ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 : ความจริง
"โอ๊ะ สวัสีฮยอ ^0^" แผู้มาเยือนรหน้ายิ้มทัทายผมอย่าร่าเริ มันือ ีฮยอน เพื่อนสนิทน้อายผมเอ
"เ้ามา่อนๆ" ผมัวนีฮยอนเ้าบ้าน แล้วผู้ายร่าเล็พอๆับีฮยอนสอน็เินามเ้ามา ูฮอนับายุน แ่ผมะเรียมันสั้นๆว่าไอเอ็ม
"มาเร็วันัเลยนะ" มินฮยอเินมาออีฮยอนอย่าสนิทสนม เ็พวนี้ะนัันมาทำโรานที่บ้าน ผมเป็นพี่าย้อทำัวให้น่ารั้อนรับแสัหน่อยแล้วัน
ผมเินเ้าไปหยิบน้ำและแ้วสามใบมาั้ไว้ที่โ๊ะ
"ามสบายนะ ันเ้าห้อละ" ผมโบมือและเินรไปยัห้อ แ่ไอ้มินฮยอ็ยื้อผมไว้
"ฮยอรีบไปไหนวะ มานั่ินเหล้า้วยัน่อนิ"
"แไม่ทำโรานรึไมาวนินเหล้าเนี่ย - -" ผมถาม มันยิ้มวนๆแล้วอ้าแนสูออิเนเหมือนีวินี้ิลเ็มที
ผมเินเ้าไปหยิบน้ำและแ้วสามใบมาั้ไว้ที่โ๊ะ
"ามสบายนะ ันเ้าห้อละ" ผมโบมือและเินรไปยัห้อ แ่ไอ้มินฮยอ็ยื้อผมไว้
"ฮยอรีบไปไหนวะ มานั่ินเหล้า้วยัน่อนิ"
"แไม่ทำโรานรึไมาวนินเหล้าเนี่ย - -" ผมถาม มันยิ้มวนๆแล้วอ้าแนสูออิเนเหมือนีวินี้ิลเ็มที
"โรานอ่ะะทำอนไหน็ไ้ วันนี้พวผมไปเอสูรทำให้เหล้าอร่อยึ้นมา ฮยอน่าะอยู่ลอ้วยนะ"
"ระวัแะิเอฟนะมินฮยอ" ผมเือนหน้าเ้ม
"ไม่ิหรอน่า นี่ใร มินฮยอนะเว้ย ไม่มีทา~" มันพู ผมถอนหายใเฮือให่ใส่หน้ามัน
"ั้นันอบาย พรุ่นี้มีาน"
"ฮยอไหวอยู่แล้ว น่านะ นิเียวเอ~" มันยั่อวน
"นั่้วยัน่อนเถอะฮยออ่า" อีสามนที่นั่อยู่บนโฟาส่สายาเว้าวอนมาให้ ผมั่ใอยู่นานนับนาที
"็ไ้ นิเียวพอนะ ไม่เมานะ"
"ัปายยย!"
วัน่อมา
เป็นไปามา ผมมาทำานสายเ่นเยแถมยัถูผู้ัารแผนเม็อีรอบ ยัีที่เาไม่รู้เรื่อที่ผมไปเถียอๆับยอนูไว้ว่ายัไ ไม่ั้นผมว่าผมไม่ไ้ยืนหน้าสลอนอยู่รเาน์เอร์นี่แล้วละมั้
ผมยืนทำหน้าหล่อยิ้มให้แอโรแรมที่เินลมาิน้าวเที่ย เล่นเอาะนีเ้วาทั้หลายใอ่อนปวเปียและมอผมนเหลียวหลั ใเย็นๆนะรับ พี่รู้พี่หล่อ ฮิฮิ
๊อ...๊อ
ผมสะุ้สุัวเมื่อไม่ทันไ้มอว่ามีแเินมา เาเาะที่เาน์เอร์สอทีเป็นารเรียสิผมที่ำลัหว่านเสน่ห์ใส่แนอื่นอยู่
"สวัสีรับ...ฮยอ!"
