ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : จะทำยังไงดี
โซฮี++++
หลังจากยกถาดอาหารขึ้นไปให้ฮเยยูนแล้ว ชั้นก้อกับเข้ามาในครัว กะว่าจะทำชีสเค้กกินสักหน่อย และระหว่างที่ชั้นทำชืสเค้กไป ชั้นก้อคิดเรื่องที่พี่ซิยองขอชั้นแต่งงานเมื่อคืนนี้ไปด้วย
ชั้นพอเข้าใจว่าทำไมพี่เค้าถึงได้ขอชั้นแต่งงาน เพราะเค้าอายุสามสิบแล้ว ผู้ชายอายุประมาณนี้ก้อต้องเริ่มคิดเรื่องลงหลักปักฐานบ้างแล้ว และเราก้อคบกันมาตั้งสองปีแล้ว
แต่ว่าชั้นเพิ่งจะอายุยี่สิบสองเท่านั้นเอง อยู่ในช่วงที่กำลังสนุกกับชีวิต ถึงจะทำงานหาเงินเองได้แล้วแต่ก้อยังเป็นเพียงแค่เด็กวัยรุ่น แถมชั้นยังเรียนไม่จบเลยด้วยซำ
แล้ว้าชั้นแต่งงานตอนนี้ก้อหมายความว่าชั้นจะต้องออกจากวง ทิ้งสิ่งที่ชั้นเพียรพยายามทำมาตั้งห้าปีไป และแน่นอนว่าชั้นไม่ต้องการจะทำอย่างนั้น
แต่ว่าชั้นไม่อาจเห็นแก่ตัวขอให้พี่ซิยองรอชั้นได้ เฮ้อ ยิ่งคิดก้อยิ่งปวดหัว
ติ้ดๆๆๆ ติ้ดๆๆๆ
ชั้นจ้องมือถิอที่ดังอยู่ตรงหน้าอย่างลังเล ไม่รู้ส่าจะรับดีหรือป่าว แล้วถ้าเป็นพี่ซิยองโทรมาล่ะก้อชั้นจะพูดอะไรกับเค้าดีล่ะ
"ฮัลโหล โซฮีค่ะ" ในที่สุดชั้นก้อต้องหยิบมันขึ้นมารับจนได้ เพราะคิดว่าไม่ควรจะหนีปัญหา
( นี่พ่อเองนะ โซฮี ) ไม่ใพ่ซิยอง แต่เป็นพ่อของชั้นที่อยู่อเเมริกาโทรมาหา แสดงว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นสักอย่าง เพระไม่อย่างนั้นคนที่ยุ่งยี่สิบสี่ชั่วโมงอย่างพ่อไม่มีวันโทรหาชั้นก่อนแน่นอน
"มีอะไรคะ"
( ตอนนี้ลูกอยู่เกาหลีใช่หรือป่าว )
"ค่ะ ทำไมล่ะ"
( ประมาณอีกหนึ่งอาทิตย์พวกเราจะไปหาลูกนะ )
"ฮะ มาหาหนูเหรอ" นี่ชั้นได้ยินอะไรผิดไปหรือป่าวเนี่ย พ่อเนี่ยนะบอกว่าจะมาหาชั้นที่เกาหลี ประธานคิมคนที่โคตรยุ่งน่ะนะ จะสละเวลามาหาลูกสาวที่เกาหลี
"นี่เกิดอะไรขึ้นกับพ่อหรือป่าวคะเนี่ย" ชั้นถามออกไปเสียงดังอย่างลืมตัว
( ทำไม พ่อคิดถึงลูกสาวเลยจะไปหาไม่ได้เลยเหรอ )
"มาถึงแล้วก้อโทรบอกด้วยแล้วกันค่ะ ไว้หนูจะไปเยี่ยมที่บ้าน" ชั้นวางสายจากพ่อแล้วตบหน้าตัวเองเบาๆ เพื่อเช็คให้แน่ใจว่าชั้นไม่ได้ฝันไป
นี่ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยเนี่ย ที่พ่อกับแม่บอกว่าจะมาหา ชั้นล่ะแทบจะไม่อยากจะเชื่อเลยจิงๆ
"ทำอะไรน่ะ โซฮี บ้าไปแล้วหรือไง" ชั้นหันไปมองฮเยยูนอย่างงงๆเล็กน้อย
