(ZerZes)รักนะ นายพยัคฆ์เมฆาของฉัน...

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1 เจอหน้า

ตอนเช้าของอีกวันหนึ่ง

"โครม!"

  อู๊ย!!!ใครมันโดดลงมาทับฟ...เฮ้ย!!!เจ้าเสือ!ไปไกลๆเดี๋ยวนี้เลยนะ!

"ก็เมื่อวานเจ้าบอกให้ข้าปลุกเองนี่นา"โฟรเซนพูดออกมาอย่างกวนประสาท

"แล้วข้าบอกเหรอว่าเจ้าโดดทับข้าน่ะ เจ้าเสือติ๊งต๊อง!"ข้าตวาดออกไปอยากเหลืออด

   ฮึ๋ย!ใช่สิ ข้าเลือกคนผิดเอง อย่างนี้ให้พี่เพลปลุกดีกว่า

"เพลโธรัสน่ะมีหน้าที่ปลุกซัฟเฟอรัสไปแล้ว"โฟรเซนพูด

  อีกอย่าง ทำไมเมื่อวานกลาเซียสบอกให้เรามาต้อนรับผู้ที่กลับมาจากแดนปิศาจด้วย!

"เพราะว่านานทียัยนั่นจะกลับมายังไงล่ะ"โฟรเซนตอบ

"แล้วใครล่ะ?"ข้าหันหน้าไปถามเจ้าเสือ

    อีกอย่างจะมีใครอีกนอกจากท่านราพิตต์ที่นานทีจะกลับล่ะ?

"ใครว่าล่ะข้าก็บอกเจ้าไปแล้วนี่นา ว่ายัยนั่นน่ะ"

"งั้นเหรอชาเร็ตต้าเหรอ?"ข้าถาม

 โฟรเซนทำหน้าเหมือนเวทนาข้ามาก จึงดีดหน้าผากเข้าให้นี่เห็นหน้าผากข้าเป็นถุงทรายรึไงกันไง

หัดทำอยากอื่นที่ไม่ใช่ดีดหน้าผากบ้างสิ!

"จริงสินะเจ้าไม่รู้จักนี่นาเอาเป็นว่า ที่ดีดหน้าผากเจ้าไปข้าแค่ทดลองพลังก็แล้วกัน"โฟรเซน

ตอบอย่างหน้าตายฮึ๋ย!ไอ้เสือชั่ว!

"ว่าแต่ยัยนั่นที่เจ้าพูดถึงนั่นใครกัน"

"คาเรนเทียน้องสาวต่างแม่ของข้าเอง มีอะไรงั้นเหรอ?"น้องสาวต่างแม่! ถึงแม่ไม่เหมือนกันแต่ใช่

ว่านิสัยจะไม่เหมือนกันนี่นา

"คาเรนเทียได้เชื้อจากใครมามากที่สุดเหรอ?"ผมถามเผื่อต้องรับมือกับสงครามปากของผู้หญิงคน

นั่น

"เชื้อพ่อน่ะเลยรู้สึกว่าจะมีเลือดหยัคฆ์เมฆามากกว่า"โฟรเซนตอบ

  เลือดพยัคฆ์เมฆา?ทำอย่างกับว่าแม่เป็นคนเผ่าพันธุ์อื่นยังไงอย่างงั้นแหละ

"ก็ใช่น่ะสิแม่ของยัยนั่นเป็นหมาป่าหิมะ ส่วนพ่อเป็นพยัคฆ์เมฆา"
 
  ห๊า!!!งั้นก็ลูกครึ่งน่ะสิ แต่ว่าทำไมถึงเป็นผู้ส่งสารได้ล่ะ

"แล้วคิดว่าเด็กนั่นไร้น้ำยาขนาดนั้นเหรอเลยเหรอ ถึงฉันจะไม่ยอมรับยัยนั่นเป็นน้องสาวแท้ๆแต่ก็

ถือว่าเป็นคนมีพ่อคนเดียวกันนะ!"โฟรเซนตวาดนานทีจะเห็นเจ้าเสือเป็นห่วงคนอื่นนะเนี้ยวันนี้ฝน

ทองจะตกลงมาหรือยังไงกันนะ

โรงอาหาร

"อรุณสวัสดิ์เซอเซสคุง"พี่เพลทักทายข้า และข้าก็ยิ้มตอบ

"อรุณสวัสดิ์ พี่เพล แล้วก็พี่ซัฟเฟอร์ด้วย"ข้าทักทานทั้งสองคนและดูเหมือนว่าพี่ซัฟเฟอร์จะไม่