"มัวแ่หว่านเสน่ห์อยู่นั่นแหละ ไม่ทำานรึไ - -" วอนโฮฮยอถอหมวแ๊ปสีำออ เายืนเท้าามอผม สายาหวานๆนั่นยัทำผมใเ้นแรเ่นเย หยุน่ารัไ้ไหมใันำลัละลาย~
"็ทำอยู่นี่ไฮยออ่า" ผมบู้ปา
"เมื่อืนไปทำอะไรไว้" เายิ้มนิหนึ่แล้วเอามือมาเหัวผม่อนะหลุหัวเราะออมา ผมเอียอ้วยวามสสัย
วอนโฮฮยอรู้้วยเหรอว่าผมินเหล้า? ผม็ไม่ไ้บอนี่นา
"อะไรอ่ะ"
"นี่นายไม่มีสินำอะไรไม่ไ้เลยเหรอ" เาถามแล้วยิ้มอี ผมอบนะเวลาที่วอนโฮฮยอยิ้ม แ่ยิ้มแบบนี้มันไม่ใ่อ่ะ เายิ้มแบบมีเลศนัยอ่ะแ!
"เิอะไรึ้นอ่ะฮยอ บอผมมาเลยนะ" ผมเอื้อมมือไปเย่าัวเา วอนโฮฮยอหัวเราะลั่นเลยทีนี้
"ลว่ะ ไม่บอีว่า"
"ฮย๊อ!"
"ื่นึ้นมาไู้โทรศัพท์ัวเอรึยั"
"หะ?"
"ันไป่อนนะ เี๋ยวแวะมาหาใหม่ ั้ใทำานนะเ็น้อย ^^" ทิ้ระเบิี้ไว้เา็เินออไปเลย ในะที่ยัเินออไปไ้ไม่ไล ็หันลับมาะโนหาผมอี
"อบุนะ ันเอ็รู้สึเหมือนนาย ^^"
อะไรรรรร๊ รู้สึอะร๊ายยยยยย ToT!!!
ผมรีบล้วโทรศัพท์ัวเอออมาูอย่าลุลี้ลุลน เปิไปที่ All Calls ่อนเลยเป็นอันับแร
แล้วมัน็เป็นริอย่าที่ผมลัว...
ผมโทรไปหาวอนโฮฮยออนเที่ยืนประมายี่สิบว่าสาย! แถมสายล่าสุยัมีเวลาารโทรอีประมายี่สิบนาที โอมาย็อ! นี่ผมทำอะไรไป เมื่อืนผมะพูอะไรไปบ้าเนี่ย ไม่อยาะบอเลยว่าเวลาผมเมาเนี่ยผมรั่วโรๆ
ไม่รู้เมื่อืนผมบออะไรเาไปบ้า โอ้พระเ้า่วยล้วยหั พระอภัยมี่วยลู้วย T^T
"โอ๊ยๆๆๆๆไอ้ฮยอวอนันเลียแ!" ผมทึ้หัวัวเออย่าบ้าลั่เหมือนนเสียสิ ริๆนะอีไม่ี่นาที้าหน้าผมะเสียสิไปแล้วริๆ เฮือ!
"เป็นบ้าเหรอ" เสียเ้มััึ้นในะที่ผมำลัะเอาหัวโับเาน์เอร์ ผมรีบเยหน้า้วยวามใและเมื่อเห็นว่านรหน้าเป็นใรผม็ใูสามเ้าไปอี
"ุยอนู"
"ันเพิ่รู้ว่าแผนนี้มีพนัานเป็นบ้า"
"เปล่านะรับ T^T เอ่อ...สำหรับเรื่อเมื่อวานผมอโทษริๆนะรับ" ผมโ้หัวให้ยอนูนเือบทิ่มพื้น้วยวามรู้สึผิริที่แอบหมั่นไส้เาไปเมื่อวาน
"เป็นอะไรับไอ้วอนโฮ"
"รับ?"
"ันถาม"
"ไม่ไ้เป็นอะไรันรับ เราสอนเพิ่รู้ััน"
"แู่สนิทันมาหนิ" ยอนูพู เาออวามาเ็มที่
"วอนโฮฮยอนิสัยีรับ เราเลยเ้าันไ้่าย"
"นิสัยี? เ้าันไ้่าย? เหอะะอ้ว" เาว่า สายาเา้อมอผมเหมือนะินเลือินเนื้อ ผมเอียอมอ้วยวามุน
แล้วทำไม้อทำหน้าโรธนานี้้วยอ่ะ -.-
"ยัไม่รู้ธาุแท้ริๆอมันอย่าเพิ่พูเลยีว่าว่ามันนิสัยี" ยอนูพู่อ
"ผมไม่เ้าใรับ"
"เี๋ยว็รู้เอแหละ"
"ผมไม่รู้หรอนะว่าวอนโฮฮยอะเป็นยัไับนอื่น แ่ับผมเาีมา มาถึมาที่สุ แ่นั้น็พอสำหรับผมแล้ว" ผมพูอไปอี้วยวามลืมัว
ยอนูยืนนิ่เหมือนถูสาฟฟ์ไว้ ายห่า...ลืมัวเถียไปอีแล้ว T^T
"หึ" นัวสูเปล่เสียาลำอเป็นารโ้อบ่อนะเินเ้ามาใล้ผมอี โอ้โนว เาะปล่อยลำแสพิาหรือเปล่า
ไม่ทันที่ผมะไ้ิินนารไป่าๆนาๆ มือหนาอเา็วาแหมะลบนเส้นผม อนแร็วาอย่านุ่มนวล ผ่านไปไม่ถึวิลับลายเป็นว่าเายี้อย่าแรนหัวผมระเอะระเิ
"ันอบนายละ"
เหหหหหหห... พูบ็เินทิ้ไปเลย อะไรันสอนนี้ อีน็มาพูแปล อีน็มาพูวนให้สสัย โอ๊ย ฮยอวอนะเป็นบ้า!