"ป่าว ไม่มีอะไร แล้วเทอจะไปไหนล่ะเนี่ย" ดูเหมือนสายเดี่ยวกับสกินนี่จะเป็นชุดประจำฤดูร้อนของฮเยยูนไปซะแล้ว ชั้นเห็นยัยนี่ใส่แต่ชุดแบบนี้ตั้งแต่มาเกาหลี
"จะออกไปเจอเพื่อนน่ะ ทำชีสเค้กเผื่อด้วยนะ เดี๋ยวชั้นจะกับมากิน"
"ได้ แล้วอย่ากับดึกล่ะ"
"รู้แล้วน่า ไปนะ" ฮเยยูนเดินเฉิดฉายออกจากบ้านไป
วันนี้ชั้นรู้สึกได้ว่าวันนี้ฮเยยูนดูแปลกๆอย่างไงชอบกล แต่เอาเถอะ แค่ปัญหาของตัวเองก้อกลุ้มใจมากพอแล้ว อย่าไปยุ่งกับเรื่องคนอื่นดีกว่า
วินซี่++++
ระหว่างที่แต่งหน้าทำผมอยู่ ชั้นก้อได้แต่ภาวนาไม่ให้อูซอกเข้ามาทักชั้น ก้อยอมอ่ะนะว่าชั้นกลัวเค้า เพราะชั้นน่ะใจร้ายกับเค้ามากพอสมควร
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่ชั้นคบกับเค้าชั้นก้อคบกับไบรอันรุ่นน้องคนนึงในค่ายไปด้วย แล้ววันนึงไบรอันก้อเกิดรู้เรื่องนี้ขึ้นมา เลยบอกให้ชั้นเลือก และชั้นก้อเลือกเค้า ( เพราะเค้าน่ารักกว่าอูซอกมากมาย )
จากนั้นชั้นก้อส่งข้อความไปบอกเลิกอูซอก เค้าโทรกับมาหาชั้นแทบจะในทันที ชั้นไม่ยอมรับสาย แต่ให้ไบรอันเป็นคนรับแทน และก้อไม่รูว่าสองคนนั้นคุยอะไรกัน เพราะไบรอันไม่ยอมเล่าให้ชั้นฟัง ( ชั้นก้อไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพวกเค้าคุยรู้เรื่องได้ไง )
แต่หลังจากนั้นสามวัน อูซอกก้อส่งข้อความมาหาชั้นว่า
-- คุณใจร้ายมาก แต่ถึงอย่างนัน้ผมก้อรักคุณนะ และจะรักคุณตลอดไป --
และเพราะไอ้ข้อความบ้าๆนี่ ชั้นถึงต้องมานั่งระแวงอยู่อย่างนี้ หวังว่าพอเจอกัน เค้าจะไม่ทำอะไรบ้าๆหรอกนะ
"นี่ วินซี่" ชั้นสะดุ้งเล็กน้อย และหันไปมองไอริที่นั่งกินขนมอยู่ข้างๆ
"อะไรของเทอ" ยัยนั่นยิ้มกริ่มแล้วชี้ไปทางประตู
"เป้าหมายอันดับสองของเทอมาโน่นแล้ว" ชั้นรีบหันไปมองทันที หนุ่มๆ F.T. Island ทั้งห้าคนเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวและทักทายบรรดาทีมงาน
โอวอนบิน เดินเข้ามาเป็นคนสุดท้าย ชั้นพยายามฉีกยิ้มหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่พอเห็นสาวน้อยน่ารักที่เค้าจูงมือเดินเข้ามาด้วย ชั้นก้อหุบยิ้มไปทันที
"ดูเหมือนหนุ่มน้อยคนนั้นมีเจ้าของไปซะแล้ว ฮะ ฮะ ฮะ" ไอริพูดออกมาเป็นภาษาจีนแล้วหัวเระคิกคัก ชั้นหันไปจ้องยัยนั่นอย่างโกรธๆ แต่ดูเหมือนเทอจะไมได้สนใจ
"หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้นะ"
"คุณวินซี่คับ" การ์ดของพวกเราคนนึงเดินเข้ามาหาชั้นพร้อมกับส่งโทรศัพท์ให้
"คุณถงโทรมาคับ"
"อืม" ชั้นรับโทรศัพท์มาและเดินออกไปคุยกับพี่ถงข้างนอก และมีการ์ดคนนั้นยืนอยู่ไม่ห่าง
"ว่าไงคะ พี่ถง"
( บอกโซฮีให้เก็บของไปแอลเอคืนนี้เลยนะ พี่จองตั๋วไว้ให้แล้ว )
"ไปแอลเอเหรอคะ ทำไมกระทันหันจังเลยล่ะ มีอะไรหรือป่าว"
( ก้ออคุณXXX (คิดกันเอาเองนะ ) อยากได้โซฮีไปร้องท่อนแร็พให้น่ะสิ เค้าบอกว่าให้บินไปที่แอลเอด่วนจี๋ เทอรีบโทรไปบอกให้โซฮีจัดกระเป๋าเอาไว้ก่อนเลยก้อได้ )
"จิงเหรอคะ ที่โซฮีจะได้ร้องท่อนแร็พให้เพลงของXXX" ชั้นได้ยินแล้วยังอดตื่นเต้นแทนไม่ได้
นี่ถือว่าเป็นก้าวแรก ก่อนที่พวกเราจะไปเดบิวต์ที่อเมริกาอย่างเต็มตัวในอีกหนึ่งปีข้างหน้า
( ใช่ คุณXXXเค้าโทรมาชวนด้วยตัวเองเลยล่ะ อย่าลืมโทรบอกโซฮีนะ แล้วบอกด้วยว่าเครื่องออกตอนดีสองสิบห้า ไปรับตั๋วที่สนามบินเลย )
"ค่ะ ชั้นจะโทรไปบอกให้เดี๋ยวนี้แหละค่ะ บ้ายบายนะพี่ถง" ชั้นวางสายจากพี่ถง แล้วโทรไปหาโซฮีด้วยความตื่นเต้น ยัยนั่นพอรู้แล้วต้องกริ้ดสลบแน่ๆ
หลังจากยกถาดอาหารขึ้นไปให้ฮเยยูนแล้ว ชั้นก้อกับเข้ามาในครัว กะว่าจะทำชีสเค้กกินสักหน่อย และระหว่างที่ชั้นทำชืสเค้กไป ชั้นก้อคิดเรื่องที่พี่ซิยองขอชั้นแต่งงานเมื่อคืนนี้ไปด้วย
ชั้นพอเข้าใจว่าทำไมพี่เค้าถึงได้ขอชั้นแต่งงาน เพราะเค้าอายุสามสิบแล้ว ผู้ชายอายุประมาณนี้ก้อต้องเริ่มคิดเรื่องลงหลักปักฐานบ้างแล้ว และเราก้อคบกันมาตั้งสองปีแล้ว
แต่ว่าชั้นเพิ่งจะอายุยี่สิบสองเท่านั้นเอง อยู่ในช่วงที่กำลังสนุกกับชีวิต ถึงจะทำงานหาเงินเองได้แล้วแต่ก้อยังเป็นเพียงแค่เด็กวัยรุ่น แถมชั้นยังเรียนไม่จบเลยด้วยซำ
แล้ว้าชั้นแต่งงานตอนนี้ก้อหมายความว่าชั้นจะต้องออกจากวง ทิ้งสิ่งที่ชั้นเพียรพยายามทำมาตั้งห้าปีไป และแน่นอนว่าชั้นไม่ต้องการจะทำอย่างนั้น
แต่ว่าชั้นไม่อาจเห็นแก่ตัวขอให้พี่ซิยองรอชั้นได้ เฮ้อ ยิ่งคิดก้อยิ่งปวดหัว
ติ้ดๆๆๆ ติ้ดๆๆๆ
ชั้นจ้องมือถิอที่ดังอยู่ตรงหน้าอย่างลังเล ไม่รู้ส่าจะรับดีหรือป่าว แล้วถ้าเป็นพี่ซิยองโทรมาล่ะก้อชั้นจะพูดอะไรกับเค้าดีล่ะ
"ฮัลโหล โซฮีค่ะ" ในที่สุดชั้นก้อต้องหยิบมันขึ้นมารับจนได้ เพราะคิดว่าไม่ควรจะหนีปัญหา
