คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2 : ความรู้ก้นเหว 30%
CHOICE ONLINE : Chapter 2 : ความรู้ก้นเหว
TT^TT ไม่มีคนอ่านเลยแหะ เศร้าๆ ส่วนของคุณ Pimlodo นั้น ช่อนึกออกแหละว่า จะออกมาเป็นตัวละครแบบไหน(เพราะคิดอยากได้แม่ค้าลึกลับๆ มาโผล่ในเรื่องสักคน) เออ สัญลักษณ์ที่ว่านี่ยังไงค่ะ ไอ้ที่เท้าอ่ะ ขอรายละเอียดนิดนึง ถ้ามีคนเข้ามาอ่านก็คอมเม้นให้มั้งนะเจ้าค่ะ....กรณิกา...
=========C===H===O===I===C===E=========
“เจ็บเป็นบ้า T^T ดีที่ไม่ตาย ไม่งั้นของตกหมด โชคร้อยกว่าๆ ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย”พายพึมพำอย่างหัวเสีย ขณะที่พยายามสางเศษใบไม้และยักไย่ที่ดินอยู่บนเส้นผมหยักศกสีน้ำตาลทองยาวสลวย
...เฟย์ = ปีก ปีก = บินได้ เวรกรรม...ตาสีเขียวคู่สวยเบิกกว้างอย่างตกตะลึงกับความโง่ของตัวเอง ถ้ากางปีกซะตั้งแต่เพิ่งร่วงใหม่ๆ ก็คงไม่เจ็บตัวเกือบตายแบบนี้แน่
เงยหน้าดูหน้าผาที่ตัวเองตกลงมา พายก็ได้แต่กลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ หน้าผาชันสูงปรี๊ด น่าแปลกที่ตกลงมาแล้วไม่ยักตาย เรียกว่า โชคดี ได้ไหมเนี่ย
“บิน”เรียกใช้ทักษะพิเศษของเผ่าพันธุ์ ก่อนที่ปีกผีเสื้อหลากสีจะถูกกางออกมากระพือขึ้นอย่างเชื่องช้า
ผู้เล่น พาซิฟาอี ปฏิบัติตามเงื่อนไขครบถ้วน ได้รับทักษะ บิน ระดับ 2
วิ้งง ประกายอะไรบางอย่างสะท้อนเข้าตา จนทำให้พายต้องหรี่ตามอง
...ถ้ำ... คือ ที่ๆ แสงสะท้อนออกมาก ปากทางเข้าเล็กแคบมาก เข้าไปไม่ได้แน่ๆ แต่มันก็น่าสงสัย
พายเคลื่อนกายลงมาแตะพื้นอีกครั้งปล่อยให้ปีกสลายไป ก่อนจะเดินไปสำรวจ และเคาะเบาๆ ที่กำแพงดินใกล้ๆ ปากทางเข้าแคบๆ นั้น
ตึก ตึก .... ตึก...ป็อก หือ? ป็อกๆ พายฉีกยิ้มกว้างอย่างสมใจ ดูท่าเธอจะเจอสิ่งที่ต้องการแล้ว
“บริเวณนี้เปราะสุด แต่ถึงไง ถ้าเราฟันหรือแทงก็คงไม่เข้าแน่ๆ ถึง str เราจะขยับมาเป็น 4 แล้วก็เถอะ มีอุปกรณ์อะไรในกระเป๋าที่เก็บมาได้มั้งไหมเนี่ย”พึมพำๆ คนเดียวอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย
...ใครใช้ให้เกิดมาแรงน้อยเนี่ย...
ดินปืน 3 ถุง ถุงมือ(ไม่ได้ปลดผนึก) 2 คู่ รองเท้า(ไม่ได้ปลดผนึก) 1 คู่ แอลกอฮอล์ล้างแผล 2 ขวด ก้อนโลหะ(ไม่ได้ปลดผนึก) 14 ก้อน อัญมณีสีต่างๆ 19 ก้อน ยาเพิ่มพลังชีวิต ระดับต่ำ 3 ขวด คลอรีน 1 ขวด และไม้ขีดไฟ 1 ก้าน
...ระเบิดๆ อุปกรณ์พอทำระเบิด แต่จะแรงพอหรือเปล่า งานนี้ต้องลอง...ยิ้มเหี้ยมๆ อีก 1 ทีก่อนจัดแจง เทยายาเพิ่มพลังชีวิตทิ้งทันที ไม่ใช่อะไรก็จะเอาขวดพลาสติกนั้นแหละ จากนั้นก็เทคลอรีนที่มีอยู่น้อยนิดลงไป แบ่งให้พอที่จะใส่ในขวดเปล่าทั้ง 2 ขวด
...ทีนี้ก็ถึงขั้นที่ต้องระวัง...คิดเครียดๆ ขวดแรกถูกหยิบขึ้นเทแอลกอฮอล์ ปิดฝาแล้วปาอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาไม่ถึง 5 วินาทีด้วยซ้ำ
บึ้มมมมมมมมมมมม เสียงดังสนั่น ควันจางหายไป ทว่าปากทำกลับขยายกว้างขึ้นเพียงเล็กน้อย
ผู้เล่นพาซิฟาอี แสดงทักษะ สร้าง ของช่างฝีมือ ได้รับทักษะสร้างของช่างฝีมือ ระดับ 1
“เหลืออีกขวด ถ้าไม่พอสงสัยต้องใช้ดินปืน”วิธีเดิมถูกใช้อย่างรวดเร็วแน่นอนว่า มันก็แค่เกือบประสบผลสำเร็จ แต่ก็ยังไม่กว้างพอให้คนเข้าไปอยู่ดี
...ถ้าก่อกอง แล้วเอาดินปืนขว้างเข้าไป กับ เอาดินปืนไปวางแล้วจุดไปอันไหนจะดีกว่ากันหว่า???? ไม้ขีดยิ่งมีก้านเดียวด้วย...
