ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Tale of Another world ตำนานบทใหม่ที่ต่างโลก

    ลำดับตอนที่ #5 : เงินทองเพื่อ? ขำกลิ้ง(?) ลิงกับหมา ทางออก

    • อัปเดตล่าสุด 29 ธ.ค. 58


    เงินทองเพื่อ? ขำกลิ้ง(?) ลิงกับหมา  ทางออก


      " นี่  ผมฆ่ามอนสเตอร์ตัวแรกได้ใช่มั้ย " เป็นสิ่งที่ผมถามกลับตัวเองอย่างงุนงง ถึงแม้จะรู้ว่าไม่ได้คำตอบกลับมาก็เถอะ เอาแหละช่างมันปวดหัวไปก็เท่านั้น แล้วก็หยิบของที่ตกมาจากเจ้าลิงขึ้นมาตรวจสอบ เริ่มจากลูกแก้วเลย

    <<statue orb>>

     {{Monkey man}} 

    เลเวล : 100

    พลังเวท : 1205

    พลังโจมตี : 1005

    พลังป้องกัน : 905 

    ความว่องไว : 11005

    พลังโจมตีเวท : 1855 

    พลังป้องกันเวท : 965

    โชค : 500


    คงเป็นค่าสเตตัสของลิงที่ตายละมั่ง แต่ไม่เห็นเหมือนลูกที่ตกอยู่รอบๆนี่เลย สงสัยน่าจะเกิดจากสกิลเราถูกแก้ใหม่มั้ง แต่ทำไมมันอัพแต่agi (-_-!)หรือไงถึงนำเพื่อนไปไกลขนาดนั้น 

     จากนั้นลูกแก้วในมือก็ส่องแสงขึ้นก่อนที่มันจะค่อยๆซึมเข้าไปในร่างกายของผมจนหมด แล้วก็มีเสียงประกาศดังขึ้นในหัว

       <ค่าสถานะมีการเปลี่ยนแปลง>

    เออ  ช่างมันเถอะ ดูอย่างอื่นต่อดีกว่า จากนั้นผมก็หยิบแผ่นหินขึ้นมาดูทีละอันก่อนจะใช้สกิลตรวจสอบทีละอัน 

     <<ก้าวพริบตา>>

     <<ปรุงยา>>

     <<เพลงหมัดวานร>>

    ไม่มีคำอธิบายอะไรหน่อยหรอ!! 

    ทำไมรู้สึกเหมือนยังจะต้องเจออะไรอย่างนี้อีกบ่อยๆเลยแหะ 

     

    <ท่านจะทำการเรียนรู้<<ก้าวพริบตา>>หรือไม่>

    <ท่านจะทำการเรียนรู้<<ปรุงยา>>หรือไม่>

    <ท่านจะทำการเรียนรู้<<เพลงหมัดวานร>>หรือไม่>


     " เอาฟะ ไว้ใช้ป้องกันตัวคงไม่เสียหายอะไร เรียนรู้คับ"


    <ท่านทำการเรียนรู้<<ก้าวพริบตา>>แล้ว>

    <ท่านทำการเรียนรู้<<ปรุงยา>>แล้ว>

    <ท่านทำการเรียนรู้<<เพลงหมัดวานร>>แล้ว>


      เอาแหละ เรียบร้อยแล้ว ถึงเวลาหาทางออกสักที แล้วผมก็หันออกไปมองทางน้ำที่คาดว่าเป็นทางที่ผมถูกพัดเข้ามา นอกจากน้ำบริเวณใกล้ฝั่งแล้วมองเห็นออกไปแค่ประมาณ20เมตรเท่านั้นเอง ไกลกว่านั้นเรียกได้ว่ามองไม่เห็นอะไรเลย เพราะฉะนั้นการกลับทางเดิมนี่ เลิกคิดไปได้เลย สงสัยคงต้องไปหาทางออกทางอื่นจากในป่าลิงพวกนั้นแหละ ก่อนจะมองไปรอบๆบริเวณๆนั้นที่มีของมากมายที่ถูกน้ำซัดมาขึ้นฝั่ง 

