คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : PaPer 1 _ ชีวิตใหม่
PAPER 1
" หากฉันไม่ได้รักเธอ เธอจะเสียใจไหม "
" ไม่ "
" หากฉันเลิกกับเธอ เธอจะเสียใจไหม "
" ไม่ "
" หากฉันตาย เธอจะเสียใจไหม "
" ... "
ทุกสรรพสิ่งราวกับรอคอยในคำตอบ ทุกคำพูด เหมือนตอกย้ำความทรงจำอันแสนจะเจ็บปวด ของหญิงสาว เหมือนเมื่อห้าปีก่อน เหมือนคำถามที่เธอถามบุคคลอันเป็นที่รัก และตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ใช่ว่าหญิงสาวคนนี้จะคร่ำครวญร้องไห้เหมือนหญิงสาวทั่ว ๆ ไป ที่ร้องไห้จนไม่เป็นอันทำอะไร แต่สำหรับเธอคนนี้ไม่ใช่ ตั้งแต่ความรักของเธอคราวนั้นจบลง ชีวิตของเธอก็ผลันเปลี่ยนไปราวกับชีวิตใหม่
ไม่ว่าใครก็ตามที่ก้าวเข้ามาในชีวิตของเธอ เธอไม่เคยปฏิเสธ แต่เธอก็ไม่เคยตกลง ทุกครั้งที่เธอคิดว่าถึงเวลา เวลานั้นจะเป็นเวลาที่เธอจะบอกความรู้สึกที่แท้จริงออกมาทุกครั้ง แล้วทุก ๆ ครั้ง คำตอบของเธอก็จะมีเพียงแค่อย่างเดียวนั้นก็คือ " ไม่ " เช่นเดียวกับครั้งนี้ที่คำตอบของเธอจะเหมือนทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา
" ไม่ "
พูดจบ หญิงสาวก็เดินออกไป ไม่สนใจอีกบุคคลที่ยืนอยู่ข้างหลังแม้แต่น้อย หญิงสาวยิ้ม ยิ้มให้กับตัวเอง ยิ้มให้กับหัวใจของตัวเองทีไม่เปิดรับใครอีก เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไม ทำไมหัวใจของเธอถึงปฏิเสธมาตลอด เธอเองรู้ดีว่ามีบุคคลมากหน้าหลายตา ที่ต่างก็หวังว่าเธอจะเปิดใจให้ แต่เป็นที่ตัวของเธอเองที่ไม่ยอมเปิดรับใคร ทุกครั้งเธอจะรู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้น เมื่อเห็นเสียงหัวเราะเห็นท่าทีมีความสุขของคู่รักที่เดินผ่านมา แต่ทุกครั้งที่เธอเห็นคนที่รักเธอร้องไห้อยู่ตรงหน้า เวลานั้นหัวใจเธอเหมือนจะพองโต เบิกบานอย่างหาสาเหตุไม่ได้
เช่นเดียวกับคราวนี้ที่บุคคลที่รักเธอร้องไห้อยู่ตรงหน้า เธอถึงยิ้มออกมาได้ แต่หาใช่รอยยิ้มแห่งความสุข แต่มันเป็นรอยยิ้มแห่งความขมขื่น
หญิงสาวย้ายมาอยู่คอนโด แทนที่จะอยู่ที่บ้าน เพราะว่าที่นี่ อย่างน้อยเธอก็มีเพื่อนของเธออยู่ด้วย ที่ ๆ เธอมีที่พึ่งยามเธอเหงา
" ไง ไปหักอกใครมาอีกล่ะ "
" ก็เรื่อย ๆ ว่าแต่ มีงานมาไหม "
" แหม มีความสุขจริงนะ นี่เอาไปดู "
หญิงสาวรับซีดีมาแผ่นหนึ่งก่อนจะใส่ลงไปในเครื่องพีซี ฉับพลันก็มีเสียงดังขึ้นมา
" สวัสดี ยูเรนัส ผมอาทิตย์ งานที่คุณได้รับคราวนี้คือ เข้าไปสืบราชกาลลับในองค์กรของ เหมันต์ มาเฟียคุมเมืองที่ทรงอำนาจที่สุดในตอนนี้ ส่วนคุณจะใช้วิธีการใด ก็แล้วแต่คุณ ส่วนอาวุธ ถ้าคุณต้องการก็ให้มาเองที่องค์กร สวัสดี "
