คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Please " almost " .
“ almost ”
ไม่ไ้เอะเอันมานานแล้วเมื่อ่อน ุ้นๆว่าเยรู้ใ
ทำไมูเหมือนับเานนั้นทุอย่า
‘นที่เยใร้าย…’
ห้อโถสุหรูอโรแรมปาร์รุ๊ปเป็นสถานที่ัานเินแบบอแบรน์ฟานี่ไลน์ แบรน์ื่อัอประเทศเาหลีใ้และเป็นแบรน์ที่ฮิไปทั่วโล ภายในานมีารัแ่าห้อที่หรูมาอยู่แล้วลายเป็นว่าอนนี้ห้อโถแห่นี้ลับหรูไปว่าเิม
ายบาในุพนัานสีแเลือหมูับรอเท้าส้นสูสีแแปร๊อโรแรมปาร์รุ๊ปเินทอน่อไปยัภายในัวาน
ใบหน้าเรียวสวยไ้รูปับริมฝีปาและแ้มสีมพูหน่อยๆ ทำให้แหนุ่มๆในานหันมามอันเป็นาเียวถึแม้เธอะเป็นเพียพนัานแ่เธอสวยราวับนาฟ้าำแลลมาแหนะ
‘SEHUN PART’
ผมทอมอไปยัร่าบาที่ำลัเินเ้ามาในห้อัานและำลัเินเ้ามาหาพวเา ใบหน้าอเธอยัเหมือนเิมไม่มีเปลี่ยนเลยสันิ
“มอพนัานูไม่วาาเลยนะมึ” ปาร์ านยอล ใ้เท้าสะิผม
“ไม่เสือิ” ผมอบมันไป่อนะระน้ำสีอำพันในแ้วนหม
ผมถอนหายใออมาเบาๆ เอันนไ้สินะ….
“บอส่ะเรียิันมามีอะไรหรือเปล่า่ะ?” ร่าบาเอ่ยถามไอ้านเสียเบา
เธอไม่แม้แ่ะหันมามอผมเลยสันิ…
“มานั่้วยันสิพี่แทยอน พี่เอาแ่ทำาน มันเหมือนผมเป็นเ้านายใร้ายเลยนะ” านยอลพูพร้อมับยิ้มโว์ฟันที่ทำให้สาวๆหลายๆนถึับแ้าอ่อนไ้ให้ับร่าบารหน้า
“บอสะบ้าหรือไ พนัานนอื่นเาทำานันแ่ะให้ันมานั่ในานเนี่ยนะ” ำพูทีู่เหมือนสนิทสนมนั่นมันืออะไรัน…
“เอาน่าเรา็รู้ๆันอยู่หรอ” านยอลยิ้มมุมปาอีรั้
_______ almost _______
ผมเินออมาาห้อโถัาน หยิบบุหรี่ในระเป๋าาเออมาหนึ่มวนพร้อมับุไฟ
่อนะอัมันเ้าปอแล้ว่อยๆเป่ามันออมา…
‘นี่เพื่อนานยอลหรอ่ะ’
เหอะ… ำพูที่นัวเล็พูออมาเมื่อี้มันัวนเวียนอยู่ในหัวผมไปมา
มวนแรหมไปแล้วผมหยิบมวนที่สอึ้นมาสูบ่อแล้วอัเ้าปอ่อไปเรื่อยๆ นบุหรี่หมอ ผมลายเป็นนสูบมามายนานี้ั้แ่เมื่อไหร่แล้วนะ
“สูบมาๆมันไม่ีนะ ไม่รู้หรือไ” เสียหวานุ้นหูัึ้นมาา้านหลั ผมหันลับไปมอเ้าอเสียที่ผมำไ้แม่น
“ายๆไปะไ้็ี” ผมพึมพำออมาับัวเอ ่อนะเบนสายาไป้อมอนัวเล็
“…” พี่แทยอนไม่ไ้พูอะไรออมาแ่เธอ็ไม่ไ้หลบสายาผมแ่อย่าใ
“พี่ออมาที่นี้ทำไม ถ้าไอ้านมันรู้มันอาะโรธพี่็ไ้” ผมพูเสียแ็แ่ในใอผมอนนี้มันมีทั้ีใและเสียใปะปนันไปหม
“เาะโรธพี่ทำไม พี่เป็นแ่พนัาน” พี่แทยอนพูออมาเสียเบาราวับว่าำลัพูับัวเอ
“รีบเ้าไปสัทีเถอะ ผมะสูบ่อ” ผมทิ้้นบุหรี่ลพื้น่อนะเหยียบให้ไฟมันับแล้วหยิบบุหรี่อใหม่ึ้นมาแะ
“ไม่้อสูบแล้ว” พี่เาพูบ็เอื้อมมือมาว้าอบุหรี่อผมไปไว้ในมือัวเอ
“เอาืนมา” ผม้อพี่เาเม็
ทำแบบนี้้อารอะไรั้นหรอ? ผมยัเ็บไม่พอใ่ไหม?
“ไม่” นัวเล็ส่ายหัวไปมา
“พี่ะทำแบบนี้อีทำไมว่ะ…” ผมพูับนรหน้า ิ้วอผมมวันแน่น ผมไม่เยอ่านสายาอพี่เาออเลยสัรั้
ผมไม่เยรู้อะไรริๆ….
ผมมัน็แ่นโ่ที่อวลานหนึ่เท่านั้น…
‘SEHUN END PART’
_______ almost _______
ร่าบาหลบาาร่าสู เบนสายา้มลลมอพื้นแทนใบหน้าหล่อเหลาออีน อนนี้ในหัวอเธอทุอย่ามันีันไปหมแล้ว เธอเอ็ยัไม่แน่ใว่าทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรันแน่
ทั้ๆที่เป็นนบอให้เาลืมัวเอแท้ๆ แ่ทำไม…
“พี่ทำแบบนี้อีทำไมวะ…” ำพูที่อ่อนลอร่าสูทำเอานัวเล็ใหายวาบ
“…” ร่าบาส่ายหัวไปมาแทนำอบ
“พี่ะมาให้วามหวัผมอีทำไม” สายามยัไม่เลิับ้อร่าบาแ่อย่าใ
“ะือ…” หัวสมอมันันไปหม
“พี่็รู้ว่าผมรอพี่…” พูออมาเสียสั่น เาห้ามไว้ไม่อยู่แล้ว…
เามัน็แ่ผู้ายอ่อนแอ…
“พี่อโทษ” ร่าบาส่มือเรียวอัวเอไปลูบหัวทุยๆอผู้ายัวให่แ่ใเล็นนั้นเอาไว้
่อนะเินเ้าไปสวมอเา….
“ผมมันแย่…” น้ำาลูผู้ายไหลอาบใบหน้าหล่อเหลาที่บอยู่รไหล่อร่าบา
“นายไม่ไ้แย่.. ัน่าหาที่แย่” แทยอนลูบหัวทุยพร้อมับเอ่ยประโยปลอบโยน
เธอไม่อบที่เาร้อไห้…
“แย่ที่ล้าทิ้เ็ี้แยแบบนายไว้นเียว” พูบ็ับใบหน้าหล่อึ้นมาสบา พร้อมับเ็น้ำาที่ไหลอาบแ้มเบาๆ
“อโทษนะเฮุน”
100%
บอแล้วว่ารอไม่นาน~ ถ้าเรื่อมันแปลๆไม่้อแปลใเน้อ…
เราอบเบลอๆ และบอไว้่อนนะ่ะเรื่อนี้ไม่มีพล็อ 5555555
ความคิดเห็น