ใบไม้แห้ง เศษไม้แห้งถูกรวบๆ มาก่อกองไฟ พายถองห่างออกมาหลายเมตรก่อนจะขว้างดินปืนทั้ง 3 ถุงเข้าไปติดๆ กัน
บึ้ม บึ้ม บึ้มมมมมมมม ไฟยังไม่ดับ แต่ควันเริ่มจางพอให้เห็นปากถ้า รอยยิ้มบนใบหน้ากว้างขึ้นอย่างพอใจ
“เย้ สำเร็จ 555+”
...ลงทุน ลงแรงไม่ตั้งเยอะ ถ้าไม่เจออะไร จะขอสาปแช่งไม่ให้ผุดได้เกิด...
อัญมณีหลากสีประดับประดาอยู่บนผนังถ้ำ สิ่งนี้เองที่กระทบเข้าตาเธอ พายยิ้มหวาน เมื่อคิดถึงมูลค่าของอัญมณีน้ำงามมากมายบนผนังถ้า มีดเริ่มต้นถูกนำมางัดแงะอัญมณีแดงสดใกล้ตัวอย่างใจเย็น แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล
...สงสัยไม่ได้ถูกออกแบบมาให้เอาออกมาได้ละมั้ง...คิดแล้วก็ต้องถอนหายใจ ตัดใจตั้งแต่ตรงจุดนี้ แล้วเริ่มเดินลึกเข้าไปสำรวจภายในถ้ำแทน
กล่องไม้เก่าๆ ผุๆ (ย้ำอยู่ได้ - -) ดึงดูดความสนใจได้อย่างดี เนื่องจากมันวางอยู่บนหมอนรองสีแดงสดมีราคา
...สมบัติ ละมั้ง...พายคิดอย่างอดไม่ได้ ก่อนจะทำตามความคิดโดยการหยิบของต่างๆ ขึ้นมาสำรวจ
อันดับแรก พู่กันไม้ ซึ่ง
กร๊อบ
“เวรกรรม นี่แค่แตะเองนะ ไม เปราะนักละเนี่ย”
ผู้เล่น พาซิฟาอี ได้รับ พู่กันไม้(หัก) 1 ด้าม
ชิ้นต่อมาเป็นหนังสือ ซึ่งพายลังเลอยู่นานไม่กล้สแตะ เพราะว่ากลัวมันจะสลายยุ่ยเปื่อยคามือ และเจ๊งในสภาพคล้ายๆ พู่กันชิ้นก่อนหน้า
อักขระแปลกๆ หมุนวนในหัว อย่างรวดเร็วจนพายต้องกุมขมับ มองมืออีกที หนังสือเล่มเก่าที่ว่าก็หายไปซะแล้ว
ผู้เล่น พาซิฟาอี ปฏิบัติตามเงื่อนไข ได้รับ ทักษะ อ่านอักขระ ของนักอาคม ระดับ 1....2..................... ระดับ 5
“เกมนี้พอเรียนแล้วตำราหายหรือเนี่ย มีงงแหะ งั้นถ้าจับตำราเฉยๆ ไม่ได้ตั้งใจจะเรียนก็แย่นะซิ”
ตอนนี้ที่เหลือในกล่องก็มีแค่สมุดฉีก 2 สองเล่ม ที่ระบบบอกมาว่า เป็นม้วนคาถาเขียนยันต์ หนึ่งเล่มใช้งานได้ 100 ครั้ง
“ไร้ประโยชน์สิ้นดี อ่านอักขระได้แล้วไงล่ะ ในเมื่อไม่รู้จะเขียนยังไง เซ็ง วุ้ย เอ๊ะ มีทางเข้าต่ออีกหรือนี่” ช่องแคบๆ พอที่จะลอดไปได้ หลังแท่นหิน ฟังดูน่าสนใจสำหรับพายที่กำลังอยู่โหมดหงุดหงิด
...ไหนๆ ก็อุตส่าห์เสียเวลามาตั้งเยอะแยะแล้ว เสียไปอีกสักหน่อยก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไร...
กลับมาแล้วค่า ขอโทษที่หายไปนานมากๆ
ทั้งๆ ที่บอกไว้ว่าจะไปแค่
3 วัน แต่พอดี เปลี่ยนแผนนิดหน่อยเลยยังที่เห็น
(แถมกลับมาอัพซะน้อยอีกต่างหาก)
จะรีบปั่นมาลงให้ชดเชยค่ะ
ปล. ใครไปงานหนังสือวันไหนบ้างเอ่ย
กรณิกา
ความคิดเห็น