[Carl x White x Black]
ร่างสีขาวที่มีเชือกป่านรัดที่ลำคอมัวแต่ร้องไห้ประคองกอดยังร่างไร้วิญญาณที่เปียกปอนของน้องชายผู้เป็นที่รัก เหมือนตกสู่ห้วงฝันร้ายที่ไม่รู้จักจบจักสิ้น
น่าแปลกก็พวกเราตายกันไปแล้วนี่นา... แต่ทำไมกันล่ะ...
ทำไม... ทำไม...ทำไม...
จู่ๆ ฟ่านอู่จิ้วถึงไม่กลับเข้าไปยังร่มเหมือนเดิม... แต่กลับกลายเป็นร่างแน่นิ่งไม่ตอบรับอะไรเขาอีกเลย... ในขณะที่เขาคิดว่า หากตนผูกคอตายอีกสักครั้ง อาจจะทำให้น้องชายของเขากลับมาก็ได้...
แต่จนแล้วจนรอดก็กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จริงสิ... ในหมู่พวกเซอร์ไววัลนั่น... มีคนที่ 'น่าจะ' พาฟ่านอู่จิ้วกลับมาได้...
ต้องรีบหาเขาให้เจอ... ก่อนที่ทุกอย่างจะแย่ลงไปมากกว่านี้...
รีบกลับมาเถอะ น้องรักของพี่...
...ได้โปรดอย่าทิ้งข้าเอาไว้คนเดียว...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น