♀ LADY MAN ♂ [KOOKMIN]

ลำดับตอนที่ #14 : :: LADY FOURTEENTH :: BREAK UP!

Lady_man

BREAK UP!

        เอาจีมินมาเป็นผัว...

เอาจีมินมาเป็นผัว

เอาจีมินมาเป็นผัว

เอาจีมินมาเป็นผัว

เอาจีมินมาเป็นผัว

พ่องสิ! จีมินอ่ะเมียกู!!!

“โอ๊ยยยยย! ร้องให้มันมีชีวิตชีวาสิคะ! ซ้อมเชียร์นะจ้ะ ไม่ใช่สวดสรภัญญะ!” เจ๊ก้าแหกปากโวยวายใส่น้องๆ ม.1 และ ม.4 ที่นั่งตบมือเชียร์แบบแมวน้ำอดกินปลาของโปรด ดึงเอาสติของกุกที่กำลังว้าวุ่นกับคำประกาศิตของแก๊งศัตรูคู่อริกลับมาได้อย่างครบถ้วน

“คิก...”

“หัวเราะอะไรคะน้อง มีอะไรให้ขำเหรอ” เจ๊ก้าพุ่งเป้าไปที่รุ่นน้องซึ่งเผลอหลุดหัวเราะออกมาขณะที่เธอกำลังสั่งสอน นั่นถือเป็นการไม่ให้เกียรติอย่างรุนแรง คนถูกเรียกเองก็รู้ตัวจึงรีบหุบปากปรับสีหน้าให้เป็นปติ

“ตอบค่ะ เมื่อกี๊ยังหน้าระรื่นอยู่เลย”

“ไม่มีอะไรครับ” เด็กชายที่พึ่งขึ้นมัธยมต้นส่ายหัวเป็นพัลวัน หัวเกรียนก้มลงพยายามหลบเลี่ยงสายตาดุดันของรุ่นพี่ตัวขาวที่จ้องมา แต่แล้วก็หลุดหัวเราะออกมาอีกรอบอย่างห้ามไม่ได้

“หัวเราะอะไรคะ ถ้าไม่ตอบ พี่จะสั่งให้เต้นแมงมุมกับพี่วีรดานะคะ” วีที่ยืนเฝ้าน้องๆด้านข้างแถวถึงกับหันขวับ ไอ้เด็กอ้วนอย่างกับถังแก๊สนี่เขาไม่เอาหรอก มันต้องแบบหุ่นเฟิร์มมีกล้ามตัวสูงสิ วีรดาถึงจะมีอารมณ์ขย่ม(?)

“คือหน้าพี่เหมือนคางคกเลยครับ แล้วก็ขนจมูกแล่บออกมาด้วย” พูดจบก็เกิดเสียงหัวเราะดังลั่น ไม่เว้นแม้แต่บรรดาพี่ๆสต๊าฟที่ยืนเฝ้าก็พลอยหัวเราะไปด้วย ท่านเลขาฝ่ายกิจกรรมถึงกับเสียศูนย์ มือขาวรีบยกขึ้นมาปิดจมูก

“อีดาวเรือง กูบอกให้มึงตัดขนจมูกกูดีๆ ทำไมยังแล่บออกมาอีกห้ะ” เจ๊ก้ากระซิบด่ากระเทยรุ่นน้องตำแหน่งสไตล์ลิสท์ประจำตัวที่วิ่งมาพร้อมอุปกรณ์ความงามทางด้านโพรงจมูก

“ขอโทษค่ะเจ๊ หนูสะเพร่าเอง” ตุ๊ดร่างบางอย่างกับกุ้งแห้งรีบขอโทษขอโพยเจ๊ก้าที่กำลังหน้าแดงก่ำเพราะความอาย กรรไกรขนาดเล็กสีเงินวาวถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าหลุยส์ติ๊งต๊องก่อนจะบรรจงตัดขนจมูกเจ้าปัญหาที่บังอาจแลบออกมาผิดเวลาจนทำให้ได้รับความอับอาย โดยกระเทยรุ่นน้องไม่ลืมที่จะยกกระเป๋าขึ้นบังระหว่างทำการเมคอัพด้วย

“พี่ชูก้า เขาทำอะไรเหรอกุก” จีมินเอ่ยถามกุกที่ยืนอยู่ข้างๆ สายตามองไปยังกระเทยสองคนยืนทำอะไรบางอย่างท่ามกลางน้องๆกว่าหกร้อยคน

“ตัดขนจมูก”

“ห้ะ?”

