The night phantom&the white fairy

ลำดับตอนที่ #1 : ภาระกิจ

วันหนึ่งแฟรี่ได้ถูกส่งมายังโลกเพื่อช่วยวิญญาณกลับสู่สุขคติ เมื่อส่งผู้ชายคนนึงกลับได้ก็จะได้กลับไปอยู่ที่สวรรคเหมือนเดิมซึ้งผู้ชายคนนั้นสมองเสื่อมเพราะถูกรถชนตาย  ซึ้งบางคนที่เกิดอุบัติแบบเขาจะไปสู่ประตูสวรรค ประตูนรกหรือประตูโลกได้  ซึ้งเธอได้รับจากสวรรคเมื่อเธอปล่อยพลังออกจากมือจะทำให้พวกวิญญาณกลับสู่สุขคติได้  แต่บางตนขัดข้องอย่างมากจึงทำให้เธอส่งพวกวิญญาณกลับไม่ได้เธอจึงต้องหาวิธีส่งพวกเขากลับ  ซึ้งพระเจ้าบอกเธอไว้ว่าเมื่อเธอพบผู้ชายคนนั้นเขาจะทำให้เธอใจเต้นเร็วมากขึ้น

เมื่อเธอได้รับพลังจากสวรรค เธอก็มายังโลกเธอไม่มีปีกทำให้เธอดูเหมือนมนุษย์ธรรมดาแต่เธอสามารถเหาะได้

เมื่อเธอมาถึง “ป้าเคยได้ยินเรื่องสิ่งลี้ลับแถวนี้รึป่าวคะ” เธอถามป้าคนหนึ่งถ้าทางใจดี

“ป้าเคยได้ยินว่ามีวิญญาณผีอยู่แถวตึกล้างตึกนั้นนะตรงนั้น” ป้าคนนั้นตอบด้วยความงง

“ถ้างั้นหนูไปแล้วนะคะ” เธอตอบพร้อมวิ่งไปทางตึกล้าง

ตึกนั้นมืดมากๆ พอเธอเข้าไป

“ช่วยผมสู่สุขคติด้วย”  เขาพูดคล้ายเสียงของผีทั่วๆไป

“ได้สิ” เธอพูดพร้อมเหาะไปกลางตึก

“พร้อมนะ” เธอพูดต่อ

“ฉันพร้อมเสมอ” เสียงนั้นพูด

แล้วเธอก็รวบรวมสมาธิแล้วก็มีแสงสีขางนวลอยู่รอบๆมือของเธอจากนั้นเธอก็ยืดแขนจนสุดทันใดนั้นแสงก็พุ่งไปหาคนที่อยู่ข้างหน้าของเธอจากนั้นผู้ชายที่ยืนด้านหน้าของเธอก็ค่อยๆหายไป

“เรื่องง่ายๆแบบนี้ทำไมถึงต้องให้ฉันทำด้วยนะ”เธอบ่นกับตัวอง

“เดี๋ยวเธอก็รู้ตอนที่ส่งผู้ชายที่ฉันบอกสู่สุขคติได้แล้วเสียงของพระเจ้าดังขึ้นแต่ไม่ปรากฏตัว

ในวันนั้นเธอได้ส่งวิญญาณสู่สุขคติไปหลายวิญญาณพอตกเย็นเธอก้คิดว่าน่าจะไปหาห้องเช่าอยู่พอเธอเช่าแล้วงพอจะเข้าหอ้วก็มีคนเดินออกมาจากห้องข้างๆแล้วใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้น

เมื่อเธอได้รับพลังจากสวรรค เธอก็มายังโลกเธอไม่มีปีกทำให้เธอดูเหมือนมนุษย์ธรรมดาแต่เธอสามารถเหาะได้

เมื่อเธอมาถึง “ป้าเคยได้ยินเรื่องสิ่งลี้ลับแถวนี้รึป่าวคะ” เธอถามป้าคนหนึ่งถ้าทางใจดี

“ป้าเคยได้ยินว่ามีวิญญาณผีอยู่แถวตึกล้างตึกนั้นนะตรงนั้น” ป้าคนนั้นตอบด้วยความงง

“ถ้างั้นหนูไปแล้วนะคะ” เธอตอบพร้อมวิ่งไปทางตึกล้าง

ตึกนั้นมืดมากๆ พอเธอเข้าไป

“ช่วยผมสู่สุขคติด้วย”  เขาพูดคล้ายเสียงของผีทั่วๆไป

“ได้สิ” เธอพูดพร้อมเหาะไปกลางตึก

“พร้อมนะ” เธอพูดต่อ

“ฉันพร้อมเสมอ” เสียงนั้นพูด

แล้วเธอก็รวบรวมสมาธิแล้วก็มีแสงสีขางนวลอยู่รอบๆมือของเธอจากนั้นเธอก็ยืดแขนจนสุดทันใดนั้นแสงก็พุ่งไปหาคนที่อยู่ข้างหน้าของเธอจากนั้นผู้ชายที่ยืนด้านหน้าของเธอก็ค่อยๆหายไป

“เรื่องง่ายๆแบบนี้ทำไมถึงต้องให้ฉันทำด้วยนะ”เธอบ่นกับตัวอง

“เดี๋ยวเธอก็รู้ตอนที่ส่งผู้ชายที่ฉันบอกสู่สุขคติได้แล้วเสียงของพระเจ้าดังขึ้นแต่ไม่ปรากฏตัว

ในวันนั้นเธอได้ส่งวิญญาณสู่สุขคติไปหลายวิญญาณพอตกเย็นเธอก้คิดว่าน่าจะไปหาห้องเช่าอยู่พอเธอเช่าแล้วงพอจะเข้าหอ้วก็มีคนเดินออกมาจากห้องข้างๆแล้วใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้น