Tale of Another world ตำนานบทใหม่ที่ต่างโลก

ลำดับตอนที่ #8 : เรียนรู้การเอาตัวรอด 2

เรียนรู้การเอาตัวรอด 2

   ตลอดสัปดาห์หลังจากวันที่ผมได้วิ่งหนีสัตว์ยักษ์ พร้อมกับได้สกิลเอาชีวิตรอดนั้น ทำให้ชีวิตในป่าที่ผ่านมา ล่าสัตว์ง่ายขึ้นเยอะคับ 

  ทำไมล่าสัตว์.....

  คุณคงไม่คิดที่จะให้ผมเป็นมังสวิรัติกินแต่ผักผลไม้หรือไงคับ ....

  โอเค คุณเข้าใจแล้วเราก็เข้าเรื่องดีกว่า.....

  เช้าวันนี้ที่ควรจะล่าสัตว์สบายๆ เหมือนที่ผ่านมาตลอดสัปดาห์ ถามว่าตอนนี้กำลังทำอะไรในตอนนี้ ก็กำลังวิ่งนี้เสืออยู่นะสิคับ  งั้นกลับไปเล่าก่อนหน้านี้ก่อนสินะ

ย้อนไปชั่วโมงก่อน

 ตอนเช้าวันนี้ผมที่กำลังไปกำลังเตรียมตัวออกไปล่าสัตว์มาเป็นอาหารโดยในมือถือหอกที่ทำไม้โดยเหลาปลายไม้ให้แหลม อย่างน้อยความรู้ในวิชาประวัติศาสตร์ก็ยังใช้ได้แฮะ แล้วผมก็เดินออกมาจากที่ซ่อน แล้วมุ่งหน้าไปยังบริเวณที่เป็นจุดที่มอนสเตอร์และสัตว์อยู่รวมกัน 

    ส่วนเนื้อมอนสเตอร์จากที่สังเกตล่ามาช่วงหนึ่งสัปดาห์นี้ ดูเหมือนเมื่อมอนสเตอร์ตายจะไม่หายกลายเป็นไอเทมทันที แต่จะใช้เวลาประมาณสิบนาทีถึงครึ่งชั่วโมงได้ตามแต่ขนาดมอนสเตอร์   แต่ถ้าทำลายแบบไม่ให้เหลือซาก หรือทำเละเป็นชิ้นๆนั้นจะทำให้หายไปเลยทันที ส่วนสัตว์ปกติก็ที่โลกนู้นเลย คือถ้าตายก็จะเหลือเป็นซากทิ้งไว้ตามธรรมชาติ ในกรณีที่ไม่มีใครไปยุ่งกับมันนะ  

   ในระหว่างที่นึกอะไรเรื่อยเปื่อย ผมก็เดินมาถึงแหล่งที่สัตว์ป่าและมอนสเตอร์มากินน้ำใกล้แม่น้ำ ผมหาจุดซุ่มในพุ้มไม้ใกล้กันบริเวณนั้น 

   หลังจากที่รอโอกาสเข้าโจมตีอยู่นั้นก็ รู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาจึงใช้<จิตสัมผัส>ออกไปภายในเสี้ยววินาทีนั้นผมก็รับรู้ถึงบางสิ่งที่เคลื่อนที่ไวๆเข้ามาข้างหลังผมจึงรีบหันตัวไปเอาหอกไม้กันไว้

    แต่ดูเหมือนมันพุ่งเข้าชนผมกระเด็นออกมาจากพุ่มไม้ที่ใช้ซ่อนตัวออกมา กลิ้งไปจนเกือบถึงแม่น้ำเลยในทีเดียว 

   ดูเหมือนสิ่งที่ชนผมออกมาก็ปรากฏร่างตามออกมาด้วย สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้านั้นเป็น เสือขาว ตัวใหญ่กว่าปกติตัวยาวประมาณ 3 เมตร สูงพอๆกับตัวผมที่ยืนตอนยืนอยู่เลยทีเดียว

  ต่อจากนั้นมันก็พุ่งเข้าใส่ผมอีกครั้งหนึ่งด้วยความเร็วที่ตามองไม่ทันเลย ผมจึงรีบคว้าหอกที่หล่นอยู่ข้างตัวขึ้น แล้วใช้มันรับคมเขี้ยวที่กำลังเข้ามาขย้ำผมไว้ได้ทัน 

