A10419ยัยเด็กเสี่ย!

**นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสมควรใช้

วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ**

1.

"เฮ้ฮ..น่าเบือ"

  สวัสดีผมชื่อวายุครับ ทำงานใต้ดินบ่อยสุดๆยุ่งยากวุ่นวายโคตร ครับตอนนี้อยู่ที่ทำงานกำลังดูเอกสารต่างๆนานๆอยู่ เฮ้ฮชีวิตกุเจออะไรน่าเบือเช่นนี้? น่าเบือจนบ้าเลยคุยคนเดียวเนีย

"เฮ้ฮ.."

 ก๊อกๆ

"ท่านครับผมขออนุญาต"

"เอ่อๆเข้ามา"

  ลูกน้องคนนึงเปิดประตูเข้ามา มันถือเอกสาร

และแฟ้มที่เยอะโคตรๆเดินตรงมาที่โต๊ะผม นี้ตรูต้องทำงานนั่งโต๊ะไปอีกนานเท่าไรฟระเนียยยย?!

มันวางเอกสารกับแฟ้มลงก่อนจะเอยรายงาน

"วันนี้ไม่อะไรผิดปกติครับ ผมขอตัว"

"...เดี๋ยว"

"ครับ?"

  ผมเรียกมันก่อนจะออกไป

"ไปตามไอ้ 'จันทน์'มา"

  มันพยักหน้าเข้าใจก่อนจะเดินออกจากห้องไป

ไม่นานหลังจากนั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออกด้วยคนที่ผมให้ไปตามมานั้นคือไอ้'จันทน์' ครับเป็นคนใกล้ชิดผมที่สูดทำงานกับผมมานาน ไว้ใจมันที่สุดละ

"ไงครับ?ไอ้เชี้ยนายน้อย"

 ถึงมันจะปากหมาชิบหายก็เถอะ

"เปล่า..แต่มึงเรียกกูดีๆสัส"

555เอ๋อแดกไปดิไอ้ชั้วจันทน์!

"รู้เเล้วๆว่าแต่มึงมีไรกูยุ่งๆ มึงก็รู้"

 มันพูดเอยประเด็น ผมทำถ้าสบายๆแล้วเอยปากตอบมันว่า

"พอดีกูเบือๆมีไรทำว่ามา"

  มันก้มหน้าจับขมับ ก่อนจะถอนหายใจซะดัง

เดี๋ยวมึง?ก็กุเบืออะถอนหายใจทำเพือออ!!?

"เอ่อ..ได้เดี๋ยวแปป"

  มันว่างั้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดยิ้กๆแล้วส่งมาในคอมของผมที่เปิดอยู่ มันเป็นเว็บที่..

"เว็บประมูล? มนุษย์"

"ใช่มึงสนใจรึเปล่า? ได้ยินมาว่าสินค้าดีเกรดA

เลยทีเดียว งานประมูลล้าสึดจะเริ่มคืนนี้5ทุ่มถ้ามึงสนกูจะจัดการให้"

  หลังจากที่มันบ่นซะยาว ผมก็พอคิดตามได้อยู่สิ้นค้าเกรดAใช่ว่าหาง่ายๆที่ไหน แต่ว่านะ

"ไม่..ไม่เอาน่าเบือกะอีกแค่นี้กูไปซื้อเกมเล่นดีกว่า

ช่วงนี้ไม่ได้อยากจะเอากับใครอยู่แล้วด้วยเสียดายเงินว่ะ"

"เหรอ?งั้นกุไปละมีงานต่อ"

 มันว่างั้นก่อนจะเดินหันหลังไปที่ประตู ถ้าไม่เกิดว่า

ติ๊ดๆๆ

"ใครโทรมาวะ?"

  ผมถามมันมันมองหน้าผมก่อนจะกดรับสาย

สักพักมันก็ว่างไปแล้วหันมาพูดกับผม อะไรวะไอ้สายตาแบบนั้นเหมือนมันเจอหนังโป๊เด็ดๆงั้นแหละ

"คุณนายอยากให้มึงไปประมูลเด็กผู้หญิงอายุประมาณ13-14มาไว้ประดับบ้านประดับเมืองอะนะ"

....สัสแม่งเงินกุ..

_หลังจากนั้นเวลา4ทุ่ม40นาที

_

_

  ตอนนี้ผมจัดเตรียมเรียบร้อยสั่งคนไปซื้อเเล้ว

ผมละขี้เกี้ยจออกไปเอง อ้อคุณนายที่พูดถึงน่ะแม่ของผมเอง คิดยังไงของคุณเธอนะอยากได้เด็กไปเลี้ยงไอ้จันทน์มันยื่นกัวเราะซะลั้นบ้าน ผมละขี้เกี้ยจจะไปด่ามันแล้วเนียไอ้ชั้ว!!

"55555!!!!มึง55โอ๊ะ55สงสารว่ะเงินมึงคิๆๆฮ่าๆๆ!!!"

"นั้นสงสารของมึง?"

 ยัง..ยัง..ยังไม่หยุดมึงจะเจอตีนกู

"โอ๋ๆพ่อคนดีคิๆฮ่าๆๆ!!!"

"หึๆกูจะไปบอกไอ้พวกซัมรุมมึง"

 มันรีบหยุดหัวเราะเลยหึๆ ไอ้เตี้ยเอ๋ย!สมน้ำหน้า!!

ส่วนไอ้ซัมนี้คือเพื่อนพวกผมเองครับคนให้แก๊งอะนะ

"แต่ว่ามึง"

มันเอยถามขึ้นมา

"ว่า?"