     ก่อนจะสรุปในหัวตัวเอง

     

     " เอาหละ เก็บของพวกนี้ไปด้วยและกัน เพื่อจะมีประโยชน์ในวันข้างหน้า" แล้วจากนั้นผมก็ทำการเก็บของที่อยู่รอบๆบริเวณนั้นไม่ว่าจะเป็นลูกแก้ว ถุงเงิน เครื่องประดับรวมถึงอาวุธต่างๆ แล้วเอาเข้าใส่ไอเทมบ็อกทั้งหมด โดยไม่ได้สนใจจะมองหรือตรวจสอบเท่าไรของที่เก็บมาเท่าไรหนัก จนหมด ก่อนจะเริ่มเดินกลับเข้าไปทางป่าสวนของพวกลิงนั้น

       เมื่อเดินมาถึงบริเวณบ่อน้ำที่เดิมผมก็สำรวจรอบๆอีกครั้งเพื่อมีลิงพวกนั้นอยู่อีกจะได้เอาตัวรอดไปก่อน หลังจากสำรวจเรียบร้อยแล้วผลที่ได้คือ 


        ปลอดภัย......ที่ไหนฟ่ะคับ 

     บริเวณพุ่มไม้ ห่างจากบ่อน้ำไปประมาณ 500 เมตรปรากฎมีพวกลิงนั้นอยู่อีกสองตัว กำลังหันซ้ายหันขวาเหมือนกำลังหาอะไรบ้างอย่าง สงสัยจะเป็นเพื่อนมันที่ส่งเสียงวิ่งไล่ผมก่อนหน้านี้ 

     

     " เอาไงดีเรา หลบตรงนี้ก่อน รอพวกมันไปก่อน"  ในระหว่างที่กำลังตัดสินใจอยู่นั้นเอง พวกลิงดูเหมือนจะไม่เห็นเพื่อนของมันจริงๆ จึงพากันเดินหายเข้าไปในป่า หลังจากสังเกตอยู่สักพัก จนแน่ใจว่ามันเดินไปไกลแล้วจึงออกมา พร้อมกับผ่อนลมหายใจด้วยความโล่งใจออกมา 


      "รอดไปทีนะเรา " 


       แล้วจากนั้นผมก็ได้เดินกลับมายังบริเวณบ่อน้ำที่ซึ่งผมใช้เป็นที่พักผ่อนนั่นเอง โดยในระหว่างเดินมาก็ตรวจสอบของในไอเทมบ๊อกที่เก็บมาไปด้วย จนกระทั่งไปสะดุดตากับของชิ้นหนึ่งในนั้น ที่เป็นหนังสือรูปเล่มสวยงาม ปกทำมาจากหนังอย่างดี หนาประมาณ 2 นิ้วได้ แต่ไม่มีชื่อหนังสือ ผมจึงได้หยิบมันออกมาพร้อมกับใช้สกิลตรวจสอบกับหนังสือในมือ ผลที่ได้เรียกรอยยิ้มกว้างให้ผมได้ทันที แต่ก็หุบลงในทันทีเช่นเดียวกัน


    <หนังสือความรู้ทั่วไปของโลก>(ฉบับของพระเจ้าสำหรับผู้เดินทางจากต่างโลก)

         เป็นหนังสือที่มีความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโลกนี้ให้สำหรับใช้ชีวิตในโลกนี้ได้โดยไม่เป็นบ้านนอกเข้ากรุง(แต่อย่าคิดว่าจะมีทุกอย่างบอกในนั้นแหละ มีแค่คร่าวๆเท่านั้น เสียใจด้วยที่คิดว่าในนี้จะบอกทุกอย่างที่เจ้าอยากรู้ 55555)


       "ขอบคุณคับ ขนาดของที่ให้ยังจะมีเกรียนอีกนะ แถมมาเกรียนในสกิลอีกตั้งหาก"

       ผมได้แต่ถอนหายใจแต่อย่างน้อยก็มีอะไรให้ทำแหละนะดีกว่าอยู่เอาตัวรอด วิ่งหนีไปวันๆ  ถึงจะเป็นหนังสือแต่ก็ดีเพราะเราชอบอ่านหนังสืออยู่หรอก 

    .................................................................................................................

