(ZerZes)รักนะ นายพยัคฆ์เมฆาของฉัน...

ลำดับตอนที่ #25 : บทที่ 24 เทศกาลแห่งความรัก(บทจบ)

"น้องสาวไปเที่ยวกับข้าไหม"ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินมาถามข้า

"ไม่ดีกว่า ขอบคุณ"ข้าตอบออกไปก่อนจะทำหน้ายิ้มให้ชายหนุ่มคนนั้นเล็กน้อย

"นี่แม่จ๋าแม่ว่าพ่อจะชนะไหม?"จู่ๆเซซินก็มาถามข้า

"คนอย่างพ่อข้าว่าน่าจะชนะนะ..."ข้าพูดก่อนจะทำหน้าเหมือนกับว่า'พ่อต้องชนะแน่ๆ'

"ขอให้เป็นอย่างที่เจ้าคิดก็แล้วกันนะ เซอเซสจะว่าไปในกติกาข้าไม่ได้บอกนี่นาว่าห้ามให้ลูกชาย

หรือลูกสาวเข้าร่วมด้วยข้าว่าให้เซซิน กับโฟรชีลล์ด้วยน่าจะดีกว่านะ"คาเรนพูดก่อนจะยิ้มออกมา

บางๆ

"งั้นเหรอคะ? งั้นพี่โฟรชีลล์ไปช่วยพ่อจ๋ากันเถอะนะ"เซซินพูดก่อนจะกระตุกแขนเสื้อโฟรชีลล์

"ก็เอาสิข้าเองก็อย่างให้พ่อได้ครองตำแหน่งเหมือนกัน วินด์เทเซียไปด้วยไหม"โฟรชีลล์หันไปถาม

วินด์เทเซีย

"เอาสิ! แม่จ๋า พ่อจ๋าข้าไปกับเซซิน กับโฟรชีลล์นะ"วินด์เทเซียพูดก่อนจะยิ้มให้พ่อแม่ของตนเอง

"ระวังตัวด้วยนะวินด์เทเซีย โฟรชีลล์ฝากดูแลวินด์เทเซียด้วยนะ"วินด์เซลพูดก่อนหันหน้าไปทาง

โฟรชีลล์

"ครับเซิน วินด์เทเซีย ไปทางนั้นกันเถอะ ดูสิตรงนั้นดูท่าจะทำเลดีน่าดู"โฟรชีลล์พูดก่อนจะกวัก

มือเรียกเซซินให้ไปทางโน่น

"ค่ะ พี่โฟรชีลล์ ไปกันเถอนะวินด์เทเซีย"เซซินขานตอบก่อนจะ จูงมือวินด์เทเซียไปด้วย

"ระวังตัวด้วยนะทั้งสองคน วินด์เทเซียด้วย"ข้าพูดก่อนจะ ทำหน้าที่ช่วยเจ้าเสือต่อจะรอดไหมเนี้ย?

เจ้าเสือตัวนี้

"งั้นถ้าไม่ว่าอะไรข้าไปหาที่ทำเลนะ"คาเรนพูดก่อนจะโบกมือบ๊ายบายข้า

"เจ้าจะไปไหนล่ะ?"เจ้าเสือถามคาเรน

"ความลับจ้าพี่ชาย บายบีล่ะนะ"คาเรนพูดก่อนจะหายตัวไปในฝูงชน

"นี่ๆวินด์เซลข้าว่าเราช่วยกันรวบรวมดอกกุหลาบดีกว่าเนอะ?"ข้าพูดก่อนจะหันหน้าไปพูดกับวินด์

เซล

"ไปสิๆไคลน์เจ้าอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม?"วินด์เซลถามไคลน์

"ไม่ได้"ไคลน์พูดออกมาอย่างเนื่อยๆ

 แป่ว!

 เจ้าสามีติดภรรยาเอ๊ย!ข้าอุตส่าห์จะหาทางให้วินด์เซลช่วยแท้ๆ เอาไงดีล่ะเนี้ย?

