ปิ๊งรักร้ายของยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมอันสดใส

  วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใส อากาศดีเหมือนกับจะรู้ว่าเป็นวันสำคัญของฉัน
"เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วที่พระเจ้าต้องคอยช่วยเหลือคนสวยอย่างฉัน หุหุ..แล้วหนูจะรับไว้พิจารณานะคะ " (ดู๊ดูนางเอกของเรื่องนี้สิออกลายแต่เริ่มเรื่องเลยนะ ผู้เขียน)
  ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าโรงเรียนที่ฉันเข้าเรียนมาเป็นชาติแล้ว เอ้ย คนสวยยังไม่แก่ขนาดนั้น คือขณะนี้ฉันยืนอยู่หน้าโรงเรียนที่ฉันเข้าเรียนตั้งแต่ชั้นป.1 วันเวลาล่วงเลยมา ณ บัดนี้ฉันก็ได้มาเรียนอยู่ในชั้นม.ต้นแล้ว ฉันยืนหันซ้าย ขวามองหาเพื่อนซึ่งฉันเองก็ยืนอยู่หน้าตึกของแผนกชั้นมัธยมศึกษา
"เฮ้ ยัยนิ ทางนี้"  ฉันได้ยินเสียงเพื่อนเรียกจึงเดินไปตามเสียงนั้นทันที
อ้อ ลืมแนะนำตัวไปค่ะ ฉันสาวสวย มาดมั่น เรียนดี นิสัยเลิศ นามนิธิวดี แม่ตั้งชื่อให้ตอนซินเดอเรลลาเผยโฉม เอ้ย ตอนฉันเกิดว่าน้องนิ คุณผู้อ่านคงจะยิ้มอยู่ล่ะเซ่ว่าชื่อน่ารัก ฮ่า ฮ่า แต่เพื่อนฉันก็เรียกแค่ว่านิเฉยๆแต่ขอบอกเอาไว้ก่อนเลยนะคะว่าฉันน่ารัก นี่ฉันไม่ได้หลงตัวเองใช่มั้ยคะเนี่ย
เผอิญชอบพุดความจริง ( พอแล้ว นี่ฉันคิดถูกป่าวเนี่ยที่เอาเธอมาเป็นนางเอก) เอาล่ะเข้าเรื่อง
เมื่อถึงจุดที่เป็นต้นเสียง ฉันก็เจอกับปุยฝ้าย เพื่อนคนดำของฉันเรียก ฉันก็กำลังจะเดินเข้าไปม้านั่งที่เพื่อนฉันนั่งอยู่ แต่ก็ด้วยความซุ่มซ่ามแต่ปนน่ารักนิดๆ ของฉันทำให้เดินไปชนกับผู้ชายคนหนึ่ง
"เอ่อ ขอโทษค่ะ....รุ่นพี่   " ฉันเรียกว่ารุ่นพี่เพราะดูแล้วคนที่ฉันเดินชนน่าจะเป็นคนที่มีอายุมากกว่าฉัน ไม่อยากจะบอกว่าฉันหน้าเด็กนะคะ แต่ว่าผู้ชายคนนี้ดูแล้วหล่อไม่เบานะเนี่ย สเปคฉันเลย สูงๆ หน้าตาดีๆ ใส่แว่นแล้วยิ่งดูฉลาด
"อืม ครับไม่เป็นไรครับ "  เขาตอบแค่นั้นแล้วก็เดินจากไป ว้าว เขาไม่ต่อว่าฉันซักคำ สุภาพบุรุษ ตรงสเปคฉันอีกเหมือนกัน
"นี่ๆ ตาเยิ้มเชียวแก แล้วทำน้ำลายหกใส่พี่เขารึเปล่า  "
"เว่อร์ละ เสียภาพพจน์เด็กเรียนฉันหมด ฉันน่ะคนดังโรงเรียนเชียวนะ " ฉันต่อว่าบิ๋มเพื่อนในกลุ่ม
"นี่บิ๋ม ปุยฝ้ายล่ะ หาไม่เจอ"
"ก็นี่ไง นั่งอยู่เนี่ย "ปุยฝ้ายสวนขึ้นทันที
"แฮะ ขอโทษที พอดีตรงนี้มันมืด"
"หนอยไอนิ ปากเสียนะแก " ปุยฝ้ายชื่อนี้เหมือนกับว่าเจ้าตัวจะขาวๆ น่ารักแต่ฉันขอยกธงแดงบอกเลยว่าผิดมหันต์สำหรับเพื่อนฉันก็มันเล่นดำซะไม่ขอบรรยายค่ะ พอดีนิคนนี้เป็นคนเรียบร้อยน่ะค่ะ
( แล้วเมื่อกี้เค้าเรียกว่าอะไรยะ ยัยนางเอก ผู้เขียน)
''เอ้อ ยัยนิ''     '' หืม ''
'' แกชอบพี่อาร์มเหรอ ''
'' อาร์มไหนอ่ะ ''
 '' ก็อาร์ม อนุวัฒน์ ม.3/2ที่แกเดินชนเมื่อกี้ไง ''
'' ฮะ ชื่ออาร์มเหรอ ฮันรักแกจังเลยปุกปุยที่แกบอกข้อมูลฉ้าน หุหุ  ''ฉันพูดหลางกอดคอเพื่อน
'' นี่พอ หายใจไม่ออก แกจะฆ่าฉันรึยังไง แล้วนี่ ฉันน่ะชื่อปุยฝ้ายนะยะไม่ใช่ปุกปุย มันเหมือนชื่อหมายังไงไม่รู้ และนี่ก็ของขวัญชิ้นโบว์แดง เบอร์โทรพี่อาร์ม 085-893x x x x ''
ฉันรับเบอร์มาดู แล้วก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะมีความกล้าพอที่จะโทรไปหาพี่อาร์มมั้ย อีกอย่างเกิดมาฉันก็ไม่เคยทำเรื่องอะไรอย่างนี้เลย