ผมเริ่มรู้สึิใับสายาอพนัานนอื่นที่มอมาที่ผมเป็นุเียวเหมือนับว่าผมเป็นสัว์ประหลาอโลใบนี้
"มีอะไรหรือเปล่า" ผมเอ่ยปาถามนที่อยู่ใล้ัวที่สุ ผู้ายน้าๆผมยิ้มแหยให้แล้วอบ
"นายรู้ัสอนนั้นไ้ยัไฮยอวอน" เพื่อนร่วมานถาม ผมหัวเราะออมาเหมือนมันเป็นเรื่อน่าำ
"ไม่รู้เหมือนันแฮะ"
"ะบออะไรให้นะ..." เพื่อนร่วมานที่ผมยัไม่ไ้ถามื่อึัวผมเ้าไปใล้แล้วระิบที่้าหู ท่าทามีพิรุธสุ
"สอนนั้นน่ะัวอันรายอันับหนึ่อที่นี่เลย นายไม่สัเุเหรอไม่มีใรล้ายุ่ มีแ่นายนเียว" เาพูแล้วผลัผมออ่อนะบที่บ่าผมอีสอสามที
"ัวอันราย?"
"อืม เยมี่าวลือมาว่าุยอนูับุวอนโฮ่าแม่ัวเอเลยนะ"
"ฮ่าๆๆๆ ็แ่่าวลือเปล่า มันไม่น่าเป็นไปไ้นะ" ผมบบ่าเพื่อนร่วมานลับพร้อมับุมท้อัวเอำลั่น เารีบุลีุอเอามือมาปิปาผม
"อย่าเสียัไป นายะมาเถียอะไรับนที่มาอยู่ที่นี่ั้นานแล้ว นายเพิ่ะมาไ้สอสามวัน ที่พีว่านั้นือไรรู้ป่ะ?"
"อะไร" ผมพยายามลั้นำสุีวิ
"็สอนนั้นเป็นลูายอเ้าอโรแรมสาร์ิปทัู้่เลยอ่ะิ อนนี้ะเลียันเ้าไส้ เพราะอนที่มี่าวออมา่าน่าโยนี้ให้ันไม่มีใรยอมรับว่าใรเป็นารอ่ะ"
"เี๋ยวนะ...?"
"ันริันะเว้ย ะไม่เื่อแ่็้อเื่อเพราะมันเป็นวามริ" เมื่อเาพูบ ผมที่พยายามลั้นำเพราะเรื่อลเมื่อี้็เิอาาร็อ มือไม้แ็ทื่อ
ุวอนโฮ็เป็นลูายเ้าอโรแรมสาร์ิปเหรอ
แล้วเาโหผมว่าเป็นแที่มาพัเยๆทำไม ผมไม่เ้าใเลย.