    (ไรท : ไหนเค้าบอกเด็กไทยเฉลี่ยอ่านหนังสือแค่ 6 บรรทัด/ปี )

    (แพนเจีย : โถ่ ไรท ก็เค้านับแค่หนังสือเรียนนิ ลองนับพวกการ์ตูน นิตยสารดิ เกินชัวร์ )

    (ไรท : เอ้อ... จริง ทำไมไม่ค่อยอ่านหนังสือเรียนอ่ะ)

    (แพนเจีย : แล้วถ้าเป็นไรท จะอ่านมั้ยหล่ะ)

    (ไรท : (*_*!)ผมว่าเราไปต่อเนื้อเรื่องดีกว่า(/-_-)/)

    .................................................................................................................

            เมื่อมาถึงบริเวณบ่อน้ำ ผมก็นั่งพิงข้างบ่อน้ำก่อนจะเริ่มอ่านหนังสือในมือ  ทำให้ผมได้รู้หลายอย่างเกี่ยวกับโลกนี้ โดยสรุปที่สำคัญๆคือ โลกนี้มีเวทมนตร์เป็นหลักและมีพื้นที่กว้างใหญ่มาก มีอัตราส่วนพื้นน้ำต่อพื้นดินคือครึ่งต่อครึ่ง มีดันเจี๊ยนมากมายในทุกสภาพแวดล้อม และมีหลายทวีปและทุกทวีปจะมีหลายเผ่าพันธุ์ปะปนกันไป แต่ใช้ภาษาของมนุษย์ในการติดต่อสื่อสารกันเนื่องจากมีจำนวนมากที่สุด และมีการใช้เงินเป็นค่ากลางกำหนดโดยใช้เหรียญที่ได้จากการสังหารมอนสเตอร์ต่าง โดยมีค่าต่างกันไป

    1 เหรียญบรอน = 1 G

    1 เหรียญซิลเวอร์ = 1 000 G

    1 เหรียญโกลด์ = 1 000 000 G

    1 เหรียญแพนตินั่ม = 1 000 000 000 G

          แต่โดยส่วนมากมักจะไม่ค่อยได้ใช้เหรียญแพนตินั่มสักเท่าไรเพราะมันมีค่ามากส่วนมากมักจะมีแค่พระราชาหรือเชื้อพระวงศ์ บรรดาขุนนางใหญ่ หรือพวกนักพจญภัยระดับสูงเท่านั้น  

        แต่นอกนั้นก็ไม่ได้บอกอะไรมากนักเพราะมันมีการเปลี่ยนแปลงไปบ้างแหละ หลังจากสรุปความรู้ที่ได้จากหนังสือเข้าในหัวแล้ว จึงได้แต่ปลงกับตัวเองเพราะมันหนังสือนั่นมันไม่ได้เขียนวิธีออกจากที่นี่ไว้จริงๆด้วย หลังจากที่ผมได้เข้าใจเรื่องระบบของเหรียญเงินในโลกนี้ก็จึงได้ลองนำถุงเงินถังหมดใน"อเทมบ๊อกออกมาตรวจสอบดู สิ่งที่ได้จากการเทเหรียญออกจากถุงทั้งหมดก็คือ กองเหรียญสูงท่วมหัวผมไปไปแล้วตรงหน้าด้วยความที่มันมีจำนวนมากเกินกว่าที่ความขยันของผมจะนับไหวจึงทำการนำมันเก็บเข้าถุงแต่ทันที ที่ผมสัมผัสเหรียญ เหรียญทั้งหมดก็เหมือนถูกดูดเข้ามาในมือก่อนจะหายไป พร้อมกับหน้าไอเทมบ๊อกเด้งขึ้นมา มีข้อความมาว่า


