เล่ห์รักหอนายโลม [ Fic..???xSUNGMIN ]

ลำดับตอนที่ #5 : PART 3

3

ทงเฮกุมมือของซองมินไว้ ไออุ่นทำให้เขารู้สึกถึงความสัมพันธ์ที่ก่อตัวขึ้น

"ดีใจที่ได้เป็นเพื่อนคนแรกของนานนะ"

"ต่อไปเราจะไปหาคุณฮีชอลกัน รับรองไม่เหมือนคุณคังอิน นายต้องชอบเขาแน่ๆ" ทงเฮว่าขึ้นก่อนจะจูงมือซองมินไป

ทงเฮเลื่อนฉากกั้นช้าๆก่อนจะเดินเข้าไป ซองมินที่ตามหลังเดินตามไปอย่างช้าๆ ห้องสไตน์ญี่ปุ่นที่ดูหรูหราแต่ก็เรียบง่าย มีโต๊ะเล็กตรงผนังห้อง ตู้เสื้อผ้าและชั้นต่างๆล้วนเป็นไม้อย่างดี วางยาวตลอดแนว มีฟากหนึงมีฟูกม้วนเก็บไว้อย่างดี

พลันสายตาจ้องมองไปที่บุคคลเบื้องหน้า ทงเฮนั้งข้างเขาไปก่อนแล้ว เสียงหวานชวนฝันกล่าวทักขึ้น

"นั้งลงก่อนสิ" หนุ่มรูปงามทักขึ้น แม้จะดูหล่อเหลาแต่กลับสวยมากกว่า นัยตาสีดำ ผมสีดำยาวลงไล่บ่า ใบหน้าสวนกว่าหญิงสาวทั้งมวล ผิวขาวนวลดุจพระจันทร์

"..ครับ" ซองมินตอบรับก่อนจะนั้งลงข้างๆทงเฮ ไม่อาจละสายตาจากสตรีในคราบบุรุษเบื้องหน้าได้เลย

"นายคือ ซองมิน สินะ ฉันชื่อ คิม ฮี ชอล" ฮีชอลทักขึ้น เสียงหวานทำเอาซองมินเผลอตัวลืมคำตอบ

"ครับ..ผม ซองมิน" ซองมินตอบอย่างเอียงอาย ชายตรงหน้าสวยเกินกว่าที่เขาจะเทียบได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองอัปลักษณ์ยิ่งกว่าเดิม

"หน้าตาน่ารักอย่างนี้ ต้องเป็นที่นิยมแน่ๆ" ฮีชอลพูดพลางยิ้มให้ ซองมินได้แต่อายจนก้มหน้าหนีเท่านั้น

"คุณฮีชอล ถ้าซองมินแต่งหน้าล่ะก็ต้องสวยมากแน่ๆ" ทงเฮพูดกับฮีชอลพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทั้งคู่ดูงดงามราวกับรูปปั้น เมื่อซองมินมองหนุ่มรูปงามสองคนคุยกันแล้ว รู้สึกว่าตัวเองไม่สมควรจะนั้งอยู่ตรงนี้เลยจริงๆ

ฮีชอลดูสวยสง่า แม้จะตัวไม่ใหญ่เหมือนคังอินแต่ก็ดูน่าจะสูงพอๆกับลีทึก ใบหน้าสวยดุจเทพธิดา น้ำเสียงอันอ่อนโยน กิโมโนสีแดงอมส้มที่ใส่ก็ดูเข้ากัน ราวกับทุกอย่างถูกจัดวางมาอย่างดี

"เอาล่ะ ไหนลองดูหน่อยสิ" ฮีชอลว่าพลางใช้มือเรียวบางเชิดหน้าซองมินขึ้น ก่อนจะวางอุปกรณ์นานาชนิดข้างๆตัว พลางหยิบแปรงขนสัตว์แตะกับผงแป้งในกระปุกลวดลายวิจิตร มือบางบรรจงปัดแปรงขนสัตว์ลงบนใบหน้าของสวยหวาน

เมื่อโดนสัมผัส ซองมินรู้สึกจั๊กจี้ กลิ่นหอมอ่อนๆของแป้งทำให้เขารู้สึกดี ใบหน้าสวยที่ห่างไม่กี่คืบบรรจงเติมแต่งลงบนหน้าของเขา ซองมินสังเกตุใบหน้าไร้ที่ติของฮีชอลจนลืมตัว

