสวยอย่างหื่นกระหายจนคนสวยถอยหลังไปพิงข้างฝาเย็นเฉียบพร้อมโอบต้นคอแกร่งของอีกฝ่ายไว้ คนขี้แกล้งถอนริมฝีปากออกให้คนสวยที่ไร้เดียงสามากกว่าที่เขาคิดได้หายใจ ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงจัด ลมหายใจร้อนผ่อนเข้าออกด้วยจังหวะที่เร็วขึ้นเพื่อตักตวงลมหายใจที่ถูกช่วงชิงไม่เมื่อครู่ ดวงตากลมจ้องมองเขากลับอย่างโกรธแค้นพร้อมน้ำตาที่คลั่งคลอบนดวงตาคู่สวยที่รู้สึกโกรธตัวเองที่ไม่สามารถปฏิเสธสัมผัสอันจาบจ้วงของอีกฝ่ายได้แม้แต่นิดเดียว...
“น่ารักจัง คนสวยของผม” มือหยาบลูบเส้นผมสีดำขลับของคนในอ้อมกอดอย่างทะนุถนอม คนสวยตรงหน้าน่ารักมากกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก เขาก็รู้สึกผิดที่ต้องรังแกคนสวยแบบนี้...แต่สัญชาติญาณของเขาต่อคนตรงหน้ามันอยู่เหนือสิ่งที่เรียกว่าความรู้สึกผิดชอบชั่วดีแล้ว
“ผมไม่ใช่ของคุณ”
“แต่อีกไม่นานคุณก็ต้องเป็นของผม...ไม่เชื่อเหรอ”
เมื่อดวงตาคมจดจ้องคนตรงหน้าจนแทบจะกลืนกินร่างกายบอบบางก็เหมือนโดนมนต์ดำสะกดไว้จนไม่สามารถไปไหนได้ ชิมชางมินคนนี้ใครๆ ก็รู้จักว่าร้ายกาจเรื่องผู้หญิงขนาดไหน หากไม่มาเจอด้วยตัวเองคนสวยก็คิดว่าเป็นแค่ที่ชายหนุ่มเอาไว้โอ้อวดใคร แต่ผู้ชายคนนี้สะกดจิตและร่างกายของเขาให้โอนอ่อนผ่อนตามได้อย่างไม่น่าเชื่อ
“วันนี้พอก่อนแล้วกัน เดี๋ยวจะหาว่าผมใจร้าย” ชางมินจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากบางสั่นระริกของคนสวยอีกครั้ง “เราควรติดต่อกันไว้นะครับ เผื่อคุณต้องการผมเมื่อไหร่...”
มือบอบบางตวัดแรงๆ ใส่ใบหน้าหล่อเหลาจนโลหิตสีแดงไหลจากมุมปากของคนตัวสูงในข้อหาดูถูกเขามากจนเกินจะทน น้ำตาใสไหลอาบใบหน้าน่ารักจนชางมินที่เกือบจะโกรธที่คนสวยเป็นคนแรกที่กล้าตบหน้าของเขา หากน้ำตาของร่างบางสร้างความรู้สึกผิดในจิตใจของชายหนุ่มอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“ไอ้คนเลว...”
คนสวยตะโกนด่าเสียงดังแล้วรีบวิ่งออกจากห้องน้ำที่ปิดล็อคไว้ด้วยฝีมือของชางมิน ชายหนุ่มปาดเลือดที่ไหลซึมที่ริมฝีปาก ดวงตาคมหลับตาลงก็นึกถึงแต่ใบหน้าของคนสวยที่เบื้องหน้าสุดแสนจะยั่วยวนแต่กลับไร้เดียงสาและบริสุทธิ์อย่างไม่น่าเชื่อ...เริ่มสนใจขึ้นมาจริงๆ ซะแล้ว
ชางมินเดินกลับไปนั่งยังโซน VIP ที่จากมาเกือบครึ่งชั่วโมง คยูฮยอนกำลังจูบกับแม่สาวเซ็กซี่ที่นั่งอยู่ตั้งแต่แรกอย่างร้อนแรงจนชางมินเบือนหน้าหนี มือหนาเทเครื่องดื่มสีอำพันลงในแก้วคริสตัลใบสวยและจัดการดื่มรวดเดียวจนหมดแล้วถอนหายใจเบาๆ เมื่อเห็นคนสวยของเขากลับไปทำหน้าที่ดีเจเปิดเพลงอีกรอบ ใบหน้าหวานยังคงยิ้มแย้มแต่กลับดูไม่เต็มใจเหมือนตอนแรกนัก เสื้อแจ็กเก็ตยีนส์ถูกนำมาคลุมร่างอย่างมิดชิด แต่ชางมินกลับรู้สึกโล่งใจที่จะไม่มีใครได้เห็นร่างกายของคนน่ารักอีกนอกจากเขา
