ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 11 [โลกมันจะกลมเกินไปแล้ว!]
"เห้อ..บอสนะบอส นี่จะเฉลยได้รึยังว่าคนที่มาใหม่นั่นเป็นใคร" จงอินบ่นกระปอดกระแปดพลางเดินออกมาจากห้องแต่งตัว
นั่น....บอสคุยกับใครน่ะ O.O!?
จงอินรีบย่องเข้าไปหลบข้างเสาที่ได้ยินเสียงคริสชัดเจนที่สุด
จงอินเห็นคนที่คุยกับคริสไม่ชัดเท่าไหร แต่ดูลางๆแล้วไอ่หน้าจืดนั่นดำพอๆกับผมเลยนิหว่า!
"อืมใช่ ภารกิจ สอดแนมคนๆหนึ่งในสายลับเรานี่แหละ"
"อ๋อ แล้วบอสจะให้ผมไปด้วยไม๊"
"ไปสิ ฝึกเลย คุณก็เคยเป็นสายลับนี่!"
"ครับ เคยเป็นสายลับที่ CN ครับ"
CN หรอ ? คุ้นๆแหะ...
"CN !? งั้นคุณก็ต้องรู้จักคนที่ชื่อจางอี้ชิงน่ะสิ!"
"ใครหรอครับ?"
"เอ้า! ก็เขาบอกผมว่าเคยทำงานที่นั่น"
"งั้นหรอครับ สงสัยคงออกไปนานแล้วล่ะครับ ผมพึ่งมาใหม่"
"อ่อหรอ.....อืม....ไอ่จงอิน!! มาแอบฟังฉันได้ยังไง!!??"
ไม่ทันขาดคำ คริสก็หันหลังมากระชากสายตาเปรี๊ยงๆใส่จงอินที่ยืนตัวนิ่งเป็นรูปปั้นพันปี
"ขอโทษครับบอส TOT" จงอินโค้งขอโทษรัวๆ ก่อนที่จะโดนคริสเล่นงาน
"อืม...นี่สมาชิกคนใหม่เรา คุณ'จอง แดฮยอน' " คริสจับไหล่ไอ่ดำนั่นก่อนตบบ่าเบาๆ ส่วนแดฮยอนก็โค้งอายๆให้กับจงอิน แต่จงอินมองแดฮยอนด้วยสายตาที่เงิบหงายนิดหน่อย เพราะเขาคิดว่าคงไม่มีใครดำเท่าเขาแล้ว =_=!
O.O! แดฮยอน ดำจุง!
เหมือนกูเลย 5555
"อันยองครับ ผมคิมจงอิน เป็นสปายที่หล่อที่สุดในโลก" จงอินเก๊กหล่อใส่สองคนตรงหน้า มันทำให้คริสกับแดฮยอนมองจงอินเป็นสายตาเดียวกัน โดยที่แดฮยอนมองตาปริบๆ
.
.
(-___-)!
.
.
.
(' ')(' ')
.
.
"โทษครับ"
"อืมๆ แล้วนี่แดฮยอนจะมาแทนเซฮุนนะ"
"ออครับ"
"งั้นเดี๊ยวค่อยมารู้จักกันอีกที ตอนนี้ตามสืบไอ่ตัวยุ่งนั่นได้แล้ว" พูดจบ คริสก็ได้ไปเปิดประตูรถคนขับ โดนมีลูกน้องดำสองคนเดินตามต้อยๆไป
"รับทราบ!"
_________________________________________________________________________________
"เลย์อยู่ที่ร้านอาหารอิตาเลี่ยนแหละ O.O!" แอนนาเบลล์พูดพลางดูจีพีเอสทางโทรศัทพ์
"ท่านประธานแอลมันอยากให้เลย์ไปทานมั้ง เพราะไอ่เลย์ไม่เคยไปนิ" แบคเอนสายตามองมาทางโทรศัพท์ที่แอนนาเบลล์ถืออยู่
"อืม....งั้นไปกันเลย!" แอนนาเบลล์กุลีกุจอลุกพรวดไปหน้าบ้าน แต่ก็โดนแบคstopไว้ก่อน
"เห้ยเดี๊ยว!"