“อึ้งใช่มั้ย เรายังอึ้งเลย เจ๊แกมั่นมาก” กุกพูดพร้อมกับขำออกมาหน่อยๆ  ทันทีที่เสร็จเรียบร้อย สไตล์ลิสท์รีบวิ่งกลับเข้าที่เดิม ปล่อยให้เจ๊ก้าได้กลับมาเฉิดฉายในลุคใหม่แบบไม่มีขนจมูกแลบ

“ยัง ยังจะหัวเราะกันอีก บันเทิงมากไหมพวกเอ็ง พอๆ ซ้อมเชียร์ต่อ!” กลับเข้าสู่โหมดจริงจังอีกครั้ง น้องๆพากันทำหน้าเซ็งเมื่อเจ๊ก๊าโหมดโหดกลับมา

การซ้อมเชียร์ดำเนินไปจนหมดเวลาช่วงพักกลางวัน เสียงกริ่งดังเตือนให้รู้ว่าถึงเวลาเข้าเรียนคาบบ่าย น้องๆพากันทยอยเข้าเรียนรวมถึงพี่สต๊าฟทุกคน จีมินรู้สึกแปลกใจที่กุกดูจะเงียบจนผิดสังเกต ร่างเล็กเอ่ยถามแต่เจ้าตัวก็เอาแต่บอกว่าไม่มีอะไร

เอ...หรือจะโกรธที่เขากัดหูแรงไป?

และเวลาก็ผ่านไปอีกอย่างรวดเร็ว ล่วงเลยมาจนถึงคาบสุดท้าย นักเรียนพากันเก็บของใส่กระเป๋าเมื่อถึงเวลาหมดคาบ กุกถอนหายใจด้วยความกังวลและดีใจในเวลาเดียวกัน วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการบำเพ็ญประโยชน์ตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ซึ่งภารกิจในวันนี้คือการทำความสะอาดคอกหมู

นี่มัน...นรกแตกชัดๆ

“เอาวะ คอกม้ากูยังผ่านมาแล้ว” กุกพึมพำให้กำลังใจตัวเองขณะเดินไปยังคอกหมูของชมรมคนรักหมูอู๊ดอู๊ด กลิ่นมาดามลอยมาแต่ไกลจนกุกต้องใส่ผ้าปิดจมูก เดินไปได้สักพักก็พบกับแก๊งสมาชิกชมรมโบกมือทักทายหน้าคอกหมูด้วยสีหน้าตื่นเต้นสุดขีด นี่มันคนแคระสามเกลอนี่หว่า

“ไงกุก ดีใจที่ได้เจอนะ เห็นนายใกล้ๆแล้วหล่อมากเลยอ่า” หนึ่งในนั้นเอ่ยทักร่างสูงเสียงใส เขาเองก็ไม่ได้รู้จักหรือสนิทอะไรมากมายแต่ก็พอจะจำชื่อได้ว่าชื่อ “หมิน” ซึ่งเป็นผู้ที่มีใบหน้ากลมเหมือนซาลาเปาใกล้จะระเบิดตลอดเวลา ส่วนอีกคนสองคนนี่จำไม่ได้ ช่างเถอะ

“อ้าว มาแล้วเหรอ พ่อคนแมนที่สุดในสามโลก น้องจีมินอยู่ไหนอ่ะ?” เสียงทุ้มอันเป็นเอกลักษณ์ดังแว่วมาก่อนตัว พี่มาร์คคนหล่อเจ้าเดิมเดินโพสท่าเท่มาแต่ไกล ใบหน้าคมมีแว่นกันแดดแบรนด์ดังสวมอยู่ด้วย แก๊งค์คนแคระพากันกรีดร้องพลางกระโดดเหยงๆอย่างกับโดนมดแดงกัดตีน

แล้วนี่ประทานโทษ อยู่ในคอกหมู จะใส่แว่นกันแดดทำพึ?