    <เงิน: 300,560,860,000 G>


     " เยอะ ไม่มีประโยชน์จริงๆเลย " ทำไมผมถึงไม่ดีใจที่มีเงินเยอะขนาดนี้ ก็เพราะว่าผมอยู่กลางป่าที่ไหนไม่รู้แล้วจะมีเงินเยอะไปทำอะไรล่ะคับ หลังจากจัดการตัวเองเสร็จแล้วจากนั้นผมก็ ล้มตัวลงนอนตรงบริเวณใต้ต้นไม้แถวนั้น แล้วก็นอนคิดอะไรไปเรื่อยๆ ก่อนจะเกิดสะกิดใจขึ้นเมื่อกำลังนึกถึงพวกลิงที่เจอก่อนหน้านี้ 

          พวกมันมาจากทางไหน แถมยังไม่มาเอาน้ำไปด้วยเพราะน้ำมีแต่ตรงบ่อนี้เท่านั้น ในบริเวณนี้ แสดงว่าพวกมันต้องมีแหล่งน้ำที่อื่นซึ่งอยู่ใกล้กับรังของพวกมันแน่ ไม่แน่นะแหล่งน้ำตรงนั้นหรือไม่ก็รังของพวกมันคงมีทางที่สามารถออกไปจากที่นี่ได้ ก็ได้


     " งั้นพรุ่งนี้ ลองแอบตามพวกมันไปดูดีกว่า " เมื่อผมสรุปกับตัวเองได้แล้ว ก็เริ่มกำหนดเป้าหมายต่อไปทันที ก็จะนอนคิดเรื่อยเปื่อยต่อจนกระทั่งหลับไปในที่สุด

                                       .....................................          


    " อืม  ห้าว หลับไปตอนไหนเนี่ย สงสัยเมื่อวานจะเหนื่อยจริงๆ" 

    หลังจากที่ผมตื่นขึ้น จัดการกับตัวเองเรียบร้อยแล้ว คราวนี้ก็ได้เวลาทำภารกิจที่คิดไว้ก่อนนอน ผมได้เริ่มออกหาพวกลิงเมื่อวาน(มั้ง?) โดยไม่ลืมหาท่อนไม้แถวนั้นไปด้วยเพื่อป้องกันตัว(?) แล้วผมก็เดินไปตามทางที่ผมเห็นลิงสองตัวนั้น และเดินไปตามทางที่พวกมันเดินเข้าไป โดยตลอดทางก็หาเก็บผลไม้แถวนั้นกินไปเรื่อยๆ 

      จนกระทั่งเดินมาสักไกลประมาณหนึ่ง ก็เริ่มได้ยินเสียงเท้าย้ำลงพื้นเป็นจำนวนมากดังมาไกลๆ ผมจึงรีบหาพุ่มไม้แถวนั้นเพื่อหลบเจ้าของเสียงฝีเท้าพวกนั้น ซึ่งผมมั่นใจว่าเป็นพวกลิงนั้นแน่นอน จึงซุ่มดูอยู่ในพุ่มไม้เงียบๆ จนกระทั่งเสียงฝีเท้าเริ่มดังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ แสดงถึงระยะห่างระหว่างผมกับพวกมันที่น้อยลงทีละนิด ผมรอจนถึงเสียงฝีเท้าเริ่มเลยจากพุ่มไม้ที่ผมหลบไปสักหน่อย จึงได้โผล่หัวออกมาดู แต่สิ่งที่พบกับกลายเป็นหมา

     ใช่คับ หมาเนี่ยแหละ แต่เป็นหมายืนสองขาเหมือนคนแถมใส่ชุดเกาะอีกต่างหาก มันทะแม่งแปลกๆนะ มีที่นี่มีทั้งลิงและหมาที่เหมือนคนเลย ช่างมันเถอะลองตามพวกนั้นไปดีกว่า ผมจึงได้ปีนขึ้นต้นไม้ไป แล้วค่อยๆโหนกิ่งตามหลังหมาพวกนั้นไป ห่างพอประมาณ ก่อนจะเริ่มใช้สกิลตรวจสอบพวกนั้นก็ได้ข้อมูลกับชื่อมาบ้าง