"แอร๊ย! อะไรคะ! -O-!" แอนนาเบลล์แทบปลิว เพราะโดนแบครั้งแขนเอาไว้
"แล้วเธอจะบุกไปในสภาพเปื้อนดินหรอ! -_-!" แบคกระชากเสื้อแอนนาเบลล์รัวๆ
"เออว่ะ! แหะ! โทษค่ะ" แอนนาเบลล์ยิ้มแห้งๆให้แบคก่อนที่จะวิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แบคก็เช่นเดียวกัน
"ฉันสวยไม๊คะ~"แอนนาเบลล์วิ่งลงมาด้านล่าง พร้อมหมุนตัวไปรอบๆเก้าอี้สีเงิน เธอใส่เสื้อกล้ามสีดำ มีเสื้อแขนยาวยีนครึ่งตัวทับอยู่ ใส่กางเกงยีนสีฟ้าซีดสั้นๆ ดูเป็นธรรมชาติ เผยขาอ่อนขาวเรียวให้เห็น ใบหน้าคมเหมือนผู้ชายแต่แฝงไปด้วยแววตาสีฟ้าที่อ่อนหวาน ตัดกับสีผมเหลืองอ่อนยาวสลวยของเธอ มันก็ดูน่ารักไปอีกแบบ
"สวยสิเพื่อนผมนิ ^^" แบคยิ้มหวานให้แอนนาเบลล์ที่กำลังเซตร่างกายตัวเอง
"คุณก็หล่อนะ" แอนนาเบลล์ยอคำพูดใส่คนตรงหน้า ไม่ได้แต่งตัวเริดเลอเพอร์เฟคอะไร แค่ใส่เสื้อยืดสีขาวลายตัวอักษรเกาหลี มีเสื้อแขนยางสีดำทับ กางเกงยีนสีดำแกมน้ำเงิน ถุงเท้าพิ้นดำ และทรงผมที่ดูเป็นผู้ชายเต็มตัว?
"ขอบคุณนะ"
"งั้นไปกันเลย!! ^O^" แอนนาเบลล์วิ่งพรวดไปเปิดรถ แล้วนั่งประจำที่ทันที
"เป็นจิตแพทย์ที่บ้ามาก - -!" แบคบ่นเล็กน้อยก่อนที่จะเดินขึ้นรถไป
_____________________________________________________________________________________
ตอนนี้ผมก็ได้มาถึงหน้าร้านอาหารสุดหรูอะไรเทือกๆนั่นแล้ว ตอนนี้ผมกับแอลก็อยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว โดยที่มีบ๋อยประจำโต๊ะยืนรอเมนูอาหาร
จะบอกว่าร้านอาหารนี้หรูไม๊ ก็มากพอสมควร คนที่จะเข้าร้านนี้ได้ก็ต้องเป็นพวกคนมีตังเท่านั้นแหละ ภายในร้านก็ไม่ได้ตกแต่งอะไรมาก ฝนังเป็นสีขาวนวล ในร้านนี้ไม่มีไฟนะ มีเพียงแค่ตะเกียงเทียนไฟอ่อนๆ ดูได้บรรยากาศโรแมนติก ผมกับแอลนั่งโต๊ะริมสุดของร้าน โดนที่มีเพียงกระจกหน้ากั้นร่างผมกับบรรยากาศข้างนอก
"คุณเลย์ครับ เอาอะไรดีครับ" แอลว่าพลางเปิดเมนูอาหาร
"ผมเอาลาซานญ่านะครับ" ผมละสายตาจากเมนูขึ้นมายิ้นจื่นๆให้อีกฝ่าย
"เครื่องดื่มล่ะ?"
แย่ละ....ผมดื่มไม่ค่อยเก่งนะ เพราะมีตอนหนึ่งที่ผมแข่งดื่มกับแอนนาเบลล์ แค่สามขวด จิตผมก็หลุดแล้ว แต่ยัยนั่นเป็นสิบๆแก้วยังไม่เป็นไร
ถือว่าเป็นผู้หญิงที่ถึกจริงๆ =_=!