"ไม่เป็นไรหรอกน่าไคลน์ข้าไปแปปเดียวเองคืนนี้ไว้เจอกันนะ"วินด์เซลพูดก่อนยิ้มออกมาบางๆ

"แน่นะ ?"ไคลน์ถามวินด์เซลเพื่อความแน่ใจ

"แน่สิไม่เชื่อข้างั้นเหรอ"วินด์เซลพูดก่อนจะทำหน้างอน ไคลน์

"เชื่อก็ได้ไว้คืนนี้เจอกันนะ"ไคลนพูดก่อนทำหน้าเหมือนเด็กหัดใจ

"สู้ๆ"วินด์เซลพูดก่อนจะทำท่าให้กำลังใจไคลน์แล้วลากข้าไปไหนก็ไม่รู้

 ด้านพวกโฟรชีลล์

"นี่หนูเอาช็อกโกแลตไหมจ้ะ"จู่ๆผู้หญิงคนหนึ่งก็เอาช็อกโกแลตให้โฟรชีลล์

"เอาสิครับ ขอบคุณมากนะครับพี่สาวสุดสวย"โฟรชีลล์ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนเล่นทำเอาผู้หญิง

ที่อยู่ตรงหน้าหน้าแต่เป็นมะละกอสุก

"อ๊าย!!เด็กผู้ชายคนนั้นน่ารักมากเลยนะเธอ"ผูหญิงคนนั้นพูดกับเพื่อนของเธอเอง

"เด็กผู้หญิงผมสีแดงๆก็น่ารักนะหน้าตาแบ๊วมากเลยล่ะ"ผู้หญิงอีกคนหนึ่งพูดขึ้นมาก่อนจะทำหน้า

เหมือนสาวแรกแย้ม

"นี่สาวน้อยรับดอกกุหลาบจากพี่ชายคนนี้หน่อยได้ไหม"จู่ๆผู้ชายคนหนึ่งก็เอาดอกกุลาบช่อใหญ่มา

ให้เซซิน

"ขอบคุณมากนะค่ะพี่ชาย"เซซินพูดก่อนจะฉีกยิ้มออกมาอย่างดีใจ

"เซซิน กับโฟรชีลล์นี่น่าอิจฉาจังเลยนะดูสิได้ดอกกุหลาบกับช็อกโกแลตตั้งเยอะ"วินด์เทเซียทำ

หน้าเหมือนอิจฉาทั้งสองคนนั้น

"วินด์เทเซียก็น่าอิจฉาเหมือนกันนะ"เซซินพูด ก่อนจะมองไปที่ถุงช็อกโกแลตของวินด์เทเซีย

"ไม่ขนาดนั้นหรอกจ้า เซซินก็..."วินด์เทเซียเขินเล็กน้อย

"เอาน่าๆ เดี๋ยวเราเอาของที่ได้รวมกันแล้ว แบ่งกันดีกว่าเนอะ 50-50"โฟรชีลล์พูดก่อนจะยิ้มออกมา

บางๆ

"อื้มเอาสิ แต่ว่าช็อกโกแลตต้องแบ่งกันแบบยุติธรรมนะ"เซซินพูดก่อนจะหันหน้าไปมองพี่ชายของ

ตน

"คร้าบๆ"

ด้านคาเรน

"นี่ๆ สาวน้อยช่วยรับดอกกุหลาบจากข้าหน่อยได้ไหม?"ชายหนุ่มคนหนึ่งยื่นดอกกุหลาบมาให้คาเรน

"ขอบใจ..."คาเรนพูดออกมาสั้นๆก่อนจะยื่นมือไปรับดอกกุหลาบก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ

"ไม่เป็นไรหรอก ข้ายินดี"ชายหนุ่มคนนั้นพูดก่อนจะหน้าแดงเล็กน้อย

  ...เฮ้อ...ได้มากี่ดอกแล้วเนี้ย? คาเรนคิดในใจเล็กน้อย  เมื่อ 10 นาทีที่ผ่านมาแม้กระทั่งหญิงสาวยัง

นำช็อกโกแลตมาให้คาเรน คาเรนเองก็จัดได้ว่าเป็นเด็กหน้าตาดีอยู่เหมือนกันนั่นแหละ แต่นิสัยค่อน

ข้างไม่เหมือนผู้หญิงเลยแม้แต่น้อย ...จะว่าไป จะเอาช็อกโกแลตที่เราทำมาไปให้ใครเค้าดีล่ะ?