  แต่ดูเหมือนจะไม่แข็งแรงพอ มันใช้ปากกัดหอกของผมจนขาดดออกจากกันเป็นสองท่อน ผมที่เตรียมตัวไว้อยู่แล้ว ในจังหวะที่มันงับด้ามหอกของผม ผมก็ออกแรงดันกระแทกหอกไปให้มันพ้นทาง ก่อนจะเวี้ยงตัวหลบออกมาด้านข้าง และถอยห่างออกไปเพื่อรักษาระยะ

  เมื่อหันกลับมาเผชิญหน้ากับเสือขาว ขณะที่มันกำลังเขวี้ยงไม้ที่อยู่ในปากออกไป แล้วหันมาจ้องมองผมที่อยู่ด้านหน้าห่างออกไป แล้วคำรามออกมาเพื่อข่มขวัญเหยื่อ ซึ่งในที่นี้ก็คือผม

    ถ้าถามว่ากลัวมันมั้ย......

    ยอมรับจากใจเลยคับ.......

    กลัวโคตร......

   แต่ด้วยประสบการณ์การล่าสัตว์ที่มีมาทำให้ผมไม่สามารถขาแข็งได้ สมองสั่งการให้รีบเอาตัวรอดในทันที

   ผมหันไปเห็นไม้ปลายแหลมที่เสือขาวเขวี้ยงไว้อยู่ทางขวามือใกล้กับแม่น้ำ ซึ่งตอนนี้ไม่เหลือสัตว์หรือมอนสเตอร์ตัวอื่นอยู่เลย ก็แน่ล่ะหายไปตั้งแต่เสือขาวคำรามใส่ผมแล้วไง

   ในตอนนั้นดูเหมือนนักล่าตัวนี้จะพร้อมที่จะเข้ามาขย้ำผมอีกรอบแล้วสินะ

    ผมจึงกะจังหวะในตอนที่เสือมันจะพุ่งเข้าใส่ผมเหวี่ยงตัวออกด้านขวาแล้วพุ่งตัวไปคว้าเอาไม้ปลายแหลมขึ้นมาใช้ป้องกันตัว 

    เนื่องจากผมหลบมันไปได้ ทำให้หัวเสือขาวไปกระแทกกับก้อนหินด้านหลัง เกิดอาการมึนหัวไปเลยทีเดียว  ผมจึงใช้ช่วงนั้นใช้<ตรวจสอบ>กับมันในทันที 

   

    <Wind tiger> lv. 356

    ขอบคุณสวรรค์ ฆ่าผมเถอะ ทำไมเลเวลแค่1 อย่างผมถึงเป็นที่รักของพวกเลเวลร้อยขึ้นไปจัง ผมคิดในใจพร้อมกับหยดน้ำที่หางตาหยดออกมา 

    ผมที่ตอนนี้ได้แต่ปลงตกกับตัวเอง ก็ต้องหันไปหาเสือเลเวลสามร้อยกว่าที่ดูเหมือนมันจะได้สติแล้ว พร้อมกับแยกเขี้ยวมองผมอย่างแค้นกันมางั้นแหละ

  

   " เฮ้ย ฉันไม่ได้ทำอะไรแกเลยนะ มีแต่แกทำตัวเอง เพราะฉะนั้นเลิกแล้วต่อกันดีกว่านะ"

   ผมพูดออกไปพร้อมกับส่งยิ้มให้มันอย่างเป็นมิตร แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่อยากเป็นมิตรกับผมเท่าไร เพราะอะไรเหรอ  ฟังจากเสียงคำรามที่มันส่งให้ผมสิ

   " โฮก "

   แล้วผมจะอยู่ให้มันเคี้ยวเล่นเหรอ....

   ผมรีบหันหลังออกตัววิ่งข้ามฝั่งแม่น้ำไปอีกด้านโดยไม่หันกลับมามองด้านหลังแน่

ปัจจุบัน

   ผมที่ตอนนี้ยังวิ่งหนีเสือขาวอยู่แถมมีออปชั่นเสริมมาด้วยอีกตั้งหากก็คือ บอลลม

กำลังพุ่งมาหาผมให้ผมหนียากขึ้นไปอีก ถ้าถามว่าบอลลมมาจากไหน ก็จากปากไอ้ตัวที่ไล่กวดผมอยู่ด้านหลังนี่แหละ พ่นออกมาไม่หยุด ทำให้ตัวผมเริ่มมีรอยแผลที่เกิดขึ้นจากการหลบไม่พ้นมาบ้าง และค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

   ผมกับมันวิ่งไล่จับกันมาได้หลายชั่งโมงจนผมเองก็รู้สึกเหนื่อยเป็นอย่างมากรวมกับเมื่อเช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย ตอนนี้หิวมาก 

