มุมมองของคุณเกี่ยวกับความรัก

เนื้อเรื่อง

มุมมองของคุณเกี่ยวกับความรัก


>>
         ความรัก เป็นสิ่งสวยงามสำหรับใครหลายๆคน...

         ให้ตายเหอะ!!! 

          แต่สำหรับบางคนความรักอาจเป็นความปวดร้าว

          เฮอะ!

          คุณคงไม่คิดหรอกนะว่าโลกที่มีผู้หญิงมากกว่าผู้ชายถึง 1:7 จะมีความรักHappy Ending กันทุกคู่น่ะ

          ฉันคิดเสมอแหละว่าความรักอาจเป็นได้ทั้ง ความสุข ความเศร้า ความเหงา ความสดใส หรือแม้แต่อะไรที่พิลึกพิลั่นซาดิสห์ โหดเหี้ยมอำมหิต คนเรามันก็เป็นไปได้ร้อยแปดแหละคุณ

          แหงล่ะ! มันขึ้นอยู่กับปริมาณความเพ้อฝันในตัวคุณด้วย แต่นั่นมันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของคุณนั่นแหละ

          แน่นอนว่าสิ่งที่พวกคุณแต่ละคนพบเจอนั้นย่อมไม่เหมือนกัน

          ฉันพนันได้เลยว่าใช่ แม้แต่คนที่ออกจากมดลูกเดียวกัน แต่ช้ากว่ากันแค่สิบห้าวินาทียังไม่เหมือนกันเล้ย

           เพราะฉะนั้นจะเอาอะไรแน่อะไรนอนได้ยังไง๊? 

          พวกคุณบางคนอาจเจอกับความสุข ความรักนั้นอาจเปรียบเสมือนดอกไม้ที่กำลังแรกแย้มในจิตใจของคุณ และคุณก็พร้อมที่จะรดน้ำพรวนดินและเฝ้าดูแลให้มันเจริญงอกงามไปพร้อมกับเขาหรือเธอที่ยืนเคียงข้าง

          แต่ในเวลาเดียวกันสำหรับพวกคุณบางคน อาจพบกับสิ่งที่แตกต่างออกไปก็เป็นได้

          อาจพบกับความเจ็บปวด ความผิดหวัง หรือความเสียใจ ดอกม้งดอกไม้อะไรนั่นลืมไปได้เลย

          น้ำตาเท่านั้นที่เป็นเพื่อนแท้!!!

          อาจมีบ้างบางกรณีที่ยิ้มทั้งน้ำตา หรือทั้งเศร้าและสุขในเวลาเดียวกัน

          ฉันขอละไว้ในฐานที่ฉันเข้าใจว่าอยู่ในช่วงระหว่างสับสน ตัดสินตัวเองไม่ได้ -*-

          มันแน่อยู่แล้วว่าสิ่งที่คุณพบเจออาจทำให้มุมมองของคุณเปลี่ยนแปลง หรืออาจทำให้คุณเริ่ดเชิดมั่นใจในมุมมองของคุณมากขึ้น

          แล้วมุมมองของคุณล่ะ คืออะไร ?
 
          เอาเป็นว่าในฐานะที่ฉันสาธยายมาตั้งมากมายจะยกตัวอย่างซักเล็กๆน้อยๆแล้วกันนะ




         เอาล่ะ! มุมมองแรก ความรัก คือ การเสียสละ

         น้ำเน่าชะมัด!! แต่โลกนี้อาจจะยังมีคนประเภทนี้หลงเหลืออยู่ก็ได้

         ไอ้ประเภท "รักแท้คือการแย่งชิง รักไม่จริงคือการเสียสละ" โอเค ประเภทนั้นน่ะมีกันเกลื่อน

          แต่ก็ใช่ว่าคนดีดั้งเดิมแบบนั้นจะไม่มีอยู่จริงเสียหน่อย

          แม้ว่ามันอาจจะหายากกว่าการไล่สปีชีส์ของสัตว์จำพวกซีเลนเทอราตาในวิชาชีววิทยาอยู่มากโขก็ตามที

          ต่อเสียที... ไม่อย่างนั้นเรื่องคงไม่จบแน่ เอาล่ะ ฉันจะเข้าโหมดขรึมแล้วนะ

           ความรักอาจไม่จำเป็นต้องจบลงด้วยการอยู่ร่วมกันของคนสองคนเสมอไป

           แม้ตัวเราอาจไม่สมหวัง แต่ความสุขของเรา คือ การได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข...