กุกเลือกที่ไม่ตอบคำถามของรุ่นพี่ขี้หลงตัวเอง ร่างโปร่งเดินไปรับอุปกรณ์ทำความสะอาดมาจากมือของแก๊งค์คนแคระ ก่อนจะเดินผ่านพี่มาร์คไปอย่างไม่สนใจใยดี ทิ้งให้มาร์คยืนโพสท่าค้างอยู่อย่างนั้น

พี่มาร์คได้แต่กร่นด่ารุ่นน้องที่ตัวสูงกว่าอยู่ในใจ ขายาวก้าวตามกุกเข้าไปในคอกหมู กลิ่นรัญจวนทำให้จมูกมาร์คเป็นอัมพาตไปโดยปริยาย จึงไม่จำเป็นต้องใช้ผ้าปิดจมูก ส่วนกุกก็เอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาตักขี้หมูแบบไม่สนใจชาวโลก

“กุก เรามาแล้ว” จีมินเดินเข้ามาพร้อมกับวีรดาและขวดน้ำในมือ หลังจากนั้นก็ชะงักเพราะกลิ่นที่รุนแรง ขณะที่วีรดาทำท่าเหมือนจะอ้วกออกมาให้ได้ซะเดี๋ยวนั้น จมูกจะพังไหม ต อบที

กุกเพียงแค่หันมามองแวบเดียวก่อนหันกลับไปสนใจงานในมือเหมือนเดิม พี่มาร์คมีสีหน้าเปรมปรีดิ์ทันทีที่ได้เห็นยอดรัก(เกือบ)หนึ่งเดียวในใจเดินเข้ามา อ้าแขนกว้างพร้อมกับวิ่งรี่เข้าไปหาจีมินหวังจะตะครุบร่างเล็กไว้ในอ้อมกอด แต่ก็ถูกสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถระบุเพศได้กระโดดขวางรับกอดไปเต็มๆ

“โอ้ว อยากกอดน้องวีก็ไม่บอก กระแทกซะแรงเชียว” วีรดาฉีกยิ้มสยอง ขณะที่ใบหน้าห่างกันแค่คืบเดียว ส่งผลให้พี่มาร์คเด้งตัวออกมาแทบจะเดี๋ยวนั้น

จีมินยืนขำมองดูพี่มาร์คที่ชะตาขาดถูกวีรดารังแกทั้งร่างกายและจิตใจ ก่อนจะเลี่ยงออกมา เดินไปหาร่างสูงที่คุ้นตาตรงมุมคอกหมู มือบางยื่นขวดน้ำเย็นที่ซื้อมาเผื่อให้คนตรงหน้าแต่กุกกลับส่ายหัวปฏิเสธ นั่นยิ่งเป็นการยืนยันว่ามีบางอย่างผิดปกติแน่นอน

“กุกโกรธเราหรือเปล่า?” ใบหน้าคมหันไปตามเสียงเรียก ภาพจีมินทำหน้าหงอยเหมือนลูกหมาโดนดุ ทำให้กุกรู้สึกอยากจะแกล้งคนตัวเล็กนี่สักที

“เรื่องไร?” แกล้งตอบเสียงแข็งพร้อมกับทำหน้าเย็นชาใส่ จีมินอ้ำๆอึ้งเพราะเห็นปฏิกิริยาของกุก ส่งผลให้เขาทั้งประหม่าและกลัวในเวลาเดียวกัน ริมฝีปากอิ่มเหมือนพยายามจะเอ่ยคำพูดออกมาอย่างยากเย็น แก้มกลมขึ้นสีระเรื่อด้วยความเขิน

“เรื่อง...ที่เราไม่ยอมกุกเมื่อวานใช่ไหม”

“.......” เกิดความเงียบครอบคลุมไปชั่วขณะก่อนกุกจะหลุดหัวเราะออกมาพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างจนแก้มแทบปริ

“ไรเนี่ย จีมินคนลามก” ร่างบางอ้าปากค้างเพราะความหน้าด้านของกุกที่พูดได้ไม่ดูตัวเอง กำปั้นเล็กถูกส่งกระแทกเข้าท้องกุกอย่างจังจนจุกตัวงอ แต่กระนั้นก็ยังยิ้มหน้าระรื่นได้อยู่ดี

“กุกนั่นแหละคนลามก” กระทืบเท้าอีกคนให้เป็นของแถมอีกที กุกกระโดดเหยงๆด้วยความเจ็บปวด รู้สึกหลังๆจีมินชักจะโหด ไม่ได้การละ แบบนี้ต้องตบจูบ(?)

