[FIC]Reborn She is Vampire.

ลำดับตอนที่ #2 : หวั่นไหว

��"รุ่นพี่เบล เมื่อวานน่าสมเพชแบบสุดๆเลยนะ"
� "จะพูดทำไมเจ้ากบ อุตส่าห์จะไม่นึกถึงแล้วนะเนี่ย"�
ให้ตายสิมีรุ่นน้องแบบนี้มันน่าปวดหัวจริงๆ
� "แล้วเกรย์อยู่ไหนเนี่ย"
� "meก็ไม่รู้ แต่รู้สึกว่าตอนนี้เธอจะน่าอยู่ที่ห้องพักนะ"
� "ชิชิชิชิ~งั้นลองไปดูดีม่ะ"
� "ไม่ดีมั้ง ถ้าเกิดไปแล้วดันไปเจอเธอใส่แต่ผ้าขนหนูเราตายแน่"
�ชิชิชิชิ~ยัยนั่นต้องโมโหอีกแน่นอน แต่เจ้าชายก็ชอบนะผู้หญิงโหดเนี่ย
� "งานนี้meไม่ไปด้วยหรอกนะ"
� ".....ตามใจ......"
�หึ..ผมไปเองก็ได้

� ที่ห้องพักของเกรย์
�ห้องพักของเกรย์เงียบแบบสุดๆที่หน้าต่างก็มีลมพัดเย็นสบายสีของห้องก็เป็นสีที่ดูแล้วสบายตา ห้องนี้น่านอนเหมือนกันนะ
� แอดดด~(เสียงประตู)
�เสียงประตูได้ดังขึ้นมา ผมหันไปทางเสียงนั้น และได้เห็นเกรย์เดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่ใส่แต่ผ้าขนหนู เล่นซะพูดไม่ออกเลย
� "เฮ้ย!นายเข้ามาในห้องได้ไง ออกไปเลยนะ"
� "ไม่เอาน่า เจ้าชายอุตส่าห็มาเล่นด้วยนะ"
� "บ้ารึไง รีบออกไปเลย"
� "น่าๆฉันมาเล่นด้วยทั้งทีอย่าไล่กันสิ"
� "เอาแต่ใจตัวเองที่สุดเลย"
�1 ชั่วโมงผ่านไปหลังที่เธอลากผมออกมาทิ้งหน้าห้องแล้วปิดประตูใส่หน้าผมดังปัง!!! เธอก็เดินออกจากห้องมาด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่า อย่ามายุ่งกับฉัน อะไรประมาณนั้นแต่ผมก็ไม่สนใจหรอก
� "นี่เธอ จะไปไหนเหรอ"
� "เรื่องของฉัน"
� "...ถามดีๆแต่ตอบแบบนี้มันน่าเชือดจริงๆ แต่เชือดไม่ลงง่ะ"
� "ทำไมกลัวฉันเชือดนายกลับงั้นเหรอ"
� "อันนั้นมันก็ส่วนหนึ่ง"
กลัวเหมือนนั่นแหละว่าเธอจะเชือดผมกลับ แต่อีกส่วนหนึ่งมันเสียดาย หน้าตาเธอออกจะน่ารักถ้าเชือดทิ้งซะเสียดายตาย
� "ความคิดของนายมันอันตราย หัดระวังความคิดซะบ้างนะ"
� "ทำไม..."
� "ถ้าคิดจะเชือดคนไปเรื่อยๆอีกหน่อยจะไม่มีใครอยากแต่งงานด้วยนะ"
�อ่ะ!!....ไม่มีใครคบ....โสดตลอดชีวิต.....เป็นเจ้าชายที่ไม่มีใครอยากคบ.....
� "ชิชิชิ~เรื่องนั้นฉันไม่สนหรอก"
� "แน่เหรอ งั้น...ถ้าฉันอายุ18แล้วฉันจะแต่งงานด้วยแล้วกัน"
� "หา?0///0"
� "หึๆ ฉันล้อเล่น หยุดหน้าแดงได้แล้ว"
� "อ่ะ!!!...นี่เธอกล้าหลอกฉันเหรอยัยเด็กทะลึ่ง!!!"
� "ทะลึ่งอะไร นายต่างหากที่คิดไปเอง"
� ".........-///-.........." เถียงไม่ออก
�เจ้าชายโดนเด็กหลอกให้ดีใจซะแล้ว เราก็หวั่นไหวตามคำพูดนั้นนึกว่าเธอจะมีใจให้ซะอีกที่ไหนได้โกหกล้วนๆเลย