"เสียไปตั้ง15,578,009เนียจะไม่ขาดทุนใช่ปะ?"

"กูก็ไม่รู้ยังไม่เห็นตัวเลยสัส"

  ผมนั่งทำงานต่อไปประมาณ40นาทีพวกลูกน้องก็เข้ามารายงานว่าสิ้นค้าเดินทางมาถึงแล้ว อยู่ที่ห้องรับแขกกลาง ผมออกจากห้องทำงานเดินไปที่ห้องรับแขกกลาง ก็นะจะไปดูหน้าตาที่เสียไปตั้ง15ล้านซะหน่อย หึถ้าไม่คุ้มเงินพ่อจะเชือดทิ้งเลยค่อยดู!

"ทางนี้ครับนายท่าน"

  มันเปิดประตูผมก็เจอกับเด็กผู้หญิงผมสีดำเงาสวยแต่ดูเหมือนจะสูงใช่ย่อยประมาณ164ได้อายุแค่นี้แตะสูงประมาณนี้? นี้ถือว่าเกรดAใช่ไหม?

มีผ้าผิดตาสีขาวถูกปิดไว้อยู่ผมบอกให้พวกลูกน้อยถอยออกไป ไอ้จันทน์ก็ยื่นดูอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเท่าไร

"ไงมึงสินะ15ล้านที่กูเสียไป"

มันหันหน้าขึ้นมามองผมก่อนจะเอยปากพูด

"..มอง..ไม่เห็น"

  มันพูดออกมาเหรอ? เสียงก็ไม่ได้แสบแก้วหูเหมือนผู้หญิงทั่วๆไป ออกแนวทุ้มๆนิดหน่อยหน้าฟังแค่น้ำเสียงนี้ออกไทยชัดเจนเวอร์ ผมเกะผ้าปิดตาออก ตาสีฟ้าทะเลสวยชัดเลยลูกครึ่ง?

"ก็คุ้มดีนี้ มึงชื่ออะไร?"

"..."

  ไม่ตอบเอาแต่มองมาด้วยสายตาที่เดาทางไม่ออกนั้น เฮ้ฮจับแดกตีนแม่งดีไหม??

"กูถามว่ามึงชื่ออะไร?"

".."

สัสนี้มึงกวนตีน??

"มึงชื่ออะไร.."

  ผมถามเสียงเย็นลงลูกน้องทั้งหลายขนลุกกันเป็นแถว หึๆเอาละตอบมาดีๆไอ้เด็กเหลือขอนี้

"..เรย์.."

เรย์??นามสกุล?ไม่มี?งงในงง

"นามสกุลมึงละ?"

"..."

อ่าวสัสนี้!เงียบอี๊กกกกก!!! อย่าเงียบดิ!!!!!สัสสสส!!

"มึง..กูถามมึงต้องตอบ!!"

ผมขึ้นเสียงใส่แต่ก็กวนตีนด้วยหน้าตายเช่นเคย

"..."

ผมจะหยิบปืนมายิงอิเด็กนี้!! ลูกน้องทั้งหลายพยายามห้ามไปเถอะ!!เด็กก็ชั่งหัวมันน!!

"..A10419.."

"หะ?นั้นนามสกุลมึง?"

"พวกเราเป็นแค่'สัตว์ในฟาร์ม'ถูกทิ้งมาจากครอบครัวที่ไม่ต้องการและถูกเลี้ยงขึ้นมาเพือมีไว้เป็นสินค้าให้กับพวกกองทัพ,ทหาร,พวกองค์กรต่างๆทั่วโลกเพราะงั้นมีแค่ชื่อที่เอาไว้เรียกสัตว์กับตัวเลขที่บอกว่าเป็นตัวที่เท่าไร ประดับอะไรเท่านั้นไม่ได้มากน้อยหรือพิเศษไปมากกว่านั้น"

  หืมมม...เเม่งทีนี้เงียบหมดทั้งห้องเลยเอ่อคือ??

มึงเป็นเด็กแล้วพูดเรื่องแบบนั้นออกมาด้วนหน้าตายนั้น? เฮ้ฮสุดจะทน..

"พวกมึงจะน้ำตาตกทำเพือ!!!!"

 ผมหันไปด่าไอ้พวกลูกน้องที่บางคนนั่งกอดเขากับพื้นไปเเล้วบางคนก็เดินเข้ามาหาไอ้เด็กนั้นเเล้วเดินมาปลอบบ้างละ บางคนก็ถึงกับวิ่งไปเอาขนมมทให้แล้วบอกโอ๋ต่างๆนานๆ เฮ้ฮนี้เหรอวะ?มาเฟีย?หมดกันชื่อเสียงกู

"เรย์ไม่เป็นไรเเล้วนะฮือออ"

"คุณหนูไม่ต้องเจออะไรแบบนั้นอีกแล้วนะครับอึก!"

"ฮืฮฮฮฮฮ!!!เรย์เด็กน้อยผู้น่าสงสาร!!!!"

"ไอ้พวกทิ้งลูกชั่วฉิบหาย!!!!"

"คุณหนูครับต่อจากนี้จะอยู่กับพวกเรานะโอ๋ๆๆ"

อืมมมไม่เห็นหัวกูกันเลยไอ้ลูกน้องไร้ประโยชน์!!

"อุกๆๆๆคิๆๆฮุๆๆกึๆๆกึกๆๆคุๆๆ"

  ส่วนไอ้จันทน์ตอนนี้หัวเราะจนจะบ้าไปแล้วครับ

หลังจากนี้คงน่ารำคาณสุดๆสินะบ้านกู!!!

____________________

จบตอบที่หนึ่ง