“จีมินทำไรอ่ะ” เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กหยิบพลั่วขนาดใหญ่ขึ้นมา พยายามจะตักกองขี้หมูที่เขากวาดมารวมกันไว้ก่อนหน้านี้ กุกจึงรีบเข้าไปห้าม ดึงเอาพลั่วออกจากมือของจีมิน ร่างบางทำหน้าฉงนก่อนจะแย่งพลั่วกลับมา แต่กุกไหวตัวทันกว่า

“ก็จะช่วยกุกไง เอาพลั่วมาให้เรานะ”

“ไม่ต้องอ่ะ เดี๋ยวจีมินเปื้อน”

“ได้ไง ขี้หมูตั้งเยอะแยะ เอามานะ” จีมินเอื้อมไปแย่งพลั่วกลับคืน คนตัวสูงกว่าจึงเบี่ยงหลบ

“ไม่เอา ถ้าตัวจีมินเปื้อน ตอนเราแอบหอมแก้มจีมินตอนนอน ก็เหม็นอ่ะดิ” พูดพร้อมกับอมยิ้มกรุ้มกริ่มและไม่วายยักคิ้วยียวนให้ด้วย จีมินอ้าปากค้างเป็นรอบที่สองของวัน ในหัวพยายามนึกคำภาษาไทยที่ใช้ด่าได้สุภาพที่สุด สุดท้ายก็นึกไม่ออก เปลี่ยนเป็นการยืนทำหน้าบูดเป็นตูดลิง เพราะไม่อยากทำร้ายคนไทย เดี๋ยวจะถูกมองว่าคนเกาหลีชอบใช้ความรุนแรง

กุกระบายยิ้มเมื่อเห็นคนตรงหน้าพองแก้มอย่างหงุดหงิดที่นึกคำตอบโต้ไม่ออก ใบหน้าหล่อก้มลงไปใกล้ ริมฝีปากหนาบรรจงประทับจูบลงบนปลายจมูกเล็ก สัมผัสแผ่วเบาทำเอาจีมินยืนตัวแข็งทื่อ ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านออกมาส่งผลต่อหัวใจร่างบางอย่างแรง และส่งผลต่อสายตาอีกห้าคู่ที่มองมาด้วย

พรึ่บ!

“เฉิน!” หนึ่งในแก๊งคนแคระร้องเสียงหลงเมื่อเห็นเพื่อนล้มเป็นลมพับไปต่อหน้าต่อตา หลังเห็นฉากสุดแสนจะโรแมนติก ยาดมตราโป๊ยเสี้ยนถูกยัดเข้ารูจมูกเฉินทั้งสองข้าง แก๊งคนแคระอีกสองคนส่งเสียงร้องตกใจกันวุ่นวาย พยายามจะปลุกเพื่อนด้วยการปั๊มหัวใจตามที่ได้เรียนมาในวิชาสุขศึกษา

ส่วนวีรดาและพี่มาร์คมีสีหน้าไม่ต่างกัน ตุ๊ดหัวเห็ดลุ้นระทึกมากถึงขั้นหยิกแขนรุ่นพี่ข้างๆแรงจนเนื้อแทบหลุด กลัวว่าเพื่อนสนิทเธอจะทำอะไรมากกว่าการจูบ แค่คิดก็....โอ้วววว

            เดี๋ยว...ในคอกหมูนะมึง...

“อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ มันน่าฟัดนะรู้ไหม” กุกผละออกมาพลางหยิกแก้มจีมินอย่างหมั่นเขี้ยว ส่วนคนตัวเล็กก็ได้แต่ทำอะไรไม่ถูก ใบหน้ากลมร้อนฉ่าจนแทบจะระเบิด วีรดารีบกุลีกุจอไปดึงจีมินออกห่างจากคนชอบฉวยโอกาสทันที

“มึงนี่! เมื่อวานเฉาะหัวเขา วันนี้ยังจะมาขโมยจูบอีก!”