สนใจเลยด้วย

"อ้อ!โฟรเซนคุงดีใจไหมที่น้องสาวจะกลับมาน่ะ"พี่เพลถาม

"ดีกับผีน่ะสิ แค่ข้าเห็นยัยนั่นแค่ 0.1 วินาที ก็จะฆ่ากันตายอยู่แล้ว"พึ่งยักรู้ว่าคนในครอบครัวของ

โฟรเซนไม่ค่อยถูกกัน

'แหงล่ะแต่คนที่ยัยนั่นเกลียดที่สุดคือ เฟนเซลต่างหากล่ะ'โฟรเซน ตอบข้าในใจ

 เอ๋? ทำไมถึงเกลียดเฟนเซลล่ะเค้าไปทำอะไรให้ผู้หญิงคนนั้นเกียดเหรอ?

'พูดแทงใจดำน่ะอย่าสนใจคนในครอบครัวข้านักเลย....'

"อรุณสวัสดิ์เพลโธรัส..."เด็กสาวคนหนึ่งเดินมาทักทาย พี่เพล เอ๋ไม่เคยเห็นหน้าเลย

 แต่รูปร่างหน้าตาก็ดูแปลกดีด้วย ผมสีขาวราวหิมะตาสีแดงเพลิง ผิวขาว ผมยาวเลยเอวไปแล้ว

ไม่เคยเห็นหน้าเลยแฮะ...

"ไม่ได้เจอกันนานนะ คาเรนเทีย"พี่ซัฟเฟอร์ทัก แต่เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อกี้ที่พี่ซัฟเฟอร์เรียก ผู้หญิงคนนั้น

ว่าคาเรนเทีย รึว่า....

'เจ้าคิดถูกแล้ว นั่นแหละน้องสาวต่างแม่ของข้า คาเรนเทีย แต่ทางที่ดี เรียกคาเรนธรรมดาจะดีกว่า'

 
    ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆนะ เจ้าเสือ เจ้าเสือยิ้มอย่างเป็นผู้ชนะ อะไรกันแค่ขอบคุณเนี้ยนะ?

"ไม่ได้เจอกันนานนะ พี่โฟรเซน ได้ข่าวว่ามีคู่หูคนใหม่นี่นา หน้าตาน่ารักใช้ได้เลยด้วย....ข้าขอแย่ง

ไปได้ไหม..."คาเรนพูดก่อนจะแสยะยิ้มออกมา อย่างน่ากลัว

"คงอีกนาน กว่าเจ้านะแย่งเจ้าตัวซวยนี่ไปจากข้าได้..."โฟรเซนพูดราวกับกระซิบให้คาเรนได้ยิน

ก่อนจะยิ้มออกมา ที่ตีความได้ว่า 'เจ้าน่ะ ทำไมมีทางทำได้หรอก'

"ฮึ..!งั้นเหรอ แย่จังเลยนะ...อย่าคิดว่าข้าไร้น้ำยาขนาดนั้นสิ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน...."คาเรนพูดเบาๆ

ก่อนจะเดินผ่านโฟรเซนไป...มีปากเสียงอะไรกันอีกรึเปล่าเนี้ย 2 คนนี้

"เปล่าหรอกแค่ทักทายตามประสา พี่น้องน่ะ"โฟรเซนพูดออกมาอย่างหน้าตาย ไหนเจ้าเคยบอกว่า

ไม่เคยนับคาเรนเป็นน้องสาวแท้ๆไง?

ตุ้บ!

  เสียงเท้าคู่หูหนึ่งกระทบเบาๆกับพื้น ฮึ...ชักจะสสนุกขึ้นมาแล้วสิ... คาเรนคิดออกมาเบาๆ สมแล้วที่

กลับมาที่นี่อย่างไม่เสียเที่ยว แต่จริงแล้วเธอไม่ได้คิดจะแย่งเซอเซสหรอก แค่อยากเห็นหน้าตาโฟร

เซนตอนหึงก็เท่านั้นเอง

"คิก...พี่ชายของข้า งานนี้ ท่านได้เป็นหนึ่งในของเล่นของข้าแน่" คาเรนพัมพึมเบาๆ ก่อนจะเดินหาย

ไปในเงามืด