สาปสุบรรณนาคี

งานครุฑนาคก็มา ข้ามภพข้ามชาติก็มี แปะไว้อีกเรื่องนะคะ 

ครั้นหนึ่งมีรัก มีรักประจักษ์หัวใจ..

รักมากรักตลออดไป ตราบจนแม้ชีวาวาย สองเราจะคงรักกัน

ล่วงเลยผ่านคืนวันนั้นต้องเปิดเผย ครุฑนาคไม่อาจลงเอย รักเราจึงไม่สมหวัง

แม้รากรักหยั่งลึกเพียงไหน ศัตรูไม่อาจรักใคร่ ดั่งไฟเผาใจวายวอน

ต้องตัดรอนกี่ชาติกี่ภพ ใจเราก็ยังบรรจบ แค่เพียงได้พบสบตา

มาจะกล่าวไป ใครต่างเหล่าขาน บรรพชนจนรุ่นหลาน ตำนานครุฑนาค

ศัตรูคู่แค้นแต่บรรพกาล เวหาบาดาล เส้นขนานแห่งเผ่าพันธุ์

สวรรค์กลั่นแกล้ง ให้ครุฑให้นาคแอบแฝงแปลงกาย สมัครรักใคร่ ไปโดยไม่รู้ตัว

องค์ชายแห่งครุฑ.. องค์หญิงแห่งนาค.. รักกันพันพัว ซึ่งคราบมนุษย์ ปุถุชนธรรมดา

โอ้อนิจจา รู้ซึ้งในตัวตน ทั้งรักทั้งแค้น เปล่งลั่นวาจา ชดเชยความผิดตัดสินอาญา

ด้วยอำนาจแห่งข้าเทพเวหา ขอสาปเจ้าสัตว์บาดาลที่ต่ำช้า

ด้วยอำนาจแห่งข้าเทพบาดาล ขอสาปเจ้าสัตว์เวหาจอมโอหัง

ความผิดครั้งนี้ชีวิตมิอาจชดใช้ ชาตินี้ชาติใด ให้เจ้าและข้าผูกติดใจกาย

ให้สองเราทุรนทุราย ระทมในทุกข์ หวานชื่นรื่นรมย์ สุขสมไปด้วยกัน

กี่ชาติกี่ภพไม่อาจหลุดพ้น พันพัวผูกพัน  ให้ชีวิตนั้นแตกดับสลายชดใช้กรรมที่ก่อ

แต่ขอให้รักยังคงอยู่คู่ดวงใจ ผูกติดกันไว้ ตราบนานแสนนาน....