    {{Cobalt}}  lv : 115


      เออคับ หมาพวกนี้ชื่อโคบอล เลเวลใกล้เคียงกับพวกลิงเลยแหะ แถมยังเก่งกว่าตูอีกT-T หลังจากเศร้าใจอยู่สักพักแต่ยังคงตามพวกโคบอลต่อไป 

                 จนกระทั่งพวกมันทั้งหยุดพัก แล้วก็เริ่มกางเต้นท์กัน เหมือนตั้งค่ายทำอะไรสักอย่าง โดยที่ผมไม่อยากเดาสุ่มมากไปกว่านี้ จึงค่อยๆออกห่างจากไปสักนิดเพื่อจะไปสำรวจข้างหน้าพวกนั้นมีอะไร ผมจึงค่อยปีนต้นไม้ไปด้านหน้าต่อเรื่อยๆ จนกระทั่งเริ่มมองเห็นเหมือนหมู่บ้าน ที่มีกระท่อมหลังใหญ่อยู่ติดกับผาหิน แล้วมีกระโจมใบไม้ที่ไม่ใหญ่มากตั้งเรียงรายอยู่รอบๆ กระท่อมหลังใหญ่ ผมจึงข้ามต้นไม้ต่อไปเพื่อดูใกล้ว่าหมู่บ้านข้างหน้ามีใครอาศัยอยู่หรือไม่ 

            

          เมื่อเข้าไปใกล้จนเริ่มจะพอเห็นตัวหมู่บ้านแล้ว ปรากฎว่าแจ็กพอตคับ สิ่งที่อยู่คงต้องเรียกว่า พวกมัน ใช่แล้ว พวกลิงนั้นเองที่อยู่ที่นี่ แสดงว่าโคบอลนั้นคงจะมาโจมตีพวกลิงนี่สินะ ขำไม่ออกแล้ว ต่อให้ลิงกับหมาก็เถอะ แล้วตูจะรอดออกจากที่นี่ได้มั้ย 


      ในเมื่อคาดการณ์อะไรต่อไปไม่ได้เพราะยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นแสดงให้เห็น ผมจึงได้แต่เข้าใกล้หมู่บ้านพวกลิงที่เป็นเป้าหมายแรกเดิม ก่อนเพื่อจะลอบเข้าไปหาทางออก 

           ว่าก็ว่าเถอะนะเราเองชักแปลกๆเหมือนกันเพราะตั้งแต่จุติ*ตอนนั้นรู้สึกร่างกายเบาๆ แถมมีความคล่องแคล่วขึ้นเยอะเลยแหะ ขนาดปีนต้นไม้มาได้ตั้งไกลยังไม่เหนื่อยเท่าไหร่เลย แจ่มมาก 


       ในระหว่างที่ผมอยู่บนต้นไม้เพื่อสังเกตุหาช่วงที่เข้าไปในหมู่บ้านของพวกลิง มิเตอร์ความซวยที่เสียมานานดูเหมือนจะเริ่มกลับมาทำงานอีกครั้งแล้ว เพราะอะไรนะเหรอ ก็เพราะไอ้พวกโคบอลนะสิมันดันส่งกลุ่มมาสอดแนมเหมือนกันจน กระทั่งปีนต้นไม้ต้นที่ผมใช้พักอยู่ มาจะเอ๋ กันพอดี สิ่งที่ผมพยายามทำก็คือโบกมือให้มัน ส่วนมันนะเหรอ ไม่ต้องถามเลย แยกเขี้ยวใส่ผม พร้อมกับเอือมมือไปหยิบอาวุธที่ด้านหลัง ผมจะรออะไรอีกหล่ะคับ ผมเนี่ยกระโดดลงจากต้นไม้วิ่งหนีพวกมันทันที โดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ส่วนโคบอลตัวนั้นก็หาพวกมันที่อยู่ด้านล่างก่อนแล้วจึงพากันรีบวิ่งไล่ผมทันที  

     