“ชางมิน นี่เมิงหายหัวไปไหนเกือบครึ่งชั่วโมงวะ หายไปพร้อมกับน้องคนสวยด้วย” คิบอมที่พาสาวสวยที่หน้าตาน่าจะเป็นดาราสักคนมานั่งด้วยทักขึ้น “กูมองหาเมิงนานมาก นึกว่าพาผู้หญิงไปต่อกันที่อื่นแล้ว”
“น้องคนสวยเนี่ย พวกเมิงห้ามยุ่งนะ...แมร่งโคตรน่ารักอ่ะ” ชางมินว่าพลางมองไปยังคนสวยไม่วางตา
“นี่เมิงไปทำอะไรมากับน้องคนสวยรึเปล่าวะ หน้าเมิงดูอย่างกับไปขึ้นสวรรค์มา” คยูฮยอนที่นัวเนียอยู่กับหญิงสาวข้างกายก็ขอร่วมบทสนทนาด้วยอย่างสนใจ “แล้วนี่หน้าเมิงไปโดนอะไรมา เลือดไหลซิบๆ เนี่ย” คยูฮยอนดึงกระดาษทิชชูโยนให้เพื่อนที่ยังคงมองดีเจคนสวยที่ยืนโยกตัวเบาๆ ตามจังหวะเพลงอย่างน่ารัก
“น้องเค้าตบกูไง” ชางมินซับเลือดที่มุมปากเบาๆ อย่างไม่ใส่ใจ ถ้าเป็นคนอื่นเขาคงได้ต่อยคว่ำไปแล้วที่บังอาจมาทำให้ใบหน้าอันแสนจะสมบูรณ์แบบของเขาต้องมีแผล แต่นี่เป็นฝีมือของคนสวยนี่นา
“นี่เมิงอย่าลีลา เล่ามาเลยว่าไปทำอะไรกับน้องคนสวยมา เชี่ยยย ชางมิน ทำไมเมิงเร็วเรื่องอย่างงี้ขนาดนี้วะ” คิบอมสบถอย่างหัวเสียเมื่อเห็นเพื่อนรักมัวแต่ทำตาเยิ้มใส่น้องคนสวยที่เป็นนางฟ้าของใครต่อใครในที่แห่งนี้...
“ก็แค่เดินตามเข้าไปในห้องน้ำ กอด แล้วก็จูบ...แค่นี้เอง”
“เฮ้ยยยยยย!!!” เพื่อนรักทั้งสองคนสบถขึ้นมาพร้อมกัน เพื่อนของเขาไม่ธรรมดาจริงๆ นี่ขนาดนางฟ้าที่ใครๆ ไม่เคยแม้แต่จะได้สัมผัสแค่ปลายเล็บ แต่ชิมชางมินได้ทั้งกอดและจูบทั้งที่เจอกันครั้งแรก...สมกับเป็นเพลย์บอยอันดับหนึ่งของเกาหลีจริงๆ
“ทำไมเมิงหยุดแค่นั้นวะ” คยูฮยอนถามต่ออย่างสงสัย เพราะถ้ามันเลยเถิดมาถึงขนาดนี้ชางมินไม่เคยปล่อยให้หลุดมือได้อยู่แล้ว “หรือว่าเมิงนึกขึ้นได้ว่าเป็นผู้ชาย เลยไม่เอา”
“เปล่า พอน้องเค้าร้องไห้ กูก็ใจอ่อนว่ะ ฮ่าๆๆ”
“นี่อย่าบอกว่าเมิงเกิดชอบน้องคนสวยขึ้นมาจริงๆ นะ” คิบอมถึงกับซดวอดก้าแก้วใหญ่เข้าไปแก้กลุ้ม เพื่อนของเขากำลังตกหลุมรักผู้ชายที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก...หรือพรหมลิขิตจะมีจริงกันแน่ถึงขนาดทำให้ชายแท้ล้านเปอร์เซนต์อย่างชิมชางมินอยากได้น้องคนสวยขนาดนี้
“เออ กูก็ไม่รู้ว่ะ” ชางมินก็ชักไม่แน่ใจว่าเขารู้สึกอย่างไรกับคนสวยแล้ว จากตอนแรกที่แค่อยากสนุกด้วยสักคืน แต่ตอนนี้เขาอยากทำความรู้จักคนสวยให้มากขึ้นกว่านี้ “นี่ ไอ้คยู เมิงรู้ป่ะว่าน้องเค้าจะกลับกี่โมง”
“กูจะรู้ได้ไงวะ เมื่อกี้เมิงไม่ถามเค้าล่ะ ว่าแต่...ชื่ออะไรวะ น้องคนสวยเนี่ย” คยูฮยอนเอ่ยอย่างหัวเสีย ไม่เคยคิดเลยว่าเพื่อนเขาจะคว้านางฟ้าคนสวยลงมาได้จริงๆ...ร้ายกาจโคตรๆ ไม่ก็น้องคนสวยแอบมีใจให้เพื่อนของเขานั่นแหละ
