อย่าทำตาม

เนื้อเรื่อง

ตั้งแต่จามความด้ายฉันมักถามตัวเองเสมอว่าฉันเกิดมาทามมัย เกิดมาเพื่อคัย ในเมื่อฉันไม่เคยที่จาทามตัวมีประโยชน์กับคัยเลยสักครั้ง แต่ต้องฉันอยู่เพื่อพ่อกับแม่ คุงลองคิดดูว่าคุงเกิดมาโชคดีเพียงไหน คุงลองมารู้จักตัวฉันหั้ยดีก่อนแล้วคุงจารู้ว่าคุงเกิดมาโชคดีมากแค่ไหน       

            เหตุการณ์นั้นฉันยังจามด้ายเสมอ ตอนนั้นฉันอายุประมาณ 13 ปี เด็กอายุขนาดนี้คงต้องมีความคิดดีๆๆบ้างแล้วช่ายหม๊าย แต่ฉันม่ายจัดว่าเปงเด็กกลุ่มนั้นเลย อาจจะเปงเพราะว่าฉันห่วงเที่ยว ห่วงเล่น ติดเพื่อนมากเกินปัย จึงทามหั้ยฉันม่ายเคยสนจัยอารายเท่ารัย พ่อของฉันเกิดอาการคล้ายเปงลม ฉันก้อมะด้ายสนจัยอาราย คิกแค่ว่าเด๋วก้อหายเองแหละ ฉันไม่เคยสนจัยพ่อของฉันเลย หนำซ้ำฉันยังไปเที่ยวกับเพื่อนซะอีก พ่อฉันรู้ตัวเองว่าอาการม่ายค่อยดี พ่อของฉันจึงขี่รถไปหาเพื่อนของพ่อแถวๆๆบ้านนั้นเอง แต่สักพัก พ่อของฉันก้อ.........เกิดอาการชัก แขนขา ม่ายมีแรง.........หมอบอกว่าเส้นเลือดในหัวสมองของพ่อฉันตีบจึงทามหั้ยพ่อของฉันมีอาการอย่างนี้ หนำซ้ำกว่านั้นพ่อของฉันเปงโรคอัมพฤกษ์  คุงลองคิกดูสิว่า ถ้าวันนั้นพ่อของฉันเปงมากกว่านี้......ฉันจะทามยังงัยแค่นี้ฉันก้อรุ๊สึกแย่พอแล้ว ช่ายคุงคิกถูกแล้วคนมันเลว แม้กระทั่งพ่อตัวเองก้อไม่คิกที่จาดูแล ไม่คิกที่จาใส่จัย แต่ทุกวันนี้ฉันพยายามทามตัวหั้ยดี คุงลองคิกดูสิว่าคนอย่างฉันมานจาทนไปด้ายสักกี่น้ำ

คุงควรที่จารัก กตัญญุกับพ่อและแม่ของคุงหั้ยดีนะก่องที่ทุกอย่างมานจาสายปัย

วันนี้คุงทามอารายเพื่อท่านหรือยัง กลับไปถามตัวเองซะนะ

เรื่องนี้เปงเรื่องจิงทุกประการ