[FIC]Reborn She is Vampire.

ลำดับตอนที่ #4 : ช่วยด้วย

�� ช่วงเย็น
�� อา~ในที่สุดก็ถึงช่วงเย็นเวลาอาหารเย็นแล้ว หิวข้าวชะมัดเลย -*- วันนี้เจ๊ลุซซูเรียจะทำอะไรให้กินอีกล่ะเนี่ย เวลานี้จะเป็นอะไรก็ได้จัดมาเถอะเจ้าชายหิวข้าวแว้ว~
� "เฮ้ย! ฟราน เลวี่ จะเอาเบียร์ออกมาทำไม?"
�ผมถาม2คนนั้นที่จู่ๆก็เอาขวดเบียร์มาวางไว้บนโต๊ะอาหาร อย่างฟรานคงไม่ดื่มหรอกมั้งเลวี่ก็ด้วยแต่เอาออกมาทำไม?
� "เอามาทดลองเฉยๆ"เลวี่ตอบ
�แล้วทดลองกับอะไรของมันเนี่ย-*-
��"รุ่นพี่วันนี้ อาหารอาจมาช้าหน่อยนะเพราะเจ๊ลุซเพิ่งกลับมาเมื่อกี้"
� "อืม~" ตกลงว่าต้องรอต่อไปสิเนี่ย
� ครืด~ เกรย์เปิดประตูเข้ามา
� "ฟรานเมื่อกี้มีอะไรจะคุยกับฉันเหรอ"
� "ไม่มีอะไร มานั่งตรงนี้ก่อนสิ"
�ฟรานเชิญให้เกรย์มานั่งที่เก้าอี้และที่โต๊ะตรงนั้นมีแก้วที่รินเบียร์เรียบร้อยแล้ว คิดจะทำอะไรกัน
� "ดื่มเบียร์ให้ดูหน่อยสิ"
�ตาแก่สายฟ้าโรคจิตชวนเกรย์ดื่มเบียร์เฉยเลย *-*
� "ไม่ล่ะ ฉันดื่มไม่เป็น"
� "...งั้น~ฟราน!"
� "ครับ"
�อยู่ๆฟรานก็ใช้ภาพมายาล็อกแขนล็อกขาของเกรย์
� "เฮ้ย!นี่จะทำอะไรกันแน่เนี่ย=*="�ผมโวยวายขึ้น
� "บอกแล้วว่าจะทดลองเฉยๆ"
� "ทดลองอะไร...บอกมาเลยนะ"ยิ่งมันพูดผมยิ่งไม่เข้าใจง่ะ
� "รุ่นพี่เบล พวกผมก็แค่อยากรู้ว่าเวลาเกรย์คุงเมาแล้วจะเป็นยังไง"
เหตุผลแค่นั้นเหรอ ปัญญาอ่อนรึเปล่าเนี่ย(หมายถึงเขาหรือเรา)
� 10 ผ่านไป ซึ่งตอนนี้เกรย์ได้ฟุบอยู่กับโต๊ะเรียบร้อย
� "นิ่งสนิทเลยนะเนี่ย"ฟรานบ่น
� "ช่างเถอะ ดื่มไปแค่3แก้วก็นิ่งแล้ว สงสัยคอจะอ่อน"เลวี่บ่นตามอีกคน
� "ชิชิชิชิ~ในเมื่อรู้ผลแล้วฉันขอพายัยนี่กลับไปนอนที่ห้องก่อนแล้วกัน"
� "รุ่นพี่ คิดอะไรรึเปล่าเนี่ย~"ฟรานพูด
� "ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นล่ะ เจ้าเคโรโระ"
� "...............เคโระ!!!"
กวนนักนะเจ้ารุ่นน้องน่าถีบ
�
�ที่ห้องพักของเกรย์
� "ให้ตายสิ คออ่อนสุดๆเลยนะเธอ" ผมพูดพร้อมกับวางเธอลงบนเตียง
� "อืม~"�
� "อ้าว ตื่นแล้วเหรอเนี่ย นี่เธอ..."
� "เบลคุง...น่ารักจังเลย..."เธอยิ้มและค่อยๆลุกขึ้นมานั่ง
� "อะไร...เล่นมุขอะไรอีก"
� "งืม..ไม่ได้เล่นมุขนะ...แต่นายน่ารักจริงๆ.."
�อะไรอ่ะ เริ่มขนลุกแล้วนะเนี่ย สงสัยจะเมาได้ที่เลยนะ
� "ท่าทางเธอจะเมา งั้นฉันขอกลับก่อนแล้วกัน..."
พอผมหันหลังจะเดินไปที่ประตูเท่านั้นแหละ จู่ๆผมก็ถูกเกรย์จับแขนและเธอก็ดึงแขนผมอย่างแรงจนเซล้มลงไปนอนกับเตียงโดยที่เธอเข้ามากดแขนผมเอาไว้
� "คิดจะทำอะไรห๊ะ ฉันเจ็บนะเนี่ย"
� "ไม่รู้สิ....เบลคุง...อยากมีลูกม่ะ.."
� "-///-....ยัยเด็กทะลึ่ง พูดอะไรออกมา" จริงๆก็อยากนะ เอ๊ย!!ไม่ๆๆ
� "หึๆ เบลคุงเวลาอายน่ารักจัง"
� "นี่เธอหยุดพูดเลยนะ..."
� "งั้นก็ให้ฉันจุ๊บก่อนสิ"
หวา~ยัยนี่เวลาเมาแร๊งงงงง=[ ]=*
เอาไงดีหว่า ไม่มีแรงง่ะเพราะหิวข้าวจัดตั้งแต่เช้าเลยไม่มีแรง เอาไงดีฮือๆมืด8ด้านแล้วตรูTAT
� "ใครก็ได้ช่วยฉันด้วยยยยยย" ผมแหกปากดังลั่นห้อง
� "จะเสียงดังทำไมล่ะ หึๆเสร็จฉันล่ะเจ้าชาย"
โอ้~ม่ายยยยยยยยยย
� "ใครก็ได้มาช่วยฉันที~เกรย์จะรุกช้านนนนนนT[ ]T"
� "ไม่มีประโยชน์ ร้องให้ตายก็ไม่มีใครมาหรอกนะ"
��"อ๊ากกก!!! ใครก็ได้ ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยT[� ]T*"
�.............................................................................................................................................................................................................
�ทางด้านยามด้านล่างปราสาท
� "เฮ้ย!เมื่อกี้ฉันได้ยินเสียงของเบลมาจากห้องของเกรย์อ่ะ"
� "แล้วยังไง"
� "ไม่สนเหรอ"
� "อือ..ปล่อยไปเถอะ 2คนนั้นคงทะเลาะกันอีก ไม่งั้นก็คงดูหนังผีล่ะมั้ง"
� "หา?หนังผี แค่หนังผีคงไม่ร้องช่วยด้วยดังขนาดนี้มั้ง"-*-
� "เบลอาจจิตอ่อนกว่าเกรย์ก็ได้ปล่อยไปเถอะ"
� "...เอางั้นก็ได้"
................................................................................................................................................................................................................
�ด้านเบล
� "อ๊ากกก!!!ไม่มีใครได้ยินรึไง ฉันบอกว่าช่วยด้วยยยยยยย"