ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักวุ่นวายกับนายสุดหล่อ MY DIARY

    ลำดับตอนที่ #5 : ตกหลุมรัก

    • อัปเดตล่าสุด 23 พ.ย. 51


    ไอริ++++

    ตอนสายของวันนี้ พวกเรามีคิวไปให้สัมภาษณ์ในรายการเพลงของช่องM-Net ทีมงานที่ติดต่อมาบอกว่าจะขอสัมภาษณ์สั้นๆแค่ยี่สิบนาทีเท่านั้น และไม่ต้องไปกันทั้งวงก้อได้ วินซี่เลยตอบตกลงและให้ชั้นกับฮเยยูนเป็นตัวแทนไปสัมภาษณ์รายการนี้

    ชั้นตื่นมาตั้งแต่เช้า อาบนำ แต่งตัว และทำอาหารเช้ากิน กะว่าจะไปปลุกฮเยยูนสักตอนเก้าโมงเช้า ( ถึงยัยนั่นจะห่วงสวยมากกว่าคนอื่น แต่แต่งตัวได้เร็วมาก ) แต่พอแปดโมงครึ่ง วินซี่ที่หน้าตายับยู่ยี่เพราะเพิ่งตื่นออกมาจากห้องนอนและบอกว่าต้องเปลี่ยนแผนนิดหน่อย

    "ฮเยยูนคงไปไม่ได้แล้วล่ะ เดี๋ยวชั้นไปเอง ไปหาเสื้อผ้าให้หน่อยสิ" ยัยนั่นสั่งแล้วเดินหายกับเข้าไปในห้อง ส่วนชั้นก้อต้องไปจัดการหาเสื้อผ้าให้วินซี่ตามหน้าที่

    เก้าโมงครึ่ง เราสองคนอยู่บนรถตู้ที่กำลังเดินทางไปสตูดิโอ วินซี่ยังคงวุ่นวายกับการปัดมาสคาร่าให้ตัวเอง ยัยนั่นปัดมาสคาร่าซำไปซำมา ปากก้อพูดถึงยูโน ยุนโฮ ที่เทอมีโอกาสได้ไปเจอเมื่อคืนนี้ไม่ยอมหยุด จนชั้นเริ่มรำคาญ

    "แล้วก้อนะ ฮเยยูนไม่เคยบอกชั้นสักคำว่าเป็นเพื่อนของเค้า ทั้งๆที่ก้อรู้ว่าชั้นเครซี่เค้าจะตาย แต่ก้อเอาเถอะ เพราะตอนนี้ชั้นสนใจ ยองอุง แจจุงมากกว่า"

    "อะไรกันวินซี่ ไหนบอกว่ายูโน ยุนโฮคนนี้ถูกใจใช่เลยไง ไหงเปลี่ยนอีกแล้วล่ะ"

    "ก้ออีตานั่นไม่สนใจใยดีชั้นเลยน่ะสิ" เทอพูดอย่างโกรธๆ แน่ล่ะ เพราะวินซี่ได้รับความสนใจจากทุกคนอยู่เสมอ พอมีคนมาไม่สนใจเทอแบบนี้ ยัยนั่นก้อต้องโกรธเป็นธรรมดา

    "ในสายตาของเค้ามีแต่ฮเยยูนคนเดียวเท่านั้น เห็นได้ชัดๆเลยว่าเค้าชอบยัยเย็นชาของพวกเรา แล้วชั้นก้อไม่ชอบไล่ตามผู้ชายที่ไม่มีใจให้ชั้นแบบนั้นด้วย" ยัยนั่นปิดตลับแป้งและเก็บกองทัพมาสคาร่าใส่กระเป๋าของตัวเอง

    "แสดงว่า ยองอุง แจจุง มีใจให้เทออย่างนั้นสิ"

    "อ้ะ อันนี้มันแน่นอนจ้ะ" วินซี่ทำท่ามั่นใจสุดฤทธิ์ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาส่งให้ชั้นดู

    "เค้าโทรมาหาชั้นสามรอบแล้วหลังจากที่ได้เบอร์ชั้นไป" 