           แค่นั้นเราก็มีความสุขเพียงพอแล้ว

           ...ไม่จำเป็นต้องเรียกร้องอะไรอีก

          โธ่เอ๊ย!! ถึงฉันไม่อยากพูด แต่ก็ขอแอบอ้วกหน่อยเถอะ!





           มุมมองที่สอง รักที่ยึดมั่น...

           พวกนี้หาง่ายกว่าพวกแรกนิดหน่อย

           อ้อ! ไม่นับพวกหลงไม่ลืมหูลืมตานะ อันนั้นน่ะ หายากพอๆกับพวกที่คิดว่า ทฤษฎีบิ๊กแบง คิดค้นขึ้นโดย เซอร์ จอร์จ บิ๊กแบง เชียวล่ะ!!

           โอเค มาต่อกันดีกว่า บ่นไปบ่นมาชักเสียคุณค่าทางโภชนาการเข้าไปทุกที

            เป็นรักที่แน่วแน่ของคนสองคน หรืออาจจะเป็นคนเพียงคนเดียว(ก็พวกรักเขาข้างเดียวนั่นแหละ ช่างไม่มีความสมดุลเอาเสียเลย)
 
           ที่มีความรู้สึกดีๆและพร้อมที่จะทุ่มเทชีวิตให้ เหมือนเทพนิยายของเจ้าชายเจ้าหญิงอะไรทำนองนั้น

           อาจจะมีคำสัญญา คำสาบานอะไรซักเล็กน้อยพอเป็นพิธี เพื่อความคลาสสิค

           สุดท้ายมันก็ลมปากเท่านั้นแหละ

           นิยายน้ำเน่าชัดๆ อย่าฝันเฝื่องให้มันมากนัก อยู่บนหลักของความเป็นจริงหน่อยก็แล้วกัน

           เพราะมันอาจจะไม่ได้จบลงด้วยความสุขก็ได้ใครจะไปรู้

           อดทนอีกนิด ใกล้จบแล้วล่ะ ทนมาได้ตั้งนาน ฟังฉันบ่อนอีกหน่อยแล้วกัน




             
           มุมมองที่สาม กลัว...ความรัก หลายคนมองความรักเป็นสิ่งน่ากลัว และไม่กล้าที่จะรัก

          ทั้งๆที่มันไม่ใช่รูปธรรมและไม่ได้เป็นอสุรกายสามหัวแปดหาง หรือเจ้าหนี้ของคุณเสียหน่อย

          อาจเป็นเพราะอดีตที่น่ากลัว หรือความหลังที่ฝังใจ

          อย่างที่บอกว่าออกจากมดลูกเดียวกันยังไม่เหมือนกันเลย เพราะฉะนั้นฉันเองก็คงไม่บรรลุหรอกนะว่าคุณเจออะไรมาบ้าง มันสุดที่จะจินตนาการได้จริงๆ

          แต่อย่าลืมซะล่ะ...อดีตไม่ใช่สิ่งที่ตัดสินอนาคต

          สมมุติแบบตรงๆเลยนะ ถ้าคุณตดไปแล้ว ไม่ได้หมายความว่าคุณจะตดหรือไม่ตดอีก เรื่องอย่างนี้มันบังคับกันไม่ได้หรอก ปล่อยให้มันเป็นอย่างที่ควรจะเป็นดีกว่าน่า

          ถ้าเราไม่กล้าที่จะยืนตากฝน เราก็ไม่มีวันจะรู้จักความเย็นฉ่ำของฝนเช่นกัน

          (และมันอาจจะทำให้เป็นหวัด ถ้าคุณไม่คิดว่าบ้ามากพออย่างฉันก็อย่าดีกว่า เพราะคนบ้ามักจะไม่ป่วย)





          แล้วคุณจะมองความรักอย่างไรล่ะ ?


          มุมมองของความรักมันเป็นอะไรที่ไม่จำกัดหรอกนะเหมือนกับเศษเสี้ยวหรือโมเลกุลที่ลอยแรดๆอยู่ในอากาศ


          และมุมมองของแต่ละคนย่อมแตกต่างออกไป


          แต่นั่นก็ขึ้นอยู่ด้วยว่าคุณเชื่อมั่นในมุมมองของคุณมากแค่ไหน


          คงไม่ผิดถ้าคนๆหนึ่งกล้าที่จะรัก เพราะความรักไม่ใช่สิ่งผิด


          แต่...คุณ "เลือก" ที่จะรักในมุมมองแบบไหน ?


          และ คุณ "พร้อม" ที่จะรักมากแค่ไหน ?




          คุณเท่านั้นที่เป็นคนตัดสินใจ...