ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC]Reborn She is Vampire.

    ลำดับตอนที่ #3 : ทำงาน

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ค. 54


    ���ที่ปราสาทวาเรีย (ห้องนั่งเล่น)
    ����วันนี้ทั้งวันไม่มีอะไรให้ทำเลยสักอย่าง ภารกิจระดับไหนก็ไม่ว่างให้ทำ มันว่างเกินไปแล้ว ขนาดจะเชือดคนเล่นยังไม่อยากจะไปเลยเพราะผมโดนเกรย์ขู่"ถ้านายออกไปเชือดคน คอนายขาด!!" เป็นแบบนี้ผมก็ไม่มีโอกาสจะไปฆ่าใครน่ะสิและตอนนี้ยัยนั่นหายไปไหนก็ไม่รู้หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ�
    � "เฮ้อ~น่าเบื่อจัง-*-" ผมบ่นกับตัวเอง
    � "ถ้าเบื่อก็ออกไปเชือดคนเล่นเหมือนทุกทีสิ"
    � "เจ้ากบ...ประทานโทษฉันไม่อยากไป"
    � "รุ่นพี่กลัวเกรย์คุงงั้นเหรอ?"
    � "ใคร...ใครกลัวไม่มีเลย"-*-
    ปากดีไปงั้นแหละ จริงๆแล้วเกรย์น่ะน่ากลัวยิ่งกว่าสควอโล่ที่ชอบโวยวายซะอีก แถมยังชอบโกหกผมอีก
    � "รุ่นพี่ไม่เป็นห่วงเกรย์คุงเลยนะ"
    � "เอ๋?"
    � "อะไรกัน ไม่รู้เรื่องเหรอว่าเกรย์รับภารกิจระดับSน่ะ"
    � "มะ...ไม่เห็นรู้เรื่องเลย"
    � "รู้สึกว่าจะไปคนเดียวด้วยสิ น่าเป็นห่วงเหมือนกันนะ"
    �หา?เล่นไปคนเดียวเลย ยัยนี่ช่างกล้ารับภารกิจระดับสูงสุด
    � "เกรย์รับภารกิจอะไร แล้วตอนนี้กี่ชั่วโมงแล้วที่ยัยนั่นออกไป"
    � "เอ่อ...กำจัดกบฏทิศใต้ของอิตาลี ตอนนี้3ชั่วโมงแล้ว"
    กำจัดกบฏทิศใต้ บ้าจริง...พวกนั้นมันมีพวกเป็นฝูงไปคนเดียวจะไหวได้ไง
    ผมรีบวิ่งออกจากห้องนั่งเล่นอย่างรวดเร็ว ด้วยความกลัวว่าถ้าเกรย์เกิดอันตรายขึ้นมาจะทำยังไง
    ในขณะที่ผมกำลังจะวิ่งลงบันได ผมก็เจอกับ
    � "เกรย์!!!"
    � "ไง เจ้าชายจะรีบไปไหนเหรอ?"
    � "เอ่อ...ช่างเถอะ เธอไม่เป็นไรเลยเหรอ"
    � "....แล้วจะให้ฉันเป็นอะไร"
    � "ก็..ก็เธอไปทำงานคนเดียวนี่"
    � "แล้วยังไง มันไม่เกี่ยวอะไรกับนายนิ-_-"
    มันต้องเกี่ยวสิเค้าเป็นห่วงเธอนะ- -* เอ่อ..ว่าแต่ทำไมวันนี้เธอทำผมป้ายปิดตาไว้ข้างซ้ายล่ะ�ทุกทีไม่เห็นทำ
    � "เฮ้อ~ฉันขอตัวไปพักก่อนแล้วกัน"
    � "เดี๋ยวสิ ตาซ้ายเธอเป็นอะไร เอาผมปิดไว้ทำไม"
    � ".........."
    � "บาดเจ็บรึเปล่า"
    � "เปล่า...."
    � "โกหกรึเปล่า งั้นฉันขอเปิดดูตาซ้ายเธอหน่อย"
    �ผมเดินเข้าไปใกล้กับเธอและกำลังจะเปิดเส้นผมที่บังตาซ้ายของเธอ(สังเกตุเห็นนะว่าเธอหน้าแดงด้วย)�และเธอก็ปัดมือผมออก จะปัดมือเค้าออกทำไมง่า~ กะจะเนียนจุ๊บเธอไปเลยเนี่ย^w^
    � "ไม่ต้อง!!"
    เธอพูดและเปิดตาซ้ายให้ผมดูเอง
    � "ว่าแล้ว บาดเจ็บจริงๆด้วย"
    � "ช่างเถอะ ฉันไปหาหมอมาแล้วอีกสักอาทิตย์ก็หายแล้ว"
    � "วันหลังถ้าจะไปทำงาน ต้องให้ฉันไปด้วย"
    � "...ทำไม...."
    � "เธอเป็นลูกน้องของฉัน และก็เจ้าชายก็ต้องปกป้องเจ้าหญิงสิ จริงม่ะ"
    � "ถุย!!"
    � "ถุยทำไมห๊ะหล่อน!!!!"=[ ]=*
    � "เอาเถอะ...เอาไว้ถ้างานมันหนักเกินไปฉันจะพานายไปด้วย"
    � "ไม่ต้องถ้างานมันหนักหรอก ฉันไปด้วยทุกงานเลยนะ~"
    � "........-_-....บายล่ะ"
    �บอกลาเสร็จเธอก็เดินหนีไป...ทำไม..ทำไมต้องเดินหนีกันด้วยยยยยย>[ ]<*
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×