ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 6 พักร้อน
"หา...เมื่อกี้นี้เจ้าว่ายังไงนะ?"คาเรนถามกลาเซียส พร้อมกระพริบตาปริบๆ
"ข้าบอกเจ้าว่า ข้าอยากจะปรับปรุงที่นี่หน่อย ระหว่างนั้นพวกเจ้าจะไปไหนต่อไหน ก็เชิญ"กลาเซียส
พูดตอบคาเรนออกไป
"เหรอแล้ว สงสัยต้องให้พวกนั้นไปนอนกันที่คฤหาสน์เก่านั่นแหละ.."คาเรนพูดอย่างปลงๆ
"ทำไงได้ ก็เราไม่สามารถให้คนธรรมดาเห็นพวกเราได้นี่นา..."กลาเซยสพูดยังไม่ทันจบก็ได้มีเสียง
แทรกมาอีกว่า "แต่ขอให้กลมกลืนกับพวกคนธรรมดาก็พอ...?"คาเรนพูดพร้อมมองหน้ากลาเซียส
"ใช่"กลาเซียสตอบออกไป
"งั้นก็ได้ เดี๋ยวข้าไปบอกคนอื่นๆนะ"คาเรนพูดก่อนจะหายตัวไป
ด้านเซอเซส
"เอ๋? ปรับปรุงที่นี่งั้นเหรอ ไม่เห็นกลาเซียสจะบอกข้าเลย"พี่เพลพูด
"ข้าก็งงเหมือนกันน่ะแหละ เพลโธรัส...เฮ้อ...ถือซะว่าพักร้อนก็แล้วกัน เพราะข้าเองก็รอคอยเวลา
แบบนี้มานานแล้วด้วย"คาเรนทำท่าเหมือนบิดขี้เกียจ
"ข้าว่า ก็ดีเหมือนกันนะ พี่เพล ว่าแต่พวกเราต้องไปพักกันที่ไหนเนี้ย?"ข้าหันหน้าไปถาม คาเรน
"...คฤหาสน์ร้างน่ะ ส่วนใหญ่เวลาไม่มีอะไรทำข้าชอบไปอยู่ที่นั่น ขอฟันธงได้เลยว่าไม่มีผี"คาเรนทำ
หน้าเหมือนมั่นใจในตัวเองมาก ใช่สิ เจ้าไม่กลัวผี แต่ข้ากลัวนะ
"ยัยปิศาจ อีกนานเท่าไหร่ ถึงจะปรับปรุงที่นี่"
"30นาที ยังไง ข้าก็ขอให้ก่อนล่ะ ข้าจะได้ไปเก็บของ ลาล่ะ"คาเรนบอกลาทุกคน ก่อนจะหายไปอีก
ครั้งหนึ่ง
ที่ห้องเซอเซส
"ดีจังเลยเนอะ โฟรเซน ในที่สุดก็ได้พักร้อนซักที"ข้าพูดอย่างดีใจ
"อือ...เจ้านี่ดูดีใจมากเลยนะ เซอเซส"เจ้าเสือแซวข้า
"แหงล่ะ นานทีจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นทีนี่นา..."ข้าพูดออกไป
เอาอะไรไปบ้างดีนะ...? เอาแค่ของที่จำเป็นก็แล้วกัน ว่าแต่กลาเซียสไม่ไปเหรอ?
"ต้องอยู่เป็นเป็นคาร์ทน่ะ"โฟรเซนตอบออกมา
นั่นน่ะสินะ ถ้าคาร์ทออกจากที่นี่ ก็จะไม่สามารถเข้ามาที่นี่ได้อีก น่าเสียดายจัง
'จะว่าไป ก็จริงอย่างที่เจ้าพูดนั่นแหละ'โฟรเซนคิดในใจ
แต่ก็เอาเถอะ ไปกันเถอะ เหลือแค่ 15 นาทีเอง
'อือ...'
ว่าแต่ เด็กผู้ชายคนนั้นจะมาด้วยไหมนะ? ข้าคิดในใจระหว่างเดินออกจากห้อง
'ช่วยอย่าพูดถึงเจ้าเด็กบ้านั่นได้ไหม ข้ายังเคลียร์กันมันไม่รู้เรื่องเลย'โฟรเซนพูดในใจ พร้อมหักมือ
กร๊อบๆ เฮ้อ...เจ้านั่นไปทำอะไรให้เจ้าเสือโมโหกันนะ?