"ไวน์องุ่นครับ" ผมตอบ ที่ผมเลือกไวน์องุ่นก้เพราะว่า ผมดื่มมันได้ดีที่สุดในบรรดาเหล้า เบียร์ ไวน์ที่ผมดื่มมา
"งั้นผมเอาทีรามิสุ ส่วนน้ำก็ไวน์องุ่น" แอลเงยหน้าคุยกับบ๋อยที่ยืนจดรายการอาหารยิกๆ
"ครับ"
บรรยากาศตอนนี้ไม่ค่อยจะเต็มใจสักเท่าไหร เพราะแอลเอาแต่จ้องหน้าผมตาไม่กระพริบ แทบจะกินเลือดกินเนื้อกันเลยทีเดียว ผมก็ได้แต่หลบสายตาอันคมกริบที่จ้องมา ผมมองออกไปข้างนอก ผ่านกระจกใส เห็นทิวทัศน์สวนหย่อมสีเขียวข้างร้านอาหาร มีต้นไม้ใหญ่สองสามต้น พุ่มไม้สวยงามสีเขียวอร่ามดูแล้วเพลินตาลืมความทุกไปเลยทีเดียว
แต่มันก็ลืมได้แค่ชั่วขณะเท่านั้นแหละ! =_=
"คุณเลย์ครับ คุณรู้ไม๊ ผมไม่เคยพานักสืบคนไหนออกมาทานอาหารข้างนอกกับผมเลยนะ" แอลเปิดประเด็น มันทำให้ผมตื่นจากภวังค์ หันมาสนใจคำพูดของเขาแท้
"อ่าหรอครับ" ผมฉีกยิ้มให้แอลเต็มที่ ทั้งๆที่ผมอยากจะออกไปจากร้านอาหารนี้ไว้ๆ
"อื้ม....ตอนนี้คุณเป็นคนสำคัญของผมแล้วนะ"
_________________________________________________________________________________
เอี๊ยด!!!!!
"ไอ่สัสโว้ย! เลย์มันคุยกับใคร!! แล้วทำไมเลย์ถึงเป็นคนสำคัญของมัน!!" คริสถึงกับตะบะแตก หลังจากที่ได้ยินเสียงของเลย์ที่ผ่านจากเครื่องดักฟัง ตอนนี้ใจของคริสมันไม่ได้อยู่ที่การบังคับรถแล้ว แต่มันไปอยู่ที่ร้านอาหารนั่นเรียบร้อย
"บอสครับ ใจเย็นๆ รถมันแพง TOT" แดฮยอนกล่าวออกมาด้วยสีหน้าที่หวาดผวา ทั้งกลัวความตายและรถพัง?
"แต่เสียงที่คุยกับเลย์นี่คุ้นๆนะครับ" จงอิน
"อะไร!"
"มันเหมือนเสียง.......ช่างเถอะ ผมคิดไปเอง"
.
.
.
.
ความจริงผมสงสัยว่า
.
.
.
.
มันจะเป็นเสียงของ.
.
.
.
.
.
.
.
.
แอล!
________________________________________________________________________________
"คุณแบค! ขับรถให้มันไวๆหน่อยสิ! นี่จะทันไม๊เนี่ย!" แอนนาเบลล์บ่นกระปอดกระแบด หลังจากที่เห็นทักษะการขับรถอันห่วยแตกของแบคฮยอน
"โอ๊ย! ก็รถมันเยอะ" แบคสวนกลับแอนนาเบลล์อย่างหงุดหงิง
"อ๊ายๆๆๆๆๆ จะไฟแดงแล้วๆๆๆๆๆ!!!!" แอนนาเบลล์กระดี้กระด้าชี้โด่ชี้เด่ไปทางสัญญาณไฟที่ตอนนี้มันเหลืออีกสามวินาทีที่มันจะเปลี่ยนเป็นสีแดง
"กริ๊ดดด ไม่ทัน!!!!"