“ใช่!! แล้วทำไมพี่มาร์คไม่ได้ทำบ้าง!?” ทั้งสามหันไปมองมาร์คทันที เจ้าตัวทำหน้าตาไม่สบอารมณ์ สงสัยว่าทำไมตนไม่ได้ทำแบบนี้บ้าง

“พอเลย! ทำกันไปเองสองคน กูไม่ช่วยละ เอะอะก็ถึงเนื้อต้องตัว หื่นกามกันจริงๆ ป่ะ จีมิน ไปเดินเล่นกันเหอะ” เจ้าของเสียงแหบที่พยายามดัดให้แหลมจูงมือจีมินที่ทำหน้าเหรอหราออกไปจากคอกหมู ทิ้งอดีตตุ๊ดฝันเปียกกับชายหนุ่มบ็อกเซอร์เซเลอร์มูนไว้เพียงลำพัง

“เพราะมึงอ่ะ” มาร์คมองอีกคนอย่างคาดโทษ กุกยี่ไหล่อย่างไม่ยี่หระ เขาไม่ได้เสียเปรียบเสียหน่อย กลับบ้านไปก็ได้เจอจีมินอยู่ดี ร่างโปร่งรีบทำงานของตัวเองให้เสร็จโดยไม่ปริปากพูดจาอะไรอีก

“ทำไรอีกล่ะเนี่ย” กุกขมวดคิ้วจนเป็นปม เมื่อเห็นรุ่นพี่ตรงหน้าอยู่ๆก็วางพลั่วลง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นแทนที่จะรีบทำความสะอาดคอกหมูให้เสร็จ

“ขี้เกียจ เดี๋ยวมือด้าน พอสัมผัสน้องจีมินแล้วน้องจะไม่เคลิ้ม” กุกกรอกตาไปมาอย่างเหลือเชื่อกับความหน้าด้านและความขี้มโนของมาร์ค  ขายาวเดินก้าวเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้ารุ่นพี่ ดึงโทรศัพท์ในมือออกมา ใบหน้าหล่อเคลื่อนเข้าไปใกล้อีกคน ริมฝีปากกำลังจะเอื้อนเอ่ยคำพูด

“อย่า...กุก อย่าจูบพี่เลย พี่รู้ว่าเรายังมีเยื่อใยกับพี่อยู่ แต่ตอนนี้พี่รักจีมิน...” พี่มาร์คทำหน้าเศร้าพลางยกนิ้วขึ้นมาแตะปากกุก สีหน้าอึ้งสุดขีดปรากฏเด่นชัดบนใบหน้ากุก เสียงทุ้มรีบชิงพูดขึ้นแต่ก็ถูกกดทับไว้ด้วยนิ้วกลางของอีกคน

นิ้วกลาง?

“ไม่ น้องกุก ยิ่งพูดจะทำให้เราสองคนเสียความรู้สึก พี่ขอโทษ แต่หัวใจพี่ยกให้น้องจีมินไปหมดแล้ว” มาร์คใช้มืออีกข้างลูบหัวปลอบประโลมเด็กตัวสูงกว่า กุกรีบก้มหลบพร้อมกับถอยออกมาหนึ่งก้าวด้วยใบหน้าสุดสยองเต็มขั้น

“อย่าร้องไห้นะน้องกุก ที่พี่จะครองรักกับน้องจี—“ ยังไม่ทันที่จะพูดจบ กุกก็ทำแบบเดียวกันด้วยการยกนิ้วกลางขึ้นปิดปากพี่มาร์คแต่เป็นนิ้วกลางทั้งสองข้าง พลางกระตุกยิ้มก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น

“จีมินเมียกู ได้กันแล้ว จบนะ”

เอื๊อะ!! มาเก็บศพพี่มาร์คที...