จุดรวมพล
"อ่าว เซอเซสคุงเสร็จแล้วเหรอ?งั้นก็พอดีเลย เพราะว่าตอนนี้พวกเราก็พร้อมแล้วด้วย ใช่ไหม ซัฟ
เฟอร์คุง"พี่เพลส่งยิ้มไปหาพี่ซัฟเฟอร์เล็กน้อย
"อ...อือ"พี่ซัฟเฟอร์ตอบกลับ
"งั้นพิกัดก็ 1689,795 นะ แล้วเจอกันนะจ้ะ ลาล่ะ"คาเรนพูดก่อนจะใช้เวทย์เคลื่อนย้ายหนีไปอีกครั้ง
คาเรน ดูเหมือนว่าเจ้าจะชอบทิ้งเพื่อนฝูงซะเหลือเกิน ข้าคิดอย่างเหนื่อยใจ
"ยัยนั่นก็เป็นแบบนั้นน่ะแหละ อย่าไปใส่ใจนักเลย"โฟรเซนพูดก่อนจะ ใช้เวทย์เคลื่อนย้าย รอบข้าง
เริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำทึบ เฮ้อ...ดีนะ ที่ข้าใช้จนชินแล้วไม่งั้น ข้าได้อ้วกแตกอ้วกแตนเป็นแน่แท้
จุดหมาย
"ไง เจ้ามาช้ากันจังเลยนะ"คาเรนพูดทัดทายเมื่อเห็นพวกเรา ถึงที่หมายโดยไม่มีใครตาย ว่าแต่ซัท
เซน ทำไมไม่มากับเค้าด้วยนะ?
'แล้วข้า จะไปรู้ไหมล่ะ'เจ้าเสือตอบข้าในใจ เข้าไปอยู่ในรอยพันธะสัญญาแล้วสินะ
"เซอเซสคุง เป็นอะไรรึเปล่า? เห็นตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว เจ้าเวียนหัวงั้นเหรอ?"พี่เพลถามข้าด้วยความเป็น
ห่วง
"เปล่า...ขอบคุณมากนะ พี่เพล"ข้าบอกขอบคุณพี่เพล
"แต่ก็เอาเถอะ ยินดีต้อนรับสู่คฤหาสน์ร้างจ้า!!!"คาเรนประกาศก่อนจะผายมือไปทางคฤหาสน์หลัง
ใหญ่ ที่อยู่ในป่านั่น ถ้าให้ข้าอยู่ที่นั่น ข้าคงทำไม่ได้หรอก ข้าเป็นพวกขี้กลัวน่ะ
'เอาน่า ไม่มีผีตนไหนกล้าหลอกเจ้าหรอกน่า อีกอย่างก็มีข้าอยู่ทั้งคนแท้ๆ'โฟรเซนพูด
นั่นน่ะสินะ ขอบใจเจ้ามากนะ ที่อุตส่าห์ปลอบข้า เจ้าเสือ
'ไม่เป็นไรหรอกน่า ก็ข้าเป็นคู่หูเจ้านี่นา'เจ้าเสือตอบ
โดยที่เซอเซสไม่ได้สังเกตคาเรนเลยว่า เธอแอบคิดอะไรอยู่ ...ปลอบกันเก่งเหลือเกินนะ คู่นี้ สงสัย
ต้องหาอะไรมาแกล้งให้สะใจหน่อยซะแล้ว...คาเรนคิดก่อนจะแสยะยิ้มออกมา
"คาเรน เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า? ข้าเห็นเจ้ายิ้มคนเดียวมานานแล้วนะ"จีเซลถามคาเรน
"เป็นมีอะไรหรอก ข้าแค่แอบคิดอะไรเล่นๆนิดหน่อยน่ะ อย่าใส่ใจคนอย่างข้าเลย"คาเรนพูดออกไป
ก่อนจะ เดินไปที่คฤหาสน์...นั่นน่ะสินะ ตามจริงแล้ว ในความเป็นจริงแล้วเจ้าก็เป็นคนออกแนว
แปลกๆอยู่แล้วนี่นา จีเซลคิดก่อนจะเดินตามคาเรนไป