"เอาล่ะ เสร็จแล้ว" ฮีชอลหยิบกระจกข้างตัวก่อนจะยกขึ้นให้ซองมินดู ภาพสะท้อนในกระจกคือหนุ่มรูปงาม ผิวเนียนละเอียดเสมอกัน ใบหน้าสว่างไสวราวกับพระจันทร์ตอนเต็มดวง

"สวยจริงๆ" ทงเฮพูดขึ้นมา ซองมินได้แต่หน้าแดง ไม่อยากจะเชื่อว่านั้นเป็นใบหน้าของตัวเอง

ฮีชอลวางกระจกลงก่อนจะพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

"ไม่นานพวกแขกต้องติดใจแน่ๆ"

เมื่อได้ฟังคำพูดดังกล่าว ซองมินสะดุดกับคำว่าแขกอีกครั้ง แต่ก็พอจะเดาว่า งานที่นี้แม้แต่คนรับใช้ก็คงต้องมีใบหน้าและลักษณะงดงาม แม้เขาจะไม่รู้ก็ตามว่าที่นี้ทำกาค้าอะไร

ทงเฮกระซิบกับฮีชอลเบาๆ ฮีชอลตกใจเล็กน้อยก่อนจะอุทานเบาๆ สีหน้าว้าวุ่นถูกเปลี่ยนกลับเป็นใบหน้าที่ไร้กังวลทันที

"ข้าคงต้องขอตัวพักซะก่อน พวกเจ้าเชิญเดินสำรวจที่นี้ต่อเถอะ" ใบหน้าสวยหวานพูดทิ้งท้ายก่อนจะส่งยิ้มเป็นมิตรให้

ทงเฮลุกขึ้นก่อนจะผงกหัวเป็นการทำความเคารพ ซองมินทำตามก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกจากห้องไป

"ฉันแนะนำที่สำคัญๆหมดแล้วล่ะ นายคงอยากจะพักผ่อน ห้องของนายอยู่ห้องที่สามด้านซ้ายติดกับสวนกลาง ถ้ามีอะไรก็มาหาฉันได้ทุกเมื่อนะ" ทงเฮพูดขึ้นขณะที่ทั้งคู่ยืนอยู่กลางทางเดิน ซองมินมองไปด้านนอก ฟ้าเริ่มมืดทีละนิดโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลย

"ขอบคุณนะ...ทงเฮ" ซองมินพูดขึ้น แม้ว่าวันนี้จะดูวุ่นวายแต่ก็เป็นวันที่ดี เขาได้เพื่อนใหม่ รู้จักกับคนใหม่ๆ ซองมินอมยิ้มโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีคนกำลังเดินมา

"ทงเฮ" เสียงอบอุ่นแต่เย็นเยือกทักขึ้นจากด้านหลัง ทงเฮที่ยืนข้างๆซองมินเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะยิ้มรับอย่างมีความสุข

"ครับ คุณชีวอน" ทงเฮก้มหัวลงเล็กน้อย ชีวอนที่อยู่ในชุดทหารสีเทาเข้มดูแปลกตากว่าเมื่อตอนเช้าที่ใส่เพียงแค่เสื้อสีขาว แต่ใบหน้าหล่อเหลายังคงสมบูรณ์แบบไม่เปลี่ยนแปลง

"ก็ดี นายไปพักได้แล้วส่วนซองมิน ตามฉันมาที่ห้อง" ชีวอนพูดโดยน้ำเสียงราบเรียบ ซองมินได้แต่สงสัยว่า ใครกันที่ดูแลที่นี้ี ชีวอนหรือว่าลีทึก หรือว่ามีคนอื่นอีก เพราะชีวอนดูเหมือนจะเป็นแค่ทหารในเครื่องแบบ

ทงเฮผงกหัวก่อนจะยิ้มให้ซองมินเล็กน้อย ร่างบางเดินผ่านไปจนลับตา ซองมินที่ก้มหน้าค่อยเงยหน้ามองร่างสูงที่ยืนอยู่ เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับสายตาที่มองมาอยู่ก่อนแล้ว

