ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ♀ LADY MAN ♂ [KOOKMIN]

    ลำดับตอนที่ #9 : :: LADY NINETH :: PUNISH

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.43K
      18
      28 มี.ค. 58

    Ladyman

    PUNISH

     

     

     

     

     

                มอง~ เธอสาวเธอสวย ฉันจึงได้มอง~

     

     

     
     

     

     

                พี่มาร์คคนหล่อประจำห้อง 6/3 ดีกรีเดือนโรงเรียนสามปีซ้อน กำลังยืนพิงผนังอาคารสองราวกับนายแบบ พร้อมกับเสียบหูฟังข้างหนึ่ง ใบหน้าหล่อหันไปตามเสียงฝีเท้าที่เดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้วก็ต้องตาโตเมื่อเห็นสาวงาม(?) ที่เฝ้าฝันถึงมาตามคำขอในจดหมาย

     

     

               

                “น้องจีมินมาหาพี่แล้ว”

     
     

     

     

                “คะ ครับ” คนตัวเล็กรู้สึกประหม่าเมื่อมาร์คมองเขาราวกับจะกลืนกินไปทั้งตัว ดีที่ช่วงนี้เป็นช่วงพักกลางวัน หลังอาคารสองจะไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ ไม่อย่างนั้นเขาคงจะกลายเป็นข่าวซุบซิบไปทั่วทั้งโรงเรียนแน่

     

     

     

                “พี่บอกความรู้สึกของพี่ไปหมดแล้ว...” คนตรงหน้าเอื้อมไปจับมือบางพร้อมกับขยับตัวเข้ามาใกล้ จนเห็นสิวหัวช้างที่ใต้คางพี่มาร์ค จีมินเลยต้องเขยิบตัวออกมา

     

     

     

                “พี่ขอน้องจีมินเป็นแฟ....”

     

     
     

     

                “อิพี่มาร์ค!!!” เสียงแหลมแหบดังมาแต่ไกล มือใหญ่ปัดมือมาร์คที่จับมือร่างเล็กเอาไว้ออกพร้อมกับยืนเท้าเอวอย่างเอาเรื่อง

     

     

     

     

                “น้องกุก!” ทั้งจีมินและมาร์คยืนอึ้งราวกับได้เจอสิ่งมหัศจรรย์ ใบหน้าหล่อแต่งแต้มไปด้วยเครื่องสำอางค์หลากชนิด แต่ที่เด่นที่สุดคือดวงตาที่กรีดอายไลน์เนอร์เส้นยักษ์ ปากแดงจ๋า พร้อมกับปัดแก้มแดงเป็นวง ขณะที่วีรดาวิ่งตามมาพร้อมกับกระเป๋าคิตตี้ใบโต

     

     

     

                “ไหนว่าน้องกุกแมนแล้วไง” กว่าพี่มาร์คจะทำการรีเซทสมองเสร็จก็ใช้เวลาซะนาน เพราะมัวแต่อึ้งกับสไตล์การแต่งหน้าน้องกุกที่แลดูจะล้ำโลกไปหน่อย

     

     

     

     

                “แมนอะไร ดูหน้าน้องกุกสิ! ไหนพี่มาร์คบอกชอบน้องกุกไง! ทำไมทำกับน้องกุกอย่างนี้” พูดพร้อมกับใช้มือเล็กๆ(?) ฟาดเข้าที่ไหล่พี่มาร์คเต็มแรง

     

     

     

     

                กระดูกกูหักแล้วมั้งครับ....

     

     

     

     

                “อ่า พี่ขอโทษ น้องกุกยังเป็นที่รักในใจพี่เหมือนเดิมนะครับ”

     

     

     

                “แล้วจีมินล่ะ”

     

     

     

                “ก็รักเหมือนกัน”

     

     

     

                เหมือนเตรียมการกันมาเรียบร้อย วีรดาบีบคลีนเซอร์ใส่สำลีเช็ดหน้าน้องกุกด้วยความเร็วแสง จากกุกคนงามกลายเป็นกุกคนแมนทันที ยกเว้นปากที่ยังแดงอยู่

     

     

     

                “เหรอ ม่อนะมึงอ่ะ”

     

     

     

                ผั่วะ!!

     

     

     

                มาร์คเซถลาไปตามแรงต่อยของอีกคน หมัดหนักๆ ปะทะเข้าใบหน้าหล่ออย่างจัง พี่มาร์คอึ้งรอบสองเมื่อเห็นกุกคนแมนตรงหน้าแม้ว่าปากจะแดงก็เถอะ

     

     

     

                “นี่มึงแมนแล้วนี่หว่า!

