[FIC]Prince of Tennis ~**

ลำดับตอนที่ #5 : ของขวัญ

       วันนี้ก็เหมือนธรรมดาทั่วไป แต่ที่ห้องเรียนวันนี้บนโต๊ะนักเรียนของผมเต็มไปด้วยกล่องของขวัญ ในตู้ล๊อกเกอร์พอเปิดออกมากล่องของขวัญก็ตกลงมาเต็มเลย (นี่เหรอผลกระทบจากการเข้าชมรมเทนนิสและได้เป็นตัวจริง)
   "เรียว!!!"
  "ไง!!กาคุโตะ"
  "ปีนี้พวกเราก็ได้ของขวัญแยะเหมือนเดิมเลยเนอะ"
  "งั้นมั้ง...." 
  "อ้าว!แล้วนายเป็นอะไรอีกล่ะ"
  "ก็..ดูของขวัญแต่ล่ะกล่องแล้ว...มันไม่มีของเทรซิสเลยง่า~T^T"
  "ถ้างั้นนายก็เอาของขวัญไปให้เธอเองเลยสิ"
  "แต่ฉันกลัวเจ็บตัวนี่"
  "ถ้านายเอาแต่กล้าๆกลัวๆนายก็จะรักเค้าข้างเดียวไปตลอดชีวิตนั่นแหละ"
  "ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ"
  "...นายอยากให้ยัยนั่นถูกหมาตัวอื่นขโมยไปกินรึไงฟระ"-*-
  "เรื่องนั้น...........ใครจะยอมกันเล่า!!!!"
  "คิดได้ก็ดี....งั้นไปก่อนนะ...แล้วค่อยไปเจอกันในนรก"
พะ..พูดแบบนั้นหมายความว่าไงง่ะ
  เหอๆ คนอย่างเทรซิสคงไม่มีทางให้ช๊อกโกแลตกับคนอย่างผมหรอก อย่างมากเธอคงให้กับคนที่หน้าตาดีกว่าผมนั่นแหละ เฮ้อ~เศร้า
  วันวาเลนไทน์งั้นเหรอ งืม~ถ้าเราเอาของขวัญไปให้เทรซิส เธอจะโกรธเรารึเปล่าเนี่ย-*-..แผลเก่ายังไม่หายเลยด้วยสิ เฮ้อ~แต่ถ้ามัวแต่ลังเลว่าจะเจ็บตัวกลับมารึเปล่าก็คงจะได้รักเค้าข้างเดียวเหมือนที่กาคุโตะพูด
  12:00น.ตอนเที่ยง
    ถึงจะตัดสินใจว่าจะเอาของขวัญไปให้เทรซิสแล้วก็ตาม แต่ของขวัญของผมมันก็แค่สร้อยคอเส้นเล็กสีเงินที่มีจี้เป็นรูปกุญแจสีขาวแค่นั้น แต่เอาเถอะถึงเจ้าตัวจะไม่ชอบไม่สนใจยังไงก็ต้องเอาของขวัญนี้ไปให้เธอให้ได้
  "เดี๋ยวสิเรียวทำไมจะต้องลากฉันมาด้วยเนี่ย"
  "เถอะน่า..ถ้าเกิดฉันถูกยัยนั่นกระทืบเหมือนทุกที..นายจะได้พาฉันไปโรงพยาบาลทันไง"
  "งืม..นั่นมันก็จริงเนอะ"
 ผมกับกาคุโตะเดินมาถึงห้องเรียนของเทรซิสก็พบนักเรียนชายคนหนึ่งกำลังเอาดอกกุหลาบให้เทรซิส และเทรซิสก็รับดอกกุหลาบนั่นมาด้วย 
 โอ๊ย!!!เจ็บจี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!! ผมถึงกับช๊อกเมื่อเห็นภาพที่บาดตาบาดใจ เมื่อเห็นภาพนั้นแล้วผมรู้สึกว่าสวิตซ์ความจ๋อยของผมมันเริ่มทำงานซะแล้ว ฮือๆทั้งเจ็บช้ำ เสียใจ เศร้า โอ๊ย!อยากร้องไห้ ไม่ได้จะร้องไห้ไม่ได้ ฮึก..ไม่ไหวแล้วววว
  "เทรซิส..ยัยใจร้าย..แง้~"ผมตะโกนลั่นห้องพร้อมกับน้ำตาและวิ่งหนีไป
  "อ้าว!เรียว"
  20:30น.
  หลังจากที่โรงเรียนเลิก ผมก็ไม่ได้กลับบ้านแต่มานั่งซึมคนเดียวอยู่ริมแม่น้ำได้สักพัก จู่ๆอากาศก็ไม่เป็นใจปล่อยฝนตกลงมาสร้างMVให้ผมซะนี่ โอยจะให้ผมเศร้าไปถึงไหนท่านเทพพระเจ้า  พอผมนั่งตากฝนไปได้อีกไม่นานนัก เอ่อ..ใครมากางร่มให้ผมเนี่ย
  "ทำไมไม่กลับบ้าน"
  "คนอย่างเธอเป็นห่วงฉันด้วยเหรอ"
  "ห่วงหรือไม่ก็ช่างเถอะ...พี่ชิชิโดะมานั่งตรงนี้นานๆเดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก...กลับเถอะ"
  "........."
  "เรี่องดอกกุหลาบนั่นเหรอ? ขอโทษทีนะถึงฉันจะรับมาแต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรนิ"
  "........"
  "โธ่เอ้ย..คนเค้าอุตส่าห์แอบเอาของขวัญไปใส่ในกระเป๋า แต่เจ้าตัวดันไม่รู้เรื่อง"
  "หา?"  พอได้ยินดังนั้นผมก็เปิดกระเป๋าดู เอ่อ..มีจริงๆด้วยของขวัญของเทรซิสเป็นสร้อยคอเหมือนของผมแต่จี้รูปกุญแจนั้นเป็นสีดำ
  "แล้วสร้อยจี้รูปกุญแจสีขาวนี่ของนายใช่ไหม"
  "อ..เอาไปตอนไหนเนี่ย"
  "นายทำตกไว้ พี่กาคุโตะก็เลยเอามาให้ฉันแทนนายไง"
 เธอพูดพร้อมกับใส่สร้อยของผม ด..ดีใจจังเธอใส่สร้อยของผมด้วย
  "เอาล่ะ รีบกลับบ้านดีกว่า~"
  "อ...อืม"
สุดท้ายผมก็เดินกลับบ้านพร้อมกับเทรซิส ดีจังวันนี้ไม่โดนซ้อมด้วยแถมเทรซิสก็ใจดีผิดคาด