เมื่อถึเวลาเลิาน ผมเป็นฝ่ายโทรไปนัเอวอนโฮฮยอเป็นอันับแร อนนี้ผมำลันั่รอเาอยู่ในร้านาแฟร้านหนึ่
"ฮยอวอน" เสียทุ้มนุ่มทีุ่้นเยเอ่ยทัผมพร้อมับรอยยิ้มเหมือนเ่นเย แ่ราวนี้ผมรู้สึยิ้มไม่ออ ไ้แ่ยิ้มแ็ๆส่ให้ไป
"สั่อะไรมาินยั" วอนโฮฮยอนั่ลแล้วพู ผมส่ายหน้าเป็นำอบ เาึยมือเรียพนัานมารับออเอร์ประมาสามนาทีแล้วหันลับมาหาผมอี
"เป็นอะไรเนี่ย สีหน้าไม่่อยสบายใเลย" เาพู ผมำมือัวเอแน่น พยายามรวบรวมวามล้าที่ะถามออไป
"ทำไมฮยอ้อโหผม้วย ทำไมไม่บอผมรๆว่าเป็นใร"
"นายรู้แล้วเหรอ"
"แล้วฮยอะให้ผมรู้เมื่อไหร่ โหทำไมผมอยารู้แ่นี้" ผมเริ่มัสีหน้า วอนโฮฮยอหุบยิ้มี้เล่นนั้นลแล้วเอื้อมมือมาุมมือผมไว้
"อย่าอนิ นายไ้ยินมามาว่านี้ใ่มั้ย" เาถาม สายาเริ่มไม่มีวามสใสเหมือนอย่าเย ผมสะอึนิหนึ่่อนะพยัหน้า
"่าวลือนั่นมันเป็น่าวที่ทำร้ายิใันมาๆ ันไม่อยาให้นายไ้ยิน ันลัวนายะเื่อ"
"ปัาอ่อน!" ผมอลับไปทันทีอย่าหัวเสีย วอนโฮฮยอสะุ้
"ละ...แล้วทำไม้อึ้นเสียนานี้้วย่ะ -.-;"
"ฮยอิเหรอว่าผมะเื่อ บ้าละ ผมไ้ยินผม็ำละ เรื่อนั้นไม่ไ้อยู่ในสมอผมสันิอ่ะ ผมโรธที่ฮยอโหผมเนี่ยแหละรู้ไว้้วย" ผมพูยาว วอนโฮฮยอเบิาว้า่อนะหลุำออมาเสียั
"ทำไให้หายโรธีอ่ะ" แววาสใสอเาลับมาแล้ว น้ำเสียนุ่มๆนั่นทำให้หัวใผมสั่นไหวอีเ่นเย
ผมแล้ออบู้ปาใส่เาแล้วเิหน้าไปทาอื่น
"ไม่หายโรธเหรอ"
"โน" ผมอบสั้นๆ ในะที่ในใเ้นรัวนะทะลุออมา้านอไ้อยู่แล้วับารที่เาทำหน้าาน่ารัอย่านี้ ><
"ั้นเี๋ยวันเปิอะไรให้ฟั" วอนโฮฮยอยิ้มเล็ๆ่อนะล้วมือเ้าไปหยิบโทรศัพท์ในระเป๋าออมาั้ไว้บนโ๊ะ ผมหันไปมอ้วยวามสนอสนใ
"อะไรอ่ะ"
"ฟั" วอนโฮฮยอยิ้มว้าแล้วปุ่มเพลย์ในแอพบันทึเสียอโทรศัพท์อเา
'ฮยอ~~ มารับผมไปหาฮยอหน่อยยย~~~'
หะ...เห้ย นั่นมันเสียูนี่หว่า! -O-
'ฮยอวอนเป็นอะไรเนี่ยฮ่าๆๆ'
'ผมไม่ลู้วววแ่ผมไม่ไ้เมาน้าา ผมิถึฮยอัเลยอ้าา ฮยอมารับผมไปหน่อย~~'
'เอาริหรือเปล่า แ่นี่มันะีหนึ่แล้วนะฮยอวอน'
'ริัแ่หนายย แ่ไหนเรียริรา~'
"ฮยอ!! พอๆๆๆๆ ปิเี๋ยวนี้นะปิ >o<"
"ฟั่อๆ มีพีว่านี้อี" อะไรรรร ยัะมาพีอะไรอี๊ TT
วอนโฮฮยอึโทรศัพท์ออามือผมไปอย่าเร็ว ผมปิหน้าัวเอ้วยวามอาย โอ๊ยหูแหมแล้วมั้เนี่ย หน้าร้อน่าเลยแ
'ฮยอวอนนายเมามาเลยนะเนี่ย'
'ผมเมาเหล้าแ่ผมไม่ไ้เมารัน้าาาา'
'เหรอ แล้วนายรัันมั้ยล่ะ'
'รัม๊ามาเลยฮยอเอ๊ยย'
'ริป้ะเนี่ย'
'เรเร ฮยอรัผมม้ายย~~'
'...ัน...'
