ลำดับตอนที่ #29
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : บทที่ 28 เตรียมตัว
กลับมาจากลาพักร้อนแล้วครับท่าน อิอิอิ ^w^
"จ๊าก!!!!"เสียงเหมือนหมูถูกเชือดก็ไม่ปาน ไม่ใช่เสียงของใครนอกจาก หัวหน้า กลาเซียสน่ะเอง
(หึๆ)
"อา~ราน~กาน~ แค่น้ำยาล้างแผลแค่ขวดเดียวก็ร้องจ๊ากแล้วเหรอเนี้ย?"คาเรนพูดออกมาก่อนจะยิ้ม
เหี้ยมๆ
"ก็เจ้าเล่นรดทั้งขวดเลยนี่นา ข้าจะฟ้องเจ้าตัวเล็ก ฮือ...."กลาเซียสพูดก่อนจะทำหน้าร้องไห้
"...จะว่าไป ข้ามีลางไม่ดีมาอีกแล้วล่ะ..."คาเรนพูดออกมาเบาๆ ก่อนจะพูดกับกลาเซียสอีกว่า
"ข้า ขอลาพักร้อนไปก่อนได้ไหม?"คาเรนหันหน้าไปถามกลาเซียส...
"เจ้าจะมาถามข้าทำไมในเมื่อตำแหน่งมันอยู่ที่เจ้าแล้วนะ"กลาเซียสพูดเตือนความจำคาเรน แต่จริง
แล้วคาเรนไม่ได้ลืมหรอก แต่เป็นเพราะไม่อยากจำเสียมากกว่า
"จะว่าไป มันก็จริง สงสัยข้าต้องเรียนให้ท่านราพิตต์มาอยู่ซักพักแล้วล่ะ"คาเรนพูดก่อนจะถอน
หายใจออกมาเบาๆ
"หาวิธีที่ดีกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอ คาเรน~ อย่าเอาท่านทวดของข้าเข้ามาเกี่ยวเลย"กลาเซียสพูด
ก่อนจะทำหน้าร้องไห้อีกครั้งหนึ่ง ...ขี้แยได้โล่รึไงกัน ไอ้หมอนี่ คาเรนคิดออกมาอย่างเซ็งๆ
"อือ...งั้นวานไปบอกพี่เฟนเซลทีก็แล้วกัน ว่าให้เค้าดำรงตำแหน่งหัวหน้าชั่วคราวแทนข้า"
คาเรนพูดก่อนจะเดินออกนอกห้องไป...
"ลางอะไรของเค้านะ อยากจะรู้จังเลย ได้ไปเที่ยวรึไงกันนะ?"กลาเซียสพัมพึมออกมาเบาๆ ก่อนจะ
ทำหน้าคล้ายอิจฉา
ด้านวินด์น้อย
"ง่า....พ่อจ๋า มานั่งอยู่นี่เองหรอกเหรอเนี้ย"วินด์เทเซียมองพ่อตนเองด้วยสายตาเป็นห่วง
"อ่าว วินด์น้อย วินด์เซลให้มาตามงั้นเหรอ?"ไคลน์หันหน้าไปถามวินด์เทเซีย
"เปล่ารหอก ข้ามาชวนท่านกลับแดนมังกรกัน อีกอย่างท่านไม่ต้องกลับหรอกว่า ท่านตาจะแกล้ง
ท่าน เพราะยังไง ท่านก็มีข้าอยู่ทั้งคนนี่นะ"วินด์เทเซียพูดก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
"เห๋ แต่เค้าเป็นตาของเจ้านะ วินด์เทเซีย"ไคลน์มองวินด์เทเซียด้วยมาตกตะลึง ...นี่ลูกสาวของข้า
มีความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอ? ไคลน์ถามกับตัวเองในใจ
"ข้าให้ ท่านตาเซ็นสัญญาไปแล้ว เพราะฉะนั้น หายห่วงจ้ะ ท่านพ่อ"วินด์เทเซียยิ้มออกมาอย่าง
ภาคภูมิใจ ก่อนจะยื่นใบสัญญาให้ไคลน์ดู
"ใครสอนเจ้ามาเนี้ย วินด์เทเซีย"ไคลนถามวินด์เทเซีย
"อือ....ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันนะ เหมือนกับว่าสมองมันคิดเองยังไงไม่รู้สิ..."วินด์เทเซียพูดออกมา
เบาๆ ก่อนจะเกาหัวตัวเอง ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกว่า
"ไปกันเถอะ เนอะท่านพ่อ ถ้าท่านแม่รอนานเดี๋ยวท่านแม่จะงอนเอานะ"วินด์เทเซียพูดก่อนจะจูง
มือไคลน์ไปหาแม่ของเธอเอง
"อ...อื้ม!"
