(ZerZes)รักนะ นายพยัคฆ์เมฆาของฉัน...

ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 10 แขกผู้มาเยือนนาม วินด์เซล!!?

 ม...เมื่อกี้ เสียงคาเรนนี่นา ข้าลุกพรวดขึ้นมาจากเตียงพร้อมเจ้าเสือโดยที่ไม่ได้นัดหมายกันไว้

"น...นั่นเสียงคาเรนงั้นเหรอ?"ข้าถามเจ้าเสือ

"น่าจะใช่ลงไปดูกันเถอะ"เจ้าเสือพูด ก่อนที่ข้าจะพยักหน้าตอบ

ด้านล่าง

"โอ้ ปิศาจน้อยมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันเนี้ย!?"วินด์เซลอุทานขึ้นมาอย่างตกใจ

"พ...พวกเจ้ามาที่นี่ได้ยังไงกัน?"คาเรนพูดอย่างตกตะลึง

"นี่ ท่านคาเรนเลิกทำหน่าตกใจเถอะครับ"เฟรสพูดอย่างสุภาพ

"วินด์เซล!!แล้วก็ คุณเฟรส มาที่นี่ได้ยังไงกัน"ข้าถามวินด์เซล

"อ่าว เพื่อนรักของเรา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!"วินด์เซลพูดก่อนจะเข้ามากอดข้า ใครเพื่อนของเจ้า

กันข้าอยากจะรู้ เท่าที่ข้าทำได้ เจ้าหมอนี่เคยลากคอข้าไปเกี่ยวพันกับอะไรหลายๆอย่าง และยิ่งไป

กว่านั้น ยังทำให้ข้าซวยต้องไปอยู่ในร่างของเจ้ามังกือน้อยอีกต่างหาก

'ก็เพราะเจ้าซวยเองนี่นา จะไปโทษเค้าทำไม ข้าว่าเจ้าโทษโชคของตัวเองจะดีกว่า'ไม่ทันไร เจ้า

เสือก็กลับมาปากเสียอีกครั้งหนึ่ง ไมไหวเลย

"จะไป เจ้ามาทำอะไรที่นี่ วินด์เซล"คาเรนหันไปถามวินด์เซล

"เอ่อ...พอดีเราหนีศัตรูมาน่ะ"วินด์เซลพูดพร้อมทำหน้าซีดเล็กน้อย

"เห๋...หนีศัตรูมารึว่าหนีไคลน์มาล่ะเนี้ย"คาเรนหรี่ตามองวินด์เซลเล็กน้อย

 ฉึก!!

 เสียงอย่างนี้ แสดงว่าแทงใจดำเข้าสินะ...น่าสงสารจริงๆ ว่าแต่ทำไมวินด์เซลต้องหนีไคลน์มาล่ะ?

"ยังพูดแทงใจดำคนเก่งเหมือนนะครับ ท่านคาเรนเทีย"เฟรสพูดก่อนจะยิ้มบางๆออกมา

"ขอบใจมากที่อุตส่าห์ชม แต่ต่อไปเรียกข้าว่าคาเรนดีกว่านะ"คาเรนพูดออกมาก่อนจะแสยะยิ้มให้

วินด์เซล

"ว่าแต่เซอเซส เจ้ารู้จักยัยปิศาจนี่ด้วยเหรอ?"วินด์เซลหันมาถามข้า

"อ...อืม ทำไมงั้นเหรอ อย่าบอกนะว่า คาเรนเคยไปทำอะไรไว้ที่แดนมังกรน่ะ?"ข้าเบิ่งตาตกใจเล็ก

น้อย

"ก็นิดหน่อยน่ะนะ อย่างแรกแค่เราไปยุเข้านิดเดียวก็ก็ล่อคฤหาสน์เราไปซีกหนึ่งแล้ว"วินด์เซลพูด

พร้อมหน้าซีดเล็กน้อย นั่นน่ะเหรอนิดหน่อยของเจ้า

"อย่างที่ 2 โดนเจ้ามังกิอกวนประสาทเล็กน้อย ก็เลยล่อ คฤหาสน์เราไปอีกซีกนึงน่ะ"วินด์เซลยิ้ม

อย่างเจื่อนๆ

"น...นั่นน่ะเหรอ เล็กน้อยของเจ้าน่ะ วินด์เซล?"ข้าเบิ่งตาถามวินด์เซลเล็กน้อย

"แค่ก็ดีอยู่อย่างนะ เพราะตอนนั้น เราคิดอย่างสร้างคฤหาสน์ใหม่พอดีเลยล่ะ"อย่างนี้นี่เอง ถึงว่า

ทำไมเจ้าถึงได้บอกว่านิดหน่อย แต่ว่า คาเรนมีพลังขนาดนั้นเลยเหรอ?