“ไม่ช่วยสองคนนั้นจะดีเหรอ” จีมินเอ่ยถามวีรดาที่กำลังเดินกินลูกชิ้นปิ้งในมืออย่างเอร็ดอร่อย หลังจากพากันเดินออกมาซื้อของกินที่เปิดท้ายใกล้ๆกับโรงเรียน  ซึ่งช่วงเย็นค่อนข้างจะมีคนพลุกพล่านเป็นพิเศษเพราะเป็นตลาดขนาดใหญ่

“ยังจะใจดีอีก จีมิน เดี๋ยวก็โดนจับปล้ำกลางคอกหมูหรอก”

“ฮ่ะๆ พูดอะไรอย่างนั้น”

“จริงๆ นี่ซีเรียสนะ อยู่บ้านกับอิกุกนี่โดนมันลวนลามบ้างป่ะเนี่ย” จีมินรีบส่ายหัวด้วยความเร็วแสง แต่มีหรือคนอย่างวีรดาจะเชื่อ ยิ่งภาพในคอกหมูเมื่อกี๊นี้แล้วด้วย ไหนจะช่วงนี้ที่อิกุกจะถึงเนื้อถึงตัวจีมินตลอดเวลา บางทีจีมินอาจจะเสียเอกราชให้อิกุกแล้วก็ได้..

เหวยยยย นี่กูคิดอะไร ไม่เอาๆๆ ไสยๆ

ปั่ก!!

ขณะที่กำลังฟุ้งซ่านอยู่คนเดียว แรงกระแทกที่ไหล่รุนแรงราวกับตั้งใจ ทำให้วีรดาหันไปมอง ตุ๊ดตัวบางสองคนในชุดนักเรียนปักตัวอักษรย่อของโรงเรียนที่วีจำได้ดีว่าเป็นโรงเรียนของแก๊งคู่อริที่บังอาจมารุมทำร้ายเจ๊ก้าสุดที่รัก ใบหน้าศัตรูแสดงออกถึงการเหยียดหยามอย่างรุนแรง

“อุ๊ยส์ สีติด”

“พูดแล้วสำเหนียกดูผิวตัวเองบ้างนะ อิถ่าน” วีรดาสวนทันควัน คำพูดจิกกัดกระแทกหน้าทั้งสองจนเปลี่ยนจากยิ้มแย้มเป็นบึ้งตึง รังสีแห่งความเกลียดชังแผ่ออกมาจนจีมินรู้สึกได้ มือเล็กพยายามดึงวีรดาออกมาให้ห่างจากสองคนนั้นแต่ก็ไม่เป็นผล

“มึงเองก็หยุดแดกกลูต้าปลอมได้ละ เอาไม่อยู่หรอก มึงดำเกินพิกัดไป” พากันหัวเราะเยาะเย้ยอีกคนอย่างสนุกปาก วีรดาได้แต่กำมือแน่น ไม่อยากจะมีเรื่องในที่ที่คนเยอะขนาดนี้ เดี๋ยวโรงเรียนเขาจะพลอยเดือดร้อนไปด้วย

“ได้แต่เห่า กลูต้าที่กูแดกไม่ได้ปลอมแต่อิมพอร์ตฟรอมยูเอสเซ มีตังซื้ออย่างกูมั้ยล่ะ อีโกลเด้นฟลาวเวอร์” วีรดาออกสำเนียงเป๊ะจนเจ้าของภาษายังต้องอึ้ง ร่างผิวสีคาราเมลสะบัดบ็อบใส่ทั้งสองอย่างแรงพร้อมกับลากจีมินออกมาจากรัศมีของตุ๊ดคู่อริ

“โกลเด้นฟลาวเวอร์คืออะไรเหรอ วี” เสียงเล็กถามถึงคำศัพท์แปลกๆที่ตัวเองไม่เข้าใจ

“คำชนิดหนึ่งที่ไว้ใช้เรียกพวกดัดจริตน่ะ”

“ลูกคนขายส้มตำรสชาติเห่ยๆอย่างมึงเนี่ยนะมีตังซื้อ?!” เสียงแหบๆตะโกนไล่หลังมา ประโยคที่เอ่ยไปถึงบุพการี จุดชนวนให้อารมณ์ในใจวีพุ่งสูงปรี๊ดเหมือนปรอทแตก มือดำปล่อยมือจีมินลงก่อนจะวิ่งไปกระโดดถีบขาคู่ใส่คนที่บังอาจว่าแม่เขาในทางเสื่อมเสีย