ด้านเซอเซส
"โฟรเซน..."
"ว่าไง?"เจ้าเสือขานออกมาเบาๆ
"คิดว่า คาเรนจะไปด้วยไหม?"ข้าถามเจ้าเสือ ทำไงได้ทั้งสมาพันธ์รู้สึกว่ามีเจ้าเสือตัวเดียวนี่แหละ
ที่รู้ใจคาเรนมากที่สุด ก็พี่น้องกันนี่นะ...
"อือ....คงจะมานะ เพราะยังไงเจ้าตัวเองก็ชอบออกไปแดนโน่น ออกไปแดนนี้ นี่หว่า....เพราะงั้นไม่
ต้องกลัวหรอกว่า ยัยปิศาจนั่นจะปฎิเสธรึเปล่า"เจ้าเสือพูดก่อนจะช่วยข้าจัดของให้พวกเซซิน กับ
โฟรชีลล์
"ขอบใจ "ข้าพูดออกมาเบาๆ
"ข้าทำตามหน้าที่น่ะ อีกอย่างตอนนี้เราต้องรับผิดชอบเรื่องเลี้ยงเซซิน กับ โฟรชีลล์ ร่วมกันไม่ใช่
เหรอ?"เจ้าเสือพูดออกมา
"อือ....จะว่าไปมันก็จริงนะ แต่ก็เอาเถอะ ป่านนี้เซซิน กับ โฟรชีลล์จะหาคาเรนเจอไหมเนี้ย คาเรน
เองก็เหมือนกัน ชอบหลบตัวอยู่คนเดียวเหลือเกิน"ข้าพูดออกมาอย่างหน่ายๆ ส่วนมือก็ยังคงจัด
กระเป๋าให้เซซิน ต่อไป
"ทำไงได้นี่เนอะ? ป่านนี้คงจะเจอแล้วล่ะ ได้ข่าวว่าคาเรนไปล้างแผลให้กลาเซยสอยู่นี่นา...คงสยอง
น่าดู"เจ้าเสือพูดก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ จะว่าไปมันก็คงจะสยองจริงๆนั่นอหละ คาเรนเคยเบามือ
ให้หัวหน้าซะที่ไหนกันเล่า?
"ที่เจ้าคิดมันก็จริงน่ะนะ ที่ว่าคาเรนไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่ออมแรงให้กลาเซียส ไม่รู้ว่าแค้นกันมา
จากไหน กลาเซียสเคยไปทำอะไรใหคาเรนแค้นกันนะ?"เจ้าเสือพูดก่อนจะทำท่าคิดเล็กน้อย
"แม่จ๋า พวกข้าเจอน้าคาเรนแล้วนะ รู้สึกว่าน้าคาเรนตอบตกลงด้วยล่ะ"เซซินเข้ามาหาข้า ก่อนจะยิ้ม
ออกมาจนแก้มแทบปริ
"งั้นเหรอ? แล้วน้าคาเรนล่ะ ไม่มาได้งั้นหรอกเหรอ?"ข้าถามเซซิน
"เห็นน้าคาเรนบอกว่าขอไปจัดของก่อนน่ะ ขอรับ ว่าแต่อีกนานไหมครับกว่าท่านน้าไคลน์จะ
มา"โฟรชีลล์เหมือนกับว่าจะเร่งไคลน์
"มาแล้วจ้า!ไปกันได้รึยังเนี้ย?"วินด์เซลโผล่มาจากไหนไม่รู้มาทักข้า ตกใจหมดเลย...ข้าคิดก่อนจะ
เอามือกุมที่หน้าอกเบาๆ
"เอาน่า เจาจะเกิดมาขวัญอ่อนก่อนทำไมกัน?"เจ้าเสือพูดก่อนจะตบบ่าข้าเบาๆ ฮึ๋ย!มันไม่ขำเลยนะ
"เปล่าในสายตาคนอื่น แต่ในสายตาข้า มันน่าขำจริงนี่นา ฮ่าๆๆๆ"เจ้าเสือพูดก่อนจะหลุดหัวเราะออก
มา
"หยุดขำเดี๋ยวนี้เลยนะ เจ้าเสือบ้า!"ข้าพูดออกมาดังๆ
"ถ้าข้าบ้า ข้าก็ได้เป็นพระเอกในThe Dragon น่ะสิ"เจ้าเสือพูดก่อนจะหัวเราะไป ดี....งั้นหัวเราะใน
ตายไปเลยนะ ชิ!
"อะไร งอนซะแล้วเหรอ? ข้าขอโทษก็ได้นะ เซอเซส"เจ้าเสือพูดก่อนจะหัวเราะออกมาอีกที
"ไม่ต้องมายุ่งกับข้าเลย เจ้าเสือบ้า!"
