รักครั้งนี้ของยัยจุ้น

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมวันแรก จุ้นไม่ออก

 
ก๊อก ๆๆ "เรย์ตื่นได้แล้วลูก นี่มัน เจ็ดโมงครึ่งแล้วนะ เดี๋ยวไปโรงเรียนไม่ทันหรอก" (ยังไงก็ไม่ทันหรอก) "ค่ะแม่ เรย์ตื่นแล้วๆ"

เช้าวันเปิดเทอมวันแรกสำหรับนักเรียนชั้นม.5 ของเรย์ ก็สายซะแล้ว แต่ก็เป็นปกติของเธอ ที่สายเป็นประจำ ในวันเปิดเทอมเพื่อนๆ มาพร้อมกันในห้องเรียน ต่างพากันพูดคุยเสียงดัง อย่างว่าแหละ ไม่ได้เจอกันนานเรื่องเม้าเยอะ แต่เรย์เพิ่งเข้ามาในห้องเรียน และที่นั่งของเด็กที่มาเรียนวันเปิดเทอมวันแรก คือ ริมประตูด้านหลังห้อง และในห้องได้จัดโต๊ะเก้าอี้เป็นแบบคู่ๆ ส่วน แป้งและออย ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเรย์ ก็นั่งแถวหน้าของเธอ และที่นั่งข้างๆเรย์ก็ยังว่าง เรย์คิดในใจ "เอาวะ เทอมนี้ชั้นได้นั่งคนเดียวทั้งเทอมแน่" และพอทั้งสามสาวได้พบกัน แล้วก็เม้าอย่างเมามัน ถึงแม้จะเม้าท์กันตามที่เรียนพิเศษตอนปิดเทอม หรือจะคุยโทรศัพท์ แต่มันก็ไม่เหมือนที่จะเม้าท์กันได้มันเท่ากับที่เม้าท์กันในห้องเรียน และก็เม้าท์กันอยู่นาน นานมาก และอาจารย์ที่ปรึกษาก็เข้ามาในห้อง แต่นักเรียนในห้องก็ยังเม้าอยู่ ซึ่งนักเรียนในห้องนี้มีนักเรียน แผนวิท-คณิตประมาณสี่สิบกว่าคน ผู้ชายก็เกือบสามสิบ ส่วนผู้หญิงก็สิบกว่าๆ แม้แต่ผู้ชายยังเม้ากันค่ะ ไม่มีใครฟังอาจารย์พูดซักคน

แล้วก็มีนักเรียนชายคนนึงเข้ามาในห้อง ทุกคนก็พากันค่อยๆเงียบ แต่สามสาวที่พวกเค้ายังเม้ากันอยู่ ก็ยังเม้ากันอยู่อย่างนั้น และซักพักก็มีคนมานั่งข้างๆเรย์ และเธอตกใจมากเพราะผู้ชายคนที่มานั่งข้างๆเธอ หล่อมาก(เพิ่งเห็น) สามสาวจากที่เม้าท์ๆกันอยู่ก็พากันเงียบ(ได้ซักครู่) แล้วเรย์ก็ทำความรู้จักกับหนุ่มที่มานั่งข้างๆเธอ เรย์ก็เริ่มพูดๆๆ ๆ เธอถามชายคนนั้นว่าชื่ออะไร มาจากโรงเรียนไหน ทำไมถึงมาอยู่โรงเรียนนี้ ซึ่งหนุ่มคนนั้น พูดแค่ว่า "เราชื่อโบ๊ท" แล้วก็เงียบ พอเรย์ได้ยิน เธอก็คิดในใจ "ไรวะ ถามไปตั้งเยอะไม ตอบแค่ชื่อ หยิ่งหว่ะ" แล้ว จนถึงพักเที่ยง เรย์ก็ไม่พูดกับ โบ๊ทอีกเลย 

ขณะที่สามสาวนั่งกินข้าวที่โรงอาหาร เป็นไปไม่ได้ที่สามสาวจะไม่เม้าท์กันเรื่องโบ๊ท ขณะที่เม้ากันอยู่นั้น โต๊ะข้างพวกเธอ เธอก็เห็นโบ๊ทอยู่กับกลุ่มเพื่อนนับสิบคน ดูร่าเริง สนุกสนาน พูดกันเสียงดัง ไม่เหมือนกับเด็กนักเรียนที่เข้าเรียนมาใหม่ แล้วเรย์ก็พูดขึ้นว่า "ไรวะ ไปรู้จักไอ้พวกนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้งที่นั่งอยู่กับเรา ไม่เห็นจะอ้าปากคุยกับใครซักคน" เรย์ก็บ่นๆ

พอเริ่มเข้าเรียนตอนบ่าย เรย์ก็เลยคิดว่า สงสัยตอนเช้าโบ๊ทเพิ่งเข้าเรียนมาใหม่มั๊งเลยไม่กล้าคุยกับเรา และแล้วเรย์ก็เริ่มชวนโบ๊ทพูดอีกครั้ง แต่โบ๊ทก็ยังนิ่งกับเรย์ ถามไรไปมีแต่ตอบ "อืม ใช่ อ่อ" แต่ผิดกลับคุยกับคนอื่น อย่างสนุกสนาน เรย์คิด "เรย์ทำไรผิดวะ ไมโบ๊ทไม่คุยกับเรย์เลย"

แล้วอาจารย์ก็เริ่มสั่งงานและที่สำคัญเป็นงานคู่ซักด้วย แล้วถ้าเราจะจับคู่กับคนอื่น เค้าก็จับคู่กันตามการนั่งเรียนกันหมดแล้ว

"เอาไงหล่ะงานเข้าตูแล้ว เรย์ต้องคู่กับโบ๊ทใช่มั๊ยเนี่ย ขนาดคุยกันปกติโบ๊ทยังไม่คุยกับเรย์เลย แล้วจะทำงานกันยังไงเนี่ย โอ็ยๆๆ"  

พอเลิกเรียน แต่ก็ยังไม่ได้สรุปเรื่องงานว่าใครจะทำอะไร แต่คงไม่เป็นไร ส่งตั้งอาทิตย์หน้า เดี๋ยววันต่อๆไปเราคงได้คุยกัน และคงจะได้เริ่มทำงานกันเองแหละ