The Moon House (รักฤาจะสิ้นเพียงจันทรา)

มนุษย์ส่วนใหญ่นั้นเชื่อบางอย่างในความรัก....ความรักสามารถสร้างพลังที่ยิ่งใหญ่

สร้างเรื่องดีงามมากมาย แต่ในทางตรงกันข้าม เรื่องที่เลวร้ายและน่ากลัวก็อาจจะเป็นผลที่มาจากความรักก็ได้

บางทีการอยู่คนเดียว...มันอาจจะเป็นผลดีก็ได้...ไม่ต้องเจอใคร...จะได้ไม่ต้องรักใคร......

เพราะอย่างนี้ไงเล่า....ความรัก...มักจะมาพร้อมกับความทุกข์เสมอ....

เหนื่อยเหลือเกิน....กับความรักที่ไม่สมหวัง....เมื่อใดหนอ......หรือต้องรอถึงชาติภพหน้าถึงจะได้ครองคู่...........

ชั่วนิจนิรันดร

เพียงเงาจันทร์ดวงน้อยบนผืนน้ำ

เพียงความงามที่ซ่อนอยู่ยามหลับใหล

เพียงความรักที่เกิดขึ้นอย่างเร็วไว

เพียงหัวใจ...ที่มอบให้เพียงเธอ............

ความรัก ของคน กับสสารที่ทางวิทยาศาสตร์ยังหาข้อพิสูจน์ไม่ได้ .... คุณเชื่อเรื่องชาติภพ หรือไม่ และเชื่อไหมว่า จะมีใครสักคนหนึ่งที่เฝ้ารอ....รอวันที่จะพบเจอคนที่ตนรักอีกครั้ง.....ด้วยใจที่มั่นคง...ไม่เปลี่ยนแปลง.........

ยามค่ำคืนที่ดึกสงัด เสียงร้องหวีดหวิวของพวกหริ่งหรีดเรไร            ระคนกับเสียงลมพายุที่กรรโชกแรง คฤหาสน์ หลังใหญ่ออกแบบมาให้ดูคลับคล้ายกับพระราชวังในนิทานปรัมปราของชาวเมืองตะวันตก  ตั้งตระหง่านอย่างน่าเกรงขาม  เสียงดนตรีคลาสสิกค่อยๆดังขึ้น ดังขึ้น จนได้ยินชัด ชาวบ้านที่อยู่ใกล้ละแวกนั้น    รีบปิดประตูหน้าต่างบ้านเรือนของตนให้เรียบร้อย ไฟทุกดวงที่สว่างไสวก่อนนี้แทบจะพร้อมใจดับสนิทเหมือน  เป็นสัญญาณอะไรบางอย่าง มันเป็นแบบนี้มานานนับร้อยปีได้แล้วกระมัง...ทุกคนในละแวกนี้เชื่อว่า บ้านหลังนั้นเป็นที่สิงสถิตของปีศาจและสิ่งชั่วร้าย คำบอกเล่าปากต่อปาก ทำให้ความเชื่อที่ดูเหมือนเป็นสิ่งไร้สาระ กลับกลายมาเป็นสิ่งที่น่าเชื่อถือ  เพราะ คดีฆาตกรรมปริศนาที่ยังคงเป็นปริศนาอยู่ทุกวันนี้ มันเกิดขึ้นที่นี่ที่............................

คฤหาสน์จันทรา!

(ขอกล่าวว่านวนิยายเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมากจากหนังสือการ์ตูนย์เล่มหนึ่งที่เคยอ่านตอนเด็กๆค่ะ แต่จำชื่อเรื่องไม่ได้แล้ว อ้อ!เรื่องนี้ติดเรทนะคะ ต่ำกว่า18 ควรมีผู้ปกครองแนะนำนะคะ)