ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 [ภารกิจของผม]
หลังจากที่ผมชิ่งหนีออกมาจากหน่วยสายลับของนายวูฟานนั่นได้โดยที่เกือบโดนไอ่ชิพบ้าบอนั่นเกาะติดมา =_= ผมก็รีบบึ่งรถเข้าไปที่หน่วยสายลับทันเดอร์โบทที่ผู้การรอผมอยู่
ก๊อกๆ
"ขออนุญาติครับผู้การ"
"เข้ามาเลย! คุณเลย์"
แอ๊ด~~~
ทันทีที่ผมเปิดประตูห้องเข้าไป ผู้การก็พุ่งเข้ามากอดผมอย่างแน่น จนผมหายใจไม่ออก
"ผ....ผู้การเป็นอะไรครับ =_=;;" ผมผลักผู้การออกเบาๆ แล้วผมก็เชิญให้ผู้การไปนั่ง แต่ดูท่าอีกคนจะไม่ยอม กระดี้กระด้าเหมือนถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง
"คุณเลย์ คนเยี่ยมมากเลยนะ ที่ตบตาไอ่หัวหน้าจอมเก๊กนั่นได้" ผู้การเดินมาตบบ่าผมเบาๆ แล้วยกนิ้วโป้งให้
"ฮะๆ ไม่เท่าไหรหรอกครับ แต่ดูเหมือนจะไม่รู้นะที่ตัวผมมีกล้องสอดแนมไว้อะ " ผมพูดพลางหยิบกล้องปากกาออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
"แต่ก็อย่าพลาดละ เมื่อกี้มันเดินวนรอบๆตัวคุณไม่ใช่หรอ ผมว่ามันน่าจะสงสัยคุณอยู่แหละ"
"ก็นะครับ ว่าแต่ผมถามหน่อยสิ นายวูฟานเค้าเคยทำงานให้กับองค์กรใหญ่ด้วยหรอครับ"
"เคย..ไอ่หมอนั่นเก่งซะด้วย ต้องยอมรับว่าเก่งมากๆ ทำงานไม่เคยพลาดสักครั้ง.." ผู้การเริ่มทำสีหน้าหงุดหงิดใส่ผม แล้วก้มหน้าลงต่ำ
"แล้ว....ทำไมถึงออกไปตั้งหน่วยสายลับชั่วๆนั่นล่ะ" ผมชักจะอยากรู้ถึงอดีตของนายวูฟานนั่นแล้วสิ
"ไม่มีอะไรแล้วล่ะ ผมว่าคุยกลับไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้มีนัดกับมันไม่ใช่หรอ" ผู้การตัดบทใส่ผมทันที แล้วยื่นเอกสารสำคัญให้ผม
ผมไม่อยากจะเซ้าซี้อะไรผู้การมาก แค่สีหน้าและท่าทางที่ผู้การแสดงออกมานั้น มันก็ทำให้ผมเดาได้ว่านายวูฟานนั้นอาจจะทำให้องค์กรเสียหาย หรือไม่ก็ทรยศองค์กรใหญ่ เพื่อให้ตัวเองมีอำนาจ
"ครับ" ผมโค้งให้กับผู้การแล้วเดินออกจากห้องไป ผมเดินตรงไปที่รถของผม ผมจอดรถเอาไว้ข้างๆต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง มันต้นอะไรก็ไม่รู้แหละ ช่างหัวมันเถอะ -_-;;
"เลย์!!!!" ระหว่างที่ผมกำลังเดินไปที่รถ ก็มีเสียงของแบคฮยอน ดังเข้ามาในแก้วหูของผม ผมจึงหันไปตามเสียงเรียกของเพื่อนสุดที่รัก
"อ้าวแบค ยังไม่กลับอีกรึไง -_-" ผมโบกมือให้แบคฮยอนที่กำลังวิ่งเตร่มาหาผม
"แกไปหาพวกนั้นมาเป็นไงมั่ง"
" เห้อ.. ก็ดี ~ -_-" ผมถอนหายใจพลางเดินไปเปิดประตูรถเพื่อที่จะกลับบ้านไปอ่านภารกิจที่ผู้การให้มา
"นี่แกเป็นอะไรห๊ะ ถอนหายใจแล้วบอกว่าก็ดี แกคงไม่โดนนายบอสนั่นจับได้หรอกนะ" แบคฮยอนเรีบวิ่งมานั่งที่นั่งข้างคนขับของรถผม แล้วนี่มันจะมานั่งทำไมเนี่ย รถตัวเองก็มี -_-;;
"ไม่โดนแต่ก็เฉียดตายอะ ไอ่หมอนั่นเก่งเป็นบ้าเลย คิดจะจับผิดอย่างเดียว นี่นะ ถ้ามันจะจับผิดกันแบบนี้ ฆ่าฉันตายเลยจะดีกว่า" ผมบ่นรัวๆให้แบคฮยอนฟัง
"นี่....แต่ฉันว่าแกก็เก่งนะ ที่ตบตานายบอสนั่นไม่ให้มันสงสัยแกได้อะ"
"ขอบใจนะที่ชม แต่แกอะ จะลงรถฉันไปได้รึยัง ฉันจะกลับบ้านไปอ่านภารกิจ -O-!" ผมกระแทกเสียงแล้วยู้หัวแบคเบาๆ