     

     

     

                “เออน่ะสิวะ! มึงจำไว้เลยนะ จีมินของกู มึงอย่าเสือก!” วีรดายืนกรี๊ดกร๊าดอยู่ในใจ ให้ตายสิ เพื่อนเธอแมนอย่างกับพวกมาเฟียหรือไม่ก็พวกแบดบอย หล่อจริงไรจริง กุกดึงจีมินออกมาจากตรงนั้น แต่มาร์คก็ตะโกนตามหลัง

     

     

     

                “มึงอย่าคิดว่าต่อยกู แล้วจะเดินหนีไปได้ง่ายๆนะเว้ย” มาร์คพุ่งเข้าใส่อีกคนจนล้มลงไป การต่อสู้อันดุเดือดเปิดฉากขึ้นโดยไม่มีใครยอมใคร กุกทั้งเตะ ต่อย ตบ(?) ใส่แม่งทุกอย่างที่มี จนนักเรียนแถวนั้นเริ่มมามุงดูกันเรื่อยๆ

     

     

     

                “หยุดเถอะ! หยุดได้แล้ว” จีมินตะโกนห้ามทั้งสอง ขณะที่วีรดาดึงคนตัวเล็กออกมา ไม่ให้เข้าใกล้เพราะเดี๋ยวจะโดนลูกหลง

     

     

     

                “กรี๊ดดดดด!! พี่มาร์ค” แบมแบมวิ่งฝ่าฝูงชนเข้ามา เพราะได้ข่าวว่าเกิดเรื่องขึ้นกับแฟนตัวเอง

     

     

     

                “อิกุก มึงหยุดนะ! อิ....” เมื่อเห็นว่ามาร์คกำลังเสียเปรียบ มีหรือ แบมแบมจะทนได้ รีบวิ่งเข้าไปดึงกุกออกมา แต่ทันทีที่เห็นใบหน้าหล่อนั่น แบมแบมก็ใจเต้นแรง

     

     

     

     

                หล่อววววววววว

     

     

     

     

                “กุก ปล่อยแฟนเรานะ อย่าทำพี่มาร์คเลย” เสียงพูดเมื่อเทียบกับเมื่อกี๊เปลี่ยนไปราวฟ้ากับเหว วีรดาอยากจะอ้วกกลูต้าที่ซื้อจากเจ๊ก้าออกมา แบมแบมกระพริบตาปิ๊งๆ ก่อนกุกจะยอมปล่อยมาร์คออกมา

     

     

     

                “ดูผัวมึงดีๆหน่อย ไม่ใช่ปล่อยให้แม่งม่อไปเรื่อย” ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับจีมินและวี ขณะที่แบมแบมมองตามตาเยิ้ม

     

     

     

                แบดบอยอ่ะ กรี๊ดๆๆ

     

     

     

                พี่มาร์คนอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้นโดยศรีภรรยาไม่คิดจะมาช่วย เอาแต่เพ้อถึงชายอื่นที่ในอดีตเคยตบกัน

     

     

     

                “แบมมาช่วยพี่สิ...โอยยย”

     

     

               

                “สมน้ำหน้า ม่อดีนัก นอนมันอยู่อย่างนั้นแหละ” สิ้นเสียงแบมแบมก็เดินสะบัดบ็อบจากไป พี่มาร์คนอนอ้าปากหวอด้วยความอึ้ง โดนต่อยแล้วยังโดนเมียทิ้งอีก

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     


     

     

                “กุกเจ็บมากมั้ย” คนตัวเล็กเอ่ยถามร่างสูงหลังจากพากันมานั่งที่โรงอาหาร ใบหน้าคมมีรอยฟกช้ำนิดหน่อยจากการต่อสู้

     

     

     

                “ไม่เป็นไร ไม่เจ็บหรอก”

     

     

     

                “ทำแบบนี้ทำไมเนี่ย”

     

     

     

                “ก็ไม่อยากให้ใครยุ่งกับจีมินอ่ะ” ร่างเล็กหน้าขึ้นสีระเรื่อเมื่อได้ยินคำพูดของอีกคน วีรดาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเริ่มจะแปรเปลี่ยนเป็นฝุ่นดำลอยรอบๆ ทั้งสอง

     

     

     

                “อะ เอ่อ เดี๋ยวเราไปซื้อข้าวมาให้นะ” จีมินรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะรู้สึกหวั่นไหวกับสายตาที่มองมา

     

     

     

                “เดี๋ยวให้วีไปซื้อก็ได้” วีรดาถึงขั้นหันขวับ ใจร้ายมากเพื่อนกุกทำไมถึงผลักไสเพื่อนวีเช่นนี้

     

     

     

                “ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราไปซื้อเอง”

     

     

     

                “มึงใจร้ายมาก พยายามไล่กูทุกวีถีทาง” วีพูดขึ้นหลังจากจีมินเดินไปซื้อข้าว พร้อมกับเบ้ปากด้วยความน้อยใจสุดขีด

     

     

     

                “โห่ กูก็แค่แกล้งมึงเล่นไปงั้นแหละ กูรักมึงจะตายยยยย” อ้อนด้วยการหยิกแก้มไปทีนึง ทำให้วีรดาหายงอนในทันที แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ เสียงบุคคลผู้มาใหม่ก็เอ่ยขึ้น ซึ่งกุกจำได้ว่าเป็นหนึ่งในแก๊งสารวัตรนักเรียนสุดโหด

     

     

     

                “จอนศักดิ์ ครูสมศรีเรียกพบที่ห้องปกครอง”

     

     

     


     

                ซวยแล้วไง!!!

