คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เปิดเทอม
ไม่้ออโทษถ้าเธอะไป ไม่้ออโทษถ้าเธอะรัใร…… เสียเพลรอสายอผมัึ้น ผมหยิบมันึ้นมารับและรอเสียลไปอย่ารำาน
“ใรว่ะ นะหลับะนอนโทรมาทำพระแสอะไร”
ผมพูบ็ัสายไปแบบไม่สนใปลายสายเลยว่าะเป็นใร
ไม่้ออโทษถ้าเธอะไป ไม่้ออโทษถ้าเธอะรัใร…….. และแล้วมัน็ามมาหลอหนอนผมอีเป็นรั้ที่ 2 แ่พอผมรับสาย็ไ้แ่อ้าปา้ายัไม่ทันไ้พูอะไร นในสาย็พูึ้นมาแทบะพ่นไฟใส่ผมทันทีที่ผมรับ
“สัส!! ื่นยัว่ะเนี่ย รอนรารูะอแล้วนะสาสสสส” เสียมันุ้นๆนะ ผมนึอยู่สัพั็นึออว่าเป็นใรที่โทรมาปลุผม ไอห่าบาสนั่นเอที่โทรมาปลุ
“เออ!! ื่นแล้ว เมิะโทรมาปลุรูทำไมว่ะเนี่ย รูะนอน” ผมบอมันแ่็โนมัน่าับมาะั้นล่ะรับ
“นอนบ้าน.....เมิสิ เมิยัะไปเรียนับรูอยู่มั้ยรับ?? เปิเรียนวันแรทั้ที"ส"นอนสะยาวเลย ห่า” ไอบาสเล่น่าผม เอาสะนหล่อทำไรไม่เป็นเลยรับท่าน!! (หลัวเอไปแล้วย่ะ)
“ไปิ ูอเวลา 15 นาที เี๋ยวรูรีบลไปเลย” ผมบอไอบาส ่อนที่มันะไ้มาถล่มอนโผมะ่อน
“เออ!! เร็วเลยนะเมิ เมิำลัะทำให้รูสาย้อนรับเปิเทอม” แล้วมัน็ัสายไป ผม็เลยเ้ัวึ้นาเียแล้วรีบวิ่เ้าห้อน้ำไปอาบน้ำแ่ัว พอเสร็ผม็ออมาลลิฟ์ พอผมลมาเอไอบาสปุ๊บผม็ไ้ยินำว่า
“้านันะเมิ รู้ี้รูปล่อยให้ไปเอแมร่ เลยนี่” ลมาแทนที่ะออรถับเอำสวะั้น เล่นรูแ่เ้าเลยนะเมินี่ ิ!!!!
อย่าที่ผมิไว้พอผมึ้นรถไ้ไอบาส็เหยียบไม่ยั้ีนเลยรับุ้นนน!!!!!!! เมิะรีบไปายรึไว่ะไอหอหันี่ ุเลียวามเร็ว แๆๆๆๆๆๆ
“ไอสลั เมิะรีบไปายรึไ ไอเี่ย!!!” ผมโวยมันลั่นรถนมันมาถึโรเรียนโยสวัสิ์ภาพ ผมเินลมา่อนะยืนเอามือุมหัว ผมมอไปรอบๆ็้ออึ้ เพราะมีเ็มาโรเรียนันเยอะมา อย้ำ!! ว่าเยอะมา!!!!!!!! ( ็โรเรียนมัน็้อเยอะเส้ อะไรอแเนี่ย)
“ไอเ้ย เมิรอุอยู่รนี้่อนเี๋ยวุเอารถไปเ็บ่อน” ไอบาสบอผมอนที่ผมเินลมาารถมัน หรือไม่็รว
“เออๆ เร็วนะเมิ แล้วมา่วยุมอหาไอ 2 นนั่น้วย” พอบอมันเสร็มัน็รีบับรถไปเ็บ่อนที่ผมะมอเห็นไอแ็ับไอทีน ที่เินมาทาที่ผมยืนอยู่่อนแล้ว พวมันทัผมแบบที่ผมไ้ยินแล้วแทบะพ่นไฟใส่หน้าพวมันให้ไหม้ไม่เหลือาเลย ริๆนะ
“ว่าไ๊ะสาวน้อย มายืนรอใรอยู่นเียวรับเนี่ย” ผมไ้ยินที่ไอทีนมันมาพู็ถึับเส้นวามอทนผมาเลย็ว่าไ้อ่ะ ผมะโนเ้าไปแทบะินหัวมันถ้าไอบาสไม่เินมาห้ามผม่อน มันะเร็วไปป้ะ?