    ชั้นลองกดเช็คดู จิงด้วยแฮะ มีเบอร์ที่บันทึกชื่อเอาไว้ว่า คิมแจจุง โทรมาหายัยนั่นสามครั้ง ตั้งแต่ตอนตีสาม หกโมงเช้า และเมื่อกี้นี้เอง

    "จ้ะ แม่คนเสน่ห์แรง แล้วเทอรู้หรือยังว่าพิธีกรที่จะมาสัมภาษณ์เราวันนี้น่ะชื่อชินอูซอก" ชั้นเห็นยัยวินซี่ที่มีสีหน้าตกใจแล้วรู้สึกขำ

    เมื่อไม่กี่เดือนก่อนนี้เอง โซฮีแนะนำให้รู้จักหนุ่มหล่อคนนึงที่ชื่อว่า ชินอูซอก เค้าเป็นนายแบบที่จะมาถ่ายมิวสิควิดีโอเพลงใหม่ของพวกเรา และรู้จักกับโซฮีมาก่อน 

    ยัยวินซี่ที่มีนิสัยเห็นหนุ่มหล่อไม่ได้กับแองเจล่าที่ก้อนิสัยไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก แย่งกันจีบเค้าให้วุ่นวายไปหมด และสุดท้ายชินอูซอกคนนั้นก้อกลายเป็นแฟนของวินซี่ แต่แค่เดือนกว่าๆ ยัยนั่นกับหักอกเค้าอย่างหน้าตาเฉย 

    โซฮีเล่าให้ฟังว่าชินอูซอกคนนั้นเสียใจขนาดหนัก ไม่รู้ว่าวันนี้ถ้าเค้าได้เจอกัยยัยวินซี่แล้วจะเป็นยังไงบ้าง แค่คิดก้อน่าสนุกแล้ว

    "รู้งี้ ชั้นไม่มาก้อดีหรอก" ยัยนั่นพึมพำขึ้นมาเบาๆ 

     
    ฮเยยูน++++

    วินซี่คงจะรู้ว่าสภาพของชั้นยำแย่แค่ไหน จึงได้บอกให้ชั้นอยู่บ้านพักผ่อน ส่วนตัวเองจะไปออกรายการแทนชั้นเอง 

    ชั้นได้แต่รู้สึกขอบคุณวินซี่อยู่ในใจ เพราะตอนนี้ชั้นไม่มีอารมณ์จะทำอะไรทั้งนั้น

    การที่บังเอิญได้พบพี่จองฮาเมื่อคืน ทำให้ชั้นรู้สึกแย่กว่าที่คิดมาก นึกไม่ถึงว่าแค่คำพูดคำเดียวของเค้าจะทำให้ความเข้มแข็งของชั้นพังทลายลงในพริบตา

    เมื่อคืนหลังจากที่พี่จองฮาเดินจากไป ชั้นก้อได้แต่ยืนอึ้งอยู่หลายนาที จนกระทั่งอูฮยอนที่คงจะมองชั้นกับพี่ชายของเค้าอยู่นานแล้วเดินเข้ามาหา และพาชั้นไปที่ห้องทำงาน

    และพอนั่งลงปุ้ป ชั้นก้อร้องไห้โฮออกมา จนทำให้อูฮยอนตกใจมาก เค้านั่งจับมืออยู่ข้างๆชั้นเงียบๆ ไม่พูดอะไร เพราะไม่รู้ว่าจะปลอบชั้นยังไง ผ่านไปเกือบชั่วโมง ชั้นถึงบังคับให้ตัวเองหยุดร้องได้

    อูฮยอนขอโทษขอโพยชั้นเป็นการใหญ่ เค้าบอกว่าเค้าไม่รู้ว่าพี่จองฮาจะมาที่คลับเมื่อคืน เค้าถึงได้ชวนชั้นมาเที่ยว แต่หลังจากโทรหาชั้นได้สักพัก พี่จองฮาก้อมาถึง อูฮยอนพยายามแล้วแล้วที่จะไม่ให้ชั้นเห็นหน้าพี่ชายเค้า แต่ก้อไม่สำเร็จ