ตั้งแต่ฉันจบมา ฉันก็เลือกที่จะเข้าทำงานที่องค์กรลับแห่งหนึ่ง งานของฉันคือ การเข้าแทรกแซง ไปที่ต่าง ๆ ที่ อาทิตย์ ผู้เป็นเสมือนหัวหน้าขององค์กร มอบหมายให้มา
" รู้แล้วใช่ไหมว่างานคืออะไร "
" อื้ม แล้วเธอล่ะ "
" งานเดียวกับเธอนั่นแหละ ยูเรนัสไปไหน เนปจูนก็ต้องไปด้วยทุกครั้งแหละน่า "
" ย่ะ แล้วเธอกะจะเริ่มอย่างไง ฉันว่าจะเข้าไปเอาอาวุธติดไม้ติดมือสักหน่อย "
" ฉันก็กะว่าจะเข้าไปเหมือนกัน ไปกันเลยเหอะ "
ยูเรนัสหรือเนปจูนก็คือชื่อของฉันและเพื่อนของฉันที่เป็นไปตามลำดับขั้นขององค์กร ตำแหน่งของฉันกับเพื่อนถือว่าเป็นตำแหน่งของฝ่ายสืบสวนทั้งสิ้น มีทั้ง ยูเรนัส นั่นก็คือฉัน เนปจูนก็คือเพื่อนของฉัน แล้วก็พลูโตอีกคน แต่ว่าพลูโตเป็นผู้ชายอยู่ที่ห้องข้าง ๆ ของฉันเหมือนกัน แล้วพวกเราทั้งสามคน เวลาทำงานก็จะต้องไปทำงานเดียวกันพร้อมกันทั้งหมดสามคน
แต่แท้จริงแล้ว ชื่อยูเรนัสก็เป็นเพียงชื่อที่ใช้เรียกกันในองค์กรไม่ใช่ชื่อที่แท้จริงของฉัน คน ๆ เดียวที่รู้ก็เห็นจะเป็นตัวฉันเองเท่านั้น ชื่อที่แท้จริงของฉันก็คือ ญาษิตา วงศ์ดารากร ชื่อเล่นก็คือ ญาดา แต่ส่วนใหญ่ฉันก็มักจะใช้ชื่อในองค์กาณืมากกว่า
งานที่ฉันต้องทำครั้งนี้ถือเป็นงานใหญ่ในรอบปีเลยทีเดียว เพราะการเป็นสายลับไม่ใช่เรื่องที่ใครก็สามารถที่จะทำกันได้ มันต้องใช้ทั้งการเล่ห์ ทั้งกล สารพัดอย่าง ทุกคนคงจำได้ว่าเมื่อก่อนชีวิตของฉันเป็นอย่างไร หลายคนอาจคิดว่าฉันงี่เง่าที่เสียใจกับผู้ชายเพียงคนเดียว แต่ว่ายังไงมันก็คือความเสียใจวันยังค่ำ
บางคนอาจจะว่า ๆ ฉันโรคจิตฉันก็ไม่ว่า แต่ตั้งแต่วันนั้นเหมือนหัวใจฉันมันกลับตารปัดไปซะทุกอย่าง หัวใจควรจะร่ำไห้เมื่อเราเสียใจ แต่ของฉันไม่ใช่ หัวใจของฉันกลับพองโตจนน่าแปลกใจเมื่อเห็นคนอื่นเสียใจ แปลก ๆ มาก จนฉันเองยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน การทำงานของฉัน ๆ ทุ่มสุดตัวไม่ว่าจะเป็นกายหรือใจ เพราะฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ในเมื่อหัวใจฉันยังเป็นอย่างนี้อยู่ พูดง่าย ๆ ฉัน......ไม่มีอะไรให้เสีย
ติ๊ง ต่อง ~
" สงสัยว่าพลูโตจะมาแล้ว ฉันว่าเราไปกันเลยเหอะ "
" อืม "
" ไงแม่สองสาว พร้อมรึยัง "
พูดจบ หญิงสาวก็ผละออกจากเพื่อนก่อนที่จะเริ่มปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย
" ก็คงหนีไม่พ้น วิธีเดิม ๆ แต่ว่าพอจบงานนี้ ไม่รู้ว่าจะเหมือนเดิมเหมือนทุกครั้งหรือเปล่า "
" แล้วมันไม่ดีหรอ ถ้ามันจะมาเหมือนเดิม "
พลูโตถามออกมาก่อนที่จะเงียบไปอีกครั้ง
" ดีสิ ดีมาก ๆ เลยด้วย ไม่ว่าจะเป็นอย่างไง ฉันก็อยากเห็นเพื่อนกลับมาเป็นเหมือนเดิม "
ความคิดเห็น