"จะทันได้ไงล่ะ! รถติดเนี่ย -_-!"
"โอ๊ย!" แอนนาเบลล์สถบอารมณ์ใส่แบคแล้วหันไปทางหน้าต่างรถ แล้วมองลอดผ่านกระจกตัวเองไปมองรถที่มาจอดไฟแดงเทียบข้าง
O.O
"ค....คุณแบค...น...นั่นใช่....." แอนนนาเบลล์ถึงกับตาค้าง ใช้มือขวาสะกิดแบคฮยอนที่กำลังเท้าคางเซ็งสัญญาณไฟ
"อะไร!"
"นั่น....บอสมาเฟียรึป่าวคะ...."
"ไหน?!" แบคเอนตัวมาส่องกระจกฝั่งของแอนนาเบลล์ เพื่อความแน่ใจว่านั่นเป็นบอสมาเฟียรึป่าว
O[]o!!
"อั้ยหย่า!!!! โลกกลมเกินไปแล้ว!!"
_______________________________________________________________________________
@ร้านอาหาร
ปึง!
"บอสครับ อย่าพึ่งสุ่มสี่สุ่มห้าเดินเข้าไปสิ เดี๊ยวเลย์ก็เห็นหรอก" จงอินเดินตามคริสที่ก้าวขาฉับๆไม่สนคนทั้งโลกทั้งใบที่กำลังมองเขาในตอนนี้
"แล้วไง? ก็ปล่อมตัวกันมาแล้วนิ!"
"แต่ผมคิดว่าบอสต้องสะเปะสะปะเดินดุ่มๆเข้าไปหาเลย์ที่โต๊อาหารแน่"
ไอ่จงอิน อ่านความคิดผมออกตลอด - -+
"เออๆ งั้นก็ไปจองโต๊ะใกล้ๆแล้วกัน" คริสเดินก้าวขายาวๆไปในร้านอาหาร แล้วก้มมองจีพีเอสทางโทรศัพท์ของตัวเอง เพื่อหาพิกัดโต๊ะที่เลย์นั่งอยู่
"หืม.....ไปนั่งอะไรไกลหูไกลตาชาวบ้าน!" คริสโวยวายขึ้นมา แล้วมองส่องหาที่ๆเลยนั่งอยู่
"ตรงนั้นป่ะครับ?" แดฮยอนชี้ไปจนสุดร้าน เลย์นั่งอยู่ข้างหลังนู่น!~ ตอนนี้ผมเห็นเลย์แล้ว แต่อีกคน มันนั่งหันหลังให้ผมอะสิ!
"ฮึ่ย! หาที่นั่ง!" คริสอ้าปากสั่งทั้งสองคนให้หาที่นั่งที่ใกล้ที่สุด เพื่อจะได้มองคู่ชะตาที่น่าฟัด(?) ได้ชัดขึ้น
"นี่จงอิน จะว่าไปร้านนี้ลูกค้าก็เยอะเนอะ หาที่นั่งไม่ได้สักที" แดฮยอนชวนจงอินที่กำลังส่องสายตาหาที่นั่ง
"ช่าย! ร้านนี้แพงนะ แต่คนเยอะไปหน่อย"
.
.
.
.
จิกๆ
ใครมาสะกิดหลัง - -
"ไอ่แด้! สะกิดหลังทำไม!" จงอินปัดมือของคนที่สะกิดไหล่เขาออก
"ไม่ใช่ผมนะ แต่เป็น....."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"พี่ชายขาาาาา"
__________________________________________________________________
อาฮร่า!! เบบี้มาอัพละ เดี๊ยวคราวนี้อาจจะไม่ค่อยได้อัพนะ!~
เพระมีนิยายในเฟสที่ต้องจัดการอีก - -*
โอเค! ตอนนี้เบบี้ก็ขอหยาบหน่อยละกันนะครับ เพื่อให้ได้ฟิลลิ่ง -,.-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น