ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (ZerZes)รักนะ นายพยัคฆ์เมฆาของฉัน...

    ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5 ทดสอบ

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ค. 53


    "เฮ้อ...ไม่ไหวเล้ย!เด็กสมัยนี้ เลิกยากเย็นดีจริงๆเลย"คาเรนพูดออกมาอย่างรำพึงรำพัน...แต่ก็น่า

    สนุกไปอีกแบบ คาเรนคิด

       อุตส่าห์ ผ่าน การทดสอบ ขั้นแรกแล้วแท้ๆ แต่ไหง ขั้นที่ 2 มา มันยากแบบนี้เนี้ย!!

    'ถูกต้องแล้ว เพราะว่าระดับแรกน่ะ คาเรนจะหลอกให้คนที่มาทดสอบตายใจ แล้วจากนั้นไปก็จะกลาย

    เป็น การทดสอบที่นรก ยังเรียก ทวดยังไงล่ะ'

      น...นรกเรียกทวด นี่มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?

    "อ้อ...ลืมบอกไปเลย พอถึงกลางทะเลลาวาแล้วระวัง สุนัข 3 หัวด้วยล่ะ ฮ่าๆๆ"คาเรนขำอย่างสะใจ

    ก่อนที่จะขดตัวเป็นกุ้งเพราะเนื่องมาจาก หายใจไม่ออก

     นี่โฟรเซน รู้งี้ ข้าเลือกข้อที่ 1 ดีกว่าไหมเนี้ย?

    'อย่าเลย ข้ายังไม่อยากเสียความบริสุทธิ์'เจ้าเสือพูด

     แล้วคิดว่าข้า อยากเสียไหมล่ะ เจ้าบ้า จะตายอยู่แล้ว ยังปากดีได้อีก

    "เจ้าตัวซวยระวังด้านหน้า!!?"เจ้าเสือตะโกน เอ๋?แว้ก!!!คลื่นลาวา!?

    ตูม!!

    "เฮ้อ...จะรอดไหมเนี้ย เซอเซส ตายยากดีจริงๆ บรรพบุรุษเป็นแมลงสาบรึไงกันนะ"คาเรนพูดออกมา

    อย่างเหนื่อยใจ ก่อนจะนึกแผนสนุกๆได้ แล้วพูดออกไปว่า

    "เซอเซส เจ้าไม่คิดจะกลับคำจริงๆเหรอ?! "คาเรนตะโกนมาทางข้า

      ข้าก็อยากกลับคำอยู่หรอก แต่กลัวเจ้าเสือจะไม่ยอมนี่น่ะสิ ปัญหา

    อือ...อย่างนี้นี่เองเหรอ พี่โฟรเซน ไม่ยอมสินะ...คาเรนคิด...งั้น...ข้าจะช่วยเอง...ก่อนอื่นแกล้งยังไงดี

    นะ?...ถ้าใช้คาถาสลับเพศ...อ๊ะ จริงสิ นี่ข้าลืมไปได้ยังไงกันนะ? คาเรนคิด

    'คาถาสลับเพศ'

     นั่นใครน่ะ เฟนเซลงั้นเฟรอ ผมสีใกล้เคียงกันเลย...

    "หนุ่มน้อยให้ข้าช่วยไหม"คาเรนในร่างผู้ชายยิ้มให้เซอเซส ก่อนจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ

    "ช่วยพาเรา ผ่านไปที่ระดับสุดท้ายหน่อยได้ไหม"ข้าตอบกลับไป

    "เกรงว่า ข้าคงจะทำไมไม่ได้...นอกซะจากว่า...."คาเรนพูดก่อนจะคร่อมเซอเซสที่อยู่ในเรือ

    "นั่นเจ้าทำอะไรน่ะ!"โฟรเซน โวยวาย ...อะไรกัน หึงไวกว่าที่คิดแฮะ...คาเรนคิดในใจ

    "ก็ช่วยไง เพราะว่าตอนที่ข้าจะเอาของมาส่งให้ท่านคาเรน ข้าได้ยินว่า ข้อแรก คือจูบ นี่นา...ถึงแม้

    ว่า ข้าจะไม่ใช่คนในโจทย์นั้น แต่ก็อาจช่วยท่านได้ ก็ได้นะ..."เด็กหนุ่มปริศนา ยิ้มที่มุมปากให้ข้า

    ก่อนจะก้มหน้ามา...

    เปรี้ยง!