“รู้อะไรไว้นะ ร้านแม่กูอร่อยจนมีรายการทีวีมาถ่ายทำเป็นสิบๆ ดารงดารามากินเพียบ อย่าได้พูดถึงแม่กูแบบนั้น ไม่งั้นชีวิตมึงอาจจะสั้น กูไม่ได้พูดเล่นนะ” ตุ๊ดคู่สัมผัสได้ถึงความอำมหิตผ่านทางน้ำเสียงนั่น ขนอ่อนลุกชันขึ้นโดยอัตโนมัติ ผู้คนรอบข้างต่างพากันมองดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

“แล้วก็ไปบอกอิไข่เน่าแก๊งมึงด้วยว่ามาเจอกับกูสักหน่อย กูคันตีนอยากถีบหน้ามัน”

“คันตีนเพราะเป็นเกลื้อนหรือไง อิดำ” เสียงทุ้มแหบของผู้มาใหม่เอ่ยขึ้นด้านหลัง เจ้าของผมทรงมหาดไทยฉีกยิ้มแบบมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์ส คนที่วีรดาแสนเกลียดนักเกลียดหนา คนที่ใช้ส้นเข็มปลาร้าตบหน้าเจ๊ก้า

อิติ๋ม ไข่เน่า....

“มาก็ดี เจอกับกูสักหน่อยมั้ย” วีผละออกจากสองคนที่นอนแอ้งแม้งบนพื้นมาประจันหน้ากับตุ๊ดที่ตัวสูงเล็กน้อย ติ๋มหัวเราะในลำคอ ถึงแม้ใบหน้าจะยิ้มแย้มแต่สายตาที่ส่งออกมาเฉือดเฉือนราวกับจะฆ่าให้ตาย

“พอดีพึ่งทำเล็บมา กลัวเล็บจะถลอก แต่ก็จะสงเคราะห์ให้ก็ได้”

เพี้ยะ!!!

“จีมิน!” วีรดาร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ ใบหน้ากลมหันไปตามแรงตบ รอยริ้วแดงปรากฏเด่นชัดบนแก้มขาว จีมินเอาตัวเข้ามารับแทนวี

“ว๊าย! ผัวอันดับสอง ติ๋มขอโทษ!” เจ้าของแรงตบเมื่อครู่นี้รีบขอโทษร่างเล็กที่ยืนนิ่งไม่พูดอะไร ความรู้สึกผิดเกาะกุมหัวใจติ๋มที่เผลอทำร้ายว่าที่เจ้าบ่าวที่วาดฝันไว้ว่าจะไปแต่งงานกันที่เกาหลีใต้

“มึงทำเพื่อนกู อิเลว!!” วีรดาพุ่งเข้าไปเสยคางติ๋มด้วยความเร็วสูง ตุ๊ดมหาดไทยถึงขั้นหน้าหงายเซถลาไปหลายก้าวเพราะไม่ทันได้ตั้งตัว พรรคพวกอีกสี่ห้าคนพากันรุมวีรดา จีมินรีบแทรกตัวเข้าดันคนอื่นๆออก แต่ดูเหมือนจะโดนลูกหลงไปด้วย

“อย่าตีโดนผัวกู!!” หลังจากตั้งหลักได้ติ๋มกรีดร้องพยายามปรามไม่ให้เพื่อนแอคแทคโดนคนสำคัญของหัวใจ

“หยุดนะ! อย่าทำวี!” จีมินรวบรวมแรงทั้งหมดพยายามผลักบรรดาตุ๊ดที่เข้ามาทำร้ายวีรดาที่ตอนนี้ดูเหมือนจะสู้ไม่ได้ แหงล่ะ ห้ารุมหนึ่ง

“จีมิน ออกป่ะ—“ กลับกันวีรดาผลักจีมินออกมาไม่ให้โดนลูกหลงไปมากกว่านี้ ไม่ทันจะพูดจบประโยคก็โดนตบอีกรอบ

เพี้ยะ!!