      ไอ้ความซวยของผมมันยังไม่หมดแค่นั้นเพราะทางที่วิ่งหนีมา มันดันเป็นทางไปหมู่บ้านลิงนั้น แต่ระหว่างทางที่โดนวิ่งหนีประกอบกับโดนหมา(?) วิ่งไล่ฟัดมา ผมจึงได้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงหมู่บ้านของพวกลิงด้วยความกลัวอีกเช่นเดียวกัน ผมจึงวิ่งเข้าใส่ที่นั้นทันที โดยมีพวกโคบอลที่ล่าผมตามเข้าไปด้วย ที่นี้จะเกิดอะไรขึ้นเหรอ 

     

      ง่ายๆ ป่าช้าแตกคับพี่น้อง เอาหมามาเจอลิง แถมเอาเข้ามาในถิ่นลิงซะด้วย แต่ผมไม่สนใจรีบวิ่งเข้าไปหลบในกระท่อมใหญ่ทันที ส่วนพวกโคบอลที่ตามผมมาก็ถูกพวกลิงสกัดเอาไว้และเริ่มต่อสู้กันทันที ผมที่ชะเง้อคอออกไปดูก็กำลังเห็นฉากที่ลิงรุมตื้บหมาอย่างเมามันส์ สงสัยมันไม่ถูกกันจริงๆ สินะ จนกระทั่งพวกโคบอลที่เริ่มสู้ไม่ได้จึงหนีกลับไป ผมก็เป่าปากด้วยควาามโล่งอกทันที โดยลืมไปว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน 


       ผมจึงเริ่มสำรวจกระท่อมหลังนี้ ซึ่งผมตกตะลึงอย่างมากที่ด้านในดูกว้างขว้างมากแสดงว่าส่วนของกระท่อมอยู่ในผาหินสินะ แต่ก็กว้างเกินกว่าที่ลิงพวกนี้มันจะอยู่นะ แถมพอลองเดินเข้าไปด้านใน ช่องหินเป็นรูหลายช่องทีเดียว ผมจึงถือโอกาสสำรวจมันทุกช่องโดยแต่ละช่องก็มีของต่างๆถูกนำมาเก็บเอาไว้ ส่วนมากจะเป็นอาหาร สมุนไพร อาวุธพวกดาบ หอก จำนวนมาก ถูกนำมาเก็บไว้ หลังจากเดินออกมาจนถึงช่องสุดท้ายขณะที่กำลังจะเดินเข้าไปเพื่อสำรวจหาทางออก กลับมีเสียงดังสั่นสะเทือนถ้ำดังออกจากด้านในมืดๆ ด้วยความสงสัยผมจึงเปลี่ยนเส้นทางสำรวจ ด้านในที่มืดก่อน  

       

       เมื่อเดินเข้าไปใกล้ก็จะเริ่มได้ยินเสียงชัดเจนขึ้น ผมจึงดินต่อไปแต่ก็เกิดความกลัวตามไปด้วย จากการที่จินตนาการถึงเจ้าของเสียง จนกระทั่งข้างหน้าเริ่มสว่างมากขึ้นจากแสงไฟของอะไรบ้างอย่าง เมื่อเดินเข้ามาถึงจุดที่แสงนั้น สิ่งอยู่ตรงหน้าของผมนั้นเป็น 


      .....คิงคอง.............

     คับ คิงคองตัวใหญ่มากๆๆๆนอนอยู่ ถามว่าตัวใหญ่ขนาดไหน ก็ตัวสูงประมาณตัวผม5คนยืนต่อกัน พอดี กำลังนอนหลับอยู่ กรนดังถล่มถ้ำเลย ด้วยความอยากรู้ถึงจะกลัวก็ตาม ผมจึงทำการตรวจสอบทันที ข้อมูลที่แสดงให้เห็นทำเอาผมอยากจะเป็นลมทันที


     {{ Kingkong man }} lv : 500


         ร่างขั้นสุดท้ายของmonkey man จัดระดับอยู่ชนชั้นผู้นำ 


      " วอท เดอะ ..... นี่มันบอสชัดๆเลย " ผมถึงกับร้องโอดครวญออกมาทั้งน้ำตา แต่สงสัยเสียงร้องดังไปหน่อย ทำให้ไอ้เจ้าคิงคองตัวยักษ์เนี่ยตื่นขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด 