  เมื่อความหิวกระหายเข้าครอบงำผม ทำให้ตอนนี้ในสมองเริ่มวางแผนที่จะเอาไอ้เสือเจ้าปัญหาด้านหลังมาเป็นอาหารให้จนได้ หลังจากที่คิดแผนได้ในได้แล้ว 

   

   จากนั้นจะมองไปรอบๆเพื่อหาต้นไม้ที่พอจะใช้ในแผนการได้ ในระหว่างวิ่งหนี หลังจากมองหามาสักพักในที่สุดก็เจอต้นไม้ที่ได้ขนาดที่ต้องการอยู่ด้านหน้าไม่ไกลมาก 

   ผมจึงเร่งฝีเท้าขึ้นเพื่อล่อให้เสือขาวที่ตามมา เข้าแผนการณ์โดยผมเมื่อถึงต้นไม้ที่เล็งไว้ก็จัดการกระโดดปีนขึ้นต้นไม้ไปอย่างรวดเร็ว  

   เมื่อเสือขาวมาถึงบริเวณโคนต้นไม้ที่ผมปีนขึ้นไป เนื่องจากต้นไม้นั้นมีใบขึ้นหนาแน่นจนแทบจะไม่เห็นด้านบนเลย ด้วยความโกรธทำให้เสือคำรามอยู่ตรงบริเวณโคน ผมจึงเริ่มแผนการทันที โดยเริ่มไต่ไปตามกิ่งต่างๆแล้วเอาหัวโผล่ออกมา เพื่อล่อให้เสือขาวใช้บอลลม โจมตีใส่ตนบนต้นไม้ แล้วผมก็จะหลบออกไปไต่ไปเรื่อยๆจนค่อยข้ามไปอีกต้นหนึ่ง โดยที่ต้นเดิมผมเอาเถาวัลย์ผูกไว้ แล้วปีนไปอีกต้นแล้วเอาปลายอีกด้านของเถาวัลย์ไปผูกไว้อีกต้น โดยที่ผมพลุบโผล่ก็เพื่อล่อให้เสือมันโกรธจะได้ไว้ใช้ขั้นตอนต่อไป

   เมื่อผมผูกเถาวัลย์ทั้งสองข้างเสร็จผมก็กระโดดลงมาจากต้นไม้ลงสู่พื้นแล้วก็หันมายิ้มเย้ยยันเจ้านักล่าสีขาวตัวนี้ 

  เสือขาวที่ถูกผมปั่นหัวจนอยากขย้ำผมให้ตายก็พุ่งเข้าใส่ผมทันที หลังจากเห็นผมที่ยืนยิ้มอยู่ โดยไม่รู้เลยว่ามันได้ตกอยู่ในแผนการของผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

   เมื่อเสือขาววิ่งมาถึงเกือบจะถึงอย่างเร็ว แต่ในจังหวะที่มันจะถึงตัวผม มันก็ถูกตรึงเอาไว้ด้วยเถาวัลย์ที่ผมทำขึ้นไว้โดยที่มันไม่รู้ตัววิ่งเข้ามาหาผม ทำให้เถาวัลย์กลายเป็นเชือกที่รั้งมันเอาไว้ก่อนจะมาถึงตัวผมพอดี 

   หลังจากนั้นผมก็ปาไม้ปลายแหลมที่ถือมาด้วยโดยเล็งไปที่ดวงตาของมันทันที ซึ่งอาวุธของผมก็ทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี คือพุ่งเข้าดวงตาของมันได้อย่างพอดี 

  ส่งผลให้เรียกเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดของมันได้อย่างสวยงาม แล้วผมก็พุ่งตัวขึ้นไปค่อมตัวมันไว้ แล้วกดตัวมันให้หมอบไปกับพื้น พร้อมกับดึงเถาวัลย์ที่รั้งคอมันอยู่ให้ตึงขึ้น เพื่อให้มันขาดใจตายไป 

 

   หลังจากผมรัดคอมันอยู่มันก็ดิ้นไปมาอย่างทุรนทุราย ก่อนที่จะแน่นิ่งไป เมื่อมันนิ่งไปแล้วผมก็ลงมาจากตัวมันพร้อมกับความสะใจเล็กน้อย แล้วลงมายืนยิ้มออยู่คนเดียว 