"จ๊าก!!!!"เสียงเหมือนหมูถูกเชือดก็ไม่ปาน ไม่ใช่เสียงของใครนอกจาก หัวหน้า กลาเซียสน่ะเอง
(หึๆ)
"อา~ราน~กาน~ แค่น้ำยาล้างแผลแค่ขวดเดียวก็ร้องจ๊ากแล้วเหรอเนี้ย?"คาเรนพูดออกมาก่อนจะยิ้ม
เหี้ยมๆ
"ก็เจ้าเล่นรดทั้งขวดเลยนี่นา ข้าจะฟ้องเจ้าตัวเล็ก ฮือ...."กลาเซียสพูดก่อนจะทำหน้าร้องไห้
"...จะว่าไป ข้ามีลางไม่ดีมาอีกแล้วล่ะ..."คาเรนพูดออกมาเบาๆ ก่อนจะพูดกับกลาเซียสอีกว่า
"ข้า ขอลาพักร้อนไปก่อนได้ไหม?"คาเรนหันหน้าไปถามกลาเซียส...
"เจ้าจะมาถามข้าทำไมในเมื่อตำแหน่งมันอยู่ที่เจ้าแล้วนะ"กลาเซียสพูดเตือนความจำคาเรน แต่จริง
แล้วคาเรนไม่ได้ลืมหรอก แต่เป็นเพราะไม่อยากจำเสียมากกว่า
"จะว่าไป มันก็จริง สงสัยข้าต้องเรียนให้ท่านราพิตต์มาอยู่ซักพักแล้วล่ะ"คาเรนพูดก่อนจะถอน
หายใจออกมาเบาๆ
"หาวิธีที่ดีกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอ คาเรน~ อย่าเอาท่านทวดของข้าเข้ามาเกี่ยวเลย"กลาเซียสพูด
ก่อนจะทำหน้าร้องไห้อีกครั้งหนึ่ง ...ขี้แยได้โล่รึไงกัน ไอ้หมอนี่ คาเรนคิดออกมาอย่างเซ็งๆ
"อือ...งั้นวานไปบอกพี่เฟนเซลทีก็แล้วกัน ว่าให้เค้าดำรงตำแหน่งหัวหน้าชั่วคราวแทนข้า"
คาเรนพูดก่อนจะเดินออกนอกห้องไป...
"ลางอะไรของเค้านะ อยากจะรู้จังเลย ได้ไปเที่ยวรึไงกันนะ?"กลาเซียสพัมพึมออกมาเบาๆ ก่อนจะ
ทำหน้าคล้ายอิจฉา
ด้านวินด์น้อย
"ง่า....พ่อจ๋า มานั่งอยู่นี่เองหรอกเหรอเนี้ย"วินด์เทเซียมองพ่อตนเองด้วยสายตาเป็นห่วง
"อ่าว วินด์น้อย วินด์เซลให้มาตามงั้นเหรอ?"ไคลน์หันหน้าไปถามวินด์เทเซีย
"เปล่ารหอก ข้ามาชวนท่านกลับแดนมังกรกัน อีกอย่างท่านไม่ต้องกลับหรอกว่า ท่านตาจะแกล้ง
ท่าน เพราะยังไง ท่านก็มีข้าอยู่ทั้งคนนี่นะ"วินด์เทเซียพูดก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
"เห๋ แต่เค้าเป็นตาของเจ้านะ วินด์เทเซีย"ไคลน์มองวินด์เทเซียด้วยมาตกตะลึง ...นี่ลูกสาวของข้า
มีความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอ? ไคลน์ถามกับตัวเองในใจ
"ข้าให้ ท่านตาเซ็นสัญญาไปแล้ว เพราะฉะนั้น หายห่วงจ้ะ ท่านพ่อ"วินด์เทเซียยิ้มออกมาอย่าง
ภาคภูมิใจ ก่อนจะยื่นใบสัญญาให้ไคลน์ดู
"ใครสอนเจ้ามาเนี้ย วินด์เทเซีย"ไคลนถามวินด์เทเซีย
"อือ....ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันนะ เหมือนกับว่าสมองมันคิดเองยังไงไม่รู้สิ..."วินด์เทเซียพูดออกมา
เบาๆ ก่อนจะเกาหัวตัวเอง ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกว่า
"ไปกันเถอะ เนอะท่านพ่อ ถ้าท่านแม่รอนานเดี๋ยวท่านแม่จะงอนเอานะ"วินด์เทเซียพูดก่อนจะจูง
มือไคลน์ไปหาแม่ของเธอเอง
"อ...อื้ม!"
ด้านเซอเซส
"โฟรเซน..."