    เมื่อมีเสียงไม่พึงประสงค์มาทำให้มันตื่น ก่อนจะหันมาเห็นผมที่ได้แต่ยืนร้องไห้อยู่ จนกระทั่งมันคำรามออกมาเสียงดัง


     "โฮก ฮูม" เป็นเพราะเสีบงคำรามของมันทำให้ผมรู้สึกตัว แต่ก่อนที่จะได้ทำอะไร เจ้าคิงคองก็คว้าจับผมขึ้นมาก่อนที่จะขว้างผมจนไปกระแทกกับกำแพงอย่างแรง จนสลบก่อนที่จะหมดสติไปผมก็ได้เห็นพวกลิงหลายตัวเข้ามาในห้องของคิงคอง สงสัยคงจะไม่รอดแล้วสินะเรา แล้วหมดสติไป


    .................................................................................................................

     

    ไรทเตอร์เอง (กลับมาอีกครั้งเพื่อเล่าต่อหลังจากนั้น)

    แถมแปลกภาษาลิงให้ด้วย  555555555


      หลังจากที่คิงคองขว้างแพนเจียอัดกำผนังหินเพื่อระบายความหงุดหงิด แล้วจึงหันไปหาลูกน้องของตนที่เข้ามาพร้อมส่งเสียงร้อง


    " โฮก ฮูม ฮูม " (พวกเจ้าเข้ามามีอะไรกัน)


    "เจี๊ยก   เจี๊ยกกก" (พวกเราได้ยินเสียงหัวหน้าจึงเข้ามาดูพร้อมกับมีข่าวมาบอก)


    "ฮึ ฮูม โฮก " (ช่างเถอะข้าจัดการแล้ว มีข่าวอะไรรีบบอกมา)


    "เจี๊ยก  เจี๊ยก เจี๊ยกกก" (พวกหมานั้นกลับมาอีกแล้วคับ นำกำลังมาจำนวนมากพร้อมกับหัวหน้าของฝั่งนั่นด้วย)


    " โฮก ฮูม โฮก " (ไม่เข็ดหลาบเลยจริง ไปซะ คราวนี้ข้าจะสั่งสอนให้พวกมันจำไปทุกรูขุมขนเลย)


    "เจี๊ยก  เจี๊ยก"(คับ แล้วหัวหน้าจะทำยังไงกับเจ้าลิงไม่มีหางตรงนั้นคับ)


    "ฮูม ฮูม โฮก" (เอามันไปขังไว้ก่อน เสร็จแล้วก็ไปเตรียมตัวซะ ข้าจะตามไป)


      จากนั้นพวกลิงก็พยักหน้าแล้วเข้ามาช่วยกันแบกร่างที่สลบอยู่ตรงนั้นไปด้านนอกโถงแล้วนำไปยังที่ขังข้างนอก แล้วไปเตรียมตัวเพื่อจะทำสงคราม ส่วนคิงคองตัวหัวหน้าก็นำลูกแก้วส่องแสงสองลูก ตรงหน้ามันไปเก็บไว้ที่ช่องด้านหลังก่อนจะกล่าวออกมาด้วยภาษาที่ไม่ใช่เสียงร้องของลิง


      " คิดหรือว่าข้าปล่อยให้เจ้าได้ทางออกไปข้างบน กับพวกเจ้า" 


     แล้วมันก็ลุกออกไปยังด้านนอกอย่างลำพองทันที 

    ใช่แล้ว ทางขึ้นไปด้านบนนี้อยู่กับพวกลิงนี้อย่างที่แพนคิดไว้ คืออยู่ตรงที่ด้านหลังที่นอนของเจ้าคิงคองนั่นเอง

    .................................................................................................................


    * ต่อไปจะเปลี่ยนจากการวิวัฒนาการเป็นการจุติแทนนะคับ 

    ขอบคุณเงาตามหลอน ที่ช่วยผมนะคับ ผมจะพัฒนาต่อไปแก้ไขตอนก่อนๆที่หลังนะคับ

    ป.ล. ไม่ได้หายไปนะคับ พอดีไปอวยพรปีใหม่ญาติที่ต่างจังหวัดคับ   




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×