"ข้าบอกเจ้าว่า ข้าอยากจะปรับปรุงที่นี่หน่อย ระหว่างนั้นพวกเจ้าจะไปไหนต่อไหน ก็เชิญ"กลาเซียส
พูดตอบคาเรนออกไป
"เหรอแล้ว สงสัยต้องให้พวกนั้นไปนอนกันที่คฤหาสน์เก่านั่นแหละ.."คาเรนพูดอย่างปลงๆ
"ทำไงได้ ก็เราไม่สามารถให้คนธรรมดาเห็นพวกเราได้นี่นา..."กลาเซยสพูดยังไม่ทันจบก็ได้มีเสียง
แทรกมาอีกว่า "แต่ขอให้กลมกลืนกับพวกคนธรรมดาก็พอ...?"คาเรนพูดพร้อมมองหน้ากลาเซียส
"ใช่"กลาเซียสตอบออกไป
"งั้นก็ได้ เดี๋ยวข้าไปบอกคนอื่นๆนะ"คาเรนพูดก่อนจะหายตัวไป
ด้านเซอเซส
"เอ๋? ปรับปรุงที่นี่งั้นเหรอ ไม่เห็นกลาเซียสจะบอกข้าเลย"พี่เพลพูด
"ข้าก็งงเหมือนกันน่ะแหละ เพลโธรัส...เฮ้อ...ถือซะว่าพักร้อนก็แล้วกัน เพราะข้าเองก็รอคอยเวลา
แบบนี้มานานแล้วด้วย"คาเรนทำท่าเหมือนบิดขี้เกียจ
"ข้าว่า ก็ดีเหมือนกันนะ พี่เพล ว่าแต่พวกเราต้องไปพักกันที่ไหนเนี้ย?"ข้าหันหน้าไปถาม คาเรน
"...คฤหาสน์ร้างน่ะ ส่วนใหญ่เวลาไม่มีอะไรทำข้าชอบไปอยู่ที่นั่น ขอฟันธงได้เลยว่าไม่มีผี"คาเรนทำ
หน้าเหมือนมั่นใจในตัวเองมาก ใช่สิ เจ้าไม่กลัวผี แต่ข้ากลัวนะ
"ยัยปิศาจ อีกนานเท่าไหร่ ถึงจะปรับปรุงที่นี่"
"30นาที ยังไง ข้าก็ขอให้ก่อนล่ะ ข้าจะได้ไปเก็บของ ลาล่ะ"คาเรนบอกลาทุกคน ก่อนจะหายไปอีก
ครั้งหนึ่ง
ที่ห้องเซอเซส
"ดีจังเลยเนอะ โฟรเซน ในที่สุดก็ได้พักร้อนซักที"ข้าพูดอย่างดีใจ
"อือ...เจ้านี่ดูดีใจมากเลยนะ เซอเซส"เจ้าเสือแซวข้า
"แหงล่ะ นานทีจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นทีนี่นา..."ข้าพูดออกไป
เอาอะไรไปบ้างดีนะ...? เอาแค่ของที่จำเป็นก็แล้วกัน ว่าแต่กลาเซียสไม่ไปเหรอ?
"ต้องอยู่เป็นเป็นคาร์ทน่ะ"โฟรเซนตอบออกมา
นั่นน่ะสินะ ถ้าคาร์ทออกจากที่นี่ ก็จะไม่สามารถเข้ามาที่นี่ได้อีก น่าเสียดายจัง
'จะว่าไป ก็จริงอย่างที่เจ้าพูดนั่นแหละ'โฟรเซนคิดในใจ
แต่ก็เอาเถอะ ไปกันเถอะ เหลือแค่ 15 นาทีเอง
'อือ...'
ว่าแต่ เด็กผู้ชายคนนั้นจะมาด้วยไหมนะ? ข้าคิดในใจระหว่างเดินออกจากห้อง
'ช่วยอย่าพูดถึงเจ้าเด็กบ้านั่นได้ไหม ข้ายังเคลียร์กันมันไม่รู้เรื่องเลย'โฟรเซนพูดในใจ พร้อมหักมือ
กร๊อบๆ เฮ้อ...เจ้านั่นไปทำอะไรให้เจ้าเสือโมโหกันนะ?