"ว่าไง?"เจ้าเสือขานออกมาเบาๆ
"คิดว่า คาเรนจะไปด้วยไหม?"ข้าถามเจ้าเสือ ทำไงได้ทั้งสมาพันธ์รู้สึกว่ามีเจ้าเสือตัวเดียวนี่แหละ
ที่รู้ใจคาเรนมากที่สุด ก็พี่น้องกันนี่นะ...
"อือ....คงจะมานะ เพราะยังไงเจ้าตัวเองก็ชอบออกไปแดนโน่น ออกไปแดนนี้ นี่หว่า....เพราะงั้นไม่
ต้องกลัวหรอกว่า ยัยปิศาจนั่นจะปฎิเสธรึเปล่า"เจ้าเสือพูดก่อนจะช่วยข้าจัดของให้พวกเซซิน กับ
โฟรชีลล์
"ขอบใจ "ข้าพูดออกมาเบาๆ
"ข้าทำตามหน้าที่น่ะ อีกอย่างตอนนี้เราต้องรับผิดชอบเรื่องเลี้ยงเซซิน กับ โฟรชีลล์ ร่วมกันไม่ใช่
เหรอ?"เจ้าเสือพูดออกมา
"อือ....จะว่าไปมันก็จริงนะ แต่ก็เอาเถอะ ป่านนี้เซซิน กับ โฟรชีลล์จะหาคาเรนเจอไหมเนี้ย คาเรน
เองก็เหมือนกัน ชอบหลบตัวอยู่คนเดียวเหลือเกิน"ข้าพูดออกมาอย่างหน่ายๆ ส่วนมือก็ยังคงจัด
กระเป๋าให้เซซิน ต่อไป
"ทำไงได้นี่เนอะ? ป่านนี้คงจะเจอแล้วล่ะ ได้ข่าวว่าคาเรนไปล้างแผลให้กลาเซยสอยู่นี่นา...คงสยอง
น่าดู"เจ้าเสือพูดก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ จะว่าไปมันก็คงจะสยองจริงๆนั่นอหละ คาเรนเคยเบามือ
ให้หัวหน้าซะที่ไหนกันเล่า?
"ที่เจ้าคิดมันก็จริงน่ะนะ ที่ว่าคาเรนไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่ออมแรงให้กลาเซียส ไม่รู้ว่าแค้นกันมา
จากไหน กลาเซียสเคยไปทำอะไรใหคาเรนแค้นกันนะ?"เจ้าเสือพูดก่อนจะทำท่าคิดเล็กน้อย
"แม่จ๋า พวกข้าเจอน้าคาเรนแล้วนะ รู้สึกว่าน้าคาเรนตอบตกลงด้วยล่ะ"เซซินเข้ามาหาข้า ก่อนจะยิ้ม
ออกมาจนแก้มแทบปริ
"งั้นเหรอ? แล้วน้าคาเรนล่ะ ไม่มาได้งั้นหรอกเหรอ?"ข้าถามเซซิน
"เห็นน้าคาเรนบอกว่าขอไปจัดของก่อนน่ะ ขอรับ ว่าแต่อีกนานไหมครับกว่าท่านน้าไคลน์จะ
มา"โฟรชีลล์เหมือนกับว่าจะเร่งไคลน์
"มาแล้วจ้า!ไปกันได้รึยังเนี้ย?"วินด์เซลโผล่มาจากไหนไม่รู้มาทักข้า ตกใจหมดเลย...ข้าคิดก่อนจะ
เอามือกุมที่หน้าอกเบาๆ
"เอาน่า เจาจะเกิดมาขวัญอ่อนก่อนทำไมกัน?"เจ้าเสือพูดก่อนจะตบบ่าข้าเบาๆ ฮึ๋ย!มันไม่ขำเลยนะ
"เปล่าในสายตาคนอื่น แต่ในสายตาข้า มันน่าขำจริงนี่นา ฮ่าๆๆๆ"เจ้าเสือพูดก่อนจะหลุดหัวเราะออก
มา
"หยุดขำเดี๋ยวนี้เลยนะ เจ้าเสือบ้า!"ข้าพูดออกมาดังๆ
"ถ้าข้าบ้า ข้าก็ได้เป็นพระเอกในThe Dragon น่ะสิ"เจ้าเสือพูดก่อนจะหัวเราะไป ดี....งั้นหัวเราะใน
ตายไปเลยนะ ชิ!
"อะไร งอนซะแล้วเหรอ? ข้าขอโทษก็ได้นะ เซอเซส"เจ้าเสือพูดก่อนจะหัวเราะออกมาอีกที
"ไม่ต้องมายุ่งกับข้าเลย เจ้าเสือบ้า!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น