"ปิ!" ผมทนไม่ไหวว้าโทรศัพท์วอนโฮฮยอมาปิเรื่ออย่าไว เาหัวเราะลั่นนทั้ร้านหันมามอเป็นาเียว
"เมื่อืนยับอรัันอยู่เลย วันนี้อย่ามาอแิ"
"ฮยอแล้ผมอ่ะ โอยยยยย T^T" อาย อายมามึ อายแทบะแทรแผ่นินหนี อยาะลายร่าเป็นอะอมแล้วสูสลายไปารนี้เลย อาเมน
"เมื่อืนันอบว่าอะไรรู้มั้ย"
"ไม่รู้ ผมไม่อยารู้อะไรทั้นั้นอ่ะ ><"
"ฟั่อนิ"
"ม่ายยยยยยยยย!" ผมพยายามทำมือแ็ปิหูัวเอสุแร ในะที่วอนโฮฮยอ็โน้มัวลมาหาผมฝั่ร้ามโยที่พยายามะแะมือผมออ
เาใ้ำลัทั้หมทั้มวลที่มีระามือผมออาหู แล้วโน้มัวลมาระิบอย่าใล้ิ ผมไ้แ่นั่อึ้้าับเหุาร์ที่เิึ้นไวมา
"ันบอว่าัน็รันาย ^__^"
ู า ย บ า ย เ วิ ล ์
"ัปายยย!"
วัน่อมา
เป็นไปามา ผมมาทำานสายเ่นเยแถมยัถูผู้ัารแผนเม็อีรอบ ยัีที่เาไม่รู้เรื่อที่ผมไปเถียอๆับยอนูไว้ว่ายัไ ไม่ั้นผมว่าผมไม่ไ้ยืนหน้าสลอนอยู่รเาน์เอร์นี่แล้วละมั้
ผมยืนทำหน้าหล่อยิ้มให้แอโรแรมที่เินลมาิน้าวเที่ย เล่นเอาะนีเ้วาทั้หลายใอ่อนปวเปียและมอผมนเหลียวหลั ใเย็นๆนะรับ พี่รู้พี่หล่อ ฮิฮิ
๊อ...๊อ
ผมสะุ้สุัวเมื่อไม่ทันไ้มอว่ามีแเินมา เาเาะที่เาน์เอร์สอทีเป็นารเรียสิผมที่ำลัหว่านเสน่ห์ใส่แนอื่นอยู่
"สวัสีรับ...ฮยอ!"
"มัวแ่หว่านเสน่ห์อยู่นั่นแหละ ไม่ทำานรึไ - -" วอนโฮฮยอถอหมวแ๊ปสีำออ เายืนเท้าามอผม สายาหวานๆนั่นยัทำผมใเ้นแรเ่นเย หยุน่ารัไ้ไหมใันำลัละลาย~
"็ทำอยู่นี่ไฮยออ่า" ผมบู้ปา
"เมื่อืนไปทำอะไรไว้" เายิ้มนิหนึ่แล้วเอามือมาเหัวผม่อนะหลุหัวเราะออมา ผมเอียอ้วยวามสสัย
วอนโฮฮยอรู้้วยเหรอว่าผมินเหล้า? ผม็ไม่ไ้บอนี่นา
"อะไรอ่ะ"
"นี่นายไม่มีสินำอะไรไม่ไ้เลยเหรอ" เาถามแล้วยิ้มอี ผมอบนะเวลาที่วอนโฮฮยอยิ้ม แ่ยิ้มแบบนี้มันไม่ใ่อ่ะ เายิ้มแบบมีเลศนัยอ่ะแ!
"เิอะไรึ้นอ่ะฮยอ บอผมมาเลยนะ" ผมเอื้อมมือไปเย่าัวเา วอนโฮฮยอหัวเราะลั่นเลยทีนี้
"ลว่ะ ไม่บอีว่า"
"ฮย๊อ!"
"ื่นึ้นมาไู้โทรศัพท์ัวเอรึยั"
"หะ?"
"ันไป่อนนะ เี๋ยวแวะมาหาใหม่ ั้ใทำานนะเ็น้อย ^^" ทิ้ระเบิี้ไว้เา็เินออไปเลย ในะที่ยัเินออไปไ้ไม่ไล ็หันลับมาะโนหาผมอี
"อบุนะ ันเอ็รู้สึเหมือนนาย ^^"
อะไรรรรร๊ รู้สึอะร๊ายยยยยย ToT!!!
ผมรีบล้วโทรศัพท์ัวเอออมาูอย่าลุลี้ลุลน เปิไปที่ All Calls ่อนเลยเป็นอันับแร
แล้วมัน็เป็นริอย่าที่ผมลัว...