'แค่เวทย์น้ำแข็งตูมเดียวภูเขาก็เละแล้ว นับประสาอะไนกับคฤหาสน์'เจ้าเสือพูดในใจ

"ว่าแต่ทำไม ต้องหนีไคลน์มาล่ะ ในเมื่ออยู่กันคนละซีกโลกเลยไม่ใช่เหรอ"ข้าถามวินด์เซล

"เรื่องนั้นมันก็จริงครับ แต่ว่า..."เฟรสช่วยตอบแทนเจ้านายของตนเอง

" 'โดนไคลน์ลากไปที่ฝั่งปฐพีวารี แล้วโดนขึง'ล่ะสิท่า ถูกไหม ท่านวินด์เซล " คาเรนยิ้มให้วินด์เซล

เล็กน้อย ก่อนจะมีหางและ ปีก ของปิศาจโผล่มา สมแล้วที่เป็นปิศาจน้อยที่เขาล่ำลือกัน

ฉึก!!

"เสียงแบบนี้แสดงว่า ใช่สินะ...แต่ก็เอาเถอะ เข้าไปกินอะไรก่อนไหม?"คาเรนถามวินด์เซลเพราะรู้

นิสัยของเจ้าตัวดี

"เอาสิ เราหิวพอดีเลยล่ะ"วินด์เซลพูดก่อนะวิ่งโล่เข้าไปในคฤหาสน์ของคาเรน

"ต้องขอโทษแทนท่านวินด์เซลด้วยนะครับ"เฟรสขอโทษคาเรนเล็กน้อย

"ไม่เป็นไรหรอกน่า ยังไง ข้ากับมังกรไม่เต็มนั่นก็เป็นเพื่อนกันนี่นา"คาเรนพูดก่อนจะเดินเข้าไปใน

คฤหาสน์อีกคนนึง

คฤหาสน์

"โอ้โห คฤหาสน์เจ้านี่มันหลอนดีจริงๆเลยนะ ว่าแต่ เจ้าทำลูกไฟสีฟ้าได้ยังไงกัน?"วินด์เซลถามคา

เรน

"ความสามารถพิเศษน่ะ อ่าว เฮพเดินมาโน่นแล้ว"คาเรนพูดก่อนจะหันหน้าไปมองเฮพ

"ไหน ว้าก!!!ผี"วินด์เซลอุทานออกมาด้วยความกลัว

"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเป็นแค่วิญญาณดวงหนึ่งก็เท่านั้นเอง"เฮพพูดพร้อมโค้งตัวเล็กน้อยอย่างมี

มารยาท ซึ่งต่างหากคู่หูของตนเองโดยสิ้นเชิง

"อ้อ...เฟรส วินด์เซล นั่นเฮพลัสก้า ที่ข้าเคยพูดถึงไว้"คาเรนแนะนำให้เฟรสและ วินด์เซลรู้จัก

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ เฮพลัสก้า"เฟรสโค้งตัวให้เฮพเล็กน้อย

"เช่นกันครับ"เฮพยิ้มตอบไป

"ว่าแต่แล้ว ไคลน์จะไม่ตามเจ้ามาเหรอ ที่แอบหนีออกมาจากคฤหาสน์ของเจ้าหมอนั่นน่ะ"คาเรนหัน

หน้าไปถามวินด์เซล

"คงไม่หรอกมั่ง"วินด์เซลพูดพร้อมยักไหล่ ก่อนจะพูดอีกว่า "จริงสินะ เซอเซสได้ข่าวว่าที่สมา

พันธ์ปรับปรุงงั้นเหรอ น่าอิจฉานะ ได้พักร้อนตั้งหลายวันแน่ะ"วินด์เซลพูด พร้อมทำหน้าเหมือนกับ

ว่าอิจฉาพวกข้าริงๆ

ปังๆๆ

"เฮือก!!!!"วินด์เซลสะดุ้งเล็กน้อย ว่าแต่ทำไมกันล่ะ? ข้าคิดในใจ

'เจ้าไคลน์แน่ๆ กลิ่นอายแบบนี้'เจ้าเสือพูดในใจเบาๆ

  เอาแล้วไง เมื่อ 3 วันที่ผ่านมา ก็เล่นทำเอาเรากลัวจะตายอยู่แล้ว นี่จะลากให้เรากลับไปอีกงั้นเหรอ
ฝันไปเถอะ! วินด์เซลคิด