  ถึงผมจะสะใจอยูู่ก็เถอะแต่พอจบเรื่องทุกอย่างแล้วมันก็ทำให้ผมรู้สึกผิดอยู่ไม่น้อยที่ต้องฆ่ามันเพราะผมเองก็คงไม่กล้าจะกินมันเหมือนกัน ถึงแม้มันต้องการจะล่าผมเพื่อเป็นอาหารแต่ผมเองก็ยังไม่อยากตายตอนนี้ ผมทำเพื่อปกป้องตัวเอง

   " ผมขอโทษนะ ผมรู้ว่ามันเป็นวัฏจักรแต่ผมก็ยังไม่ยากตายตอนนี้ " 

  แล้วก็พนมมือแล้วก้มหัวลง เพื่อขอขมา อโหสิกรรมให้แก่กันและ แต่ดูเหมือนในจังหวะนั้นเจ้าเสือขาวตัวนี้ยังไม่ตายจริง มันจึงลุกขึ้นมาแล้วกระโจนใส่ผมที่ไม่ทันระวัง แล้วใช้ปากของมันงับแขนของผมไว้ข้างหนึ่ง แต่ตอนนี้ผมที่ถึงอย่างไรก็อโหสิกรรมให้แก่มันแล้ว   แต่ก็เพื่อมีชีวิตรอดต่อไป 

 

  ผมจึงเอามืออีกข้างที่ว่างอยู่ไปคว้าไม้ปลายแหลมที่ตาข้างซ้ายที่ถูกแทงอยู่         แล้วกระชากไม้ออกมา เมื่อดึงไม้ออกมาทำให้เสือขาวเจ็บจึงผ่อนแรงที่งับแขนไว้ออกทำให้ผมหลุดออกมา แล้วผมก็ขึ้นไปค่อมมันอีกครั้งแล้วก็เอาไม้ในมือทิ่มลงที่กลางหัวของมัน ก่อนจะค่อยๆกดลงเพื่อให้มันตายสนิท โดยเอามือข้างที่บาดเจ็บไปจับขนของมันแล้วลูบ

  " ผมขอโทษนะ แต่เพื่อมีชีวิตรอดผมจึงต้องทำ ขออโหสิกรรมอีกครั้งนะ "

  เหมือนมันจะรับรู้แล้วก็นิ่งไป จนผมตรวจสอบแล้วว่ามันตายจริงๆ จึงปล่อยมันแล้วมายืนมองมันที่ด้านหน้าของเจ้าเสือขาว จนในที่สุดมันก็กลายเป็นแสงหายไปในตัวของผม  แล้วเหลือไว้แต่ไอเทม ถุงเงิน แผ่นสกิล และลูกแก้วสองลูกสีใสที่เป็นค่าสถานะยังเคยกับลูกแก้วสีเขียวใสอีกลูกด้วยความไม่สนใจ และอยากไว้อาลัยให้มัน ผมจึงดึงของทุกอย่างมาเก็บไว้และใช้ลูกแก้วกับแผ่นสกิลทันที

   <<คุณได้รับการบวกค่าสถานะเพิ่มขึ้น>>

   <<คุณได้เรียนรู้<สัญชาตญาณ>แล้ว>>

   <<คุณได้เรียนรู้<กงเล็บพิฆาต>แล้ว>>

   <<คุณได้เรียนรู้<เวทย์มนตร์ธาตุลมขั้นสมบูรณ์>แล้ว>>

   หลังจากทุกอย่างเรียบร้อยผมก็ทำการหยิบสมุนไพรรักษาแผลที่อยู่ในไอเทมบ๊อค มาทำการรักษาแขนที่บาดเจ็บ ก่อนจะกลับไปยังจุดที่ซ่อนตัวของผม แล้วกินอาหารก่อนจะทิ้งตัวลงนอนแล้วหลับไป โดยยมีเสียงดังขึ้นมาในหัวก่อนที่ผมจะหลับไป แต่ก็ไม่ได้สนใจจนหลับไปแล้วก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย

  <<เวลานับถอยหลังหมดลงเริ่มทำการจุติครั้งที่ 3 >>

............................................................................................................................................

เย้ วันนี้ได้อีกตอนเพราะความขยันส่วนตัว+ว่างมากกกกกก

ปล. วันนี้สองตอนเอาซะหมดแรงเลย ขอคอมเมนท์เพื่อกำลังใจหน่อยจิ

อย่าถ้าชอบกดไลค์ ซับสะไคด้วยนะจ๊ะ เออ ไม่ใช่ยูทูปนี่เน้อ

 1 คอมเมนท์ = 1กำลังใจ ติชมได้นะคับ มีข้อผิดพลาดตรงไหนบอกด้วยนะครับ

 ขอบคุณครับ