ผมโทรไปหาวอนโฮฮยออนเที่ยืนประมายี่สิบว่าสาย! แถมสายล่าสุยัมีเวลาารโทรอีประมายี่สิบนาที โอมาย็อ! นี่ผมทำอะไรไป เมื่อืนผมะพูอะไรไปบ้าเนี่ย ไม่อยาะบอเลยว่าเวลาผมเมาเนี่ยผมรั่วโรๆ
ไม่รู้เมื่อืนผมบออะไรเาไปบ้า โอ้พระเ้า่วยล้วยหั พระอภัยมี่วยลู้วย T^T
"โอ๊ยๆๆๆๆไอ้ฮยอวอนันเลียแ!" ผมทึ้หัวัวเออย่าบ้าลั่เหมือนนเสียสิ ริๆนะอีไม่ี่นาที้าหน้าผมะเสียสิไปแล้วริๆ เฮือ!
"เป็นบ้าเหรอ" เสียเ้มััึ้นในะที่ผมำลัะเอาหัวโับเาน์เอร์ ผมรีบเยหน้า้วยวามใและเมื่อเห็นว่านรหน้าเป็นใรผม็ใูสามเ้าไปอี
"ุยอนู"
"ันเพิ่รู้ว่าแผนนี้มีพนัานเป็นบ้า"
"เปล่านะรับ T^T เอ่อ...สำหรับเรื่อเมื่อวานผมอโทษริๆนะรับ" ผมโ้หัวให้ยอนูนเือบทิ่มพื้น้วยวามรู้สึผิริที่แอบหมั่นไส้เาไปเมื่อวาน
"เป็นอะไรับไอ้วอนโฮ"
"รับ?"
"ันถาม"
"ไม่ไ้เป็นอะไรันรับ เราสอนเพิ่รู้ััน"
"แู่สนิทันมาหนิ" ยอนูพู เาออวามาเ็มที่
"วอนโฮฮยอนิสัยีรับ เราเลยเ้าันไ้่าย"
"นิสัยี? เ้าันไ้่าย? เหอะะอ้ว" เาว่า สายาเา้อมอผมเหมือนะินเลือินเนื้อ ผมเอียอมอ้วยวามุน
แล้วทำไม้อทำหน้าโรธนานี้้วยอ่ะ -.-
"ยัไม่รู้ธาุแท้ริๆอมันอย่าเพิ่พูเลยีว่าว่ามันนิสัยี" ยอนูพู่อ
"ผมไม่เ้าใรับ"
"เี๋ยว็รู้เอแหละ"
"ผมไม่รู้หรอนะว่าวอนโฮฮยอะเป็นยัไับนอื่น แ่ับผมเาีมา มาถึมาที่สุ แ่นั้น็พอสำหรับผมแล้ว" ผมพูอไปอี้วยวามลืมัว
ยอนูยืนนิ่เหมือนถูสาฟฟ์ไว้ ายห่า...ลืมัวเถียไปอีแล้ว T^T
"หึ" นัวสูเปล่เสียาลำอเป็นารโ้อบ่อนะเินเ้ามาใล้ผมอี โอ้โนว เาะปล่อยลำแสพิาหรือเปล่า
ไม่ทันที่ผมะไ้ิินนารไป่าๆนาๆ มือหนาอเา็วาแหมะลบนเส้นผม อนแร็วาอย่านุ่มนวล ผ่านไปไม่ถึวิลับลายเป็นว่าเายี้อย่าแรนหัวผมระเอะระเิ
"ันอบนายละ"
เหหหหหหห... พูบ็เินทิ้ไปเลย อะไรันสอนนี้ อีน็มาพูแปล อีน็มาพูวนให้สสัย โอ๊ย ฮยอวอนะเป็นบ้า!
ผมเริ่มรู้สึิใับสายาอพนัานนอื่นที่มอมาที่ผมเป็นุเียวเหมือนับว่าผมเป็นสัว์ประหลาอโลใบนี้
"มีอะไรหรือเปล่า" ผมเอ่ยปาถามนที่อยู่ใล้ัวที่สุ ผู้ายน้าๆผมยิ้มแหยให้แล้วอบ
"นายรู้ัสอนนั้นไ้ยัไฮยอวอน" เพื่อนร่วมานถาม ผมหัวเราะออมาเหมือนมันเป็นเรื่อน่าำ
"ไม่รู้เหมือนันแฮะ"
"ะบออะไรให้นะ..." เพื่อนร่วมานที่ผมยัไม่ไ้ถามื่อึัวผมเ้าไปใล้แล้วระิบที่้าหู ท่าทามีพิรุธสุ
"สอนนั้นน่ะัวอันรายอันับหนึ่อที่นี่เลย นายไม่สัเุเหรอไม่มีใรล้ายุ่ มีแ่นายนเียว" เาพูแล้วผลัผมออ่อนะบที่บ่าผมอีสอสามที
"ัวอันราย?"