    "ชั้นเสียใจจิงๆฮเยยูน ชั้นไม่ได้ตั้งใจให้เทอเจอพี่ของชั้น" เค้าพูดแบบนี้ซำไปซำมา ชั้นเองก้อได้แต่บอกว่าไม่เป็นไรๆ แล้วเดินออกมาจากห้องโดยไม่สนใจสภาพของตัวเอง 

    ชั้นไปบอกวินซี่ว่าจะกับบ้าน แล้วจะให้การ์ดมารับเทอทีหลัง แต่วินซี่บอกว่าจะกับพร้อมกันและกระโดดออกมาจากโซฟา 

    พอกับมาถึงบ้าน ชั้นก้อรื้อกล่องสีขาวที่ชั้นพกไปไหนมาไหนด้วยทุกครั้งออกมาดู 

    ในนั้นมีรูปถ่ายของชั้นที่ถ่ายกับเค้ามากมาย มีแหวนคู่รัก มีสร้อยข้อมือ มีปิ่นปักผม และมีมือถือที่ชั้นเคยใช้เมื่อตอนที่อยู่กับเค้า และตอนนี้มือถือเครื่องนั้นอยู่ในมือชั้นนี่เอง

    ชั้นไม่รู้ว่ามันจะยังใช้ได้หรือป่าว ไม่แน่ว่าพี่จองฮาอาจจะระงับมันไปแล้วก้อได้ แต่ชั้นก้อยังอยากเปิดเครื่องดู

    ก็อกๆๆๆ

    ชั้นหันไปมองที่ประตู คนที่มาเคาะคงจะเป็นโซฮีล่ะมั้ง ชั้นเดินไปเปิดประตูให้ยัยนั่นเข้ามา

    "มีอะไรอย่างนั้นเหรอ" 

    "ทำไมไม่ลงไปกินข้าวล่ะ นี่เที่ยงแล้วนะ"     

    "ชั้นลืมไปเลยน่ะ"

    "ลืมแบบนี้ไม่ดีหรอกนะ อะ นี่ ชั้นยกถาดอาหารขึ้นมาให้แล้ว" โซฮีเดินเข้าไปในห้องวางถาดอาหารลงบนโต้ะข้างเตียงให้ชั้น

    "รีบกินซะนะ แล้วก้อนี่ มีคนฝากมาให้เอท" โซฮีส่งแผ่นซีดีที่ใส่อยู่ในกล่องใสๆให้ชั้น ก่อนจะเดินออกไป ชั้นปิดประตูแล้วเดินกับมานั่งที่เตียง

    ไม่มีโน้ตหรืออะไรแนบมาเลย มีแค่แผ่นซีดีแผ่นเดียวในกล่องนั้น ชั้นสงสัยว่ามันเป็นอะไรจึงลองเปิดดู  เสียงกีต้าร์ดังขึ้นช้าๆแต่ไพเราะมาก


                ~~~  ชั้นยังคงถามถึงทุกข์สุขของเทอด้วยใจห่วงหาอาทรเหมือนเดิม ~~~
           ~~~ เทอจะมีความสุขหรือป่าว จะพบใครใหม่หรือป่าว และยังคงสวยเหมือนเดิมมั้ย ~~~
                      ~~~ เทอคงจะสบายดี และไม่มีเรื่องที่ทำให้เจ็บปวดใจอีก ~~~ 
                  ~~~ ชั้นยังคงรอคอยที่จะได้ยินว่าเทอนั้นมีรักใหม่ที่เหมาะสมกับเทอ ~~~