คาเรนคิดอีกครั้ง ก่อนจะก้มไปมองช็อกโกแลตที่ตนทำมาเอง อยู่หนึ่งกล่อง ...ไอ้ตัวข้าเองก็ไม่ได้

ชอบใครเค้าซะด้วย...คาเรนคิดอีกครั้งก่อนจะทำหน้าปลงๆ

 บาร์แห่งหนึ่ง

"รับอะไรดีครับ?"เด็กหนุ่มคนหนึ่งถามคาเรน

"ค็อกเทลก็แล้วกันนะ"คาเรนพูดก่อนจะควักหนังสือเล่มเล็กที่แอบซุกไว้ในกระเป๋ากางเกง มาอ่าน

"นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ไม่เห็นที่ปรึกษาเข้ามาที่บาร์"เสียงกลาเซียสพูดออกมาเบาๆ เล่นทำเอาคา

เรนหันควับไปมองอย่างตะลึง

"นี่อย่าทำหน้าตกใจขนาดนั้นได้ไหม? ข้ายิ่งกลัวๆอยู่"กลาเซียสพูดก่อนจะโบกมือเป็นนัยว่า'ช่วย

อย่าทำหน้าแบบนั้นอีกเลยได้ไหม?'

"ว่าแต่เจ้าเถอะ เข้ามาทำอะไรที่นี่?"คาเรนหันหน้าไปถามกลาเซียส

"มานั่งพักน่ะ ผู้หญิงติดข้าแจเลย เกือบสลัดไม่หลุดแล้วไหมล่ะ"กลาเซียสพูดพร้อมกับทำหน้า

เหมือนกับแขนจะหลุด

"เหรอ?ว่าแต่พี่เฟนเซลล่ะ?"คาเรนหันหน้าไปถามกลาเซียส

"อยู่ที่สมาพันธ์น่ะ เห็นหมอนั่นบอกว่า ไม่อยากเล่นด้วยมั่ง?"กลาเซียสพูดก่อนจะซัดค็อกเทลของ

คาเรน

"อ้าก!เจ้าบ้า นั่นมันค็อกเทลของข้านะ!"คาเรนโวยวายเล็กน้อย ก่อนจะทำสีหน้าอาฆาตเล็กน้อย

"แค่แก้วเดียวเอง เจ้ากระเป๋าหนักจะตายไป"กลาเซียสพูดก่อนจะทำหน้างอนเป็นเด็กๆ

"แต่ก็เอาเถอะ..."คาเรนพูดก่อนจะทำหน้าเซ็งๆกับหัวหน้าตัวเอง

"จะว่าไป ช่วยรับเจ้านี่ไว้หน่อยสิ"กลาเซียสพูดก่อนจะยื่นช่อดอกกุหลาบให้คาเรน

"ฝากให้ข้าเอากลับสมาพันธ์งั้นเหรอ"คาเรนถามออกมาอย่างหน้าตาย

"เปล่าซักหน่อย ข้ากะจะให้เจ้าตั้งแต่เจ้าเข้ามาที่บาร์แล้ว"กลาเซียสพูดก่อนจะทำหน้าแดงเล็กน้อย

แต่เสียดายที่คาเรนไม่ได้สังเกต

"หา? ให้ข้างั้นเหรอ?"คาเรนพูดก่อนจะชี้มาที่ตน

"อื้ม!"กลาเซียสพูดออกมาอย่างมั่นใจ

"ขอบใจ"คาเรนพูดออกมาเบาๆ

"ว่าแต่ไม่มีของให้ข้าเลยเหรอ"กลาเซียสพูดออกมาก่อนจะทำหน้างอนคาเรนเล็กน้อย

"งั้นเอาช็อกโกแลตไปก็แล้วกันนะ ข้าทำมาตั้งแต่เช้าแล้ว ไม่อร่อยมาว่าข้าได้เลย"คาเรนพูดก่อนจะ

ดื่มค็อกเทลที่ตนสั่งอีกแก้วเล็กน้อย

 จุ้บ!