"อืม เยมี่าวลือมาว่าุยอนูับุวอนโฮ่าแม่ัวเอเลยนะ"
"ฮ่าๆๆๆ ็แ่่าวลือเปล่า มันไม่น่าเป็นไปไ้นะ" ผมบบ่าเพื่อนร่วมานลับพร้อมับุมท้อัวเอำลั่น เารีบุลีุอเอามือมาปิปาผม
"อย่าเสียัไป นายะมาเถียอะไรับนที่มาอยู่ที่นี่ั้นานแล้ว นายเพิ่ะมาไ้สอสามวัน ที่พีว่านั้นือไรรู้ป่ะ?"
"อะไร" ผมพยายามลั้นำสุีวิ
"็สอนนั้นเป็นลูายอเ้าอโรแรมสาร์ิปทัู้่เลยอ่ะิ อนนี้ะเลียันเ้าไส้ เพราะอนที่มี่าวออมา่าน่าโยนี้ให้ันไม่มีใรยอมรับว่าใรเป็นารอ่ะ"
"เี๋ยวนะ...?"
"ันริันะเว้ย ะไม่เื่อแ่็้อเื่อเพราะมันเป็นวามริ" เมื่อเาพูบ ผมที่พยายามลั้นำเพราะเรื่อลเมื่อี้็เิอาาร็อ มือไม้แ็ทื่อ
ุวอนโฮ็เป็นลูายเ้าอโรแรมสาร์ิปเหรอ
แล้วเาโหผมว่าเป็นแที่มาพัเยๆทำไม ผมไม่เ้าใเลย.
เมื่อถึเวลาเลิาน ผมเป็นฝ่ายโทรไปนัเอวอนโฮฮยอเป็นอันับแร อนนี้ผมำลันั่รอเาอยู่ในร้านาแฟร้านหนึ่
"ฮยอวอน" เสียทุ้มนุ่มทีุ่้นเยเอ่ยทัผมพร้อมับรอยยิ้มเหมือนเ่นเย แ่ราวนี้ผมรู้สึยิ้มไม่ออ ไ้แ่ยิ้มแ็ๆส่ให้ไป
"สั่อะไรมาินยั" วอนโฮฮยอนั่ลแล้วพู ผมส่ายหน้าเป็นำอบ เาึยมือเรียพนัานมารับออเอร์ประมาสามนาทีแล้วหันลับมาหาผมอี
"เป็นอะไรเนี่ย สีหน้าไม่่อยสบายใเลย" เาพู ผมำมือัวเอแน่น พยายามรวบรวมวามล้าที่ะถามออไป
"ทำไมฮยอ้อโหผม้วย ทำไมไม่บอผมรๆว่าเป็นใร"
"นายรู้แล้วเหรอ"
"แล้วฮยอะให้ผมรู้เมื่อไหร่ โหทำไมผมอยารู้แ่นี้" ผมเริ่มัสีหน้า วอนโฮฮยอหุบยิ้มี้เล่นนั้นลแล้วเอื้อมมือมาุมมือผมไว้
"อย่าอนิ นายไ้ยินมามาว่านี้ใ่มั้ย" เาถาม สายาเริ่มไม่มีวามสใสเหมือนอย่าเย ผมสะอึนิหนึ่่อนะพยัหน้า
"่าวลือนั่นมันเป็น่าวที่ทำร้ายิใันมาๆ ันไม่อยาให้นายไ้ยิน ันลัวนายะเื่อ"
"ปัาอ่อน!" ผมอลับไปทันทีอย่าหัวเสีย วอนโฮฮยอสะุ้
"ละ...แล้วทำไม้อึ้นเสียนานี้้วย่ะ -.-;"
"ฮยอิเหรอว่าผมะเื่อ บ้าละ ผมไ้ยินผม็ำละ เรื่อนั้นไม่ไ้อยู่ในสมอผมสันิอ่ะ ผมโรธที่ฮยอโหผมเนี่ยแหละรู้ไว้้วย" ผมพูยาว วอนโฮฮยอเบิาว้า่อนะหลุำออมาเสียั
"ทำไให้หายโรธีอ่ะ" แววาสใสอเาลับมาแล้ว น้ำเสียนุ่มๆนั่นทำให้หัวใผมสั่นไหวอีเ่นเย
ผมแล้ออบู้ปาใส่เาแล้วเิหน้าไปทาอื่น