                           ~~~ ขอให้เทอมีความสุข ตอนนี้ชั้นขอให้เทอมีความสุข ~~~
                         ~~~ เมื่อตอนที่เทออยู่เคียงข้างชั้นเทอเหนื่อยมามากพอแล้ว ~~~
                           ~~~ แต่เทอก้อยังทนเพื่อนชั้นที่ไมม่สามารถทำอะไรให้เทอได้เลย ~~~
                       ~~~ ชั้นจึงเฝ้าอธิฐานเพื่อเทอ (และอธิฐานเพื่อชั้น ) ~~~
                              ~~~ แม้ว่าจะไกลออกไป ( แม้ว่าชั้นจะห่างไกลออกไป ) ~~~
                        ~~~ แต่ชั้นไมใด้รับคำตอบกับมาเลยว่าเทอสุขสบายดีหรือป่าว ~~~
                  ~~~ มันทำให้หัวใจของชั้นที่กำลังลบเทอออกไป เจ็บปวดขึ้นมาอีกครั้ง ~~~

    ไม่รู้ว่าทำไมพอได้ฟังแล้วชั้นถึงได้รู้สึร้องไห้ ชั้นเคยฟังเพลงนี้อยู่หลายครั้ง แต่ก้อไม่มีครั้งที่นำตาหยดลงมาแบบนี้เลยสักครั้ง

                                 ~~~ ถ้าเทอเหนื่อย ขอให้เทอกับมา ~~~
                                   ~~~ ถ้าคิดถึงชั้น ขอให้เทอกับมา ~~~
                               ~~~ ถ้าหัวใจของเทอยังรู้สึกผิดที่เดินจากชั้นไป ~~~
                       ~~~ แต่ถ้าเพื่อชั้นแล้ว เทอจะกับมาชั้นก้อจะไม่โทษเทอเลย ~~~
                       ~~~ เพียงแค่เทอมองชั้น แล้วส่งยิ้มให้กัน ชั้นก้อจะไม่โทษเทอ ~~~
                  ~~~ ถ้าเทอลืมหนทางที่จะกับมาหาชั้น ชั้นก้อจะเป็นฝ่ายไปหาเทอเอง ~~~

                                        ~~~ กับมาเถอะ ตอนนี้ได้โปรดกับมา ~~~
                             ~~~ แม้ว่ามันจะเหนื่อยแสนเหนื่อยเหมือนตอนที่เรารักกันครั้งก่อน ~~~
                           ~~~ ( สำหรับชั้นแล้ว ) เพียงแค่เทอกับมาก้อไม่เป็นไร ~~~
                                ~~~ ชั้นเฝ้าอธิฐานเพื่อเทอ ( และอธิฐานเพื่อชั้น ) ~~~
                                    ~~~ ถ้าเทอได้ยิน ( ถ้าชั้นสามารถได้ยิน ) ~~~
                                    ~~~ ที่ว่างข้างๆชั้นยังคงเป็นของเทอเสมอ ~~~
                ~~~ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เพียงแค่เทอกับมาหาชั้น ชั้นก้อยอมทุกอย่าง ~~~
                                      ~~~ เพียงแค่ตอนนี้เทอกับมาหาชั้น ~~~


    และหลังจากที่เพลงจบลงชั้นก้อได้ยินเสียงบางอย่างที่เบามากจนต้องเงี่ยหูฟัง

    "ขอโทษ ฮเยยูน"

    นั่นเป็นเสียงของพี่จองฮา ชั้นเข้าใจแล้วว่าทำไมชั้นถึงเศร้าที่ได้ฟังเพลงนี้ เพราะเพลงๆนี้ ซีดีแผ่นนี้ พัคจองฮาส่งมาให้ชั้นนั่นเอง

    นำตาไหลลงมาไม่ยอมหยุด แล้วเสียงสะอึกสะอื้นก้อดังขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆที่ชั้นพยายามกลั้นมันอย่างเต็มที่ แต่ชั้รนก้อยังได้ยินเสียงสะอื้นของตัวเอง 

    ทำไมถึงเพิ่งมาบอกชั้นล่ะ ทำไมเค้าถึงเพิ่งส่งซีดีแผ่นนี้มาให้ชั้น ทั้งๆที่ตอนนี้ชั้นกำลังจะลืมเค้าได้อยู่แล้วเชียว 

    แย่ที่สุดเลย พัคจองฮา พี่ทำให้ชั้นร้องไห้อีกแล้ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×