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                “ครูว่าพวกเธอก็รู้กฎของโรงเรียนเราดีนี่ ว่าห้ามทะเลาะวิวาทกัน ทำไมยังทำอีก?” ครูสมศรีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ ไม่เพียงแต่น้ำเสียง แอร์ห้องปกครองก็เย็นมาก

     

     

     

                “ใครเริ่มก่อน”

     

     

     

                “ผมครับ” กุกพูดขึ้น

     

     

                “เอาล่ะ ถึงเธอจะเป็นคนเริ่มก่อนแต่ทั้งสองคนก็ผิดเหมือนกัน ฉะนั้นพวกเธอจะต้องทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์เป็นเวลาสองอาทิตย์!

     

     

     

                สองหนุ่มตาโตด้วยความตกใจ จะเถียงเดี๋ยวก็เจอโทษหนักกว่าเดิม การบำเพ็ญประโยชน์นี่ร้ายแรงยิ่งกว่าโดนตีตูดหรือกร้อนผม เพราะมันต้องทำตั้งแต่ล้างส้วม ตัดหญ้าสนามบอล อาบน้ำหมู ไปจนถึงตักขี้ม้า เออ ฟังไม่ผิดหรอก โรงเรียนนี้มีชุดนุมขี่ม้าและชุมนุมรักหมูอู๊ดๆ แล้วต้องทำตั้งสองอาทิตย์!

     

     

     
     

                กูต้องตายคากองขี้ม้าแน่ๆ.....

     

     

     
     

                “เป็นไงบ้างมึง” วีรดาที่รออยู่หน้าห้องปกครองพร้อมกับจีมินเอ่ยถามหลังเพื่อนสนิทเดินทำหน้าวิญญาณหลุดออกจากร่างออกมา

     

     

     

                “กูได้บำเพ็ญประโยชน์กับไอ้มาร์ค 2 อาทิตย์”

     


     

     

     

                ตี ดี ดี ตี่ ดี ดี ดี่~~ (ทำนองเพลงธรณีกันแสง)

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     




     

     

                การบำเพ็ญประโยชน์แรกของวันนี้คือไปขัดส้วมชายอาคารสามและอาคารสี่หลังเลิกเรียน กุกยืนมองถุงมือและอุปกรณ์ล้างห้องน้ำอื่นๆ พร้อมกับคร่ำครวญในใจ

     

     

                “กุก เดี๋ยวเราช่วยนะ”

     

     

     

                “ไม่เป็นไร จีมิน ลำบากเปล่าๆ”

     

     

     

                “แต่เราเป็นต้นเหตุที่ทำให้กุกโดนทำโทษนะ ให้เราช่วยเถอะ” จีมินรู้สึกผิดที่ร่างสูงต้องมาโดนทำโทษเพราะเขา จึงอาสาช่วย

     

     

     

                “มา เดี๋ยวกูช่วยด้วย” วีรดารวบผมทรงหัวเห็ดด้านหน้าเป็นจุกเล็กๆด้วยยางสีชมพูสะท้อนแสง ก่อนจะเริ่มหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาด

     

     

     

                สภาพห้องน้ำของอาคารสามขึ้นชื่อเรื่องความสกปรกโสโครกที่สุด เป็นแหล่งรวมสิ่งปฏิกูลทุกชนิดบนโลก มีแม้กระทั่งกางเกงในที่ใส่แล้ววางทิ้งไว้บนอ่างล้างหน้าด้านในสุด แถมกลิ่นนี่ไม่ต้องพูดถึง วัดระดับเลเวลความรุนแรงแล้วได้ระดับอันตราย จำเป็นต้องใส่หน้ากากกันแก๊สพิษ

     

     

     

                “กูเกลียดห้องน้ำชายเพราะอย่างนี้แหละ” วีรดาจัดการราดน้ำยาล้างห้องน้ำตราแรปมอนคลีนเนอร์ที่ออกโฆษณาว่าสามารถขจัดคราบดำได้ภายใน 0.000000001 วินาที ลงบนคราบตามพื้นห้องน้ำ ขณะนั้นมาร์คก็กำลังวิ่งมายังห้องน้ำหลังเลิกเรียนคาบสุดท้าย ทันทีที่ก้าวแรกเข้าไปในห้องน้ำ...

