โชตะค่อนแล้วไงหล่ะ ก็คนปร่าวหละ"
คำพูดยอดนิยมของผมเลยหล่ะ ลืมแนะนำตัวไปเลย
ผมชื่อ คาระโนะ คามุริ ผมอยู่ม.6 หน้าตาเหรอ อืมก็
ไม่รู้สิ ไปเพื่อนผมเอาแล้วกัน งั้นตัดบทก่อนนะ
.........
ตัดมาบท ของ คิชิ คิราชิ แล้วกัน
ผะๆผมชื่อคิชิ คิราชิ พะ...เพื่อนสนิท คาระโนะคุงครับ
คาระโนะคุง หน้าตา หล่อทึ่สุดเลยครับ แถมผมก็...
มะ..ไม่มีอะไร หรอก ลืมไปเหอะ เนอะ
......
ตัดมาบทผมต่อ
ผม กำลังจะไปรร. อยู่นั่น ก็เตอกับ...
"พะ..พี่ชายครับ ผะ..ผมหลงทางครับ"
.....
หนุ่มน้อย ที่แสนจะน่ารักใส่เสื้อสีขาวและสวมหมวก ใส่ชุดแบบนี้คง อยู่ประถมสินะ
ผมจึงถามเด็กคนนั่นไปว่าชื่ออะไร อยู่ที่ีไหม อยู่ชั้นไร(เพื่อจะได้จีบ)
" ผะ..ผมชื่อ เคโนะชุ โชตาชิ ยะ...อยู่ รร.ประถม ฮานามิโกะ ยะ..อยู่ป.6 ครับ"
ฮานามิโกะ เหรอ !!!
เรียนโรงเรียนดังขนาดนั้นเชียวหรอเนี่ย ผมจึงชี้ทางไปโรงเรียนนี้ให้ อืม!ก็ห่างจากนี้ซัก 2เมตร
สงสัยเด็กนั่นคงเป็นเด็กใหม่สินะ จึงไปโรงเรียนไม่ถูก ช่างเถอะ เรียนวันนี้ต่อเลย
...... ตัดมาตอนเย็นแล้วกันครับ(หลังเลิกเรียน)
ผมได้กลับบ้านอยู่นั้น ผมต้องเดินผ่านทางร้านสะดวกซื้อ ผมดันเล่นโทรศัพท์
แล้วดันเลี้ยวไปในซอก(โปรเกม่อน โก เล่นอยู่)
ผมต้องตกใจเมื่อผมเงยหน้า ภาพเบื้องหน้าคือ(มันสลัวๆพอมองเห็นทุกอย่างชัดเจน)...
การ ข*ขื่* เเบบ...เออม...แบบ ภาษาที่พอเข้าใจแล้วกัน เกย์!!!
ผมดับเบิ้ลคลิก พุ่งใส่พวกโรคจิตเบื้องหน้า พวกมันวิ่งหางจุกตูดเลย
ผมได้ไปหาหาผู้ประสบเหตุอยู่นั้น ผมได้ถามเจ็บตรงไหนไหม
พอผู้ประสบเหตุเบื้องหน้าเงยหน้าขึ้น ผมต้องตกใจเพราะ มันคือ เคโนะชุ โชตาชิ
ไม่รู้ผมว่าผมจะควร ร้องไห้ หรือ สงสารดี และนี้คือจุดเริ่มต้นของ เรื่องทั้งหมด
............. ติดตามตอนที่ 1ได้เลย
ความคิดเห็น