“ไอเ้ย ใเย็นิเมิ” บอุใเย็น็ูที่ไอห่าทีนแมร่พูับุเส้
“ใเย็นหาไรละ ูแมร่ิ ยัำุไม่ไ้เลย ิ ” ผมบ่นระปอระแป แล้วไอทีน็ร้อึ้นมาใหมไอ้บ้านี่(วัอ่อนันะแ)
“เห้ยยย!!! ไอเ้ย เมิริๆหรอว๊ะ น่ารัิบหายสั” น่ารัั้นหรอ ไอเี่ยทีนเมิายยยย
“ไอเ้ยหยุไ้แล้วเมิ สัเี๋ยวไอทีน็ายหรอเมิ” ไอแ็พูเือนผม
“ุไม่หยุ เมื่อี้มันบอว่ารูน่ารั ไอทีนเมิ้อายยยย” ผมะโน่อนที่ไอทีนะวิ่ออาโ๊ะที่พวผมเินมานั่ัน มันวิ่หลบให้วันผมที่วิ่ามมันไปไมู่าม้าาเรือ วิ่ไปนเ้าับแผ่นอใร็ไม่รู้ ะ เ็บๆ เ็บมูอ๊ะ ผมเอามือับมูัวเอ่อน่อยๆับๆถูๆ
“เป็นอะไรมารึป่าวรับนสวย” ึ! หาเรื่อายแล้วมั้ยเมิมาบอุสวย เหมือนรัสีาัวผมะแรมานผมที่ว่าะระโนเ้าหาไอ้นรหน้าพวไอบาส็วิ่มาับผมไว้ไ้ทัน่อนที่ผมะัหน้าไอ้นี่ายาทีนนนน
“เมิว่าใรสวยว่ะ ุผู้ายไม่ใ่ผู้หิ” ผมบอมันไป่อนที่มันะอึ้ไปเล็น้อยที่ผมเป็นผู้าย ผมเพิ่สัเว่ามันทั้ัวสูแล้ว็น่าาหล่อมา อเน้นๆว่าหล่อมาริๆ ผู้ายอย่าผมถึับยอมรับเลยว่ามันหล่อ แมร่ะูีไปไหนว่ะอิาว่ะ
“อ่าว ุนึว่าเมิเป็นทอมสะอี น่ารัีนะ” มันอบ ถ้าเป็นเพื่อนผมพูผมเ้าไปย้ำอมันนานแล้วแ่ับไอหมอนี่ ผมไม่รู้ัอ่ะิ เี๋ยวเรื่อมันะยาวอ่ะ เห้ยย ผมป่าวปอนะแ่ไม่อยามีเรื่ออนเปิเทอมวันแรเยๆ
“ุายร้อยเปอร์เ็น์ แมนทั้แท่เว้ยยยยย” ผมอบมันไปแบบวนประสาท แ่ที่มันอบผมับมาทำเอาผมไปไม่ถูเลยรับ
“ไหนมาพิสูทหน่อยไ้มั้ยว่ะ” มันพูึ้นเล่นเอาผมไปไหนไม่รอรับท่าน ผะ ผมอึ้!!!!! แ่เสียออ็่วยีวิผมไว้ ไอพวนั้นเลยเินหายเ้าไปในลีบเมทันทีเลย แอบเสียวเบาๆนะ ถ้ามันะพิสูทอผมริๆ มีหวัผมา้าไปหลายวันเลยอะ
ผมบอให้ไอพวนั้นแ้ัวให้ผมับอาารย์้วยเพราะอะไรนะหรอ เพราะผมโนอะไรไปบ้าแล้วไม่รู้มึนหัวิบ ผมเลยมานอนอยู่ห้อพยาบาล พอำลัะหลับ็มีนมาเปิผ้าม่านออ ทำให้ผมนอนไม่หลับ แ่พอลืมาึ้นเท่านั้นแหละอยาะหลับไม่ื่นเลยอ้ะ
“ไ เอันอีแล้วนะ” ไอ้นี่มันนเมื่อเ้าที่มีเรื่อับผมไม่ใ่หรอ มันมาทำไรที่นี่ฟ้ะ เหมือนมันะรู้ใผมเหลือเินนะ เพราะำอบที่ออมาาปามัน
“ุโนเรียนมา ุี้เียึ้น เหมือนเมิับุะใรันเลยนะ ฮ่าๆๆๆ” มันพูไปหัวเราะไป ใรันห่าไรละ ุว่าุมานอนที่นี่ะไม่เออะไรแล้วนะ
“เออ เมิะนอน็นอนไปุไปละ หมอารม์” ผมพูึ้นแล้วะเินออาห้อ ะว่าะไปนอนบน่านฟ้าแทน ลมเย็นี้วย ว่าแ่ทำไมุไม่ไปั้แ่แรว่ะ?
“ะรีบไปไหนเล้า อยู่ับุ่อนสิ” ผมที่ำลัะ้าวเท้าออมาแ่็้อเไปหามัน เพราะมันึ้อมือผมเอาไว้ ทำให้ผมที่ยัไม่ทันั้ัวเไปอยู่ในอ้อมอมันเลย
“ปะ ปล่อยุนะ ุะไปแล้ว” ผมบอมันแบบ ิๆัๆผมพยายามะึมือผมออ แ่แล้วมัน็……
>>>>>>>>>>>>>>> ทำให้้าป่าวหว่า?? ไม่หรอเนอะๆๆๆ ิามัน่อไปว่าะเป็นไ่อ แ่อนนี้ไป่อนะ๊าบบบบ บ๊าย บายยยยย <<<<<<<<<<<<<<<
..........................................................................................................................................................................
ความคิดเห็น