( นี่พ่อเองนะ โซฮี ) ไม่ใพ่ซิยอง แต่เป็นพ่อของชั้นที่อยู่อเเมริกาโทรมาหา แสดงว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นสักอย่าง เพระไม่อย่างนั้นคนที่ยุ่งยี่สิบสี่ชั่วโมงอย่างพ่อไม่มีวันโทรหาชั้นก่อนแน่นอน
"มีอะไรคะ"
( ตอนนี้ลูกอยู่เกาหลีใช่หรือป่าว )
"ค่ะ ทำไมล่ะ"
( ประมาณอีกหนึ่งอาทิตย์พวกเราจะไปหาลูกนะ )
"ฮะ มาหาหนูเหรอ" นี่ชั้นได้ยินอะไรผิดไปหรือป่าวเนี่ย พ่อเนี่ยนะบอกว่าจะมาหาชั้นที่เกาหลี ประธานคิมคนที่โคตรยุ่งน่ะนะ จะสละเวลามาหาลูกสาวที่เกาหลี
"นี่เกิดอะไรขึ้นกับพ่อหรือป่าวคะเนี่ย" ชั้นถามออกไปเสียงดังอย่างลืมตัว
( ทำไม พ่อคิดถึงลูกสาวเลยจะไปหาไม่ได้เลยเหรอ )
"มาถึงแล้วก้อโทรบอกด้วยแล้วกันค่ะ ไว้หนูจะไปเยี่ยมที่บ้าน" ชั้นวางสายจากพ่อแล้วตบหน้าตัวเองเบาๆ เพื่อเช็คให้แน่ใจว่าชั้นไม่ได้ฝันไป
นี่ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยเนี่ย ที่พ่อกับแม่บอกว่าจะมาหา ชั้นล่ะแทบจะไม่อยากจะเชื่อเลยจิงๆ
"ทำอะไรน่ะ โซฮี บ้าไปแล้วหรือไง" ชั้นหันไปมองฮเยยูนอย่างงงๆเล็กน้อย
"ป่าว ไม่มีอะไร แล้วเทอจะไปไหนล่ะเนี่ย" ดูเหมือนสายเดี่ยวกับสกินนี่จะเป็นชุดประจำฤดูร้อนของฮเยยูนไปซะแล้ว ชั้นเห็นยัยนี่ใส่แต่ชุดแบบนี้ตั้งแต่มาเกาหลี
"จะออกไปเจอเพื่อนน่ะ ทำชีสเค้กเผื่อด้วยนะ เดี๋ยวชั้นจะกับมากิน"
"ได้ แล้วอย่ากับดึกล่ะ"
"รู้แล้วน่า ไปนะ" ฮเยยูนเดินเฉิดฉายออกจากบ้านไป
วันนี้ชั้นรู้สึกได้ว่าวันนี้ฮเยยูนดูแปลกๆอย่างไงชอบกล แต่เอาเถอะ แค่ปัญหาของตัวเองก้อกลุ้มใจมากพอแล้ว อย่าไปยุ่งกับเรื่องคนอื่นดีกว่า
วินซี่++++
ระหว่างที่แต่งหน้าทำผมอยู่ ชั้นก้อได้แต่ภาวนาไม่ให้อูซอกเข้ามาทักชั้น ก้อยอมอ่ะนะว่าชั้นกลัวเค้า เพราะชั้นน่ะใจร้ายกับเค้ามากพอสมควร
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่ชั้นคบกับเค้าชั้นก้อคบกับไบรอันรุ่นน้องคนนึงในค่ายไปด้วย แล้ววันนึงไบรอันก้อเกิดรู้เรื่องนี้ขึ้นมา เลยบอกให้ชั้นเลือก และชั้นก้อเลือกเค้า ( เพราะเค้าน่ารักกว่าอูซอกมากมาย )
จากนั้นชั้นก้อส่งข้อความไปบอกเลิกอูซอก เค้าโทรกับมาหาชั้นแทบจะในทันที ชั้นไม่ยอมรับสาย แต่ให้ไบรอันเป็นคนรับแทน และก้อไม่รูว่าสองคนนั้นคุยอะไรกัน เพราะไบรอันไม่ยอมเล่าให้ชั้นฟัง ( ชั้นก้อไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพวกเค้าคุยรู้เรื่องได้ไง )
