Princess bell เจ้าหญิงระฆัง

“อย่าจับนะ!”ร่างบางเนื้อตัวมอมแมมติดไปด้วยแป้งทำขนมสะดุ้งออกจากระฆังลวดลายสวยทันที มือบางที่กำจะเคาะที่มันถูกกระชากเข้าหาใครบางคน ใบหน้าสวยหวานชนอกแกร่งดังปั้ก!

“อ…อ้ะ  ขอโทษค่ะ ท่าน…”ร่างบางเก้อเขินเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาของบุรุษ ดวงตาสีฟ้าของเขาจ้องเธอไม่กระพริบ เรือนผมสีทองของเขาช่างดูสง่า การแต่งตัวก็ดูออกว่ามิใช่คนธรรมดาแน่

“ข้าคือเจ้าชายแห่งเมืองนี้…ข้าเจ้าชายอลัน  เจ้าล่ะมีนามว่าอะไร มาจากไหน  ถึงไม่รู้เรื่องระฆังนี่…”ดวงตามรกตของเธอเลิกลัก

 ผมสีบลอนถูกมัดขึ้นเรียบร้อยทำให้เขาสะดุดตา

“ข้า ซัมเมอร์ วิลเลี่ยม…เป็นเพียงคนทำขนมปังเร่ร่อน…เท่านั้นเอง”

“พระราชินีซัมเมอร์นางมายั่วข้าเอง  ถ้านางไม่ทำแบบนั้นข้าจะไม่ขอรบกับเมืองท่าน เพราะข้าอยากได้นาง…ราชาอลัน”

“เจ้าจักคิดอกุศลกับเมียข้าได้เช่นไร  แม้เป็นเราป็นสหายรักก็ตาม ราชาวิกเตอร์…”

{ Winter Dark Theme }