     

     

     

                ปั่ก!!!

     

     

     

                เดือนโรงเรียนลื่นขาชี้ฟ้าอย่างงดงาม เสียงก้นกระแทกพื้นดังไปทั่ว น้ำยาล้างห้องน้ำที่วีราดไว้ ค่อยๆซึมเข้าก้นมาร์คคนหล่อทันที

     

     

               

                “ซี้ดดดด แม่งเอ้ย” มาร์คลุกขึ้นอย่างบอบช้ำ กางเกงนักเรียนตูดเปียกเป็นวงกว้าง ทำเอากุกกลั้นขำไว้ไม่อยู่

     
     

     

                “กรดกัดตูดแน่” ร่างสูงหัวเราะลั่น ขณะที่มาร์คได้แต่ยืนหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย

     

     
     

                “เงียบปากเลยนะมึง”

     
     

     

                “55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555”

     

     

     

                มาร์คตัดสินใจถอดกางเกงออกก่อนที่กรดจะซึมไปมากกว่านี้ บอกเซอร์ลายเซเลอร์มูนที่แบมแบมซื้อให้ปรากฎสู่สายตาทุกคน พี่มาร์คยักคิ้วในแบบที่คิดว่าเท่ห์ที่สุดในโลกให้จีมิน

     

     
     

                “เซ็กซี่มั้ยครับ น้องจีมิน”

     

     
     

                คนตัวเล็กได้แต่กลั้นขำไว้ในใจเพราะไม่อยากทำให้อีกคนเสียเซลฟ์ ใบหน้ากลมหันไปทางอื่นที่ไม่มีบอกเซอร์ลายหวานแหววนั่น

     

     

     

                “เซ็กซี่มากค่ะ แต่มาร์คคุงเล็กไปนะคะ อ่ะ ไปล้างคอห่านได้แล้วค่ะ” วีรดาพูดหน้าตายหลังทำการพินิจพิเคราะห์จุดยุทธศาสตร์ของคนตรงหน้า ทำเอาพี่มาร์คพูดไม่ออก เกิดอาการเครื่องเออเรอร์ชั่วคราว

     

     

     

                “5555555555555555” กุกระเบิดหัวเราะอีกรอบ โหยยย จะสะใจอะไรขนาดนี้ครับ

     

     
     

                “ไปเลยค่ะ ไม่ต้องอึ้ง พี่มาร์คคนหล่อ”

     

     

     

                สุดท้ายพี่มาร์คก็ต้องลากสังขารไปพร้อมกับอุปกรณ์ขัดห้องน้ำ เกิดมาพี่มาร์คยังไม่เคยขัดห้องน้ำ คุณหนูมากนี่พูดเลย

     

                 

               

                ขายาวพาตัวเองมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องน้ำย่อยที่มีประตูปิดไว้อยู่ เป็นเพราะดูหนังมากไป มาร์คจึงจินตนาการไปเรื่อย พอเปิดออกมาแล้วเขาจะเจออะไร? ศพที่ถูกหั่นเป็นชิ้นหรือเปล่า? ฟุ้งซ่านได้ซักพักก็ให้ตัวเองนับจังหวะในใจแล้วเปิดเข้าไป!

     

     

     

     

     

     

     

                พระเจ้า! น่ากลัวมากครับ!

     

     

     

     

     

                น่ากลัวกว่าศพอีก!!

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     


     

     

     

     

     

                ขี้สาดกระจายไปทั่วกำแพงเลยครับ!!

     

     

     

     


     

     

     

     

     

    Writer talkTM

    …………………………………………………………………………………………………………………

    อาจมีคนถามว่าไรท์แค้นอะไรพี่มาร์คหรือเปล่า 5555555 ไม่ค่ะ ไรท์เมนพี่มาร์คด้วยซ้ำ แต่การทำร้ายเมนคืองานของเราค่ะ 55555 รู้สึกจากกามมันจะกลายเป็นโสโครกแทน กรั่กๆๆ พี่มาร์คเล่นเจอแจ็กพ็อตในห้องน้ำแบบ อหหหหหหหหหหหหห เราต้องมาดูกันนะครัช ว่าพี่มาร์คจะทำเยี่ยงไร 555 แล้วก็ไรท์จะบอกว่า หลังจากพรุ่งนี้เป็นต้นไปไรท์จะเริ่มไม่ค่อยว่างแล้วน้า อาจจะไม่ได้มาอัพทุกวัน แต่รับรองว่าไม่ทิ้งแน่นอน จะมาอัพให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ ยังไงก็อย่าทิ้งกันน้าT^T รักรีดเดอร์ทุกคน ชู้บๆๆ <3

     

     

    THE PRINCESS
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×