แต่หลังจากนั้นสามวัน อูซอกก้อส่งข้อความมาหาชั้นว่า
-- คุณใจร้ายมาก แต่ถึงอย่างนัน้ผมก้อรักคุณนะ และจะรักคุณตลอดไป --
และเพราะไอ้ข้อความบ้าๆนี่ ชั้นถึงต้องมานั่งระแวงอยู่อย่างนี้ หวังว่าพอเจอกัน เค้าจะไม่ทำอะไรบ้าๆหรอกนะ
"นี่ วินซี่" ชั้นสะดุ้งเล็กน้อย และหันไปมองไอริที่นั่งกินขนมอยู่ข้างๆ
"อะไรของเทอ" ยัยนั่นยิ้มกริ่มแล้วชี้ไปทางประตู
"เป้าหมายอันดับสองของเทอมาโน่นแล้ว" ชั้นรีบหันไปมองทันที หนุ่มๆ F.T. Island ทั้งห้าคนเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวและทักทายบรรดาทีมงาน
โอวอนบิน เดินเข้ามาเป็นคนสุดท้าย ชั้นพยายามฉีกยิ้มหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่พอเห็นสาวน้อยน่ารักที่เค้าจูงมือเดินเข้ามาด้วย ชั้นก้อหุบยิ้มไปทันที
"ดูเหมือนหนุ่มน้อยคนนั้นมีเจ้าของไปซะแล้ว ฮะ ฮะ ฮะ" ไอริพูดออกมาเป็นภาษาจีนแล้วหัวเระคิกคัก ชั้นหันไปจ้องยัยนั่นอย่างโกรธๆ แต่ดูเหมือนเทอจะไมได้สนใจ
"หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้นะ"
"คุณวินซี่คับ" การ์ดของพวกเราคนนึงเดินเข้ามาหาชั้นพร้อมกับส่งโทรศัพท์ให้
"คุณถงโทรมาคับ"
"อืม" ชั้นรับโทรศัพท์มาและเดินออกไปคุยกับพี่ถงข้างนอก และมีการ์ดคนนั้นยืนอยู่ไม่ห่าง
"ว่าไงคะ พี่ถง"
( บอกโซฮีให้เก็บของไปแอลเอคืนนี้เลยนะ พี่จองตั๋วไว้ให้แล้ว )
"ไปแอลเอเหรอคะ ทำไมกระทันหันจังเลยล่ะ มีอะไรหรือป่าว"
( ก้ออคุณXXX (คิดกันเอาเองนะ ) อยากได้โซฮีไปร้องท่อนแร็พให้น่ะสิ เค้าบอกว่าให้บินไปที่แอลเอด่วนจี๋ เทอรีบโทรไปบอกให้โซฮีจัดกระเป๋าเอาไว้ก่อนเลยก้อได้ )
"จิงเหรอคะ ที่โซฮีจะได้ร้องท่อนแร็พให้เพลงของXXX" ชั้นได้ยินแล้วยังอดตื่นเต้นแทนไม่ได้
นี่ถือว่าเป็นก้าวแรก ก่อนที่พวกเราจะไปเดบิวต์ที่อเมริกาอย่างเต็มตัวในอีกหนึ่งปีข้างหน้า
( ใช่ คุณXXXเค้าโทรมาชวนด้วยตัวเองเลยล่ะ อย่าลืมโทรบอกโซฮีนะ แล้วบอกด้วยว่าเครื่องออกตอนดีสองสิบห้า ไปรับตั๋วที่สนามบินเลย )
"ค่ะ ชั้นจะโทรไปบอกให้เดี๋ยวนี้แหละค่ะ บ้ายบายนะพี่ถง" ชั้นวางสายจากพี่ถง แล้วโทรไปหาโซฮีด้วยความตื่นเต้น ยัยนั่นพอรู้แล้วต้องกริ้ดสลบแน่ๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น