 กลาเซียสหอมแก้มคาเรนเบาๆ ก่อนที่คาเรนจะลุกขึ้นมาโวยวาย

"เฮ้ย! เล่นอะไรของเจ้าเนี้ย!?"คาเรนถามกลาเซียส อย่างงงๆ

"เอาน่า งานเทศกาลแห่งความรักทั้งที หัดปล่อยตัวหน่อยสิ"กลาเซียสพูดก่อนจะวิ่งหนีหายไป

"เจ้าบ้านี่...อย่าให้กลับไปที่สมาพันธ์นะ แม่จะสับให้ตายคาที่เลย"คาเรนพูดก่อนจะลูบไปที่แก้มตัว

เองเบาๆ

ด้านเซอเซส

"วินด์เซล ข้าว่าเรากลับกันเถอะเนอะ"ข้าพูดกับวินด์เซลก่อนจะก้มหน้าไปมองดอกกุหลาบที่ตนเอง

ได้มา

"จะว่าไปมันก็จริงนะ ปานนี้ไคลน์จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้?"วินด์เซลพูดก่อนจะทำหน้าเป็นห่วงไคลน์

"ข้าว่า ไม่ต้องเดินไปหาแล้วล่ะ สองคนนั้น น่ะ"ข้าพูดก่อนจะเห็นเจ้าเสือเดินมาหาข้า ก่อนจะทำ

หน้าเหนื่อยเล็กน้อย

"เจ้าเองก็ได้มาเยอะเหมือนกันเหรอเนี้ย?"เจ้าเสือถามข้าก่อนจะมองไปที่ดอกกุหลาบที่ข้าได้มา

"อื้ม ว่าแต่เจ้าเถอะเหนื่อยไหม?ให้ข้าช่วยถือดีกว่านะ"ข้าพูดก่อนจะทำหน้าเป็นห่วงเจ้าเสือเล็กน้อย

"ไม่เป็นไรหรอก เรื่องแค่นี้สบายมาก"เจ้าเสือพูดก่อนจะยิ้มให้ข้า เหมือนกับเจ้าเสือจะพูด

ว่า'ไม่ เป็นไร'จริงๆ งั้นค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย

"แต่ก็เอาเถอะ ตอนนี้ข้าว่าเราเข้าไปช่วยเด็กก่อนจะดีกว่านะ"ไคลน์พูดก่อนจะหันหน้าไปหาเด็กทั้ง

สามคนที่เดินมา มือทั้งสองหอบทั้งดอกกุลาบและช็อกโกแลต

"โอ้โห วินด์เทเซียได้มาเยอะเหมือนกันนะเนี้ย"วินด์เซลพูดก่อนจะลูบหัววินด์เทเซีย

"เซซิน กับ โฟรชีลล์ ก็เหมือนกันนะ เหนื่อยไหมลูก"ข้าก้มหน้าไปถามลูกทั้งสอง

"เพื่อพ่อ กับ แม่แล้วพวกข้าไมเหนื่อยหรอก"ลูกๆทั้งสองยิ้มให้ข้า

 งั้นเหรอ? ขอบใจมากนะ เซซิน โฟรชีลล์

------------------------------------------------------

 แอ้ก! (โดนคนอ่านตบเพราะชอบอัพช้า)ขอโทษจริงๆนะครับ ช่วงนี้อยากจะอัพเหมือนกัน แต่

การเรียนผมต้องมาก่อน (ติด ร. เดี๋ยวพ่อไล่ฆ่า)แอบเอาภาพ เด็กสามคนมาลงครับ

 

อันนี้ภาพ วินด์เทเซียครับ (เตรียมตังซื้อเครื่องสแกน ฮือๆ)

 

ส่วนนี่ เซซิน กับ โฟรชีลล์ครับ เพิ่งมีแค่นี้นี่แหละครับ ว่างๆเดี๋ยวลันล้ามาวาดอีก