"เออว่ะ งั้นก็...โชคดีนะ" แบคตบบ่าผมเบาๆ ผมยิ้มเจื่อนๆให้ ก่อนที่เขาจะเดินลงรถผมไป
ผมสต๊าทรถแล้วขับออกไปจากหน่วยงานสายลับทันเดอร์โบท มุ่งหน้าไปบ้านพักของผม
"เห้อ......"ผมถอนหายใจ(อีกแล้ว)พลางทิ้งตัวนอนลงบนเตียง เงยหน้าขึ้นบนเพดาน กดดันที่ต้องมาสืบเรื่องลับๆที่ยากโครตๆ บางที่ผมอาจจะโดนพวกนั้นจับได้ก็เป็นแน่
นอนไปได้สักพัก ผมก็ลุกขึ้นมาเปิดเอกสารภารกิจที่ผู้การให้มา แต่ก่อนที่ผมจะดึงมันมาอ่าน ผมก็ติดเครื่องดักจับเสียงไว้ที่ประตูและหน้าต่าง เผื่อว่าไอ่วูฟานมันจะส่งคนแอบตามผมมา
'สวัสดีครับ คุณจางอี้ชิง ผมท่านประธานจากองค์กรใหญ่หรือหน่วยลับAIM ผมยินดีมากที่คุณเข้าร่วมทำภารกิจกับเรา
ภารกิจที่คุยจะได้รับมอบหมายในครั้งนี้ ก็คือ 'คุณต้องไปเอาข้อมูลลับของสายลับมาเฟีย และกู้ข้อมูลลับขององค์กรใหญ่ที่มันแฮกระบบเข้ามาได้ แล้วคุณต้องทำลายระบบคอมพิวเตอร์ของสายลับมาเฟียทั้งหมด' แค่นี้ ภารกิจเป็นอันสิ้น ' ...
ว่าไงนะ!!!! ข้อมูลลับ!!!! อ๊ากกกก เส้นประสาทของผมขาดพรึงไปในพรึบตา เมื่อผมอ่านข้อความจบ จะบ้าหรออ นี่....คิดจะให้ผมโดนจับได้จริงๆสินะ งานแบบนี้ใครจะทำได้ละว่ะ!! จ้างพระมา10องค์แล้วประกันว่าผมจะไม่ตาย ผมก็ไม่เชื่อ!!! เว้ยย!! ถ้าจะขอยกเลิกภารกิจนี้คงไม่ทันแล้วล่ะ เพราะผมก็ไปสมัครในกลุ่มสายลับของนายวูฟานนั่นแล้วอะ T^T
งานนี้......ตัวใครตัวมันละว้า.....
ติ๊ด......ติ๊ด........
เสียงโทรศัพท์มือถือของผมดังขึ้น ผมลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ที่โต๊ะเตียงมากดรับเมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่เป็นเบอร์ของท่านผู้การ
"ครับท่าน มีอะไรหรอครับ" ผมทักทายท่านด้วยน้ำเสียงที่เรียบที่สุดเท่าที่จะทำได้
"คุณเลย์ ผมมีเรื่องจะบอกคุณ"
"ครับ"
"ถ้าคุณทำภารกิจนี้สำเร็จคุณจะได้เลี่อนตำแหน่งไปทำงานเป็นสายลับให้หน่วยองค์กรใหญ่"
O_O! ห๊ะ......นี่ผมไม่ได้หูฝาดใช้ไม๊ โอ้ววววจ๊อดดด นี่ความฝันผมเลยนะ *0* อ๊ากกกกกก
"จะ....จริงหรอครับท่าน.."
"จริงสิ นายมีโอกาสแล้วนะคุณเลย์ อย่าให้พลาดหละ"
"ครับท่าน"
ติ๊ด!
ท่านผู้การตัดสายผมทิ้งไป คำพูดประโยพคนั้นของผู้การมันทำให้ความกดดันของผม เปลี่ยนเป็นความพยายามที่จะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ ผมฝันที่จะเป็นสายลับให้กับAIMมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วนี่ผมกำลังจะทำให้มันเป็นจริง....เอาละว่ะ! เป็นไงเป็นกัน นายวูฟาน....นายได้โดนฉันต้มตุ๋นแน่! สู้โว้ยย!
_____________________________________________________
เบบี้ซาซึมมาอัพละนะ ถามหน่อยสิ สนุกไม๊อะ ???
เบบี้อยากรู้เฉยๆ ว่ารีดเดอร์อ่านแล้วสนุกไม๊ มันโอเคไม๊สำหรับรีดเดอร์
ปล.เบบี้พิมผิดเยอะมากอะ T^T ขอโทษรีดเดอร์ด้วย//มาแก้ละ
ปล.เบบี้พิมผิดเยอะมากอะ T^T ขอโทษรีดเดอร์ด้วย//มาแก้ละ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น