"ตามฉันมาที่ห้องสิ ทงเฮคงบอกนายนะว่าต้องทำอะไร" ชีวอนกล่าวขึ้น น้ำเสียงเจือปนเย็นชา เขาได้แต่คิดว่าทงเฮพูดถึงอะไร แต่เขากลับนึกไม่ออก เพราะทงเฮไม่ได้พูดอะไรเลยตั้งหาก

"ครับ.." ซองมินตอบรับเบาๆ ชีวอนยิ้มน้อยๆก่อนจะเดินหน้านำไปโดยไม่สนคนด้านหลัง ฟ้าที่เริ่มมืดทีละนิดค่อยๆมืดขึ้นจนทางดูเปลี่ยนไปจากเดิมมาก

ซองมินก้าวเข้าไปในห้องที่เขาเพิ่งเข้ามาตอนเช้า ห้องของชีวอนยังคงดูสะอาดตา ร่างสูงถอดเสื้อนอกออกช้าๆจนเหลือเพียงเชิ๊ตสีขาวและกางเกงขายาวเท่านั้น กระดุมถูกปลดสองสามเม็ดบนเผยให้เห็นกล้ามเนื้อกำยำ ซองมินเผลอมองก่อนที่จะหลบตาไปที่อื่น

"นั้งลงสิ" ชีวอนที่นั้งลงบนเตียงตบพื้นที่ข้างๆเขาเบาๆ ซองมินเดินลงไปนั้งอย่างช่วยไม่ได้ ในห้องที่มีแต่พวกเขาในยามวิกาล ซองมินไม่อาจนึกว่าอะไรจะเกิดขึ้นได้เลย

"ถอดออกสิ" ชีวอนพูดพลางสีหน้าไม่พอใจ ซองมินได้แต่งุนงงคำพูดของชายเยื้องหน้า แม้จะบอกให้ถอดแต่จะให้ถอดอะไรกัน

"อย่าชักช้า ฉันไม่ชอบรอ" ชีวอนพูดพลางดึงสายคาดที่เอวออก ซองมินที่ไม่รู้เรื่องรีบเอามือมาปัดป้องเอาไว้ แต่กำลังไม่อาจสู้อีกฝ่ายได้

"ยะ..อย่านะครับ..จะ...ทำอะไรผม" ซองมินพูด มือก็ปัดป้องตัวเองหากแต่ร่างสูงเป็นถึงทหาร ไม่อาจจะใช้กำลังของตัวเองต่อกรได้

"นายถูกขายมาเพื่อระบายความต้องการ ทั้งของฉันและคนอื่นๆ เหมือนกับทงเฮ ฮีชอล นั้นแหละ อย่าเล่นตัวให้มากนัก" ชีวอนกดร่างบางลงจนเตียงอ่อนนุ่ม ซองมินฮวบลงไปบนเตียงโดยไม่อาจขัดขืนได้

NC

รายชื่อที่ส่งเมล์ให้แล้วนะคะ

opallapo_khp@hotmail.co.th
sunflowers_dream@hotmail.com
pam-tuk@hotmail.com
Marposs.035358@hotmail.com
miracle_life_136@hotmail.com
teerak_ye_xiah@hotmail.co.th
f-fai-fai@hotmail.com
yumiko_muayza@hotmail.com
maprang1349@hotmail.com
dreamkiku_007za@hotmail.com
bar_berry23@hotmail.co
ploy.tomo@hotmail.com
kaw_slp_gang@hotmail.com
plzkizzme@hotmail.com
my_han_geng@hotmail.com
pinky_pumpkin@hotmail.com
aploy_froggy-tfc@hotmail.com

yurize.nin@hotmail.co.th

p-girl_crazily@hotmail.com

hangeng_sungmin@hotmail.com
black_antart@hotmail.com

==========
คุยกับ KOMi
==========

ตอนนี้มีเอ็นซีนะคะ ช่วยลงอีเมล์ไว้ที่ห้องขอเอ็นซีด้วยคะ ช่วยทำตามระเบียบด้วยนะคะ ขอบคุณคะ

คาดว่าจะส่งให้ค่ำๆพรุ่งนี้นะคะ เพราะพรุ่งนี้ไรเตอร์เปิดเทอมแล้ววว !

ปอลอ. นู๋มินยังไม่ได้โดนวอนนี่ทำอะไรทั้งนั้นแหละคะ อย่าเพิ่งเดาาากันนนนนนนน ต้องตามอ่านเองนะคะ ^O^