"ไม่หายโรธเหรอ"
"โน" ผมอบสั้นๆ ในะที่ในใเ้นรัวนะทะลุออมา้านอไ้อยู่แล้วับารที่เาทำหน้าาน่ารัอย่านี้ ><
"ั้นเี๋ยวันเปิอะไรให้ฟั" วอนโฮฮยอยิ้มเล็ๆ่อนะล้วมือเ้าไปหยิบโทรศัพท์ในระเป๋าออมาั้ไว้บนโ๊ะ ผมหันไปมอ้วยวามสนอสนใ
"อะไรอ่ะ"
"ฟั" วอนโฮฮยอยิ้มว้าแล้วปุ่มเพลย์ในแอพบันทึเสียอโทรศัพท์อเา
'ฮยอ~~ มารับผมไปหาฮยอหน่อยยย~~~'
หะ...เห้ย นั่นมันเสียูนี่หว่า! -O-
'ฮยอวอนเป็นอะไรเนี่ยฮ่าๆๆ'
'ผมไม่ลู้วววแ่ผมไม่ไ้เมาน้าา ผมิถึฮยอัเลยอ้าา ฮยอมารับผมไปหน่อย~~'
'เอาริหรือเปล่า แ่นี่มันะีหนึ่แล้วนะฮยอวอน'
'ริัแ่หนายย แ่ไหนเรียริรา~'
"ฮยอ!! พอๆๆๆๆ ปิเี๋ยวนี้นะปิ >o<"
"ฟั่อๆ มีพีว่านี้อี" อะไรรรร ยัะมาพีอะไรอี๊ TT
วอนโฮฮยอึโทรศัพท์ออามือผมไปอย่าเร็ว ผมปิหน้าัวเอ้วยวามอาย โอ๊ยหูแหมแล้วมั้เนี่ย หน้าร้อน่าเลยแ
'ฮยอวอนนายเมามาเลยนะเนี่ย'
'ผมเมาเหล้าแ่ผมไม่ไ้เมารัน้าาาา'
'เหรอ แล้วนายรัันมั้ยล่ะ'
'รัม๊ามาเลยฮยอเอ๊ยย'
'ริป้ะเนี่ย'
'เรเร ฮยอรัผมม้ายย~~'
'...ัน...'
"ปิ!" ผมทนไม่ไหวว้าโทรศัพท์วอนโฮฮยอมาปิเรื่ออย่าไว เาหัวเราะลั่นนทั้ร้านหันมามอเป็นาเียว
"เมื่อืนยับอรัันอยู่เลย วันนี้อย่ามาอแิ"
"ฮยอแล้ผมอ่ะ โอยยยยย T^T" อาย อายมามึ อายแทบะแทรแผ่นินหนี อยาะลายร่าเป็นอะอมแล้วสูสลายไปารนี้เลย อาเมน
"เมื่อืนันอบว่าอะไรรู้มั้ย"
"ไม่รู้ ผมไม่อยารู้อะไรทั้นั้นอ่ะ ><"
"ฟั่อนิ"
"ม่ายยยยยยยยย!" ผมพยายามทำมือแ็ปิหูัวเอสุแร ในะที่วอนโฮฮยอ็โน้มัวลมาหาผมฝั่ร้ามโยที่พยายามะแะมือผมออ
เาใ้ำลัทั้หมทั้มวลที่มีระามือผมออาหู แล้วโน้มัวลมาระิบอย่าใล้ิ ผมไ้แ่นั่อึ้้าับเหุาร์ที่เิึ้นไวมา
"ันบอว่าัน็รันาย ^__^"
ู า ย บ า ย เ วิ ล ์
เี้ย ใรเป็นฮยอวอน็ัิ้นัอายันอยู่รนั้นแหละ่า T/T
อันนี้เป็นเพียวามริรึ่แรเท่านั้น ยัมีวามริที่พีว่านี้อี
้อรอิามอน่อไปนะะ แฮรรร ฝาอมเมนท์ัน้วย อย่าใร้ายับเ้านัเลย~
อันนี้เป็นเพียวามริรึ่แรเท่านั้น ยัมีวามริที่พีว่านี้อี
้อรอิามอน่อไปนะะ แฮรรร ฝาอมเมนท์ัน้วย อย่าใร้ายับเ้านัเลย~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น