“นี่เมิงเห็นป่ะว่าน้องเค้าตบกูมาเนี่ย จะมาบอกอะไรล่ะครับ”
“เฮ้ย น้องคนสวยหายไปแล้วว่ะ” อยู่ดีๆ คิบอมก็ชี้ไปบริเวณที่ดีเจคนสวยเพิ่งยืนอยู่เมื่อครู่ เพียงแค่พวกเค้านั่งคุยกันไม่นานก็คลาดสายตาไปเสียแล้ว “ชางมิน เมิงตามไปดิวะ เผื่อได้เจอ”
“เฮ้ย...” ชางมินคว้ากุญแจรถแล้ววิ่งฝ่าฝูงชนออกไปโดยไม่สนใจเพื่อนรักสองคนที่นั่งอ้าปากค้างกับความเอาจริงเอาจังของเพื่อนถึงขนาดนี้...ท่าทางจะชอบน้องคนสวยเข้าจริงๆ ซะแล้ว
ชางมินวิ่งออกมาถึงหน้าผับก็เห็นแค่แผ่นหลังที่เขาคุ้นตาและเป้สะพายหลังใบใหญ่ที่เพิ่งผลุบหายไปในรถแท็กซี่สีดำและวิ่งออกไปจากลานจอดรถหน้าผับอย่างรวดเร็ว ชางมินอดเจ็บใจไม่ได้ที่ตามออกมาไม่ทัน...คลาดกันแค่ไม่กี่วินาทีเอง
เอ๊ะ...แล้วนี่ทำไมเขาถึงขนาดต้องวิ่งตามเด็กผู้ชายคนนี้ออกมา บ้าไปแล้ว ชิมชางมิน แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ...
ชางมินนึกถึงคำสาปแช่งของยุนโฮที่อาจจะเป็นจริง แต่ถ้าเป็นน้องคนสวย...เขาอาจจะอยากให้มันเป็นจริงก็ได้
to be continue in "I don't know...I love you part 3/4"
Talk with Writer ^___^
สวัสดีค่ะมิตรรักนักอ่านทุกท่าน (มาซะลิเก อินี่ :P) ตอนที่ 2 ก็คลอดออกมาให้ทุกท่านแล้ว
ขอบคุณสำหรับเม้นในตอนที่แล้วที่บอกว่าอยากอ่านจะอ่านต่อทุกท่านเรยนะฮับ ซาบซึ้ง
อ่านคอมเม้นทีไรน้ำตาจะไหล T____T ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจเรยนะค้า *โค้งงงง*
เรื่องนี้นับว่าแต่งสดๆ ที่สุดแล้วค่ะ ปกติถ้าไม่ถึง 75% ของเรื่องเราจะไม่ลง แต่เนื่องในโอกาสพิเศษในวันสงกรานต์ >O< เลยลงมาให้อ่านต่อ (แบบค้างๆ) กรั่กๆๆ จะมีคนเกลียดไรทเตอร์มั้ย
อ่านเรื่องตอนนี้แล้วงงกันมั้ยคะ เดากันถูกใช่มั้ยว่าน้องคนสวยคือใคร อิอิ
เห็นมีคนคาดหวังลุคน้องมินโฮเป็นแบบเฉิ่มๆ เชยๆ อ่านตอนนี้แล้วผิดหวังกันมั้ยอ่ะ 55+
ไม่อยากให้มันซับซ้อนเพราะมันก็เป็นแค่ฟิคสั้นๆ ไม่งั้นเดี๋ยวยาวมากพอดี
แต่ขณะนี้ที่แต่งอยู่ก็ยังไม่รู้เลยว่ามันจะไปจบที่ตอนที่เท่าไหร่ 555+ ช่วยติดตามกันต่อไปนะค้า ^^
เห็นรีดเดอร์ขาประจำหลายท่านที่มาคอมเม้นก็อยากรู้จักน่ะฮับ ใครอายุเท่าไหร่ยังไง ก็แนะนำตัวกันได้นะคะ จะได้เรียกกันถูก ^^ ไรท์เตอร์อายุ 21 แร้วฮับ :P เรียกพี่เรียกน้องได้ตามสบายนะคะ
แอบสงสัยว่ามีใครอ่านช่วง talk บ้างมั้ย? รู้สึกมันจะเวิ่นเว้อมากอ่ะ =O=
ไปละค่ะ...สุขสันต์วันสงกรานต์ เดินทางกลับบ้านปลอดภัย มีความสุขกับครอบครัวในวันหยุดนะค้า ><
with love,
korazy_minnie 
ความคิดเห็น