ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความรัก

    ลำดับตอนที่ #3 : นั่นแหละคำตอบ

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.ย. 50


    แยมเดินทางมาโรงเรียนแต่เช้าถึงแม้จะไม่เคยมาเช้าขนาดนี้  เค้านั่งลงที่ๆเขาเคยนั่งเปนประจำ
    7.20น.  "แยม......"วาเรียกพร้อมๆกับที่แยมหันไปตามเสียงนั้น  "อ้าววามาแล้วหรอ"พร้อมกับเกาหัวแครกๆๆ "อืมแล้วทำไมวันนี้มาแต่เช้าล่ะแยม" ถึงปากอยากจะถามแยมว่าคำตอบล่ะแต่วากับไม่กล้าสะนี่  "วาพร้อมจะฟังคำตอบยังอ่า"แยมพร้อมหันไปมองวา  "อืมว่าไง"พร้อมกับจ้องหน้าแยมทันที  "อืม....ตกลง"แยมพร้อมยิ้ม  ถึงแม้เวลาจะเร็วเกินไปที่พึ่งรุ้จักกัน  "จิงหรอ  ขอบคุนนะ"วาดีใจมากที่ได้คำตอบนี้  "ตั้งแต่วันนี้เราเปนแฟนกันแล้วนะแยม"  วาพูดพร้อมกับกอดแยม  ทำเอาแยมที่ไม่เคยโดนกอดตัวสั่นไปหมด "ปล่อยแยมเหอะหายใจไม่ออก" พร้อมหันมายิ้ม "ขอโทษดีใจไปหน่อย" 
                         กรี๊ง..................กรี๊ง.....................   "แปปนะรับโทรศัพท์ก่อน"พร้อมหันไปยิ้มกับแยม  "ว่าไงครับ"  วารับโทรศัพท์เสียงที่อ่อนนุ่มจนทำเอาแยมไม่มั่นใจเลย  10 นาทีผ่านไป
      
    "โทษนะแยมที่นานไปหน่อย"  "อืม"  แยมตอบเสียงที่ไม่พอใจสักเท่าไหร่นัก  "ไปเข้าแถวกันเหอะ"แยมเอ่ยปากพร้อมกับจับมือวา "อืม"วาพร้อมกับเดิน  "วา"วาหันไปตามเสียงที่ดังมาจากข้างหลังและคุ้นหูเป็นอย่างดี  "พี่ก้อย" วาพึมพำพร้อมตกใจเล็กน้อย  "ใครหรอเนี่ยวา"ก้อยถามทันที  "แยมไปก่อนนะเดี๋ยวาตามไปนะครับ"  วารีบให้แยมเดินไป  แยมเดินไปได้สักพัก  "เพื่อนอ่าอย่าคิดมากดิ่นะครับ"
    วาหน้าเสียทันที  "เพื่อนไรไม่จับมือกัน"ก้อยเริ่มสักมากขึ้น......  "ไม่เชื่อก้ไม่ต้องเชื่อไม่อยากทะเลาะด้วยนะ"วาขึ้นเสียงพร้อมเดินจากไป  น่าเบื่อที่สุดอะไรกันนักหนาเนี่ยบอกเลิกเป็นสิบแม่งก็ยังอยากคบกับกูอยู่นั่นแหละเพราะกูรวยหรือเปล่าว่ะไอก้อย......วานึกไปพร้อมกับรีบเดินไปเข้าแถว  
                       "มาแล้วครับแยม"พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ๆแยม  "อืม"ใครหรอ "แฟนเก่าอ่า" วาพูดตรงเพราะอยากรู้ว่าแยมจะทำไง "หรออืมแล้วเค้าว่าไงล่ะ" ........."ชั่งเหอะไร้สาระอะไรก้ไม่รุ้น่ารำคาญ" หลังจากที่วาพูดจบแยมก็หันไปคุยกับออยทันที  "แยมเป็นไงเสาร์ที่ผ่านมา" ออยถามทำนองว่ารุ้อะไรมา  "อืมก็สนุกดีอ่า"แยมตอบพร้อมมองหน้าด้วยความสงสัย  ต้องรุ้อะไรมาแน่เลย  "ตกลงเป็นแฟนกับวามันแล้วล่ะสิ" "ทำไมรู้ล่ะ"แยมถามด้วยความสงสัยพร้อมหน้าแดงทันที  "โหใครเค้าก็มองออกแต่ระวังตัวนะเพราะมีคนชอบวามันเยอะอ่า"ออยเตือนแยมด้วยความเป็นห่วงเพราะแยมพึ่งเป็นเด็กใหม่  "อืมขอบคุณนะออย"แยมตอบพร้อมกับหันหน้าไปทางหน้าเสาธง
                       ออต...................."เย้ได้กลับบ้านแล้ว"ออยส่งเสียงพร้อมกับไปสะกิดแยม  "ไมหรอ"  "เย็นนี้ไปเดินเล่นกันนะ"  ออยชวนแยมพร้อมกับพยักหน้า  "ไม่ดีกว่านะ"  แยมปฏิเสธพร้อมกับเก็บของเข้ากระเป๋า  

                       "แยมเราไปส่งนะ"วารีบเดินมา  "อืมก็ได้"แยมยังรู้สึกไม่ดีกับเรื่องเมื่อเข้าสักเท่าไหร่  "แต่วันนี้เราคงนั่งรถเมล์ไปส่งนะ  "อืม"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×