    "นั่นแก คิดจะทำอะไรกันแน่!"แน่นอนว่า เมื่อกี้นี้ โฟรเซน ชกเข้าไปที่หน้าของเด็กหนุ่มปริศนาเต็มๆ

    ว่าแต่...ทำไม เค้าถึงยืนบนพื้นลาวาได้ล่ะ

    "ก็ช่วยไง"เด็กหนุ่มปริศนายังยิ้มได้อยู่ และดูเหมือนว่ารอยที่โดนชกเมื่อกี้จะสมานเรียบร้อยแล้ว

    "ช่วยงั้นเหรอ คิดจะทำอะไร เจ้านายข้ากันแน่" เจ้าเสือตวาด

       เจ้านาย? นานแต่ไหนแล้วนะ ที่ข้าไม่ได้ยินเจ้าเสือเรียกข้าว่า เจ้านาย ปลื้มจังเลย

    "ก็บอกแล้วไงว่า ข้ามาช่วย แต่ก็เอาเถอะ ในเมื่อท่านไม่ประสงค์ให้ข้าช่วยงั้นก็...ขอลา"เด็กหนุ่ม

    ปริศนาหายไปไหนแล้ว ยังไม่ทันได้ถามชื่อเลย

    "ทำไมเจ้า ไม่ปกป้องตัวเองเลยนะ?"เจ้าเสือบ่น

    "ก็ข้ายังไม่อยากตาย ในนี้นี่นา ทางเดียวในตอนนี้ มันมีแค่ วิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้น..."ข้าพูดเบาๆ

    "เฮ้อ...เจ้านี่มันบ้าเสียจริงๆ ยัยปิศาจ"โฟรเซนพูด ก่อนจะตะโกนเรียก คาเรน

    "จ๋า พี่ชายของข้า มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ"คาเรนยิ้มเล็กน้อยเหมือนกันว่า ได้ไปแกล้งใครที่ไหนมายังไง

    อย่างนั้น

    "ข้า ยอมเลือก ข้อที่ 1 ก็ได้ แต่เจ้าห้ามบอกใครเป็นอันขาดตกลงไหม "เจ้าเสือยืนขอเสนอให้คาเรน

    "ก็เอาสิ จะทำได้งั้นเหรอ? คนอย่างเจ้าน่ะ..."คาเรนแอบแซวโฟรเซนเล็กน้อย

    "พร้อมไหม เจ้าตัวซวย"

    "อ...อืม"ข้าตอบออกไปอย่างไม่มั่นใจในตัวเองนัก

    "เอาล่ะนะ"โฟรเซนพูดก่อนก้มหน้ามาทางข้าอย่างรวดเร็ว

    "เดี๋ยวก่อน อุ้บ!"อย่างที่พวกท่านคิดนั่นแหละ เจ้าเสือมันจูบข้า! ม่าย!!!!!!!

     ...กล้าไม่เบานี่นา พี่ชายของข้า ท่านพัฒนาขึ้นมาอีกก้าวแล้วสินะ ยินดีด้วย งั้นข้าจะถอนคำสาปให้

    ตามสัญญาก็แล้วกัน...คาเรนยิ้มบางๆก่อนจะ ถอนคำสาปที่มาจากคาถาสลับร่าง

    วูบ!

      วิญญาณเกิดการเปลี่ยนร่างกันอีกครั้ง...ในที่สุดข้าก็ได้เข้าร่างเดิมของข้าแล้ว ข้าคิดก่อนจะแตะที่

    ริมฝีปากตัวเอง เจ้าเสือบ้าเอ๊ย!ถ้ามีครั้งที่ 2 อีก ข้าขอตายซะยังดีกว่า

    "พี่เองก็กล้าเหมือนกันนี่นา..."คาเรนกระซิบข้างหู โฟรเซน ก่อนที่โฟรเซนกับ เซอเซส จะเดินออก

    จากห้องของเธอไป...

     ปัง

    "งานนี้ ชักจะสนุกซะแล้วสิ ฮิฮ่าๆๆๆ"คาเรนขำอย่างชอบใจ

    ด้านเซอเซส

    "นี่เจ้า...กล้าทำเหมือนกันนี่นา..."ข้าพูดแซวเจ้าเสือเล็กน้อย

    "หวังว่า ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายนะ เฮ้อ...วันนี้สงสัยต้องหายาสีฟันอย่างดีมาใช้ซะแล้ว"เจ้าเสือพูด

    ออกมาอย่างเหนื่อยใจ

    "ปากข้า แปรงฟันทุกวันนะ!"ข้าตวาดด่าเจ้าเสือ

    "เข้าใจแล้วๆ ยังไงวันนี้สงสัยต้องแปรงฟันนานหน่อยแฮะ..."เจ้าเสือยังแซวข้าไม่เลิก ได้...งั้นวันนี้ข้า

    จะแปรงให้นานถึง 2 ชั่วโมงเลยคอยดู!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×