“มึง มีคนตบกันเว้ย มีโรงเรียนเราด้วย” แบมแบมตาโตขณะกำลังเลือกซื้อลิปกลอส บรรดาเครื่องสำอางถูกวางลง ขาเรียววิ่งไปพร้อมกับเพื่อนๆตรงไปยังที่เกิดเหตุซึ่งไทยมุงเต็มไปหมด เสียงการต่อสู้และโวยวายดังชัดเจนจนแบมแบมรู้สึกว่ามันต้องรุนแรงพอสมควร

“อิวีนี่!” หลังพยายามเบียดแทรกเข้าไปในฝูงชนอยู่นาน ปรากฏภาพวีบุคคลผู้คุ้นเคยเพราะมีประวัติตบกันมาก่อนและจีมินที่พยายามจะช่วยอีกคนอย่างสุดความสามารถ ใบหน้าทั้งสองเต็มไปด้วยรอยช้ำแดง

“แบมมึงทำไร!?” เพื่อนอีกสามคนตะโกนเรียกแบมที่จู่ๆก็วิ่งเข้าไปดึงตุ๊ดที่กำลังรุมวีออกมา

“ช่วยอิวีไง ช่วยมันเร็ว!” การต่อสู้ชุลมุนวุ่นวายหนักกว่าเดิมเมื่อมีกองทัพเสริมเข้าไปช่วย ติ๋มพยายามดึงจีมินออกมาให้ห่างแต่ก็ไม่สำเร็จสักที

ทางด้านทีมคอกหมูที่กำลังฉีดน้ำทำความสะอาดเป็นขั้นตอนเกือบสุดท้าย สังเกตเห็นแก๊งคนแคระมีท่าทางตกใจ หนึ่งในนั้นรีบวิ่งมาบอกข่าวการตบกันที่บริเวณใกล้ๆโรงเรียน  สายยางในมือหล่นลงพื้น กุกรีบวิ่งออกไปโดยไม่สนใจอะไรเล่นเอาพี่มาร์คตามแทบไม่ทัน

การต่อสู้ยังคงดำเนินไปอย่างดุเดือด วีรดาปากช้ำห้อเลือดเพราะถูกตบตีหลายครั้ง ขณะที่จีมินเต็มไปด้วยรอยหยิกรอยข่วนที่แขน กุกมาถึงที่เกิดเหตุ แขนยาวแหวกผู้คนออกด้วยแรงมหาศาล วิ่งเข้าไปดึงจีมินและวีรดาออกมา แต่ไม่วายตุ๊ดคนอื่นๆก็ยังตามมาตบแม้จะมีแบมแบมช่วย ส่วนวีรดาเองก็ไม่น้อยหน้า ยังยื่นมือออกไปสู้ต่อ

“เห้ย!! หยุดสิวะ!!!” เสียงทุ้มตะคอกดังลั่น ดังเสียจนบรรดาตุ๊ดพากันผวาตกใจหยุดการกระทำทั้งหมด ติ๋มยกมือทาบอกด้วยความอะเมซิ่งที่การตะคอกครั้งเดียวของผู้ชายแมนๆสามารถหยุดตุ๊ดร่วมกว่าสิบคนได้

นี่แหละ ผัวอันดับหนึ่งของกู ฮิ

 

Writer talk^TM

…………………………………………………………………………………………………………………

ฮิๆฮุๆแฮะๆโฮะๆฮ่ะๆฮัวะๆ ฮัลโหลววววว กลับมาแล้วววว 55555555 ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร ขี้เกี๊ยจ ขี้เกียจ กรั่กๆ

ตอนนี้กลับมาพร้อมกับติ๋มไข่เน่า ทุกคนเดาว่าเป็นอิเน่ฮุน เอ๊อนั่นแหละ ก็อิเน่ฮุน 5555555

รอบนี้จีมินพลอยโดนลูกหลงไปด้วย พี่จอนถึงขั้นติดสปีดไปช่วย ตะโกนเสียงกึกก้องฟ้าถล่มดินทลาย(?)

ติดตามกันต่อน้าาา อย่าพึ่งทิ้งกันไปไหน ส่วนอีกเรื่องเดี๋ยวจะรีบอัพนะ 555555

 102 FZEЯE