จุดรวมพล
"อ่าว เซอเซสคุงเสร็จแล้วเหรอ?งั้นก็พอดีเลย เพราะว่าตอนนี้พวกเราก็พร้อมแล้วด้วย ใช่ไหม ซัฟ
เฟอร์คุง"พี่เพลส่งยิ้มไปหาพี่ซัฟเฟอร์เล็กน้อย
"อ...อือ"พี่ซัฟเฟอร์ตอบกลับ
"งั้นพิกัดก็ 1689,795 นะ แล้วเจอกันนะจ้ะ ลาล่ะ"คาเรนพูดก่อนจะใช้เวทย์เคลื่อนย้ายหนีไปอีกครั้ง
คาเรน ดูเหมือนว่าเจ้าจะชอบทิ้งเพื่อนฝูงซะเหลือเกิน ข้าคิดอย่างเหนื่อยใจ
"ยัยนั่นก็เป็นแบบนั้นน่ะแหละ อย่าไปใส่ใจนักเลย"โฟรเซนพูดก่อนจะ ใช้เวทย์เคลื่อนย้าย รอบข้าง
เริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำทึบ เฮ้อ...ดีนะ ที่ข้าใช้จนชินแล้วไม่งั้น ข้าได้อ้วกแตกอ้วกแตนเป็นแน่แท้
จุดหมาย
"ไง เจ้ามาช้ากันจังเลยนะ"คาเรนพูดทัดทายเมื่อเห็นพวกเรา ถึงที่หมายโดยไม่มีใครตาย ว่าแต่ซัท
เซน ทำไมไม่มากับเค้าด้วยนะ?
'แล้วข้า จะไปรู้ไหมล่ะ'เจ้าเสือตอบข้าในใจ เข้าไปอยู่ในรอยพันธะสัญญาแล้วสินะ
"เซอเซสคุง เป็นอะไรรึเปล่า? เห็นตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว เจ้าเวียนหัวงั้นเหรอ?"พี่เพลถามข้าด้วยความเป็น
ห่วง
"เปล่า...ขอบคุณมากนะ พี่เพล"ข้าบอกขอบคุณพี่เพล
"แต่ก็เอาเถอะ ยินดีต้อนรับสู่คฤหาสน์ร้างจ้า!!!"คาเรนประกาศก่อนจะผายมือไปทางคฤหาสน์หลัง
ใหญ่ ที่อยู่ในป่านั่น ถ้าให้ข้าอยู่ที่นั่น ข้าคงทำไม่ได้หรอก ข้าเป็นพวกขี้กลัวน่ะ
'เอาน่า ไม่มีผีตนไหนกล้าหลอกเจ้าหรอกน่า อีกอย่างก็มีข้าอยู่ทั้งคนแท้ๆ'โฟรเซนพูด
นั่นน่ะสินะ ขอบใจเจ้ามากนะ ที่อุตส่าห์ปลอบข้า เจ้าเสือ
'ไม่เป็นไรหรอกน่า ก็ข้าเป็นคู่หูเจ้านี่นา'เจ้าเสือตอบ
โดยที่เซอเซสไม่ได้สังเกตคาเรนเลยว่า เธอแอบคิดอะไรอยู่ ...ปลอบกันเก่งเหลือเกินนะ คู่นี้ สงสัย
ต้องหาอะไรมาแกล้งให้สะใจหน่อยซะแล้ว...คาเรนคิดก่อนจะแสยะยิ้มออกมา
"คาเรน เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า? ข้าเห็นเจ้ายิ้มคนเดียวมานานแล้วนะ"จีเซลถามคาเรน
"เป็นมีอะไรหรอก ข้าแค่แอบคิดอะไรเล่นๆนิดหน่อยน่ะ อย่าใส่ใจคนอย่างข้าเลย"คาเรนพูดออกไป
ก่อนจะ เดินไปที่คฤหาสน์...นั่นน่ะสินะ ตามจริงแล้ว ในความเป็นจริงแล้วเจ้าก็เป็นคนออกแนว
แปลกๆอยู่แล้วนี่นา จีเซลคิดก่อนจะเดินตามคาเรนไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น